- 4 Temmuz 2013
- 7.360
- 6.944
-
- Konu Sahibi kediii1506
- #61
Aslında senden imza almalarına gerek yok.Kendi malını çocuğunun üstüne belli bir oranda saklı pay adı altında geçirebilir.Sen yine de dikkatli ol.Kardeşinin üstüne yapabilirler herşeyi.
Aslında senden imza almalarına gerek yok.Kendi malını çocuğunun üstüne belli bir oranda saklı pay adı altında geçirebilir.Sen yine de dikkatli ol.Kardeşinin üstüne yapabilirler herşeyi.işin garip tarafı da şu ki annem de babam da sağ Allah'a şükür. ama ileride vefat ettiklerinde kardeşimle miras kavgası yapmayalım diye şimdiden bana imza attırıp evdeki hakkımdan çekilmemi istiyorlar. annem babamın amacı dine uygun olsun diye değil zaten, erkek çocuk olduğu için onun daha fazla hakkının olduğunu düşünüyorlar. benim kabul etme sebebim dine uygun olduğu içindi. ama birçok arkadaşın da dediği gibi artık vermeyi düşünmüyorum. zamanı gelince ne düşerse hakkım onu alırım artık.
evet annemle eşim arasındaki iletişimi sağlayamıyorum dengeyi kuramıyorum. 1,5 yıllık evliyim henüz ve bu konuda çok tecrübesiz çok beceriksizim. evlendiğim günden beri ailevi olayları eşime yansıtmıyorum ancak nişanlılıkta anlattıklarım bile eşimin ailemden soğumasına yetti
Bir de cok takılma kim kimi aramış aramamış.cani isteyen arasın bosver. Esinde de var suç aslında onu ne olursa olsun ugurlamaliydi. Senin kafanda bir secim yapman gerekiyor ; ben eşimle mutlu muyum evliliğimin Devamını istiyor muyum? Evetse evliliğine aileleri karıştırma cok tehlikeli. Esine de annenin olumsuzluğundan bahsetme hatta hic bahsetmeen çok da bu konu üzüyor beni. annem nasıl olur da benim huzurumu bozacağını bile bile bu davranışlarda bulunabiliyor anlamıyorum. dediğiniz gibi bence de anne dediğin çocuğunun huzurunu bozmaz ve daha iyi olmasını ister her zaman. babaannemle annem bu konuyu konuşmuşlar ve babaannem anneme kızının hatrı için ara damadını konuş, damat üzülmüyodur ama kızın çok üzülüyordur demiş. ama annem inatla aramıcam demiş damadı. benim üzüldüğüme de mi üzülmüyor acaba annem diyorum. evet sanırım üzülmüyor, onun inadı benim üzülüyor olmamdan daha önemlieşimin amcası öldüğünde annem eşimi arasın diye resmen yalvardım anneme ama aramam dedi de başka bişey demedi
evet annem bunu da açık açık söyledi bana. evi direkt kardeşimin üzerine yaparlarsa o zaman ben mahkemeye itiraz edersem mirastan mal kaçırma diye bozdurabiliyormuşum. ancak önce başka birinin üstüne evi devredip ondan sonra o kişiden kardeşimin üzerine geçirilirse bunu bozduramıyormuşum. o yüzden annem de sen imzayı vermezsen biz yine de yolunu bulup kardeşinin üzerine yapacağız evi, imzayı ver de bizi böyle uğraştırma dedi bi de açık açık.Aslında senden imza almalarına gerek yok.Kendi malını çocuğunun üstüne belli bir oranda saklı pay adı altında geçirebilir.Sen yine de dikkatli ol.Kardeşinin üstüne yapabilirler herşeyi.
birbirlerini öyle kandil için başsağlığı için aramadıklarında da bana konuşuyorlar aramadı beni diye ben de üzülüyorum. tatsızlık olmasın birbirlerini arasınlar istiyorum ama bu saatten sonra barışmaları baya zor olucak sanırım. eşim benim aileme gidip gelmemi sıkıntı etmiyo konuş diyo zaten. yine de ailemin yanına, halamların babaannemin yanına eşim olmadan gitmek zoruma gidiyo benim de. kurban bayramında biraksilik olmazsa memlekete gidicez eşimle. bayramda bile eşim olmadan ailemin yanına gitmek zorunda kalacağım. şimdiden bunu düşünüyorum ve nasıl olacak böyle diyorum kendime. seneye kardeşimin evlenme ihtimali var. böyle devam ederse kardeşimin düğününde de yalnız olucamBir de cok takılma kim kimi aramış aramamış.cani isteyen arasın bosver. Esinde de var suç aslında onu ne olursa olsun ugurlamaliydi. Senin kafanda bir secim yapman gerekiyor ; ben eşimle mutlu muyum evliliğimin Devamını istiyor muyum? Evetse evliliğine aileleri karıştırma cok tehlikeli. Esine de annenin olumsuzluğundan bahsetme hatta hic bahsetme
ailemle eşim konuşmuyorlar diye hep bi tarafım eksik hissediyorum. evet annemin huyu böyle. sinirlendiğinde gözü hiçbişeyi görmez ağzından çıkanı bilmez. ben evladı olarak alttan alabiliyorum ama eşim alttan almıyor bu davranışını. kardeşimin kız arkadaşıyla 'bitanem, bebeğim' şeklinde hitap ederek konuşurken eşimle böyle olması canımı daha fazla sıkıyo.Annen sana destek olacağına köstek oluyor gibi, ama sonuçta annen. Atsan atılmaz satsan satılmaz demekki huyu böyle üç günlük dünya idare edicen mecbur. Ama bence o onu aramadı bu onu aramadı muhabbet ine hiç girme bırak herkes dilediği gibi olsun sende içinden geleni yap hiçkimsenin tehsiri altında kalma.
annem aslında eşimle iyi olmaya çalıştı, hatta bir kez iltifat bile etti ama eşim kişiliği gereği iltifatına karşılık vermedi sessiz kaldı. eşim kendi annesi babasına da aynısını yapıyor. ama annem buna da alınmış işte. kardeşimi babamı dolduruşa getiriyor. ben tek başıma nasıl çözücem bu sorunu bilmiyorum. kayınpederim herşeye rağmen eşimin ailemle konuşması için eşime ısrarda bulundu ama eşim de inatçı ve gururlu, eşimin amcası vefat ettiğinde onu aramadığı için kesinlikle görüşmek istemiyoAnnen baştan sona haksız. Bi süre aramasaniz daha iyi olur. Elin oğlu eşinin kaprisini çekmiyor,bu kadar kaprisli kaynanayi nasıl çeksin evlat bile cekemez. Annenize şaşırdım,çok garip bir insanmış doğrusu.
Ben olsam vermem.Bunu düşünen ailemle de arama mesafe koyarım.evet annem bunu da açık açık söyledi bana. evi direkt kardeşimin üzerine yaparlarsa o zaman ben mahkemeye itiraz edersem mirastan mal kaçırma diye bozdurabiliyormuşum. ancak önce başka birinin üstüne evi devredip ondan sonra o kişiden kardeşimin üzerine geçirilirse bunu bozduramıyormuşum. o yüzden annem de sen imzayı vermezsen biz yine de yolunu bulup kardeşinin üzerine yapacağız evi, imzayı ver de bizi böyle uğraştırma dedi bi de açık açık.
bana lise zamanlarımdan beri dile getirilen bi konu bu miras konusu aslında. hep kardeşine daha çok vereceğiz derlerdi. ama o dönemlerde kardeşimin dersleri kötüydü, üniversite kazanma meslek sahibi olma gibi bi ihtimali yoktu. ne kadar titiraz etsem de kabullenmek zorunda kalmıştım bu konuyu. o yüzden belki bu isteklerini çok yadırgamadım ama evlendiğimden beri 3-4 ayda bir her görüşmemizde bu konuyu dile getirmeleri canımı sıktı. sizlerin de önerisiyle birlikte vazgeçtim şu an imza vermekten. hele bir de dün gördüm kardeşim eşimi sosyal ağlardaki arkadaşlığından çıkarmış. kardeşimin de artık eşime karşı tepkili olduğunu ve artık onun da eşimi istemediğini düşündüm ben de bunun üzerine. eşimi istemeyen kardeşime de imza verip kendi hakkımı yedirmeyeceğim ben de.Ben olsam vermem.Bunu düşünen ailemle de arama mesafe koyarım.
Canım benim bak,kardeşin ister eşinle iyi olsun,ister durumu kötü olsun,ister ihtiyacı olsun ne olursa olsun.Ölüm hak,miras helal.Yarının ne getireceğini kimse bilemez.Erkek her şekilde her yerde çalışır.Yarın kocana birşey olsa veya sen ayrılsan,kadın her yerde çalışamıyor.Bir de çocuk varsa.Fazla verilecekse kız çocuğuna verilmeli.Kardeşinin derslerinin kötü olması,meslek sahibi olamaması onun seçimi.Kimse hazıra konmasın.Annenin dolduruşuna gelen bir kardeş var bi de.O senin kocan.Sevemk zorunda değiller.Saygı göstermek zorundalar.Ve bu yüzü,bu cesareti onlara biraz da sen sessiz kalarak,her yaptıklarına rağmen tavır koymayarak vermişsin.bana lise zamanlarımdan beri dile getirilen bi konu bu miras konusu aslında. hep kardeşine daha çok vereceğiz derlerdi. ama o dönemlerde kardeşimin dersleri kötüydü, üniversite kazanma meslek sahibi olma gibi bi ihtimali yoktu. ne kadar titiraz etsem de kabullenmek zorunda kalmıştım bu konuyu. o yüzden belki bu isteklerini çok yadırgamadım ama evlendiğimden beri 3-4 ayda bir her görüşmemizde bu konuyu dile getirmeleri canımı sıktı. sizlerin de önerisiyle birlikte vazgeçtim şu an imza vermekten. hele bir de dün gördüm kardeşim eşimi sosyal ağlardaki arkadaşlığından çıkarmış. kardeşimin de artık eşime karşı tepkili olduğunu ve artık onun da eşimi istemediğini düşündüm ben de bunun üzerine. eşimi istemeyen kardeşime de imza verip kendi hakkımı yedirmeyeceğim ben de.
kızlar merhaba. benim bi sorunum var. ne yapacağımı bilmiyorum ve derdimi anlatacağım pek kimsem olmadığı için sizden akıl almak istedim.
sorunum eşim ve ailem arasındaki sorunlar. eşimle ilk görüştüğümüz zamanlarda ailem eşimi istemedi ve sorun çıkardılar bana ama ben seviyorum diye kabullenmek durumunda kaldılar sonunda. nişanlılık döneminde annem ile eşim çok iyiydiler. eşim de ben de ailemizden farklı bir ilde yaşıyorduk ama annem benim yanımda kalıyordu ve annem eşimi günaşırı yemeğe çağırırdı birlikte yemek yer, çay içer otururduk.
nişanlılık dönemimin 6. ayında annemle birtakım sorunlar yaşamaya başladım. annem beni çok sıkıyordu telefonda nişanlımla çok konuşuyormuşum diye kavga ediyorduk. babam da annemle olan kavgalarımıza dayanamayıp nikahı yapalım annen de dönsün artık dedi. ve biz nişanlımla nikahlandık ve birlikte yaşamaya başladık. nikah öncesi annem benden kendi oturduğu evlerinden miras hakkı almamam ve hakkımı kardeşime bırakmam için imza atmamı istediğini belirtti. bana da evin yarısı değerinde bir para vereceğini söyledi ve imzayı atmazsan nikahına da düğününe de gelmem deyip beni tehdit etti. ben kabul ettim ama bazı başka sebeplerden dolayı imzayı atamadım, ama annem nikahıma geldi. ben de büyük bi hata yapıp bütün sorunlarımı nişanlıma anlatıyordum o zamanlar. bu arada eşim ve ailem baya zıt karakterde ve hayat görüşünde olan insanlar. mesela ailem paraya düşkündür, eşim de tam tersi para muhabbetlerini sevmez.
eşim benim annemle kavgalarımdan etkilendi ve aileme karşı soğuk davranmaya başladı. hatta nikahtan sonra annem memlekete dönünce o annemin, annem de onun aramasını bekledi ve ikisi de birbirlerini 2 ay boyunca hiç aramadılar. sonra eşimin başına gelen bi olaydan ötürü annem eşimi aradı konuşup barıştılar. sonrasında yine ayda 1 ben aradığımda konuşurladı. düğün döneminde karşılıklı birtakım alınganlıklar oldu ama küslük yaratacak bir durum yoktu.
evliliğimin 1. yılında annem bize kalmaya geldi 2-3 haftalık. eşim de işten gelince yemekten sonra sigara içmek için öteki odaya geçer 1 saat kadar oturur sonra yanımıza gelirdi. ben de arada gidip eşimin yanında otururdum sonra birlikte annemin yanına gelirdik. aynı odada olunca da pek birşey konuşmazlardı annemle. eşim konuşçak bişey bulamıyorum derdi. ama eşim saygılı davranmak adına annemin karşısında bacak bacak üstüne bile atmadı. eşim işe gidince annem şu miras konusunu yeniden dile getirdi imza atıcak mısın diye. annemin ben tamam dememe rağmen bu şekilde ısrarcı oluşu da canımı çok sıktı ve yine annemle kavga ettik. sonra da misafir olduğu için kavga ettiğime pişman olup gönlünü almaya çalıştım ama annem gidene kadar birkaç gün hep tersledi beni. eşim işe gittiğinde de hep arkasından konuştu ve eşimin haketmediği ithamlarda bulunup tartışmaya devam etti benimle. ben de eşimi savundum her zaman anneme karşı.
işte asıl sorunum bundan sonra başladı. annemin memlekete döneceği gün sabah eşim işten geldi ve annemin odasının kapısını kapalı olduğunu ve beni de yatıyor görünce eşim de yattı. onun geldiğini görünce 1-1,5 saat sonra onu uyandıracağımı ve kahvaltı edeceğimizi söyledim eşim de tamam dedi. ben uyandım ve annemin yanına geçtim. anneme kahvaltı edelim dedim istemedi tersledi beni yine. dışarı çıkalım dışarda bişeyler yiyelim dedim yine istemedi. evimiz otogara arabayla 10 dakika mesafede. Bir de o gün hava çok soğuk olunca yarım saat önce çıkarız dedim anneme. hayır 1 saat önce çıkıcaz dedi ve ona göre hazırlanmaya başladı ve bi yandan söylenerek beni bekledi. ben de ne gerek var ki dedim ve annemi otogara götüreceğiz diye eşimi 45 dakika öncesinde uyandırdım. eşimin uykusu ağırdır 5-10 dakika başında uğraştım ve uyandırdım. bi yandan da annem dış kapıyı açmış valizlerini sinirle dışarı çıkartıyordu. eşim söyle annene beklesin 5 dakikaya giyinip geliyorum dedi ve ben de çıktım anneme söyledim bunu. annem de iyice sinirlenmişti söyle gelmesin o istemiyorum onu götür bırak beni otogara hadi dedi ve tekrar kapı önünde kavga ettik annemle. sonra içeri gidip eşime sen gelme ben annemi bırakıcam deyince şaşırdı ve tamam dedi. sonrasında ise küstüler birbirine. annem yatak odasından neden hemen çıkmadı diye eşime küstü. eşim de 2-3 hafta birlikte kaldık neden bi Allahaısmarladık demeden gitti diye küstü ve annen aramadan konuşmucam artık annenle, evimize misafir gelip huzursuzluk çıkaramaz dedi. ben de eşime bişey diyemedim hak verdim açıkçası eşim kandillerde annemi aramadı. 2 ay kadar önce de eşimin amcası vefat etti. annem de baş sağlığı dilemek için aramadı eşimi.
geçen gün annemle telefonda konuşurken yine aynı konu açıldı ve ben anneme eşimin haklı olduğunu söyledim. annem eşimin kendisine saygısızlık yaptığını söyleyince, hayır anne sen ona karşı saygısızlık yaptın dedim ve bu lafıma karşı annem daha fazla kızıp ağlamaya başladı. bundan sonra beni arama, babanı ara, kardeşini ara, ama beni arama dedi. iyi dedim ben de ve telefonu kapattık. 3 gündür aramadım annemi ve o da beni aramadı. anneme kıyamıyorum ama bi yandan da kızıyorum yaptıklarına. şu an ne yapmam gerek bilmiyorum. bir arkadaşım annenle bir süre konuşmazsan belki hatasını anlar istersen bi de öyle dene dedi. her gün çok üzülüyorum çok ağlıyorum bu küslük sebebiyle. biri eşim biri annem. bir akıl verin bana kızlar nolur((
kardeşimin anneme baskı yaptığı yok biliyorum. ama itiraz da etmiyo tabi sessiz kalıyo o da. babam da annemle aynı fikirde zaten. onlara tek ters düşen kişi benimimzayı sakın atma annen neden böyle tribe girmiş bilmiyorum belkide kardesin annene baskı yapıo mirası sadece bana ver die bilmiyorum.. ama yerinde olsam babamla konusur annemi kendine getirmeseni söylerdim
benim kardeşime göre daha iyi bir mesleğim ve daha iyi bir kazancım var. ben de eskiden hep sizin dediğinizi savunurdum sonuçta bu onun seçimi diye. ama annemler ben vermek istemeyince sanki kardeşimin malına göz dikmişim muamelesi yaptılar bana.Canım benim bak,kardeşin ister eşinle iyi olsun,ister durumu kötü olsun,ister ihtiyacı olsun ne olursa olsun.Ölüm hak,miras helal.Yarının ne getireceğini kimse bilemez.Erkek her şekilde her yerde çalışır.Yarın kocana birşey olsa veya sen ayrılsan,kadın her yerde çalışamıyor.Bir de çocuk varsa.Fazla verilecekse kız çocuğuna verilmeli.Kardeşinin derslerinin kötü olması,meslek sahibi olamaması onun seçimi.Kimse hazıra konmasın.Annenin dolduruşuna gelen bir kardeş var bi de.O senin kocan.Sevemk zorunda değiller.Saygı göstermek zorundalar.Ve bu yüzü,bu cesareti onlara biraz da sen sessiz kalarak,her yaptıklarına rağmen tavır koymayarak vermişsin.
evet yaptığım en büyük hata o sanırım. biliyorum ve artık yapmıyorum ama ne çare. söylediklerimi, ona yapılanları unutmuyor eşim.her ne sebepten olursa olsun ailenizi eşinize kötülememeniz gerekir.
gerçekten amacı o. ailem eşimin ailesini de sevmiyor. eşimin ailesinin maddi durumu çok iyi değil, kendi kendilerine geçiniyorlar anca, bi birikimleri yok. bu yüzden düğünü biz eşimle yaptık onların bi katkısı olmadı. bunu öğrenen ailem de kına gecesini biz kendimiz yaptık diyebilmek için ben vericem masrafını dememe rağmen inatla kendileri karşıladılar kına gecesi giderlerini. salon parası dahil 4 bin civarı bi masrafı oldu sanırım kına gecesinin. ailem kayınpederim memur emeklisi olmasına rağmen nasıl olur da birikimi olmaz da oğlunun düğününü yapamaz diye kızıyorlar içten içe onlara. kayınpederimin varlık olarak sadece bi oturduğu evi var. onu da iki kardeş eşit paylaşırsınız diyormuş eşime. ben bunu anneme söylemiştim de o da onların bir tek evleri var onu da sadece oğluna bırakması gerekir diyor.3günlük dünyada bir evin hesabını yapan anne bırak kızın mutlu olsun bence o imzayı attırıp damada para vermicek amaç bu