Abim eve bir gün bir kızla geldi. Annemle babamla tanışacakmış kız.
Annem kıza ilk şunu sordu.
-Annenle babanın haberi var mı kızım buraya geldiğinden?
Kız yok dedi.
-Sen neden onlara söylemeden böyle bir işe kalkıştın? dedi. Kızda çıt yok.
Annem tekrar sordu.
-Kendine güveniyor musun evlenmek için, yaşın biraz küçük evladım.
O zaman aslan kesildi kız.
"Güveniyorum tabii." dedi.
Annem de, "ama ben oğluma hiç güvenmiyorum. Ben olmasam çorabını bulamaz, karnını doyuramaz. Her şeyi hazır bekler. Bacısıyla her gün hır gür içinde, (bacısı da benim bu arada.
) Sen ne bekliyorsun bu çocuktan?
Kız o zaman hiç beklemediğimiz bir şey söyledi.
-Ben onu adam ederim!
O zaman babam sinirden gülmeye başladı, evden çıktı gitti.
Annem de, "adam olmuşları var, niye onlardan seçmiyorsun evladım?"
Böyle uzadı gitti polemik.
Abim hâlâ bekar, o kız da zaten abimle bir daha görüşmemiş ailen çok saygısız diye