3 yıla kadar konuşmazsam ama sürekli bunu düşünüp duruyorum mesela ya hiç istemezsem istersem ve doğduğunda pişman olursam gibi bir sürü düşüncem vr
ne zaman konuşsak ikimizden biri muhakkak üzülüyor. ne o ikna oluyor ne de benKendinizi anneliğe hazır hissetmeden sırf eşiniz istiyor diye çocuk yapmanız sizi ve ilişkinizi zorlayacaktır. Karşılıklı konuşmanız ve duygularınızı ifade etmeniz ortak bir noktada buluşmanız için etkili olabilr.
genel olarak kaygılı bir insan değilim ama bu konuda böyle. sevgili olmdan önce hiç düşünmezdim bu konuyu ilk konuştuğumuzda da tamam olur kafasındaydım ama gitgide evliliğimize bir yıl kala hiç istememeye başladım.Bu kadar kaygı normal gelmedi. istememeniz normal degil demiyorum bu kadar kaygılanmanız normal degil. Anne olunca pisman olursam kaygısı 3 yıl 5 yıl sonrasina bile simdiden kaygılanmanizın altinda bir sebep olmalı.
Her olayda mı bu kadar kaygılısıniz yoksa sadece bu konuda mı? her konuda boyleyseniz yani 3 yıl sonra olacaklarin bile kaygısını çeker misiniz? eger oyleyse genel anlamda kaygı bozukluğu olabilir. yok sadece bu konuda böyleyim diyorsaniz bilinc altinizda yatan bir sebep olabilir.
isim bulamadım yaNickiniz bile hayır diyorsa yapmayın
Evladım kendin gibi düşünen bir adamla evlenseydin daha hayırlı olacakmış.Merhaba hanımlar. Ben 23 yaşındayım yeni evlendim. Eşimle sevgililik dönemimizde bu konuyu konuştuk ama birbirimize çok aşığız ve çocuk isteme konusunda anlaşamadığımız halde evlendik. Ben çocuk istemiyorum çünkü vaktimi paramı sevgimi eşimin sevgisini ona harcamak istemiyorum. Ayrıca çocuk yapmanın çok bencilce olduğunu düşünüyorum. Ancak eşim çok istiyor. Sırf o istediği için çocuk yapmalı mıyım? Çocuk yaparsam bile bağ kuramam gibi geliyo bağ kurmaktan da korkuyorum ne yalan söyliyim bağ kurup da tüm hayatımı ona adamak istemiyorum ben. Çocuğun da psikolojisi pek iyi durumda olmaz bence çünkü istenmeyen bir çocuk olacak. Sizce ne yapmalıyım ben. İleride istersin demeyin lütfen isteyeceğimi sanmıyorum o içgüdü bende yok yani.
Çocuk sevmek için mi yapılır belki de bu bakış açınız yüzünden istemiyorsunuzsize göre değebilir açıkçası ama sırf sevmek için bir canlı dünyaya getirmek bana göre değmez. tabi sizin düşünceniz saygı duyarım :)
Daha profesyonel destek almanız yardımcı olabilir. Bazen ikili iletişimde baskın olma isteği etkin olabilyor çözüm bulanamıyorne zaman konuşsak ikimizden biri muhakkak üzülüyor. ne o ikna oluyor ne de ben
Bence sen doğurma, hiçbir çocuk kendisini istemeyen ebeveynleri haketmiyor... Bu kötülüğü yapma ille de birgün çocuk olcaksa eğer o zaman gerçkten hazır olarak gir bu işe, kimse için çocuk getirilmez, çocuk mutlu bir evliliğe sahip olan ve kendisini umutla bekleyen anne ve babaların hakkıdır.. Keşke her önüne gelen anne baba olamasaydıMerhaba hanımlar. Ben 23 yaşındayım yeni evlendim. Eşimle sevgililik dönemimizde bu konuyu konuştuk ama birbirimize çok aşığız ve çocuk isteme konusunda anlaşamadığımız halde evlendik. Ben çocuk istemiyorum çünkü vaktimi paramı sevgimi eşimin sevgisini ona harcamak istemiyorum. Ayrıca çocuk yapmanın çok bencilce olduğunu düşünüyorum. Ancak eşim çok istiyor. Sırf o istediği için çocuk yapmalı mıyım? Çocuk yaparsam bile bağ kuramam gibi geliyo bağ kurmaktan da korkuyorum ne yalan söyliyim bağ kurup da tüm hayatımı ona adamak istemiyorum ben. Çocuğun da psikolojisi pek iyi durumda olmaz bence çünkü istenmeyen bir çocuk olacak. Sizce ne yapmalıyım ben. İleride istersin demeyin lütfen isteyeceğimi sanmıyorum o içgüdü bende yok yani.
aşk işte. insan eşini bulunca bu yüzden evlenmemeliyiz diyemiyorEvladım kendin gibi düşünen bir adamla evlenseydin daha hayırlı olacakmış.
evde neşe ve ses için illa çocuğa gerek olduğunu düşünmüyorum eşimle de neşeli vakit geçirebilirim eşimle de sohbet edebilirim eşim de benim yoldaşımÇocuk sevmek için mi yapılır belki de bu bakış açınız yüzünden istemiyorsunuz
Çocuk evde neşe demektir, ses demektir, hep bebek olarak kalmayacak ki büyüyünce size sohbet arkadaşı olur
Çocuk yük değildir ki yoldaştır
Bende çocuk istemiyor olmanıza saygı duyuyorum ama çocuğa yakıştırdığınız sıfatlara asla saygı duyamam
evet haklısınız birkaç kişi daha bu yönde tavsiyede bulundu teşekkürlerDaha profesyonel destek almanız yardımcı olabilir. Bazen ikili iletişimde baskın olma isteği etkin olabilyor çözüm bulanamıyor
O zaman ortaknoktada karar vereceksiniz..aşk işte. insan eşini bulunca bu yüzden evlenmemeliyiz diyemiyor
bence de herkes anne baba olmamalı. hatta bazı isteyenler de anne baba olmamalı ama toplumda üremek nedense çok önemli bir şey olarak görülüyor.Bence sen doğurma, hiçbir çocuk kendisini istemeyen ebeveynleri haketmiyor... Bu kötülüğü yapma ille de birgün çocuk olcaksa eğer o zaman gerçkten hazır olarak gir bu işe, kimse için çocuk getirilmez, çocuk mutlu bir evliliğe sahip olan ve kendisini umutla bekleyen anne ve babaların hakkıdır.. Keşke her önüne gelen anne baba olamasaydı
umarım hallederiz de o ikna olurO zaman ortaknoktada karar vereceksiniz..
rica ederimevet haklısınız birkaç kişi daha bu yönde tavsiyede bulundu teşekkürler
Belkide tam tersi olur..umarım hallederiz de o ikna olur
genel olarak kaygılı bir insan değilim ama bu konuda böyle. sevgili olmdan önce hiç düşünmezdim bu konuyu ilk konuştuğumuzda da tamam olur kafasındaydım ama gitgide evliliğimize bir yıl kala hiç istememeye başladım.
Tabiki öyle bu yolda ilk yoldaşınız eşiniz ama bunu şu an ben size ne kadar anlatsamda kapamışsınız kendiniz istemem modundasınızevde neşe ve ses için illa çocuğa gerek olduğunu düşünmüyorum eşimle de neşeli vakit geçirebilirim eşimle de sohbet edebilirim eşim de benim yoldaşım