Bu başlığı yazdım çünkü samimi fikirlerinize ihtiyacım var. Vakti olanlar okuyabilirse çok sevinirim.
Bir süredir instagramdan 32 yaşında avukat bir beyefendi hikayelerime beğeni, yanıt atıyordu ben de nadiren onunkilere sadece beğeni. Takipleşmemizin geçmişi ise belki 2 yıl. Hiç rahatsız etmedi. Ortak bir hobimiz var. Bir gün bir hikayeme yanıt verdikten kısa bir süre sonra sohbetimiz ilerledi görüşmeye karar verdik 1 ay sonra benim için 12 saatlik yol gelecekti, aynı Şehirde olmadigimiz için ben hemen görüşmem muhabbetleri yapacak durumum yoktu ama aslında yaşadığım kötü tecrubelerden ötürü buluşma öncesi konuşma faslini uzun tutmak istiyordum. Ayrıca işten izin almam gerektiğini de ona söyledim yani ben kendimce elimi taşın altina koymuştum.
Bu 1 ayda zaten flört dönemi bol bol konuşuruz diye düşünürken, bir gece saat 3 e kadar konuştuk. Biraz moralim bozuktu dertleştik, sonra eğlendik vs.. Moralimin bozuk olduğunu söyleyince duşa gir demişti. Ben girmedim. Sonra yine duşa girsene, ben kendimi anlatamiyor muyum diye bir çıkış yaptı. Ben de artık delirip sanki keyfimden girmedim, güzel güzel sohbet ediyoruz işte başka zaman fırsat olmayabilir dedim. Bu da tabi hemen tonu yumuşattı fakat sonra hadi sen uyu sonra bunun ihalesi de bana kalır dedim.
Neyse sonraki gün oldu instagramdan hikaye attım cevap verdi iki üç cumle konuştuk sonra te gece 23.30 da yazdı whatsapptan. Daha öyle düzenli konuşma aşamasına zaten geçememiştik arkadaş cevap versin diye sürekli hikaye atmak zorunda kaliyordum. Ben de dayanamayip dedim ki dünkü garip auradan sonra bana anca bu saatte mi mesaj atabildin, ben cok keyifsiz uyudum dedim. Vaktim olmadı, sana anca senin bana takıldığın kadar takıldım dedi. Ben de özrün için teşekkür ederim dedim sustum. Bir şeyler yazdı sildi. Bir saat sonra bi insan direkt savunmayla geldiği zaman karşıda açıklama yapma isteği kalmıyor, bence biz anlaşamayacağız Güzel sohbetin için teşekkür ederim dedim, o da ben de teşekkür ederim dedi. Instagramdan kaldırdım sonda kendisini, çünkü görünce üzülüyorum ve görmek istemiyorum. Taktik yapmak istemiyorum böyle konularda.
Olayin istediğiniz her yerine yorum yapın. Ama şunu söylemek istiyorum ki benim ilişkiler anlamında çok travmam var. Üç tane ilişkim oldu, özellikle sonuncusunda çok saygisizliga uğradım.Artik asla ve asla buna musade etmek istemiyorum. Asla. Ben daha görmediğim biri için sırf hislerime güvenip elimi taşın altına koyuyorsam karşımdaki de bunun karşılığını verisn istiyorum. Bu yüzden iki günlük denebilecek adama utanmadan bu saate kadar nasıl yazmadın diyebildim.
Ben nerde hata yaptım bunu öğrenmek istiyorum. 26 yaşındayım, kalbimi temiz tutmaya çalıştım mümkün olduğunca, okudum, hobilerim var, görece kariyerim var ve eli yüzü düzgün biriyim. Saygısızlığa gelemiyorum artık, gün içerisinde bi "dün keyfin yoktu, iyi misin" mesajı bu kadar zor olmamaliydi. Bunu da mi beklememek gerekiyor erkeklerden?