kızlar merhaba. benim bi sorunum var. ne yapacağımı bilmiyorum ve derdimi anlatacağım pek kimsem olmadığı için sizden akıl almak istedim.
sorunum eşim ve ailem arasındaki sorunlar. eşimle ilk görüştüğümüz zamanlarda ailem eşimi istemedi ve sorun çıkardılar bana ama ben seviyorum diye kabullenmek durumunda kaldılar sonunda. nişanlılık döneminde annem ile eşim çok iyiydiler. eşim de ben de ailemizden farklı bir ilde yaşıyorduk ama annem benim yanımda kalıyordu ve annem eşimi günaşırı yemeğe çağırırdı birlikte yemek yer, çay içer otururduk.
nişanlılık dönemimin 6. ayında annemle birtakım sorunlar yaşamaya başladım. annem beni çok sıkıyordu telefonda nişanlımla çok konuşuyormuşum diye kavga ediyorduk. babam da annemle olan kavgalarımıza dayanamayıp nikahı yapalım annen de dönsün artık dedi. ve biz nişanlımla nikahlandık ve birlikte yaşamaya başladık. nikah öncesi annem benden kendi oturduğu evlerinden miras hakkı almamam ve hakkımı kardeşime bırakmam için imza atmamı istediğini belirtti. bana da evin yarısı değerinde bir para vereceğini söyledi ve imzayı atmazsan nikahına da düğününe de gelmem deyip beni tehdit etti. ben kabul ettim ama bazı başka sebeplerden dolayı imzayı atamadım, ama annem nikahıma geldi. ben de büyük bi hata yapıp bütün sorunlarımı nişanlıma anlatıyordum o zamanlar. bu arada eşim ve ailem baya zıt karakterde ve hayat görüşünde olan insanlar. mesela ailem paraya düşkündür, eşim de tam tersi para muhabbetlerini sevmez.
eşim benim annemle kavgalarımdan etkilendi ve aileme karşı soğuk davranmaya başladı. hatta nikahtan sonra annem memlekete dönünce o annemin, annem de onun aramasını bekledi ve ikisi de birbirlerini 2 ay boyunca hiç aramadılar. sonra eşimin başına gelen bi olaydan ötürü annem eşimi aradı konuşup barıştılar. sonrasında yine ayda 1 ben aradığımda konuşurladı. düğün döneminde karşılıklı birtakım alınganlıklar oldu ama küslük yaratacak bir durum yoktu.
evliliğimin 1. yılında annem bize kalmaya geldi 2-3 haftalık. eşim de işten gelince yemekten sonra sigara içmek için öteki odaya geçer 1 saat kadar oturur sonra yanımıza gelirdi. ben de arada gidip eşimin yanında otururdum sonra birlikte annemin yanına gelirdik. aynı odada olunca da pek birşey konuşmazlardı annemle. eşim konuşçak bişey bulamıyorum derdi. ama eşim saygılı davranmak adına annemin karşısında bacak bacak üstüne bile atmadı. eşim işe gidince annem şu miras konusunu yeniden dile getirdi imza atıcak mısın diye. annemin ben tamam dememe rağmen bu şekilde ısrarcı oluşu da canımı çok sıktı ve yine annemle kavga ettik. sonra da misafir olduğu için kavga ettiğime pişman olup gönlünü almaya çalıştım ama annem gidene kadar birkaç gün hep tersledi beni. eşim işe gittiğinde de hep arkasından konuştu ve eşimin haketmediği ithamlarda bulunup tartışmaya devam etti benimle. ben de eşimi savundum her zaman anneme karşı.
işte asıl sorunum bundan sonra başladı. annemin memlekete döneceği gün sabah eşim işten geldi ve annemin odasının kapısını kapalı olduğunu ve beni de yatıyor görünce eşim de yattı. onun geldiğini görünce 1-1,5 saat sonra onu uyandıracağımı ve kahvaltı edeceğimizi söyledim eşim de tamam dedi. ben uyandım ve annemin yanına geçtim. anneme kahvaltı edelim dedim istemedi tersledi beni yine. dışarı çıkalım dışarda bişeyler yiyelim dedim yine istemedi. evimiz otogara arabayla 10 dakika mesafede. Bir de o gün hava çok soğuk olunca yarım saat önce çıkarız dedim anneme. hayır 1 saat önce çıkıcaz dedi ve ona göre hazırlanmaya başladı ve bi yandan söylenerek beni bekledi. ben de ne gerek var ki dedim ve annemi otogara götüreceğiz diye eşimi 45 dakika öncesinde uyandırdım. eşimin uykusu ağırdır 5-10 dakika başında uğraştım ve uyandırdım. bi yandan da annem dış kapıyı açmış valizlerini sinirle dışarı çıkartıyordu. eşim söyle annene beklesin 5 dakikaya giyinip geliyorum dedi ve ben de çıktım anneme söyledim bunu. annem de iyice sinirlenmişti söyle gelmesin o istemiyorum onu götür bırak beni otogara hadi dedi ve tekrar kapı önünde kavga ettik annemle. sonra içeri gidip eşime sen gelme ben annemi bırakıcam deyince şaşırdı ve tamam dedi. sonrasında ise küstüler birbirine. annem yatak odasından neden hemen çıkmadı diye eşime küstü. eşim de 2-3 hafta birlikte kaldık neden bi Allahaısmarladık demeden gitti diye küstü ve annen aramadan konuşmucam artık annenle, evimize misafir gelip huzursuzluk çıkaramaz dedi. ben de eşime bişey diyemedim hak verdim açıkçası eşim kandillerde annemi aramadı. 2 ay kadar önce de eşimin amcası vefat etti. annem de baş sağlığı dilemek için aramadı eşimi.
geçen gün annemle telefonda konuşurken yine aynı konu açıldı ve ben anneme eşimin haklı olduğunu söyledim. annem eşimin kendisine saygısızlık yaptığını söyleyince, hayır anne sen ona karşı saygısızlık yaptın dedim ve bu lafıma karşı annem daha fazla kızıp ağlamaya başladı. bundan sonra beni arama, babanı ara, kardeşini ara, ama beni arama dedi. iyi dedim ben de ve telefonu kapattık. 3 gündür aramadım annemi ve o da beni aramadı. anneme kıyamıyorum ama bi yandan da kızıyorum yaptıklarına. şu an ne yapmam gerek bilmiyorum. bir arkadaşım annenle bir süre konuşmazsan belki hatasını anlar istersen bi de öyle dene dedi. her gün çok üzülüyorum çok ağlıyorum bu küslük sebebiyle. biri eşim biri annem. bir akıl verin bana kızlar nolur((
evden olan miras hakkım için imza vermezsem düğünüme nikahıma gelmemekle tehdit edildim bi de annem tarafından. çok üzüldüm ağladım annem bunu nasıl yapar diye. belki sinirle söyledi ama sinirle bile olsa ciddi bi şekilde söyledi yine de.Anne annedir derim normal şartlarda ama bir anne evladının miras payı hakkını kardeşine vermsi için nasıl imza ister.Hakkın olan şeyden vazgeç,sen yeme kardşin yesin demektir bu..Annen fazla kaprissli,fazla hesapçı ve sessizi eziyor.
Fazla yüz vermiş,evliliğine fazla karıştırmış anneni çok pohpohlamışsın.Hayatından çıkar asla demem ama mesafe koy.Annenin her dediğini yapma.Eşinle arasında sorun olsa,karışma müdahale etme fikir söyleme.Tavır al şu an hele miras konusunda.Hakkını kardeşin de olsa kimseye yedirme.Yarının ne getireceğini bilemezsin.
kız evlat erkek evlat ayrımı çok can sıkıcı bi durum. şu an evladım yok büyük konuşmak istemem ama olsa ben yapmam diye düşünüyorum. hele annem gibi hiç yapmam.Güzelim saçmalama.Böyle saçma fikirleri çıkar kafandan.Böyle birşey yok.Herşeyde dine uydularda bu mu kaldı.Türkiye kanunları hakların neyse onu savun.Sakın böyle birşey yapma.Yazık ya.Hangi zamandayız.Hadi ailen cahil.Sen de mi hiç yetiştirmedin kendini.Kız evladınla erkek evladını ayıracakmısın.
Su olanlari okuyunca.
O damat yine iyi dayanmis.
Taktir ettim esinizi.
Ölum bu ya.
Damadinin en zor gunlernde bi telefonu cok gor.
Sonra geri onu sucla sunu yapmadi bunu yapti diye.
Sacmalik.
Bi gelmesin diyor bi niye gelmedi diye tavie yapiyor.
Ev konusu dahada baska bi tip.
Bence evet arkdasinizin dedigi gibi simdilik uzak durun annenizden aramayin.
herzamanda erkek anneleri huzursuzluk cikarmiyo iste.
baya bi tavsiyede bulunulmus zaten. annedir sonucta kimse yerini tutmaz, küslük olmasin ama esinle sen yuvanda mutlu huzurlu olmak istiyosan anneni fazla karistirmicaksin. sen konus git gel ama bu davranislarda sonra esinin annenle samimi olmasi icin ugrasma bunu bekleme kendin yipranirsin.
bide iliskiler böyleyken neden annen gelip bu kadar uzun süre kaliyo. sanslisin ki daha büyük tatsizliklar cikmamis.
bide düsün ayni sekilde esinin annesi bu kadar huzursuzlugun üstünde gelip sende 3 hafta kalsaydi... (mesela gelin olarak seni istemediklerini felan düsün)
esin yine iyi bi insanmis, burda türk erkeklerinin karsi tarafin ailesine hic yoktan bile mantiksiz tutumunu gördükten sonra senin esini daha da takdir ettim
hep hayal ederdim eşim ve annem babam kardeşim çok mutlu olalım hep birlikte güzel sohbetler edip gezip eğlenelim diye. eşim ailemle iyi anlaşıyor olsa hiçbi şeyi de kıskanmazdı ailemden. çok uğraştım bu konuda çok da üzüldüm hatta ama yapamıyorum olmuyor bir türlü düzelmiyor araları
annem aslında 10 gün- 2 hafta kadar kalıp gidecekti. ama bizim olduğumuz yerde birinin anneme borcu vardı 300-400 lira kadar. o borcunu geç ödeyince annem de mecburen bir hafta daha uzattı kalışını. ve bu uzattığı 1 hafta içinde bizim eşimle ilk evlilik yıldönümümüz vardı. dışarı başbaşa yemeğe çıkacaktık eşimle ama annem alınır ayıp olur diye dışarı çıkmayıp evde kutlama kararı aldık.
:) yok canım istenmeyen çocuk falan değilim hatta babam evlenmeden önce çok düşkündü bana ama kız çocuğuyum işte ya o yüzden. babamların kız kardeşleriyle miras paylaşımında da kız kardeşlere hak verilmemiş. aileden gelen bişey yani bu. annemin de aynı şekilde olmuş. anneannem anneme düşen miras hakkının 10da 1ini vermek istemiş anneme. annemse hakkının yarısını istemiş geri kalanı erkek kardeşine bırakmış ama anneannem razı gelmeyince annemle anneannem kavga etmişler ve 10 yıl kadar süren bi küslük yaşadılar. ama benim 3-4 yıl önce annemi ikna etmem üzerine annemle anneannem barıştı.Canim benim sakin bana kizma ama istenmeyen cocuk filanmisin nedemek sana kagit imzalaticakmis nasıl kabul edersin boyle bisiyi annen kesinlikle haksız
Bak tatlım,kur an da kıza şu kadar erkeğe şu kadar....geçsin millet bunları.Önce insan olmayı öğrensin herkes.Müslümanlık bu değil.İşine göre davranmak değil.İsterse o evin etrafı hiç gelişmesin sana toplu iğne ucu kadar mal kalsın.Önemli değil.Burda önemli olan hak.Hakkın ne olursa olsun bırakma.Bugün kardeşin aciz olur bişey olur,yardımını elinden geldiğince yaparsın.Ama hak başka birşey.kız evlat erkek evlat ayrımı çok can sıkıcı bi durum. şu an evladım yok büyük konuşmak istemem ama olsa ben yapmam diye düşünüyorum. hele annem gibi hiç yapmam.
en çok da bu konu üzüyor beni. annem nasıl olur da benim huzurumu bozacağını bile bile bu davranışlarda bulunabiliyor anlamıyorum. dediğiniz gibi bence de anne dediğin çocuğunun huzurunu bozmaz ve daha iyi olmasını ister her zaman. babaannemle annem bu konuyu konuşmuşlar ve babaannem anneme kızının hatrı için ara damadını konuş, damat üzülmüyodur ama kızın çok üzülüyordur demiş. ama annem inatla aramıcam demiş damadı. benim üzüldüğüme de mi üzülmüyor acaba annem diyorum. evet sanırım üzülmüyor, onun inadı benim üzülüyor olmamdan daha önemliOyle anne mi olur kardesim? Anne dediğin evladını korur kollar,huzurunun mutluluğunun devamı icin her fedakarlığı yapar. Senin annenin yaptığını en kotu kaynanalar bile yapmaz. Esin yazdıklarına gore iyi bir insan vecok haklı. Kendi yuvana esine sahip cik,annenle arana mesafe koy bence
annemle bende misafirken tartıştığım için çok ayıpladım kendimi aslında ama tutamadım kendimi gerçekten. ben sabırlı insanımdır aslında. ama sabrımı taşırdı annem ve kapının önünde eşimin onun söylediklerini duyma ihtimali varken onu istemiyorum gelmesin o diye söylenip sinirlenmesine dayanamayıp lanet olsun yaa dedim ben de. sonrasında özür diledim tabi annemden ama o an eşimin 5 dakikaya geliyorum demesine rağmen annemin kaçıyor gibi evden çıkışı yüzünden sinirden çıldırıcam sandım o an gerçekten.hakkınızdan asla vazgecmeyın....erkege 2 kat verılırmış ne saçma.. o ımzayı atma sakın.annenın sureklı bunu dıle getırmesı çok ayıp
gelelım esınle annen arasındakı mevzulara...hepınızde haksız taraflar var...
şimdi sıgara ıçmeye baska odaya gıtmış sızde yanına gıtmıssınız.ben olsam gıtmem annemle kalırım çunku alınıyorlar yaslılar sonuçta
annen gıderken tartışmanız hıç hoş olmamış. ama emınımkı benım sabırsız annem de olsa o esnada damat nıye kalkmadı dıye soylenır dururdu bende esım duymasın dıye napıcagımı bılemezdım....esınız kalkmamış tartışmanızı duymuş....kalksaydı duymamış gbı bı gule gule deseydı ıyı olurdu
ote yandan esınızın amcası vefat etmış annenız aramamış.çok çok ayıp bence...
çoğunlukla annenız haksız olsada anne işte hıçbır seye degışılmez....
evet annemle eşim arasındaki iletişimi sağlayamıyorum dengeyi kuramıyorum. 1,5 yıllık evliyim henüz ve bu konuda çok tecrübesiz çok beceriksizim. evlendiğim günden beri ailevi olayları eşime yansıtmıyorum ancak nişanlılıkta anlattıklarım bile eşimin ailemden soğumasına yettisiz pek eşinizle anneniz arasında iletişimi sağlayamıyorsunz bence, otogara gidileceği gün düzgün bir şekilde annenize anlatmanız gerekirdi eşinizin neden uyuduğunu, ayrıca eğer hakkınız olan parayı vereceklerse bence imzayı atın ben olsam atardım, annenizin ilk evladısınız sanırım ve ilk evlenen o yüzden annenizin eşinizle yarışması biraz normal kabullenemeyebilir sizin onu her tutmanızı ama tabi annenizin bu yaptığı doğru değil ama annenizin alışma süreci var alıştıktan sonra normale döner, annenize direk haksızsın anne diyeceğinize orta yolu bulup ikinizde kendinize göre haklısınız deseniz daha iyiydi, çünkü anneniz alıngan biri bence dedğim gibi sizin evliliğine alışması lazım, ve en büyük hata zaten sizde söylüyorsunuz ailevi olaylarınızı eşinize yansıtmayın, bari bundan sonra yansıtmayın ve annenizin olumsuz yönleri yerine olumlu yönlerini anlatın eşinize, annenizede eşiniz hakkında olumlu şeyler söyleyin, yani biraz sizin orta yolu bulmamanızdan kaynaklanıyor, kandilde eşinizin annenizi araması lazımdı bence, anneniz hayattayken kıymetini bilin kaprislerine biraz psikolojik bakın zamanla değişir zaten, bu arada nişanlılık dönemlerinde çok konuşulunca her anne kızar
sağol canım. Allah hepimizin yardımcısı olsun inşallah.öyle olmuyo iste
Allah yardimcin olsun
sağol canım. Allah hepimizin yardımcısı olsun inşallah.
işin garip tarafı da şu ki annem de babam da sağ Allah'a şükür. ama ileride vefat ettiklerinde kardeşimle miras kavgası yapmayalım diye şimdiden bana imza attırıp evdeki hakkımdan çekilmemi istiyorlar. annem babamın amacı dine uygun olsun diye değil zaten, erkek çocuk olduğu için onun daha fazla hakkının olduğunu düşünüyorlar. benim kabul etme sebebim dine uygun olduğu içindi. ama birçok arkadaşın da dediği gibi artık vermeyi düşünmüyorum. zamanı gelince ne düşerse hakkım onu alırım artık.Bak tatlım,kur an da kıza şu kadar erkeğe şu kadar....geçsin millet bunları.Önce insan olmayı öğrensin herkes.Müslümanlık bu değil.İşine göre davranmak değil.İsterse o evin etrafı hiç gelişmesin sana toplu iğne ucu kadar mal kalsın.Önemli değil.Burda önemli olan hak.Hakkın ne olursa olsun bırakma.Bugün kardeşin aciz olur bişey olur,yardımını elinden geldiğince yaparsın.Ama hak başka birşey.
Annen miras için imza istediğine göre,sanırım bu baba mirası ve baban yok.İster düğününe gelmesin,ister hakkını helal etmesin o kendi vicdanıyla alakalı.Ama sen asla ve asla hakkını bırakma.Annenle arana da mesafe koy.Fazla sinmiş,fazla sessiz olma.