ne bu şiddet bu celal öğretmenim

biraz sakin.gerçi banlanmissiniz ama gerginliğiniz bütün mesajlarinizdan o kadar hissediliyor ki umarım bunlari okuyana kadar biraz yatışmış olur öfkeniz..
o yaşlarda bizim sınıflarda da vardi öyle çocuklar.gerçekten uğraşması zordu öğrenci olarak biz bile rahatsiz olurduk bir çok davranışlarından.
çok tatlı sert bir müdürümüz vardi.
çok anlayışlı esprili güler yüzlü ama bu tür konularda bizleri bir uyarirdi ki adama saygimizdan bir anda ciddileşirdi herkes.
otoriteyi saygıyla kurmuştu.hakaretle şiddetle değil.
malesef biliyorum ki günümüzde bu oldukça zor.çok zor bir nesil yetişiyor.
bizde çocuk yetiştiriyoruz.şimdiden oğluma aşılamaya çalıştığım ilk sey öğretmenine ve arkadaslarina saygi.öğretmenine bakarken hayranlıkla bakıyor anlatırken gözleri parlayarak anlatıyor.1. sinif henüz
ana sinifi öğretmenini hatırlayınca ağlıyor.
beni ziyarete gelin demisti anne diyor..
bende ogretmenlerin yeri çok ayrıdır.
bu yaşta öğretmenim diyene saygı duyarım.
biz bu şekilde yetistik.ne değişti nasil bu hale gelindi bilmiyorum ama etkiye tepki diyerek sizde ilk yıldan otorite kuracağım yoksa önüne gecemem diyerek o öğretmen öğrenci arasındaki saygıyı yikmissiniz.
burda da günlük hayatta da öğretmenlere saygım sonsuz ancak sizin yazdıklarınizi okuyunca için sizladi.
zor bir nesil ve bu şekilde kendini ifade etmeye çalışan bir öğretmen.
iki taraflı yanlış giden bireyler var.
tek taraflı bu duruma gelmiş olamayız.
lütfen biraz ılımlı olun. 7.sınıf geçiş döneminin olduğu yaşlar.o bahsettiğiniz öğrencilerin ilerde toplumda düzgün olmalarinda sizin katkınız bu saaten sonra daha fazla olacak.
saygılar sunuyorum ve bir eğitimci olarak sizden saygi konusunda da öğrenmeleri gereken şeyleri olduklarını onlara farkettirmenizi diliyorum.