Eski sevgilimle güzel bir ilişkimiz vardı. Mutluyduk. En azından anı yaşadığımda ben mutluydum. Ama onunla bir gelecek göremiyordum çünkü hayattan beklentilerimiz farklıydı. Okullarımız bitmek üzereydi. Ben mezuniyetten sonra yüzüklerimiz takılsın, evlenelim istiyordum. Sonra da küçük bir şehre taşınıp sakin bir hayat yaşamak. O bunları istemedi. O gezip tozmak istiyordu. Ayrılmak istediğimi söyleyince çok üzüldü çok çabaladı. Barışmaya çalıştı. Seneye nişanlanalım sonra da evlenip istediğin yere taşınalım dedi ama bunları sırf ben istediğim için dediğini biliyordum. Aslında hiç istemiyordu. Gururuma yediremedim barışmadım onunla. O da peşimi bıraktı zaten sonunda. Hem evlensek bile çocuklardan nefret eden biriydi. Benimse küçüklükten beri hayalim kendi ailemin olmasıydı büyüyünce. Doğru kararı verdim bliyorum ama zor işte.