kizim beni cok yipratiyo cookkk ( yas 8 )

Konuyu okuduğum anda Kevin hakkında konusmaliyiz diye bir film var o geldi aklıma.

Kendim anne değilim ama bu film anne-çocuk ilişkileri hakkında, bir çocuğun bebekliğinden itibaren nasıl garip bir insan, kötü birisi olabileceği hakkında çok fikir verdi bana.

Acaba kızınız sevginizi yeterince hissediyor mu bunu sorgulayin.

Bence bu filmi bir izleyin, sonra da kendi yorumunuzla kalmayın film hakkında yapılmış yorumlari da okuyun belki göremediğiniz bir şeyi fark edersiniz.
 
kardeşine zarar vermesin?

ben olsam aynı odada yatırmazdım bu haldeyken

kardeşiyle daha samimi oldurtmanız lazım birlikte oyun oynatın zamanla sever belki
 

Hangi şehirdesiniz bilmiyorum, ancak bu tür durumlarda pedagog aile terapisi de öneriyor ve yapıyor. Kızınızın sizi bu kadar yıprattığı bir durumda, sizin ve eşinizin de açıkça destek alması gerekiyor. Bu iş 8 yaşında çocuğu doktora götürerek çözülecek bir iş değil, lütfen siz de destek alın.
Çünkü bu işin sonu fiziksel şiddete gidecek gibi duruyor. Bu durumda da çocuğunuz ne yaparsa yapsın, haksız olan siz olursunuz. Ve ailece yıpranırsınız.
 
Ödül ceza yöntemleri çocukları daha çok hırçınlaştırır.Bu şekilde yapmayın.

Ödül ceza yöntemi değildir bu. Eğitim bilimlerinde ''premack ilkesi'' denir. çocukla bilinçli bir şekilde yapılan anlaşmadır. Şunu yaparsan bunu kazanacaksın denir ve koşullanır çocuk. İyi davranış yerleştirilmeye çalışılır. Ödül ceza yöntemi davranış gerçekleştikten sonra uygulanır. ''Şunu yaptığın için sana oyuncak yok'' gibi. Premack ilkesi henüz davranış gerçekleşmeden çocuğu iyi davranışa güdüler. Aslında ödül-ceza yönteminin tam zıttı bir yöntemdir.
 
bu cocuk birseyden etkilenmis sanki. bu kardes icin olacak birsey degil kiskansa da kardesi sonucta ici ilinir severdi belli bi zaman sonra. ama bu baska bi sikinti sanki. pedagog a gidin duzenli olarak. mesela haftasonu birgununuzu buna ayirin. kizinizla yalniz kalin ve konusun onunla. cocuklar bazen baskalarinin yaninda soyleyemediklerini anne ile tek kalinca konusuyor. benim oglumda kimsenin yaninda konusmaz bi sikintisi varsa ben yalniz kalinca dokulur bana :)
 
Çocuğunuz sizin onu sevmediginizi düşünüp intikam aliyor olabilir kendi dusuncesi ile kardesi cok kıskanır yapilacak sey bence siz 8 yasina dönün onunla arkadas olup onun gibi düşünün benim 9 yaşında oğlum ben boyle çözdüm ve kararlarını onemseyin cok kuralcı olunca cocuklar da ters tepki oluyor vb
 
Babasıyla iletişimi nasıl. O yaştaki kızlar babalarına çok düşkün olur. Eşiniz onunla yeterli ilgileniyor mu? Babasıyla beraber bir şeyler yapabilir. Mesela bir haftasonubpikniğe gidin. Küçük bir çafır kursun babasıyla. Yafa beraber mangal yakmak için odun yoplayabilirler. Evin bir odasını birlikte boyayabilirsiniz. Eve kedi alabilirsiniz. Bakımıyla o ilgilenir. Bir çocuk için en güzel terapi evde dört ayacıklı bir arkadaşdır bence. Kendisini sorumluluk sahibi hissetmesi davranışlarına yansıyacaktır.

Birde üzücü de olsa şu notu düşmek istiyorum. Çocuklarda birden değişen davranışlar gözlemlerseniz. Temelinde yaşamış olduğu bir cinsel istirmardan da şüphelenmelisiniz. Bununda sorgulanması lazım. Çocuk bunu kendiliğinden itiraf edemez. Bir insanın sürekli mutsuz olması için bir sebep olmalı. Neden öyle zor bir çocuktu. Neden çok fazla ilgi istiyor. Bunların sebebi olmalı. Biraz rahatsız edici bir konu, ama atlanmaması gerekir. Hatırlatmak istedim.
 
Herşeyden mutsuz olması depresyon belirtisi olabilir.
Geçen bir konuda CuteMom yazmıştı. 7 yaşındaki oğlunun depresyonda olduğunu ve oyun terapisi alacağını.
 
merhaba, belki okumaya üşeneceksiniz belki de okursunuz bilemiyorum o size kalmış...
ben kızınız gibi bir çocukluk geçirmiş ve şuan 26 yaşında bir kadın olarak yazma ihtiyacı duydum...
kardeşlerim doğduğunda 8 yaşındaydım ve annem bunu hiçbir zaman kabul etmese de, geçmişte de hiçbir zaman fark etmese de şuan salim akılla diyebilirim ki, annesine çok düşkün ona aşık ondan ilgi ve sevgi bekleyen "kıskanç" bir çocuktum.
he kardeşlerimi de taparcasına seviyordum hala da öyle, asla onlara zarar vermedim, vermek istemedim de zaten onların küçük annesi olmak istedim hep...
annemin ikiz kardeşlerime hamile olduğunu bile bir başka komşumuzun benle yaşıt kızından öğrenmiştim...
annemin işi de zordu aslında çünkü dedim ya ben kıskanç ve zor bi çocuktum... bi de üzerine 2 tane bebek çok zor zamanlar geçirmişti eminim ki...
ben de bana düşkün olan halama yöneldim... tatillerde onun evinde kaldım. gidemediğimde evde küçük çaplı isyan başlattım...
çünkü halam beni serbest bırakan, bana çok iyi davranan yediğim yemekten içeceğim süte kadar önüme getiren, benimle dünyadaki tek çocukmuşum gibi ilgilenen keşke annem olsaydı dediğim bi kadındı...
bunu zaman zaman annemin de yüzüne söyledim o benimle ilgilenmedikçe ben ona bunu söyledim. canı acısın diye... boşlukta kaldıkça ben bu benzeri cümlelerle onu incittim... şuanki aklım olsa asla yapmazdım... açık açık anne benimle ilgilen derdim... anne beni de gör derdim... ama olmadı işte kısmet böyleymiş demekki...
halam dediğim insan da anneme olan şahsi gizli kinini öfkesini beni annemden uzaklaştırarak kusmuş böylece bi anne-kızın bağlarının yavaş yavaş seneler içinde kopmasıyla, gelin'den intikam almış bi insanmış ama bunu daha bir kaç ay önce öğrendim...
tabi annemin de bu konuda uzun süreye yayılmış şekildeki tutumu şu oldu: beni istemeyeni ben hiç istemem, benim doğurduğum beni istemiyor, annesiyim ama benden nefret ediyor ben de ondan nefret ediyorum vb. vb.
şuan berbat bi ilişkimiz var... hatta aslında yok bile... sadece oğlum var aramızda... ama ben de geçmişin pişmanlığıyla yaşıyorum...
neyse ; ben bunların etkisiyle mi bilmiyorum ama korkunç bir çocukluk korkunç bir ergenlik korkunç bir ilk yetişkinlik ve şuan olmasa da ilk zamanları korkunç olan bi evlilik yaptım... hamd olsun şuan evliliğim düzene girdi gibi, 22 aylık bi evladım var... ve onu asla bırakmıcam diyorum... o beni istemediğini sevmediğini söylese bile... afedersiniz yüz kızartıcı şeyler yapsa bile... hırsızlık katillik yapsa bile... bırakmam çünkü ben bırakıldım... hem de annem tarafından... öyle acı ki...

son olarak naçizane tavsiyem...
kızınıza sevgi hissettirin... mesela ufak tefek şeylerde ondan yardım isteyin; işe yaradığını hissettirin... ama bi yandan da o hiçbir işe yaramasa da onun annesi olduğunuzu ve onu asla bırakmayacağınızı hissettirin ne olur... elbette yapıyorsunuzdur aslında; hiç şüphem yok... ama daha çok yapın...inanın işe yarayacak...

ünlü bir düşünür bu konuyla ilgili demiş ki; sevgi herşeyin ilacıdır.
ona demişler ki; efendim ya işe yaramazsa?
düşünür gülerek demiş ki; o zaman dozu arttırın...
 
Son düzenleme:
Anneliginize laf etmek kimsenin haddi değil zor bi çocuk olduğunu anlıyorum ama bu sadece kardeşten kaynaklı değil gibi.Kardeşini kıskanan 8 yaşında çocuk ölüm korkusu yaşamaz.Kızınızın ciddi sorunları olabilir alanında uzman bi doktordan yardım alın bence.Ve lütfen daha hoşgörülü yaklaşmaya çalışın kızınız bu hislerinizi anlıyorsa eğer ki bence anlıyor eminim berbat hissediyordur
 
Buradaki benzer konulu üyenin kendisi depresifti kızı da mutsuzdu sürekli..çocuklar stresimizi de mutluluğumuzu da sünger gibi emiyor..
 
Bende yapmışım bunları yere yatıp hadi beni de bezle demişim. Annem bezlediginde bikaç güne kendim vazgecmisim. Okuduğum kadariyla suan emin olması gereken şey küçük kardeşinin yerinde olmasa da çok sevildiği. Yani altına etse de küçük kardeşi gibi sabırlı olursaniz yada korkuyorum dediğinde tuhaflamazsaniz kendisi vazgececek konumunu kabullenecektir. Yine de mumkunse destek alın ama özel bir kurumdan. Devlet hast maalesef çoğu zaman başından savabilir tacize uğrayan arkadasim daha kötü olmuştu ssk da ilgisizlikten
 
Merhaba @cankuslarinannesi
Profil degisse de sikayet ve memnuniyetsizlik ekstradan negatif enerjilik ekrandan buraya geciyor
Sanirim kizda sana benziyor ya da negatif halinden etkileniyor
Kendin icin destek almalisin ...
 
cocugunuzun sorunu kardesi ile degilde okulla olabilir mi acaba ?
okulda istemedigi bir sey gormus yasamis olabilir ne bileyim azarlanma sindirilme arkadaslari arasinda dislanma gibi ?
bana pek kardesinden kaynakli gibi gelmedi eger kardesinden kaynakli olsaydi bunu kardesine olan bir tek davranislada olsa belli ederdi hic boyle birseyden bahsetmemissiniz ?
 
Çok detaylı bilgim yok teşekkür ederim ama beni ödülle cezalandırma kitabını okudum yazılanları zaten araştırmalarla desteklemiş.
Bu dediğiniz ilkeyi de araştıracağım ,çok derin mevzular bunlar çok aklım karışıyor .
 
Kızınızın bunalımda olduğu kesin...
Uzmandan yardım almaya devam edin...
Ya da daha daha iyi bir doktor araştırın...
Cunku zamanla daha kötüye gidebilir kızınız...
 
benim teşhisim erken ergenlik hormonları tepetaklak ...bunalımda..ve elinde değil kendi içine mücadele versede cocuk skıntılı.
şu an sizden bin beter durumdayım kızım 14 yaşında asi çok sıkıntılıyım hem kızımdan yana hem eşimle aralarında sıkıştım kaldım.yetemiyorum artık
sizin anneliğinizi yargılamak ne haddimize siz o cocugunun annesisiniz en doğusunu en güzelini siz bilirsiniz.
dr bile götürmüşsünüz sevgi ilgi var.daha ne yapcaksınızki.tedaviye sevgiye alttan almaya devam.
ben şahsen öyle yapıyorum.
 
Allah yardımcınız olsun.

Hormonlarına baktırın. İstanbul'daysanız Abdullah Bereket bu işin uzmanı.
 
Merhaba @cankuslarinannesi
Profil degisse de sikayet ve memnuniyetsizlik ekstradan negatif enerjilik ekrandan buraya geciyor
Sanirim kizda sana benziyor ya da negatif halinden etkileniyor
Kendin icin destek almalisin ...
Ben baska sebeplerden dokayi suan tedavi olamiyorum arti gerekli oldugu ve gecerli bi sebepten oturu buranin izniyke degistigim nicki ifsa etmek seni zeka kupu yapmadi gerekli olmasa yonetim degismeme musade etmezdi zaten
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…