Kocamla çocuk sorunsalı

Aslinda cok iyi, cok sefkatli biri ama yoğun bir tutku hic olmadi hayatimizda. Ikimizde. Cok kontrolcu ve mukemmeliyetciyiz, akışa birakamadik kendimizi. Ben de kolay bir insan sayılmam ama sorunları çözmek için kendimi anlamaya çalışmaktan ve bunun için de dırdırci saymaktan çok yoruldum..
 
bence siz içten içe öfkelenmişsiniz hep, eşiniz yüksek ihtimalle "tamam motoru al ama çocuk işini erteleyelim" demenizden sizin buna ne kadar kırıldığınızı anlamamıştır bile. anlaşılmak istiyorsunuz ama kendinizi anlatmadan, çoğu ikili ilişkide bu mümkün değil. strateji yaparak ilerlemeye çalışıyorsunuz.. o an size yanlış gelen bir şeyi eşinizle konuşabilmelisiniz. mesela çocuk yapmaya karar verdikten sonra yatağa prezervatifle gelmesine yine "içten içe" bozulmanız gibi.
neden birbirinizle açık açık konuşmuyorsunuz anlam veremedim. biz tüp bebek tedavisinde olan bir çiftiz, bu süreç ne kadar yıpratıcı da olsa bu yola beraber konuşarak çıktık. siz bence eşinizle tekrar konuşun, oturup her şeyi anlamasını beklemeyin. çocuk iki tarafın isteğiyle yapılacak bir şey çünkü
 
Aslinda konusuldu, çocuk istedigini soylemisti ama hep erteliyor. 50 yasinda mi dogurcam
 
Tüm yorumlarinizi aklimin bi köşesine yaziyorum, belki goremediklerimi gormeme vesile olurlar
 
Yani direk boşanın dicem ama çokta iyi bahsediyorsunuz bu konu dışında sorununuz yokmuş hala seviyorsunuz belliki kurtarmakta istiyorsunuz. İlişki terapistine gitseniz bir tanıdığım öyle kurtarmıştı evliliğini. Hem son kararı farkındalık kazandıktan, neyin ne olduğunu gördükten sonra karar verirsiniz.
 
İşte o böyle konular hakkında hiç konuşmuyor, pek yorum yapmıyor. Hiç ilgilenmiyorsun deyince de yoo ben çocuk istiyorum istemesem sana bebek videoları gönderir miydim diyor icimde istiyorum aslinda ama konuşamıyorum diyor ki isterse agzi iyi laf yapar
 
öncesinde pek de konuşamazlar ki 22 23 yaşında evlenmişler zaten
herhalde okul bitmiş evlenmişler

zaten akademisyen kitle -çok muhafazakar olan kısım hariç - pek o yaşta çocuk konuşmaz, konuşamaz. ha anca yaa evet bir gün yaparız filan olabilir. çok ciddi bir çocuk konuşmasını yapacak bir yaşta değillermiş.
ha akademisyen kitleye göre zaten çok erken evlenmişler,

bu arada bence farklı sıkıntıları yok
sadece akademisyen, dümdüz akademisyen erkek modeli bu....
 
Bu ara ben de ihmal ediyorum kocamı kendi kaygılarımdan tavsiye verecek insan değilim aslında. Daha çok nasılsın denebilir. Gelecek konuşulabilir. Mevzunun illa ki oraya gelmesi lazım neticede.
Konuyu oraya getirmek için zekice planlarim oldu ama işte sonuçsuz kaldı hep. Bu konu aramızda bu kadar hassas hale gelmişken Bebek görmesinde bile ekti beni adam ya
 
Benim de aklımda o var su an icin. Ama küçük bir şehirde yaşıyorum umarım burda öyle bir terapist vardır. Üçüncü bir kişinin bizi kendimize getirmesi iyi olabilir. Evet genel anlamda iyiyiz, çok güzel bir sohbetimiz var, aileme karşı çok sevecen ve saygılı. Ama galiba birbirimizi zi çok yıprattık
 
Aynen öyle oldu yok ben akademisyenim o hukukcu
 
Aynen öyle oldu yok ben akademisyenim o hukukcu
tam diyecektim ki ya mühendis -çünkü çok mükemmeliyetçi, takıntılı duruyor, ya hukukçu- ağzı iyi laf yapar dediğinz için.

ya eşiniz büyük ihtimalle çocuk istemiyor değil
ama fazla ayrıntıcı, titiz, işte biraz da biz ne yaşadık da çocuktan sonra tamamen hayatımız bitecek kafasında olup o kafaları aşamayan yapısı var, (motor alıyor filan) çocuk olsa da onu 4 4lük büyütmek ister, yapabilir mi emin değil.

bence bu kafaları yaşıyor, işte çocuk görmeye gelmiyor ki konu açılmasın ama sizi de seviyor alsında çocuk da ister ama tam ikna olamıyor kendi içinde.
ha ama eşiniz o pembe dizi heyacanıyla bebek bekleyecek, ultrasonda ağlayacak filan erkek modeli değil, onu zaten bi kabul etmeniz lazım. genelde bu erkekler eşim çok istiyor, yaş da geldi yapalım gitsin der .sizinki onu neden diyemiyor o kadarını net bilemedim.

ha 10+ senelik evlilik, çocuk konusu birkaç kez açılmış, yeterlilik geçsin, tez bitsin vs. bu artık böyle geçiştirilecek şey değil. eşiniz o sizin net olun böyle zekice hamleleri bi kenara bırakın bence...
 
İnşallah kolaylikla ve sağlıkla kavuşursunuz bebeginize şimdilerde diyor zaten, evet çekincelerim vardı ama ben baba olmak istiyorum seni de ikna edicem diyor ama yine adım atmak yok, hep bekliyor. Bebek görmesine gelmeyip beni ekince tekrar alevlendi konu ve tartistik. Bensiz nasıl çocuk yapmama karari alırsın ve bunu ailelerimizin yaninda soylersin diye bana kızıyor. Aileler çocuk yapın diye sıkıstirirken sen nerdeydin niye uzerine alınmıyordun diyorum falan filan hep boyle tartisma yasaniyor. Gururumu kirdi, gormezden geldi beni bu çocuk konusunda, yalnız birakti..
 
Cok keskin bir empati yeteneginiz olmali muhtemelen böyle düşünüyor ama gururumu kırdı ya bi kere, öfkem geçmiyor
 
çok teşekkür ederim öncelikle belki çocuk gerçekten istiyor ama sizin de bu konuda ona karşı sert tutumunuzdan dolayı istediğini size tam belli edemiyor olabilir mi? yani siz çocuk istemiyorum ben vazgeçtim dediğiniz için. sizin ikna edilmeyi beklediğinizi değil de zamana ihtiyacınız olduğunu mu düşünüyor bilemedim..
genel olarak bana kalırsa eşiniz istese bile hiçbir zaman çok hevesli davranmayacak bu konuda. bazı insanlar duygularını bastırırlar. "oyy benim canım bebeğim olacak" moduna da giremezler..
 
Cok keskin bir empati yeteneginiz olmali muhtemelen böyle düşünüyor ama gururumu kırdı ya bi kere, öfkem geçmiyor
estagfurullah

öfkenizin geçmesini beklemeyin siz de, çünkü durdukça kurulacaksınız ki, nasıl geçecek bu öfke bu şekilde? -valla durup dururken sorunlar çözülmeden geçiyorsa öfke, ben de istiyorum öyle öfke. tamam ilk delilik anı geçer biraz sakinleşilir ama o zaten yok sizde, genel, kronik bir durum var.

ona da neyi beklediğinizi, ne yapacağınızı, onun ne istediğini bilmek ve net olmak istediğinizi ifade edin
geçiştiriliyor gibi olmak istemediğiniz kızdığınızı kırıldığınızı ve sizin ne istediğinizi net şekilde konuşun, o a konuşsun
dökün eteğinizdeki taşları

şu anda her ikiniz de gerçekten neyi bekliyorsunuz?
 
Sanirim haklisiniz.. Benim beklentim bu konuda biraz istek görmek, hatta belki biraz şımartılmakti.. Ama mutlu olabilmem için bu beklentilerimin olmayacagini kabullenmem gerekiyor gibi duruyor yine dertlenip uyuyamayan benim, o horul horul uyuyor ay bi paralasam da hırsımı mi alsam acaba ya 40 gün 40 gece dövsem öfkem geçmez gibi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…