- 23 Ağustos 2012
- 49.492
- 229.350
-
- Konu Sahibi Corpus callosum
- #61
Ya şunu farkettim kocanızı sürekli aklamakla uğraşıyorsunuz. Her şeyine iyi taraftan bakıyorsunuz ama belkide sizi manipüle ederek onlara sığınıyordur hiç bu açıdan düşündünüz mü?
Kesinlikle. Kadın resmen evliliği tek başına götürüyor bu tahammül niye anlayamadım mesleği olan kadınsın kimseye eyvallahın olmaması lazım seninValla kanka doktoram var buna dayanarak şunu söylerim ki Türkiyede akademide çalışan çoğu insan ya pasif karakterde ya apacaip kafada. Bu çift de aynen öyle, adma apacaip ne düzgün iletişim kurmaya gönlü var , ne de derini dürütsçe söylemeye. KOnu sahibesi de eşşek kadar yetişkin bir adamın anneciği olmuş yıllardır aman kalbi kırılmasın öyle olsun böyle olsun diye peşinde geziyor. Bu kadar mıymıntı bir adama bunca tahammülü anllamak mümkün değil
Bence farkında olmadan pasif agresif davranıyorsun. Rahat olun kaç yıllık eşiniz içinizden geçeni anlatın. İnsan eşine de içini açamayacaksa kime gitsin.Kızlar merhaba, kimseye açamadığım bir derdim var. Evlilikte 11.yılımız.akademisyenim eğitim dolayısıyla çok zor yıllarım oldu, evlendiğimizden beri ya benim ya eşimin eğitim hayatı sebebiyle bi rahat yüzü görmedik desem yeridir. 3 yıl önce doktora yeterlik sınavını geçince, ciddi kusma fobisi olan biri olmama rağmen her şeyi göze aldım yasim geçiyor artık çocuk için hazırım dedim. Ki o zamana kadar da 7-8 yilik evli olmamiza ragmen eşim hiç çocuk lafı etmezdi. Hayal bile kurmazdi, cocuk istemiyorum da demezdi ama bu konu yokmuş gibi davranirdi. Cok hasret kaldım bu konuda ilgi görmeye, eşimin benden bir çocuk istediğini duymak istedim hep.
Neyse, ben bu istegimi söyleyince (yasim 31di bunu soylerken) olur ama doktoran bitsin bence dedi. Ona da tamam, bu sure icinde yine bu konu hic yokmus gibi davrandi.
Doktorayi bitirmeme yakin (yasim 34 artik) ben yine mevzuyu actim, doktor kontrollerimi yaptirdim. Rahim ultrasonu goruntulerini alip gittim bak bebisimiz burda buyuyecek filan gibi sirinlikler yaptim ilgi bekledigim için, ha öyle mi dedi geçti. Yine tık yok. Sonra bi gün geldi senle önemli bisi konusmak istiyorum dedi, ben heyecanlandim cocukla ilgili konuscak diye, cunku o da heyecanliydi yerinde duramiyordu. Sonra dedi ki evet maddi durumunuz pek iyi degil amaben borca girip cocukluk hayalimi gerçekleştirmek, motor almak istiyorum dedi.
Ben o kadar șok oldum VE üzüldüm ki.. Ben ne bekliyorum onun derdi ne..
Yine de hayır demek istemedim, tamam al ama durumumuz cok iyi değil, cocuk sahibi olma isini ertelerim o zaman dedim. Biraz itiraz etti ama sonra tamam dedi. Ben cok kırıldım.. Kalbim paramparca oldu, icime agladim hep, gözyaşım bile akamadi.. Ki biliyor polikistik oldugumu, tedavi gerekebilecrgini. Buna ragmen motoru aldi..
Birkac ay cok düşündüm, adamda yine çocuk icin bir israr ve girisim yok.. Cok kirildigim ve artik yaşım geregi riskli gebelik olacagi icin ben cocuk yapmamaya karar verdim dedim ki blöf yapmayacagimi bilir. Neyse bi süre böyle gecti, ara ara cocuk sahibi olmak istedigini soyledi ama yataga yine prezervatifle geldi. Yine ciddi bir israr olmadi.
O surecten sonra beni suclamaya basladi, senin tavrindan dolayı ben senlekonusup seni ikna edemiyorum cok sertsin filan demeye basladi. Suclu ben oldum.
Bu konudan dolayi eşime cok kirgin ve öfkeliyim. Gecmiyor.. Iliskimiz de kötüye gidiyor böyle olunca.
Aslinda anneliği tatmak istiyorum ama onun bu soğuk tavriyla degil..
Ne yapacagimi bilmiyorum, akıl verin ban nolur..
Siz bu adamla uyumlu olup sağlıklı bir hamilelik, doğum, lohusalık ve çocuk yetiştirme maratonuna girebileceginize inanıyor musunuz?Kızlar merhaba, kimseye açamadığım bir derdim var. Evlilikte 11.yılımız.akademisyenim eğitim dolayısıyla çok zor yıllarım oldu, evlendiğimizden beri ya benim ya eşimin eğitim hayatı sebebiyle bi rahat yüzü görmedik desem yeridir. 3 yıl önce doktora yeterlik sınavını geçince, ciddi kusma fobisi olan biri olmama rağmen her şeyi göze aldım yasim geçiyor artık çocuk için hazırım dedim. Ki o zamana kadar da 7-8 yilik evli olmamiza ragmen eşim hiç çocuk lafı etmezdi. Hayal bile kurmazdi, cocuk istemiyorum da demezdi ama bu konu yokmuş gibi davranirdi. Cok hasret kaldım bu konuda ilgi görmeye, eşimin benden bir çocuk istediğini duymak istedim hep.
Neyse, ben bu istegimi söyleyince (yasim 31di bunu soylerken) olur ama doktoran bitsin bence dedi. Ona da tamam, bu sure icinde yine bu konu hic yokmus gibi davrandi.
Doktorayi bitirmeme yakin (yasim 34 artik) ben yine mevzuyu actim, doktor kontrollerimi yaptirdim. Rahim ultrasonu goruntulerini alip gittim bak bebisimiz burda buyuyecek filan gibi sirinlikler yaptim ilgi bekledigim için, ha öyle mi dedi geçti. Yine tık yok. Sonra bi gün geldi senle önemli bisi konusmak istiyorum dedi, ben heyecanlandim cocukla ilgili konuscak diye, cunku o da heyecanliydi yerinde duramiyordu. Sonra dedi ki evet maddi durumunuz pek iyi degil amaben borca girip cocukluk hayalimi gerçekleştirmek, motor almak istiyorum dedi.
Ben o kadar șok oldum VE üzüldüm ki.. Ben ne bekliyorum onun derdi ne..
Yine de hayır demek istemedim, tamam al ama durumumuz cok iyi değil, cocuk sahibi olma isini ertelerim o zaman dedim. Biraz itiraz etti ama sonra tamam dedi. Ben cok kırıldım.. Kalbim paramparca oldu, icime agladim hep, gözyaşım bile akamadi.. Ki biliyor polikistik oldugumu, tedavi gerekebilecrgini. Buna ragmen motoru aldi..
Birkac ay cok düşündüm, adamda yine çocuk icin bir israr ve girisim yok.. Cok kirildigim ve artik yaşım geregi riskli gebelik olacagi icin ben cocuk yapmamaya karar verdim dedim ki blöf yapmayacagimi bilir. Neyse bi süre böyle gecti, ara ara cocuk sahibi olmak istedigini soyledi ama yataga yine prezervatifle geldi. Yine ciddi bir israr olmadi.
O surecten sonra beni suclamaya basladi, senin tavrindan dolayı ben senlekonusup seni ikna edemiyorum cok sertsin filan demeye basladi. Suclu ben oldum.
Bu konudan dolayi eşime cok kirgin ve öfkeliyim. Gecmiyor.. Iliskimiz de kötüye gidiyor böyle olunca.
Aslinda anneliği tatmak istiyorum ama onun bu soğuk tavriyla degil..
Ne yapacagimi bilmiyorum, akıl verin ban nolur..
Çok güzel analiz etmişsiniz. Ben konu sahibinin kocası gibi bir insanım tam olarak.tam diyecektim ki ya mühendis -çünkü çok mükemmeliyetçi, takıntılı duruyor, ya hukukçu- ağzı iyi laf yapar dediğinz için.
ya eşiniz büyük ihtimalle çocuk istemiyor değil
ama fazla ayrıntıcı, titiz, işte biraz da biz ne yaşadık da çocuktan sonra tamamen hayatımız bitecek kafasında olup o kafaları aşamayan yapısı var, (motor alıyor filan) çocuk olsa da onu 4 4lük büyütmek ister, yapabilir mi emin değil.
bence bu kafaları yaşıyor, işte çocuk görmeye gelmiyor ki konu açılmasın ama sizi de seviyor alsında çocuk da ister ama tam ikna olamıyor kendi içinde.
ha ama eşiniz o pembe dizi heyacanıyla bebek bekleyecek, ultrasonda ağlayacak filan erkek modeli değil, onu zaten bi kabul etmeniz lazım. genelde bu erkekler eşim çok istiyor, yaş da geldi yapalım gitsin der .sizinki onu neden diyemiyor o kadarını net bilemedim.
ha 10+ senelik evlilik, çocuk konusu birkaç kez açılmış, yeterlilik geçsin, tez bitsin vs. bu artık böyle geçiştirilecek şey değil. eşiniz o sizin net olun böyle zekice hamleleri bi kenara bırakın bence...
Aranızda iletişimsizlik var. Çocuk istiyorsanız acele edin. Erkekler zaten çocuk isteğiyle yanıp tutuşmuyor. Bebek doğunca yükleniyor onlara babalık hissi.Kızlar merhaba, kimseye açamadığım bir derdim var. Evlilikte 11.yılımız.akademisyenim eğitim dolayısıyla çok zor yıllarım oldu, evlendiğimizden beri ya benim ya eşimin eğitim hayatı sebebiyle bi rahat yüzü görmedik desem yeridir. 3 yıl önce doktora yeterlik sınavını geçince, ciddi kusma fobisi olan biri olmama rağmen her şeyi göze aldım yasim geçiyor artık çocuk için hazırım dedim. Ki o zamana kadar da 7-8 yilik evli olmamiza ragmen eşim hiç çocuk lafı etmezdi. Hayal bile kurmazdi, cocuk istemiyorum da demezdi ama bu konu yokmuş gibi davranirdi. Cok hasret kaldım bu konuda ilgi görmeye, eşimin benden bir çocuk istediğini duymak istedim hep.
Neyse, ben bu istegimi söyleyince (yasim 31di bunu soylerken) olur ama doktoran bitsin bence dedi. Ona da tamam, bu sure icinde yine bu konu hic yokmus gibi davrandi.
Doktorayi bitirmeme yakin (yasim 34 artik) ben yine mevzuyu actim, doktor kontrollerimi yaptirdim. Rahim ultrasonu goruntulerini alip gittim bak bebisimiz burda buyuyecek filan gibi sirinlikler yaptim ilgi bekledigim için, ha öyle mi dedi geçti. Yine tık yok. Sonra bi gün geldi senle önemli bisi konusmak istiyorum dedi, ben heyecanlandim cocukla ilgili konuscak diye, cunku o da heyecanliydi yerinde duramiyordu. Sonra dedi ki evet maddi durumunuz pek iyi degil amaben borca girip cocukluk hayalimi gerçekleştirmek, motor almak istiyorum dedi.
Ben o kadar șok oldum VE üzüldüm ki.. Ben ne bekliyorum onun derdi ne..
Yine de hayır demek istemedim, tamam al ama durumumuz cok iyi değil, cocuk sahibi olma isini ertelerim o zaman dedim. Biraz itiraz etti ama sonra tamam dedi. Ben cok kırıldım.. Kalbim paramparca oldu, icime agladim hep, gözyaşım bile akamadi.. Ki biliyor polikistik oldugumu, tedavi gerekebilecrgini. Buna ragmen motoru aldi..
Birkac ay cok düşündüm, adamda yine çocuk icin bir israr ve girisim yok.. Cok kirildigim ve artik yaşım geregi riskli gebelik olacagi icin ben cocuk yapmamaya karar verdim dedim ki blöf yapmayacagimi bilir. Neyse bi süre böyle gecti, ara ara cocuk sahibi olmak istedigini soyledi ama yataga yine prezervatifle geldi. Yine ciddi bir israr olmadi.
O surecten sonra beni suclamaya basladi, senin tavrindan dolayı ben senlekonusup seni ikna edemiyorum cok sertsin filan demeye basladi. Suclu ben oldum.
Bu konudan dolayi eşime cok kirgin ve öfkeliyim. Gecmiyor.. Iliskimiz de kötüye gidiyor böyle olunca.
Aslinda anneliği tatmak istiyorum ama onun bu soğuk tavriyla degil..
Ne yapacagimi bilmiyorum, akıl verin ban nolur..
yanlış anlamayın ama onun tuzu kuru tabiKendimce onu sıkıştırmak istemedim, zaman tanimak olarak düşündüm. Simdi içten ice hep onu suçladığımi fark ediyorum onun yuzunden riskli gebelik yaşına kaldım diye..
fakat siz kadınsınızÇok güzel analiz etmişsiniz. Ben konu sahibinin kocası gibi bir insanım tam olarak.
Çocuk = hayat bitti demek benim için. Bebek görmeye gitmek hep zulüm olmuştur benim için.
Yani bazı insanlar dümdüz istemez ama istemedikleri için hayatındaki insanı kaybetmekten de korkar o sebeple böyle süründürüp durur.
Konu sahibi kocanı seviyorsan ve ben çocuksuz da bu adamla yaşarım diyorsan bu defteri kapat çünkü baba olunca ekstra mutsuz olacak. Benim gibi insanlar için çocuk sahibi olmak hayatın bitmesi, başa gelen en büyük felaketlerden biri.
Yok hakkın olarak , ben mutlaka çocuk istiyorum ve bu duyguyu yaşamak istiyorum diyorsan daha fazla vakit kaybetmeden bu adamdan boşan ve çocuk isteyen biriyle yeni bir hayat kur.
Çocuk iki tarafın da fedakarlık yaparak ortaya getireceği bir şey değil bence ya. İki tarafında tam olarak istemesi gerekiyor
Erkek net çocuk için ısrar edip olsun istemiyorsa inanın sonradan da doğuracağınız çocuk gözlerinde çok değerli olmuyorKızlar merhaba, kimseye açamadığım bir derdim var. Evlilikte 11.yılımız.akademisyenim eğitim dolayısıyla çok zor yıllarım oldu, evlendiğimizden beri ya benim ya eşimin eğitim hayatı sebebiyle bi rahat yüzü görmedik desem yeridir. 3 yıl önce doktora yeterlik sınavını geçince, ciddi kusma fobisi olan biri olmama rağmen her şeyi göze aldım yasim geçiyor artık çocuk için hazırım dedim. Ki o zamana kadar da 7-8 yilik evli olmamiza ragmen eşim hiç çocuk lafı etmezdi. Hayal bile kurmazdi, cocuk istemiyorum da demezdi ama bu konu yokmuş gibi davranirdi. Cok hasret kaldım bu konuda ilgi görmeye, eşimin benden bir çocuk istediğini duymak istedim hep.
Neyse, ben bu istegimi söyleyince (yasim 31di bunu soylerken) olur ama doktoran bitsin bence dedi. Ona da tamam, bu sure icinde yine bu konu hic yokmus gibi davrandi.
Doktorayi bitirmeme yakin (yasim 34 artik) ben yine mevzuyu actim, doktor kontrollerimi yaptirdim. Rahim ultrasonu goruntulerini alip gittim bak bebisimiz burda buyuyecek filan gibi sirinlikler yaptim ilgi bekledigim için, ha öyle mi dedi geçti. Yine tık yok. Sonra bi gün geldi senle önemli bisi konusmak istiyorum dedi, ben heyecanlandim cocukla ilgili konuscak diye, cunku o da heyecanliydi yerinde duramiyordu. Sonra dedi ki evet maddi durumunuz pek iyi degil amaben borca girip cocukluk hayalimi gerçekleştirmek, motor almak istiyorum dedi.
Ben o kadar șok oldum VE üzüldüm ki.. Ben ne bekliyorum onun derdi ne..
Yine de hayır demek istemedim, tamam al ama durumumuz cok iyi değil, cocuk sahibi olma isini ertelerim o zaman dedim. Biraz itiraz etti ama sonra tamam dedi. Ben cok kırıldım.. Kalbim paramparca oldu, icime agladim hep, gözyaşım bile akamadi.. Ki biliyor polikistik oldugumu, tedavi gerekebilecrgini. Buna ragmen motoru aldi..
Birkac ay cok düşündüm, adamda yine çocuk icin bir israr ve girisim yok.. Cok kirildigim ve artik yaşım geregi riskli gebelik olacagi icin ben cocuk yapmamaya karar verdim dedim ki blöf yapmayacagimi bilir. Neyse bi süre böyle gecti, ara ara cocuk sahibi olmak istedigini soyledi ama yataga yine prezervatifle geldi. Yine ciddi bir israr olmadi.
O surecten sonra beni suclamaya basladi, senin tavrindan dolayı ben senlekonusup seni ikna edemiyorum cok sertsin filan demeye basladi. Suclu ben oldum.
Bu konudan dolayi eşime cok kirgin ve öfkeliyim. Gecmiyor.. Iliskimiz de kötüye gidiyor böyle olunca.
Aslinda anneliği tatmak istiyorum ama onun bu soğuk tavriyla degil..
Ne yapacagimi bilmiyorum, akıl verin ban nolur..
Her erkek için geçerli değil ama bu. Çoğu bakmayacak olsa bile yine istiyor bazen kadının ayağını bağlamak ya da çevresine kısır dedirtmemek için. Bu konudaki erkek bence gerçekten istemiyor.Erkekler zaten çocuk isteğiyle yanıp tutuşmuyor.
Ben de bunu cok sordum hep, hic mi icinden gecmedi dedim ya onca sene. Hic mi kipir kipir olmadı için? Anlam veremiyorum, bu kinuda buz gibi bir adam, ama simdi sorsan cocuk istiyorum diyor. Biraz daha zaman vercekmisim, yasim olcak 40Aynı evin içinde yıllarca hiç çocuk muhabbeti yapmadan nasıl durulur,ben anlayamadım.
Güzel bir çocuk görünce ahh bizim de olsa demez mi gayri ihtiyari insan?
Çok zor görünüyor sizin durum,gönlünüze göre olsun her şey.
Soylediklerinizin bir kisminda gercekten haklısınız. Benim de cok buyuk korkularim vardi, size komik gelecek belki ama yasayan bilir kusma fobisi berbat bisey, biaz midem bulansa panik atak geciriyorum resmen. Ama tum bunlara ragmen uzun sure kendimi ikna etmek ve korkularimi yenmek icin cabaladim. Büyük mucadeleler verdim kendi icimde de, ama adamdan ses yok. O yuzden de bu kadar cok kirildim sanirimBizim ilişkide çocuk istemeyen taraf benim ama okurken ben bile sinir oldum adama ama en çok da size. Yahu oturmuş konusmussunuz üstüne adam gelip motor alcam çocukluk hayalim demiş, başlarım sana da hayaline de dememissinizsustum, içime attım, kuruldum, eline koz vermek istemedim bilmem ne. Siz mutlu olmak yerine haklı olmayı seçen insanlardansiniz, bence gerçekten çocuk istiyorsanız bu düşüncenizden çıkın. Çocuk hayalindense ilerde bir aksilik olduğunda bak ben demiştim demeyi daha çok isticek bir haliniz var. Ben olsam yarın o motoru satar, tatile gider çocuk çalışmasına başlarım. Sizse iyice zaman geçsin ki yapamayayim tadında bir post acmissiniz.
Iyi taraflarini da gormezsem haksizlik etmis olmaz miyim? Sonucta ben de mukemmel bir insan degilim, kotu yanlarim da var iyiler de.Ya şunu farkettim kocanızı sürekli aklamakla uğraşıyorsunuz. Her şeyine iyi taraftan bakıyorsunuz ama belkide sizi manipüle ederek onlara sığınıyordur hiç bu açıdan düşündünüz mü?
Size bir şey soracağım. Adam şimdi net şekilde çocuk istemiyorum ben derse ayrılır mısınız? Bazen erkekler kadınların bu tavrını bilip ona göre davranıyorlar. Kaybetmemek için sizin zamanınızı çalıyorlar yani. Mesela ben o içi kıpır kıpır etmeyen taraftayım. Bebek sevmiyorum. Beni sevmeye çalıştığı zamanda ilgi gösteremiyorum maalesef. Ruhuma işlemiş resmen. Taa evlenirken net bir şekilde çocuk istemediğimi ve kazara olursa aldıracağımı söylemistim. Hala geçerli bu sözlerim. Eşiniz baştan net olmalı imiş. Bence oturup net şekilde sorun ve davranışlarının sözleri ile paralel olması gerektiğini belirtin.Ben de bunu cok sordum hep, hic mi icinden gecmedi dedim ya onca sene. Hic mi kipir kipir olmadı için? Anlam veremiyorum, bu kinuda buz gibi bir adam, ama simdi sorsan cocuk istiyorum diyor. Biraz daha zaman vercekmisim, yasim olcak 40
Ileriye yonelik önemli bir korkumu tespit etmissiniz. Istiyorum diyor lafta ama o kadar soguk ve sadece lafta ki.. Ilerde bu ruh haline girmesinden korkuyorum, parcalarim onu o zamanErkek net çocuk için ısrar edip olsun istemiyorsa inanın sonradan da doğuracağınız çocuk gözlerinde çok değerli olmuyor
Bir sorun olduğunda ben mi istedim sen tutturdun çocuk çocuk diye denildiğini çok duydum
O yüzden nettt istemiyorsa boşanırsınız başka biriyle evlenir çocuk yaparsınız çünkü sizin için çocuğunuz olması çok önemli ve bu hissinizde çok natural bir istek