Kendimizi boğsak günaha girmiş olur muyuz?

Cidden bazen kendimi boğmak istiyorum. Çünkü zaten kendim kendimi itinayla boğuyorum.
O kadar sıkıcı bir iç dünyam var ki.
Kızlar ben depresyonumdan kurtulamıyorum. Pskologa gidiyorum, gayet iyiydim iyi geldiğini düşünüyordum bana, terapiye tatil şu bu derken ara verdim. Yine aynı konularla boğuşuyorum.
Depresyonum ağır değilmiş pskologuma göre, ilaçlık filan bir durumum yoktu. Toparlarsın sen dedi aslansın kaplansın. İyiydim ya iyiydim. Yine aynı yerde aynı şeylerle boğuşuyorum.

Devamlı şu sorular beynimde: Neden ben böyleyim? Nolurdu azıcık normal insan olsaydım? Nolurdu hayatımdaki her şey sırasıyla normal bir şekilde devam etseydi?

Yıllardır kilo vermeye çalışıyorum, veremiyorum. Olmuyor lanet olası, beceremiyorum. Şu boğazımı tutamıyorum ya, bir ay yemesem ikinci ay ipini koparmış it gibiyim. Kendimi kafesinde aynı yerde koşup duran hamster gibi hissediyorum.
Hiç bir başarım yok hayatımda. Geçen gün akraba toplantısı vardı babama "müge napıyor çalışıyor mu bir yerlerde diye soruyolar. Söylediği şey şu : "müge yiğiti kazandı evde çalışıyor işte hahahah. Durumum bundan ibaret.
Değiştiremiyorum kendimi. Hayatımı. Yapmam gerekenleri biliyorum ama yapamıyorum. Olmuyor.
Hırslansamda o hırs bitiyor, isteğim olsa da sönüveriyor. Hemen umutlarım bitiyor. Hiç bir şeyi başaramayacağım gibi geliyor. Hepsi anlamsızlaşıyor.Her şey bir zaman sonra anlamsızlaşıyor. Kendimi 80 yaşındaki teyze gibi hissediyorum çoğu zaman. "Amaaan yapsam da nolcak" kafasındayım. Hatta seksenlik teyzeler böyle değildir bence.

Depresyon genetik midir acaba? Annemin kuzeni depresyondaydı ve intihar etti. Bende annemin sülalesine benzerim. Bazen acaba genlerimde mi problem var acaba diyorum.

Kocam malumunuz zaten problemli, çocuk işini annemin tüm baskılarına rağmen erteledim. Diyorum ki bari bu adam adam olana kadar bende kendime iş bulayım, nolursa olsun bir işe gireyim. Biraz zayıflayayım, kendime bakayım. Üç gün bu kararlılıkla yaşıyorum, üçüncü gün diyeti bozuyorum. Tüm umutlarım da işe güce dair bitiyor. Yemin ediyorum emrahın annesi moduna bürünüyorum, sanki kötü yola düştüm de kurtulma şansım yok.

Yine tam şuanda öyleyim. Bir aydır öyle böyle diyet yapıyordum.Becersemde beceremesemde. Yok yine bozdum. Yarın artık eve dönücem, bu adamın düzelmeyeceğini de biliyorum. Boşuna konuşmalar yapacağım. Bir de gidip kayınvalidemlerin filan triplerini çekerim, ne zaman anneme gitsem gelsem illa surat asıp trip atarlar kayınailegiller. Sonra tek başıma kalırım. Kendi kendime sözler veririm yine. Diyete başlarım, iş ararım. Hayatımda yara açmış arkadaşlarımın başarı haberlerini duyar, bir ben mal gibi kaldığım için bir posta daha depresyona girerim. Böyle arkadaşlarım var hep. Vakti zamanında yediğimiz içtiğimiz bir olan, sonra aramız bozulan arkadaşlarım. Bu günkü çoğu başarısızlığımın yardımcı mimarları. Hepsi atandı evlendi çoluk çocuğa karıştı. Bir ben mal gibi kaldım. Bir ben.Hepsi güzel, hepsinin çocuğu oldu. Ben? Ben! Kaç yaşıma geldim. Kafam hala 16.Her şeyden korkuyorum, hepsinden nefret ediyorum. Neden hayatıma girdiler, b.k mu vardı!
Sinirden oturur yerim yerim yerim patlayana kadar yerim işte. Sanki ben yedikçe dünyadan insanlardan kendimden intikam alıyorum. Geçmişimden hatalarımdan değiştiremediğim şeylerden. İnsanlar laf etmesin diye, gizli gizli yerim. Akşam yerim sabah yerim. Boğazımın derdinden ölücem bir gün. Ne yazık!

Ne doğru dürüst bir bölüm kazandım, ne doğru dürüst bir iş bulabildim, evlendim. Ne adamı adam edebildim ne kendimi değiştirebildim. Çocuk bile yapmayı beceremedim ya...

Çok bunaldım. Ölsem gam yemem dediğim anlardan birtanesi daha.

Destan oldu kusura bakmayın, yazmam rahatlamaya çalışmam birilerine anlatmam gerekiyordu. Artık kimseye bir şey anlatamıyorum en son arkadaşıma böyle dert yanarken bana " müge sende hep depresyondasın zaten" dedi. Ne diyim, haklı. Hayatımdaki insanlarda benden bıktı.

Kk bıkana kadar yazarım :)

Sabırla okuyan, iki kelam yazan,beni bağrına basan herkesi öptüm, mıncırdım.
Yaz buraya rahatla biz dinleriz :)
En sevmediğim arkadaş tipi de sen anlatırken ama sen de hep şöylesin böylesin diyenler:) salla gitsin arkadaş sana yaradığı iyi geldiği sürece iyi arkadaştır boşver..
Öbür sorunlarına gelince sen şu an depresyondasın diye öyle görüyorsun bence eminim
 
Bir başarının olması gerekmiyor. Mutlu ol yeter. Sana bunu empoze etmeye çalışırlar " neler yapıyorsun " diye sorarken. Herkes karşılaştırma yapar. işini, çocuklarını, kocanı merak ederler. Sanki insan bunlar olmadan Mutlu olamıyor. Sen mutluluğu kendi içinde ara. Kendini eleştirme sürekli. En büyük düşmanlığı kendine yapıyorsun. Yalnız şunu söylemeliyim evliliğinde mutsuzsan mutlaka boşan. Kendi iyiliğin için. Ancak bu şekilde kafanı dinleyebilirsin huzuru bulursun. Aksi taktirde sürekli anlamsız bir mücadele vermek zorunda kalacaksın.
 
Hayat birileri icin mücadele edecek kadar uzun degil ama napalim. Tahammül edemedigim icin,konu sahiplerine cidden uzuldugum icin o guruhtayim.


Tatlım benim de aynı çizgi de olduğumu anlamışsındır sanırım.
Şaka yapıyorum.
Ben bencil bir karakterim zaten.
Kendimi zor çekiyorum.
Başkası beni çeksin bir zahmet.:eğlence:
 
Yaz buraya rahatla biz dinleriz :)
En sevmediğim arkadaş tipi de sen anlatırken ama sen de hep şöylesin böylesin diyenler:) salla gitsin arkadaş sana yaradığı iyi geldiği sürece iyi arkadaştır boşver..
Öbür sorunlarına gelince sen şu an depresyondasın diye öyle görüyorsun bence eminim

Dimi ya, iki kelam edip rahatlayım demişim beni iyce dibe yolladı sağolsun :KK70:
Sizde olmasanız zaten napardım bilmiyorum. Bugün buraya yazmak çok iyi geldi gerçekten.
Sağol hayatım ^^
 
Düzelir miyim ne demek ortada düzelmesi gereken bişey olduğunun farkındasın madem hemen başla. Al eline bi bardak su iç mesela şimdi şuan bile sen istersen fark yaratabilirsin. Çocukluktan beri beynimize kodlanan Şeyler var düşün bi çocuklara ne derler şunu yaparsan sana şeker/çikolata vercem vs bu o kadar etkin ki beynimizde ödül/ceza yiyecek şeylerle eşleşmiş artık. Yeme bozukluğu var bende mesela. Bunun için psikolojik destek düşünüyorum bende. Ben 60 bedenden 42-44 bedene düştüm ve sana şunu söyleyebilirim ki 40 beden olmadan 38 olunmuyor :KK66: şu an ki bedenin neyse bir alt bedenini hedefle. Hedefini yüksek tutarsan çabuk yorulursun gözünde büyür..
 
X