- 4 Nisan 2014
- 5.602
- 16.145
-
- Konu Sahibi esmermavigoz
- #81
Babanin da pek kizi garantiye alma istegi yok bence, parayi cukka yapacak derdi o
Aileniz kız çocuklarına değer vermiyor sanırım.teşekkür ederim. önce konuşma olursa kimseyi cagırmıcaz sadece anne babalar dede nene bukadar. onlarda konustuktan hemen o dakka söz kesmek istiyolar gelmisken en azından. babamda kımseyi cagirmadikki o an söz kesemeyiz diyip yollucaklar. bunlarda söz takmadan gitmek istemiyorlar. herseyin bir günde hallolmasi lazim.
ve ayni sekilde bende aynı durumu yasiyorum. ben bir ceyiz listesi cıkarttim ve ceyiz listesin deki 4 mevresim takimi babama fazla geldi lafini yapti bu ne herseyi fazladan yazmissin dedi. masayi düzlestirici zaten senin var niye yaziyosun ikinci tencere takimini almam bile dedi. ki benim ailemin maddi durumuda 3 memur maasi katinda. elinden gelse bir ceyiz paketi alip cıkcak isin icinden ama karsı taraftan herseyi bekliyorlar.
Sanırım siz trakyalılarla konuşmuyorsunuz. Biz Trakyalıyız. Babam karşı taraftan ağzını açıp biri birşey istese yerin dibine girer. Bizde kimse karşı taraftan birşey istemez.merhaba. biz doğuluyuz ama trakyada yasıyoruz. yalnız trakyada da bunlar normal karsılanıyor kız arkadaslarımla konustugumda tabi baştan konusuluyor demislerdi. size cok hak veriyorum. kimsenin hiçbiseye garantisi yok. sevgilim çok vicdanlı ve merhametli bir insan. onun için ailesinden vazgecen birine kötü davrancagını düsünmüyorum. ailem barısır küs kalmazlar, ama herkeste kınadıgım bunlar neden kacıyor ya diye anlamlandıramadığım şeyi kendim yapcak olmam beni çok üzüyor..
Geçmiş konularınıza bakınca ailenizle aynı kafada olduğunuzu düşünüyorum.Merhaba kızlar. Öncelikle hepinizin yorumuna çok ihtiyacım var. bitek ben mi böyle düşünüyorum işin içinden çıkamadım sürekli ağlama krizlerindeyim..
Özetle, teyzemin yakın arkadaşı olan bir kadının, akrabası ve aynı zamanda patronu olan çocukla birbirimize yakıştırıldığımız için evlilik amacıyla tanıştırıldık. 2 aydır görüşüyoruz. Kendisi avrupada yakın bir ülkede belli başlı iş yerleri sahibi olan orada tanınmış türk bir ailenin çocuğu. Maddi durumları çok iyi. türk ama yurtdısında yaşıyor. Çocugun annesi, ablası ve halası türkiyede bizden uzakta yaşıyorlar. babasıyla ikinci eşi ve amcasıyla eşiyse yurtdısında yaşıyolar. --yani aile bölük börcük geldiklerinde herkes bir taraflardan uzaklardan toplanıp geliyor.-- Birbirimizi seviyoruz, ilk görüste aşık olduk diyebilirim. her haftasonu yurtdısından buraya geliyor beraber vakit geçiriyoruz.
Ama ailem çocuk yurtdısında diye kattiyen istemiyolar. başta ben zaten beğenmem diye annem öylesine teyze ısrar ettiği için konuşmamıza izin vermişti. ama biz birbirimizi sevdik ve iyi anlaştık.
Çocuk bir kez ailesini heryerden -yurtdısı ve yurtiçi- toplayıp trakyaya bize tanışmaya geldiler. aynı zamanda niyetlerini de belirttiler kız isteme faslıda oldu. babası beni yurtdısında istediğim bölümde okutcağını hatta okula rahat gitmem için araba alcagını söyledi. Ama altın gibi seyler konuşulmadı. babam biz biraz düşünelim diyip yolcu etti aileleri.
Şimdi babam tekrar erkek tarafını bugün kararı için aradi. Kaynatama demiş ki gelin yine etraflıca konuşalım. adamda demiş önce söz keselim adı konulsun sonra konuscaklarımızı konusuruz bos gelip bos gitmeyelim. babamda söz möz yapmıyorum önce konuscaz demis adamda kabul etmemiş siz bilirsiniz diyip kapatmışlar telefonu. babam bu sefer sadece çekirdek aile gelsin anne baba amcası ve cocuk gelsin detaylıca ne isticeğimizi konuşalım kalabalık gelmesin istiyor. Eğer bu geldiklerinde anlaşırlarsa isteklerimiz kabul olursa söz tarihi ileri tarihe belirleriz sonrada söz yapariz diyor.
babamın isteyeceği şeyler, -daha karsı tarafın bunlardan haberi yok- oturcağımız evi benim üzerime yapmaları, 300 gram altın ve gerdanlık seti. ben bunların hiçbirini kattiyen istemedim. anlaşma yapar gibi önce bunları kabul edicekler sonra seni vericez ilerde başka bi tarifte sözün kesilecek diyor. karşı tarafın ailesi ise önce söz keselim sonra konuşcaklarımızı yapılacakları konuşalım diyor. sevgilim diyorki zaten baban ne konuşcakki biz ev alıcağımızı söyledik e dügünde yapılcak başka ne konusucak baban hala bizi bosuna cağırıyorlar, etraflıca herkesi cağıralım söz keselim sonraki sürecte herşeyi kim ne alcaksa konusuruz diyor.
yani iki tarafın anlaşamadığı nokta sözden önce mi sonra mı isteklerin konuşulacağı.. ve bu geldiklerinde yüzüğü takıp gitmek istiyolar, babamlar sözü baska tarihe atip herkesi cağırmak istiyor.
ailemle çok kötü kavga ettim. siz beni mal gibi veriyosunuz siz bana ne yaptınız ki karsı taraftan ne evii bekliyosunuz diye ne kavgalar ettim dün. babamın tek dediği biz seni garantiye almaya calısıyoruz o ev senin garantin. şimdi buraya neler yazarim da, kafanızı şişirmek istemiyorum.
ailemin bu denli aşırı altın ve ev istekleri, yurt dışından sürekli insanları ayagına cagırmaları normal midir. ben kendimi mal gibi hissediyorum. altin ve ev zaten alırlar üstlerine düsenleri yaparlar buna süphem yok cünkü karsı durumun maddi durumu bizi 20 ye katlayacak sekilde. ama babam illa kesim kesmek istiyor.. annem dediki senin için onurumdan gururumdan vazgecip karsı tarafın istediğini kabul edemem al esyalarını sen kaç git diyor. ve her kavgada bunu söylüyor. en sonunda kacıp gidicem. benim mutluluğum için kılını kıpırdatmayan insanları bende istemiyorum. yanlışmı düsünüyorum
Siz reşit değil misiniz? Ne kaçması?çok teşekkürler. benim annemden herkes cekiniyor. kimse yorum yapamiyor. ilerde o kötü bisey olursa o yoru yapanlar vebal almak istemiyorlar annemi kendi haline birakmıslar babannem bile agzını acıp bisey diyemiyor annem rezil rüsva ediyor yorum yapanlar. tabiki her evlilikte kavgalar olur tartısmalarda. ben kendimde maddiyata kaliteli yasama önem veren bir insanim, mantik olarak da uyusuyoruz. o zaten elinden geleni yapiyor ve yapacakken ailemin böyle görgüsüzce davranmasi beni geriyor. birde aileler inatlaşırsa artik son care kaçmak kalıyor sanirim. yapacak baska seceneğim yok. sevgilim yine gelir konusur ama annem iceri sokmaz gibime geliyor.. cok aradayim. cok
valla amca hindistanda yaşıyor herhalde altınin olmuş gr 200 ne ben evlenirken istedik hatta eşimin ailesi nişanda bana 15 gr bilezik takti alisveris esyayi bile siz ne isterseniz dedik eşim mühendis bu arada ama kimse kimseden bisey istemedi şimdi herseyim var cok sükur kardeşimi nişanladik eylylde dügünu var gelinimizdende Allah razi olsun bi çop bile istemedi istenmedigi içinde insanin daha cok yapasi geliyor .sana 300gr altini kuyumcudan borç alir bi guzel ödetirler haberiniz olsunMerhaba kızlar. Öncelikle hepinizin yorumuna çok ihtiyacım var. bitek ben mi böyle düşünüyorum işin içinden çıkamadım sürekli ağlama krizlerindeyim..
Özetle, teyzemin yakın arkadaşı olan bir kadının, akrabası ve aynı zamanda patronu olan çocukla birbirimize yakıştırıldığımız için evlilik amacıyla tanıştırıldık. 2 aydır görüşüyoruz. Kendisi avrupada yakın bir ülkede belli başlı iş yerleri sahibi olan orada tanınmış türk bir ailenin çocuğu. Maddi durumları çok iyi. türk ama yurtdısında yaşıyor. Çocugun annesi, ablası ve halası türkiyede bizden uzakta yaşıyorlar. babasıyla ikinci eşi ve amcasıyla eşiyse yurtdısında yaşıyolar. --yani aile bölük börcük geldiklerinde herkes bir taraflardan uzaklardan toplanıp geliyor.-- Birbirimizi seviyoruz, ilk görüste aşık olduk diyebilirim. her haftasonu yurtdısından buraya geliyor beraber vakit geçiriyoruz.
Ama ailem çocuk yurtdısında diye kattiyen istemiyolar. başta ben zaten beğenmem diye annem öylesine teyze ısrar ettiği için konuşmamıza izin vermişti. ama biz birbirimizi sevdik ve iyi anlaştık.
Çocuk bir kez ailesini heryerden -yurtdısı ve yurtiçi- toplayıp trakyaya bize tanışmaya geldiler. aynı zamanda niyetlerini de belirttiler kız isteme faslıda oldu. babası beni yurtdısında istediğim bölümde okutcağını hatta okula rahat gitmem için araba alcagını söyledi. Ama altın gibi seyler konuşulmadı. babam biz biraz düşünelim diyip yolcu etti aileleri.
Şimdi babam tekrar erkek tarafını bugün kararı için aradi. Kaynatama demiş ki gelin yine etraflıca konuşalım. adamda demiş önce söz keselim adı konulsun sonra konuscaklarımızı konusuruz bos gelip bos gitmeyelim. babamda söz möz yapmıyorum önce konuscaz demis adamda kabul etmemiş siz bilirsiniz diyip kapatmışlar telefonu. babam bu sefer sadece çekirdek aile gelsin anne baba amcası ve cocuk gelsin detaylıca ne isticeğimizi konuşalım kalabalık gelmesin istiyor. Eğer bu geldiklerinde anlaşırlarsa isteklerimiz kabul olursa söz tarihi ileri tarihe belirleriz sonrada söz yapariz diyor.
babamın isteyeceği şeyler, -daha karsı tarafın bunlardan haberi yok- oturcağımız evi benim üzerime yapmaları, 300 gram altın ve gerdanlık seti. ben bunların hiçbirini kattiyen istemedim. anlaşma yapar gibi önce bunları kabul edicekler sonra seni vericez ilerde başka bi tarifte sözün kesilecek diyor. karşı tarafın ailesi ise önce söz keselim sonra konuşcaklarımızı yapılacakları konuşalım diyor. sevgilim diyorki zaten baban ne konuşcakki biz ev alıcağımızı söyledik e dügünde yapılcak başka ne konusucak baban hala bizi bosuna cağırıyorlar, etraflıca herkesi cağıralım söz keselim sonraki sürecte herşeyi kim ne alcaksa konusuruz diyor.
yani iki tarafın anlaşamadığı nokta sözden önce mi sonra mı isteklerin konuşulacağı.. ve bu geldiklerinde yüzüğü takıp gitmek istiyolar, babamlar sözü baska tarihe atip herkesi cağırmak istiyor.
ailemle çok kötü kavga ettim. siz beni mal gibi veriyosunuz siz bana ne yaptınız ki karsı taraftan ne evii bekliyosunuz diye ne kavgalar ettim dün. babamın tek dediği biz seni garantiye almaya calısıyoruz o ev senin garantin. şimdi buraya neler yazarim da, kafanızı şişirmek istemiyorum.
ailemin bu denli aşırı altın ve ev istekleri, yurt dışından sürekli insanları ayagına cagırmaları normal midir. ben kendimi mal gibi hissediyorum. altin ve ev zaten alırlar üstlerine düsenleri yaparlar buna süphem yok cünkü karsı durumun maddi durumu bizi 20 ye katlayacak sekilde. ama babam illa kesim kesmek istiyor.. annem dediki senin için onurumdan gururumdan vazgecip karsı tarafın istediğini kabul edemem al esyalarını sen kaç git diyor. ve her kavgada bunu söylüyor. en sonunda kacıp gidicem. benim mutluluğum için kılını kıpırdatmayan insanları bende istemiyorum. yanlışmı düsünüyorum
Merhaba, siz ablalarıma sorum, bir evin geçimi için ne kadar gereklidir? Evli olanlar, ve hayat standartı yüksek olanlar, ne kadar harcama yapıyorsunuz? Siz çalışıyormusunuz, sadece eşiniz mi çalışıyor? ve mesleğiniz nedir? buna göre bir eş ve de bir meslek seçeceğim her görüşünüz benim için önemli şimdiden teşekkürler
Aileniz gibi düşünüyor olmayasınız