Kocamla çocuk sorunsalı

Bissunicole .!.:

Size bir şey soracağım. Adam şimdi net şekilde çocuk istemiyorum ben derse ayrılır mısınız? Bazen erkekler kadınların bu tavrını bilip ona göre davranıyorlar. Kaybetmemek için sizin zamanınızı çalıyorlar yani. Mesela ben o içi kıpır kıpır etmeyen taraftayım. Bebek sevmiyorum. Beni sevmeye çalıştığı zamanda ilgi gösteremiyorum maalesef. Ruhuma işlemiş resmen. Taa evlenirken net bir şekilde çocuk istemediğimi ve kazara olursa aldıracağımı söylemistim. Hala geçerli bu sözlerim. Eşiniz baştan net olmalı imiş. Bence oturup net şekilde sorun ve davranışlarının sözleri ile paralel olması gerektiğini belirtin.

Genişletmek için tıkla...

perdono pero no olvido .!.:

Aranızda iletişimsizlik var. Çocuk istiyorsanız acele edin. Erkekler zaten çocuk isteğiyle yanıp tutuşmuyor. Bebek doğunca yükleniyor onlara babalık hissi.

Genişletmek için tıkla...

Corpus callosum .!.:

Kızlar merhaba, kimseye açamadığım bir derdim var. Evlilikte 11.yılımız.akademisyenim eğitim dolayısıyla çok zor yıllarım oldu, evlendiğimizden beri ya benim ya eşimin eğitim hayatı sebebiyle bi rahat yüzü görmedik desem yeridir. 3 yıl önce doktora yeterlik sınavını geçince, ciddi kusma fobisi olan biri olmama rağmen her şeyi göze aldım yasim geçiyor artık çocuk için hazırım dedim. Ki o zamana kadar da 7-8 yilik evli olmamiza ragmen eşim hiç çocuk lafı etmezdi. Hayal bile kurmazdi, cocuk istemiyorum da demezdi ama bu konu yokmuş gibi davranirdi. Cok hasret kaldım bu konuda ilgi görmeye, eşimin benden bir çocuk istediğini duymak istedim hep.
Neyse, ben bu istegimi söyleyince (yasim 31di bunu soylerken) olur ama doktoran bitsin bence dedi. Ona da tamam, bu sure icinde yine bu konu hic yokmus gibi davrandi.
Doktorayi bitirmeme yakin (yasim 34 artik) ben yine mevzuyu actim, doktor kontrollerimi yaptirdim. Rahim ultrasonu goruntulerini alip gittim bak bebisimiz burda buyuyecek filan gibi sirinlikler yaptim ilgi bekledigim için, ha öyle mi dedi geçti. Yine tık yok. Sonra bi gün geldi senle önemli bisi konusmak istiyorum dedi, ben heyecanlandim cocukla ilgili konuscak diye, cunku o da heyecanliydi yerinde duramiyordu. Sonra dedi ki evet maddi durumunuz pek iyi degil amaben borca girip cocukluk hayalimi gerçekleştirmek, motor almak istiyorum dedi.
Ben o kadar șok oldum VE üzüldüm ki.. Ben ne bekliyorum onun derdi ne..
Yine de hayır demek istemedim, tamam al ama durumumuz cok iyi değil, cocuk sahibi olma isini ertelerim o zaman dedim. Biraz itiraz etti ama sonra tamam dedi. Ben cok kırıldım.. Kalbim paramparca oldu, icime agladim hep, gözyaşım bile akamadi.. Ki biliyor polikistik oldugumu, tedavi gerekebilecrgini. Buna ragmen motoru aldi..
Birkac ay cok düşündüm, adamda yine çocuk icin bir israr ve girisim yok.. Cok kirildigim ve artik yaşım geregi riskli gebelik olacagi icin ben cocuk yapmamaya karar verdim dedim ki blöf yapmayacagimi bilir. Neyse bi süre böyle gecti, ara ara cocuk sahibi olmak istedigini soyledi ama yataga yine prezervatifle geldi. Yine ciddi bir israr olmadi.
O surecten sonra beni suclamaya basladi, senin tavrindan dolayı ben senlekonusup seni ikna edemiyorum cok sertsin filan demeye basladi. Suclu ben oldum.
Bu konudan dolayi eşime cok kirgin ve öfkeliyim. Gecmiyor.. Iliskimiz de kötüye gidiyor böyle olunca.
Aslinda anneliği tatmak istiyorum ama onun bu soğuk tavriyla degil..
Ne yapacagimi bilmiyorum, akıl verin ban nolur..

Genişletmek için tıkla...

migrenimsi .!.:

fakat siz kadınsınız

şimdi kadın çocuk istemiyorum diye net bir tavırda ise, -tabii bunu da net belirtiyorsa- durum biraz farklı bence

neden çünkü çocuğun yükü kadında, hamile kalacak doğuracak işinden belki 2 sene izin alacak, ya da koştura koştura işe de yetişmeye çalışacak, en az 5 sene ona bağımlı bir küçük canlı olacak, okula başlasa ödevi bile anneler takip ediypr tr'de. böyle bu ülkede çocuk yapmak...kadın çocuk yapınca benim hayatım biter diyorsa, bir bakıma da haklı.

ha ben demiyorum ki sadece anne isterse çocuk yapılsın elbette ki baba da istemeli, ben heyecanla çocuk bekleyen baba görmesem soğurum yani -evli olsam. benim için böyle. o bakımdan sizi anlıyor ve çocuksuz kadın olarak objektif olarak katılıyorum da çoğu açıdan. ama erkeklerin bir kısmı öyle heycanla çocuk filan beklemiyor, hiç beklemeyecek.

bir de sizin maddi durumunuz konudaki kadar sıkıntılı değil sanıyorum -ha diyeceksiniz konuda biri hukukçu biri akademisyen 2 insan var nasıl paraları yok. vardır da işte anca kendilerine göre ve şimdiye kadar hiç de bol bol harcamamışlar...
anladığım kadarıyla özellikle erkek ailesinden hiç destek olmamış, erkenden de evlenmişler, ne yaptılarsa kendileri. benim senaryoma göre şu: adam düşünüyor ki iyi bir okul okumuş, iyi bir işi var, kendisinin çok daha fazla maddi imkanı olması gerektiğini düşünüyor ama yok. tr'de büyük bir beyaz yakalı kesimin içinde sıkıştığı o cenderede yani. erkeklerin bu cendereye daha fazla girdiğini daha çok maddi olarak sorumlu hissettiğini de tr şartlarında unutmamak lazım.

benim çevremde çok kişi çocuk yapsam nasıl bakcam ki diye de istemiyor, çünkü istediği gibi asla yetiştiremez. ama benim bu çevrem kadın işte...erkekler daha çok kadınlara uyuyor dersek yeridir. sonra bir noktada kadın kendini hazır hissediyor ve çocuk yapılıyor, mesela olan bu genel olarak...

-genelde- erkekler pek çocuk istemem fikrinde net olmuyorlar. benim gördüğüm bu. hatta istiyorlar bile. fakat bu konuda yük kadında diye, bu eğitimli, ayrıntıcı erkek profili daha çok kadının kararı hazır olması durumuna göre bekliyor. kadın tamam dediğinde yardımcı oluyor, destek oluyor vs.

ha kadın çocuk istemiyorum dediyse, -var öyle çiftler bildiğim- çocuk yapmadılar zaten.

erkeğin net olarak ben asla çocuk istemiyorum dediği bildiğim çift yok benim çevremde. burada da aslında istemiyorum demeyen bir erkek var.

Genişletmek için tıkla...

modinas .!.:

Aynı evin içinde yıllarca hiç çocuk muhabbeti yapmadan nasıl durulur,ben anlayamadım.
Güzel bir çocuk görünce ahh bizim de olsa demez mi gayri ihtiyari insan?
Çok zor görünüyor sizin durum,gönlünüze göre olsun her şey.

Genişletmek için tıkla...

EvaLane .!.:

Kesinlikle. Kadın resmen evliliği tek başına götürüyor bu tahammül niye anlayamadım mesleği olan kadınsın kimseye eyvallahın olmaması lazım senin

Genişletmek için tıkla...

egecell .!.:

İnanın hiç mi hiç denmiyor. Ben hayatım boyunca hiçbir çocuğa iç geçirmedim, sahip olmak istemedim ve bu sebeple kendimi kusurlu hissetmiyorum bu çok ilginç bir şey değil.

Genişletmek için tıkla...

Newmekan .!.:

Merhaba, eşiniz motor almak istediğinde neden sustunuz ve çocuk isteğini ertelerim dediniz? Eğer bir şeyi istiyorsanız net olun. Eğer eşimle bu konu geçseydi aramızda kesin bir şekilde geri çevirirdim ve ne istediğimi söylerdim. Eşimiz bile olsa sürekli başkası üzülmesin veya istediği olsun diye yaşarsak böyle içten içe kırılıyoruz.
İçinize attıklarınız size öfke olarak geri döner. En azından bende öyle oluyor. Ve ben de bunun çözümünü böyle buldum.

Genişletmek için tıkla...

Corpus callosum .!.:

Ya kizlar iyi yönü de gercekten fazla, fikir almak icin yasanan kotu seyleri anlattim hep size ama bir dediğimi iki etmemeye calisir, sevdigim seyleri bilir takip eder, hangi yemegi neli seviyorsam ondan yapar. Yumusak huyludur caliskan ve durusttur. Liseden tanisiyoruz. Bu devirde bu ozelliklerde erkek de zor valla. Bu huylari olmasa cekmezdim zaten. Bir başak burcu olarak körkütük aşık olmadim zaten hicbir zaman, ama sevdim

Genişletmek için tıkla...

Corpus callosum .!.:

Onu engellesem hep sinirladigimi dusunecekti, daha onceki tecrubelerime dayanarak söylüyorum. Kendi hür iradesiyle seçim yapsin istedim ama sonucu benim icin agir oldu. Bu duruma cok kırıldığımı da anlattim yine beni sucladi. Motor almakla cocuk yapmayi karsilastiran sensin bence ikisi de olurdu dedi. Ama durup dururken olmasini bekliyordu heralde, Hz Meryem miyim ben simdi de borcu odemek icin it gibi çalışıyor yuzunu bile göremiyorum, hamileligi böyle borc ve stres altinda gecirmek istemedim iste

Genişletmek için tıkla...

gulendam_34 .!.:

yanlış anlamayın ama onun tuzu kuru tabi
erkek (herhangi bir sorunu yoksa) istediği yaşta çocuk sahibi olabilir ama biz kadınlar için bu geçerli değil
net olmamışsınız net olun bundan sonra

ben hayatımı eğer olma imkanım varsa evlatsız geçirmek istemiyorum sen önüme taş koyup duruyorsun
istemiyorsan net bir şekilde söyle diyeceksiniz

Genişletmek için tıkla...

Corpus callosum .!.:

Ileriye yonelik önemli bir korkumu tespit etmissiniz. Istiyorum diyor lafta ama o kadar soguk ve sadece lafta ki.. Ilerde bu ruh haline girmesinden korkuyorum, parcalarim onu o zaman

Genişletmek için tıkla...

Corpus callosum .!.:

Kızlar merhaba, kimseye açamadığım bir derdim var. Evlilikte 11.yılımız.akademisyenim eğitim dolayısıyla çok zor yıllarım oldu, evlendiğimizden beri ya benim ya eşimin eğitim hayatı sebebiyle bi rahat yüzü görmedik desem yeridir. 3 yıl önce doktora yeterlik sınavını geçince, ciddi kusma fobisi olan biri olmama rağmen her şeyi göze aldım yasim geçiyor artık çocuk için hazırım dedim. Ki o zamana kadar da 7-8 yilik evli olmamiza ragmen eşim hiç çocuk lafı etmezdi. Hayal bile kurmazdi, cocuk istemiyorum da demezdi ama bu konu yokmuş gibi davranirdi. Cok hasret kaldım bu konuda ilgi görmeye, eşimin benden bir çocuk istediğini duymak istedim hep.
Neyse, ben bu istegimi söyleyince (yasim 31di bunu soylerken) olur ama doktoran bitsin bence dedi. Ona da tamam, bu sure icinde yine bu konu hic yokmus gibi davrandi.
Doktorayi bitirmeme yakin (yasim 34 artik) ben yine mevzuyu actim, doktor kontrollerimi yaptirdim. Rahim ultrasonu goruntulerini alip gittim bak bebisimiz burda buyuyecek filan gibi sirinlikler yaptim ilgi bekledigim için, ha öyle mi dedi geçti. Yine tık yok. Sonra bi gün geldi senle önemli bisi konusmak istiyorum dedi, ben heyecanlandim cocukla ilgili konuscak diye, cunku o da heyecanliydi yerinde duramiyordu. Sonra dedi ki evet maddi durumunuz pek iyi degil amaben borca girip cocukluk hayalimi gerçekleştirmek, motor almak istiyorum dedi.
Ben o kadar șok oldum VE üzüldüm ki.. Ben ne bekliyorum onun derdi ne..
Yine de hayır demek istemedim, tamam al ama durumumuz cok iyi değil, cocuk sahibi olma isini ertelerim o zaman dedim. Biraz itiraz etti ama sonra tamam dedi. Ben cok kırıldım.. Kalbim paramparca oldu, icime agladim hep, gözyaşım bile akamadi.. Ki biliyor polikistik oldugumu, tedavi gerekebilecrgini. Buna ragmen motoru aldi..
Birkac ay cok düşündüm, adamda yine çocuk icin bir israr ve girisim yok.. Cok kirildigim ve artik yaşım geregi riskli gebelik olacagi icin ben cocuk yapmamaya karar verdim dedim ki blöf yapmayacagimi bilir. Neyse bi süre böyle gecti, ara ara cocuk sahibi olmak istedigini soyledi ama yataga yine prezervatifle geldi. Yine ciddi bir israr olmadi.
O surecten sonra beni suclamaya basladi, senin tavrindan dolayı ben senlekonusup seni ikna edemiyorum cok sertsin filan demeye basladi. Suclu ben oldum.
Bu konudan dolayi eşime cok kirgin ve öfkeliyim. Gecmiyor.. Iliskimiz de kötüye gidiyor böyle olunca.
Aslinda anneliği tatmak istiyorum ama onun bu soğuk tavriyla degil..
Ne yapacagimi bilmiyorum, akıl verin ban nolur..

Genişletmek için tıkla...

Gocmenturna .!.:

İyi de eşiniz sizin bu kadar çocuk istediğinizin farkında değilki. Laf olsun diye arada istiyorum demişsiniz gibi olmuş. Ciddi ciddi benim fikrim bu deyin o da evet ya da hayır desin metleşsin. İçinizden ağlayana kadar deseydiniz
Bir iletişim sorunu gördüm ben. Tavşan dağa küsmüş

Genişletmek için tıkla...

Corpus callosum .!.:

Cok uzun oluyor diye burda hepsini anlatamiyorun. Açıkça dedim zaten, o da istiyorum ben de dedi ama sonrasinda tık yok, hicbir adım atmak yok lafını acmak yok

Genişletmek için tıkla...

Corpus callosum .!.:

Kızlar merhaba, kimseye açamadığım bir derdim var. Evlilikte 11.yılımız.akademisyenim eğitim dolayısıyla çok zor yıllarım oldu, evlendiğimizden beri ya benim ya eşimin eğitim hayatı sebebiyle bi rahat yüzü görmedik desem yeridir. 3 yıl önce doktora yeterlik sınavını geçince, ciddi kusma fobisi olan biri olmama rağmen her şeyi göze aldım yasim geçiyor artık çocuk için hazırım dedim. Ki o zamana kadar da 7-8 yilik evli olmamiza ragmen eşim hiç çocuk lafı etmezdi. Hayal bile kurmazdi, cocuk istemiyorum da demezdi ama bu konu yokmuş gibi davranirdi. Cok hasret kaldım bu konuda ilgi görmeye, eşimin benden bir çocuk istediğini duymak istedim hep.
Neyse, ben bu istegimi söyleyince (yasim 31di bunu soylerken) olur ama doktoran bitsin bence dedi. Ona da tamam, bu sure icinde yine bu konu hic yokmus gibi davrandi.
Doktorayi bitirmeme yakin (yasim 34 artik) ben yine mevzuyu actim, doktor kontrollerimi yaptirdim. Rahim ultrasonu goruntulerini alip gittim bak bebisimiz burda buyuyecek filan gibi sirinlikler yaptim ilgi bekledigim için, ha öyle mi dedi geçti. Yine tık yok. Sonra bi gün geldi senle önemli bisi konusmak istiyorum dedi, ben heyecanlandim cocukla ilgili konuscak diye, cunku o da heyecanliydi yerinde duramiyordu. Sonra dedi ki evet maddi durumunuz pek iyi degil amaben borca girip cocukluk hayalimi gerçekleştirmek, motor almak istiyorum dedi.
Ben o kadar șok oldum VE üzüldüm ki.. Ben ne bekliyorum onun derdi ne..
Yine de hayır demek istemedim, tamam al ama durumumuz cok iyi değil, cocuk sahibi olma isini ertelerim o zaman dedim. Biraz itiraz etti ama sonra tamam dedi. Ben cok kırıldım.. Kalbim paramparca oldu, icime agladim hep, gözyaşım bile akamadi.. Ki biliyor polikistik oldugumu, tedavi gerekebilecrgini. Buna ragmen motoru aldi..
Birkac ay cok düşündüm, adamda yine çocuk icin bir israr ve girisim yok.. Cok kirildigim ve artik yaşım geregi riskli gebelik olacagi icin ben cocuk yapmamaya karar verdim dedim ki blöf yapmayacagimi bilir. Neyse bi süre böyle gecti, ara ara cocuk sahibi olmak istedigini soyledi ama yataga yine prezervatifle geldi. Yine ciddi bir israr olmadi.
O surecten sonra beni suclamaya basladi, senin tavrindan dolayı ben senlekonusup seni ikna edemiyorum cok sertsin filan demeye basladi. Suclu ben oldum.
Bu konudan dolayi eşime cok kirgin ve öfkeliyim. Gecmiyor.. Iliskimiz de kötüye gidiyor böyle olunca.
Aslinda anneliği tatmak istiyorum ama onun bu soğuk tavriyla degil..
Ne yapacagimi bilmiyorum, akıl verin ban nolur..

Genişletmek için tıkla...

gulce34 .!.:

Aynı sorunun daha beteri ben de var şansılısınız yaşınız genç. 39 yaşında evlendim 2 sene kocamı cocuk ıkna etmekle ugrastım. Sonra denedık dogal yolla olmadı. Türkiyeye geldik 2 tüp bebek denedik olmadı. 3.yü deneyelim diyorum hayır bana cocuk baskısı yapma istersen ayrılırız diyor. Yaşım 43. 5 yıl amerıkada yasal olsun dıye bekledim emek verdim. Şimdi böyle durumla karşı karşıyayım. Boşansam yeni birini bul cocuk yap zaman kaynı. O inatlaştıkça nefret ediyorum ama gidemiyorumda. Malum yaş geçti. Keşke o yıllwrda boşansaydım diyorum. Sizde geç kalmayın boşanın bu adamdan. Ben şimdi falcılara hocalara yalvarıyorum doğal yoldan olsun diye ne yapıcam bilmiyorum. Sperm bankası düşündüm maliyetli o da tutacak mı belli değil. Aklımı sağlığımı kaybetmeden bi çözümü olsa keşke.

Genişletmek için tıkla...