Öncelikle anneyi babayı suçlayanlar bilsin ki her insanın bir karakteri var. Aynı evde aynı anne babanın büyüttüğü çocuklar bile birbirinden farklı karakterde olabiliyorlar.
Anne babanın suçu yok mu? Var tabi ki.
Benim bir tanıdığımın da çocuğu, adı ergenlik denen ve gençlerin bolca koz olarak kullandığı yaşta.
Ailede şiddet yok, küfür yok, anne baba okumuş, iyi bir iş sahibi. 2 çocukları var. Biri edepli, ne yaptığını ne ettiğini bilen biri, diğeri ise düşman başına bile vermesin Rabbim dedirten biri.
Aileye neler neler yaptı. Konuştular, konuştuk, uzman desteğine başvurduk falan boşuna.
En sonunda olay çıkarıp polise durumu intikal ettirdi arkasından da bir intihar olayı oldu. Tabi ilacı içmiş hemen haber vermiş.
En sonunda annesi "intihara kalkıştığın için uzmana gideceğiz" demiş.
Orada da çocuğun dengesiz davranışları sonucunda uzman, sosyal hizmetlere sevk etmiş. Anne baba bunu kullanarak çocuğa "Bizden memnun değilsin, hayatımızı çekilmez hale getirdin, sen de hayatının bizim sayemizde çekilmez olduğunu söylüyorsun. Bizim de sabrımız bir yere kadar. Biz sosyal hizmetlere sana bakamadığımızı, hatta senin annem babam beni dövdü diyerek polise şikayet etmen nedeniyle koruma altına alınmanı isteyeceğiz" dediler.
Ne mi oldu? Yurda gideceğini sanan çocuk bir anda 180 derece döndü. Şimdi bir kuzu. Ama yaklaşık 1 yıl aileye yapmadığını bırakmadı. Anne babanın da içinde kırgınlıklar oluştu. Arkadaşım, içim bir türlü ısınmıyor ama evlat diye susuyorum diyor.
Konu sahibi 21 yaşında. Küçük değil. Aileden şikayetçi ise o evden gidecek.
Kullandığı laflar çok itici, psikolojik sorunları var ama bence bunun üstüne gitmeye niyeti yok. Çünkü böylesi bir hayat kendine daha kolay geliyor.
Hem konu sahibi hem de aile için ciddi anlamda sorunlu bir süreç. Allah her iki tarafa da kolaylık versin.
Kimseyi kınamak istemem ama Allah bana böyle laflar sıralayan evlat göstermesin diyorum.