"Niyetin ciddi mi" derken yani bir ilişki içinde olduğum insanlardan bahsediyorum burada.
İyice tanımadan etmeden,huyunu suyunu,sinirlenince nasıl davrandığını bilmeden, beraber ürettiğimiz çocuklarımız saçma sapan seylerle geldiğinde o kötü durumun yanında bir de onu sakinleştirmem gereken biri mi yoksa sakinliğini koruyup beni de rahatlatacak biri mi bilmeden , beraber seyehate çıkıp yorgun ve aksilik yaşamis hallerine tanık olmadan nasıl "ciddi" olabilirim ki bir erkekle?
Benim için bir ton kriter var bir adamla ciddi düşünmek için,bunları yapmak için de bol bol zaman gecirmek gerekir. Yoksa "yaşımiz otuzu geçti,mesleği güzel,tipi fena değil,memleketi benimkine yakın" diye neden ciddi düşüneyim ki her haline tanık olmadigim adamla

Ayrica yeri gelir kadın nazlanir,yeri gelir erkek nazlanir. Ne var yani sevgiliyi iki şimartsan, yorgunsa yaglayip masaj yapsan, şarkı söyleyerek dizinde uyutsan, onun şehrine gitsen

benim incilerim dökülmez hayatımdaki erkeği simartinca. Ki konu sahibinin bahsettiği ilişki koçlarınin dediği gibi değer bilmemezlik vs de hissetmem genelde ikili iliskilerimde. Tam tersi, kaybetmekten korkarlar genelde. Ki hayatıma normal bir Türk kızının hayatından çok daha fazla erkek girmiştir ama hiç terkedilmedim , bir ayrılık konuşmasına bile şahit olmadım (Tabii bunun sebebi erkek milletinin her şey kötüye gitse bile böyle konuşmalar yapmayı sevmemesi ,sallaması da olabilir).
Ama bence eger çocukluğundan kaynaklı bağlanma problemi yoksa kadın olsun erkek olsun, ilgi gördüğü yerden uzaklaşma durumları olmaz ya. Bana çok saçma geliyor. Zaten öyle insanlari da ben hiç cekmiyroum hayatıma,benim erkekler standart,aynı tip oluyor genelde. Dünyanın neresinden olursa olsun huy,su,mizaç falan ilginç şekilde benzer oluyor