Bilmem, belki de öyledir. Ailem sever mi bilmem. Ama arkadaş çevrem iyidir, severler beni sağ olsunlar. Biz çekirdek aile olarak eşim ve kızım birbirimize yetelim de gerisi ne isterse onu yapsınŞuan ki durumuna üzüldüm. Evet çoğu kez kendimizi yalnız hissediyoruz. Yinede çok şükür ki çocuğun var ve dünya tatlısı biri daha yolda. İnsanlara kırgın olsanda bunu güzel kalbinde taşıma sonuçta herkesin bir hayatı var insanların iç duygularını tam olarak bilemeyiz belki onlarda kendilerini öyle yalnız kötü hissediyorlardir. Bu duyguların geçici çevrendekiler tabiki seni seviyor ve sana değer veriyorlardır.
Aynı yanlışa ben de düştümCok uzun yazmıssınız okuyamadım tamamını ama 11 yasında cocuk neden annesi dogum yapacak diye evden gönderiliyor.
Zaten 1 günde cıkarıyorlar hastaneden sezeryande bile.Gelir en kötü gece yanınızda kalır .
Bence evden gönderilmesi daha büyük travma cocuk icin,kardes geldi beni yolladlar gibi düsüneblr.
Doğru ifade edememişim demek ki. Evet, sadece doğum süresince hastanede kaldığım zaman için rica etmiştim.Aynı yanlışa ben de düştümBebek doğunca uzun bir süre yenge de kalacak, o yüzden yenge istemiyor sandım. Sadece doğum süresince 1 ya da 2 günmüş mevzu bahis. İnsanlık ne hale gelmiş. 11 yaşında kız çocuğunu evlerinde misafir etmekten zorsunuyorlar.
Teşekkür ederim. Ben de öyle yapmaya çalışıyorum. Üzülmenin ne bana ne bebeğe faydası var. Şartlar neyse ona adapte olmaya çalışıcam artık.öncelikle hayirli dogumlar dilerim... Allah saglikla kavusmanizi nasib eylesin..
hic uzmeyin kendinizi, sizin icin sartlar neye el veriyorsa onu yapin yani kizinizi da yaninizda hastaneye götürün, kendi cekirdek ailenizle yetinin, diger sahislar icin uzulup, yipratmayin kendinizi...
Sizinki de çok kötüymüş. Allah yardımcınız olsun. Bazen aileden de olsa bazıları için gölge etmesin, başka ihsan istemez diyesi geliyor insanın. Şu cümleyi size kurabilecek yüzsüzlük kaçıncı seviye bir yüzsüzlük acaba?Sen yine iyisin, benim öz annemin ve kardeşimin tek çocuğumu ( 9 yaşındayken) 5 gece evde yalnız bırakmak zorunda kaldığım ani ve çok ciddi bir tedavi sürecinde arayıp boya badana yaptiriyoruz , çok yorulduk bir yardıma gelmedin demislikleri bile var...destekleri surda dursun arayıp moral bozmasalar kâfi....sen en fazla bir gece kalacaksın hastanede, bir şekilde halledersin üzme kendini
Evlat ayırmayı alışkanlık edinmiş bir anneye ve bunu her anlamda doğal karşılayan bir kardeşe sahipseniz zaten alışık oluyorsunuz...benim ailedeki görevim her işlerine koşmak ,asla yük olmamak, kardeşimin görevi ise eksiksiz hizmet edilmek ve mallarını mülklerini itinayla yemektir. Bu görev dağılımı asla değişmez.Degişmesi teklif dahi edilemez...Yani ben sizin kadar şaşırmadım bu cümleye emin olun. Kabullendigim günden beri de çok huzurluyum.kafam rahat en azındanSizinki de çok kötüymüş. Allah yardımcınız olsun. Bazen aileden de olsa bazıları için gölge etmesin, başka ihsan istemez diyesi geliyor insanın. Şu cümleyi size kurabilecek yüzsüzlük kaçıncı seviye bir yüzsüzlük acaba?
Ben de evlat ayrımcılığına maruz kalıyorum ama yine de size kurulan cümle çok şaşırtıcı. Siz evladınızı emanet edecek kimseyi bulamayıp 5 gece el kadar çocuğu bir başına evde bırakmışsınız. Mahcup olup en azından sessiz kalacakları yerde bir de sizden yardım mı istiyorlar? Yavuz hırsız ev sahibini bastırır dedikleri bu olsa gerek. Allah eşlerimizden, çocuklarımızdan yana güldürsün ne diyeyim. Bizi dünyaya getirenleri seçemiyoruz çünkü.Evlat ayırmayı alışkanlık edinmiş bir anneye ve bunu her anlamda doğal karşılayan bir kardeşe sahipseniz zaten alışık oluyorsunuz...benim ailedeki görevim her işlerine koşmak ,asla yük olmamak, kardeşimin görevi ise eksiksiz hizmet edilmek ve mallarını mülklerini itinayla yemektir. Bu görev dağılımı asla değişmez.Degişmesi teklif dahi edilemez...Yani ben sizin kadar şaşırmadım bu cümleye emin olun. Kabullendigim günden beri de çok huzurluyum.kafam rahat en azından
Annem asla açık açık yardım istemez zaten, sadece çıtlatır, çaktırmadan söyler ben de bu yaşıma kadar leb demeden koşturdum her işlerine ...ilk kez gidemeyince zoruna gitti sadece. Ben hastane psikolojisiyle çocuk evde yalnız felan diyip ağlayınca telefonda patladı. Ama yüzüne açık açık soylenmeden anlamıyor insan bazen gerçeği...işin komiği orda can çekisirken ve çocuğum evde yalnızken bir de anneme yardım edemedim diye üzülmüştüm bir süre... olayın özünü kavramam yine yıllar sürdü...yani O kadar aptaldim ki bence bana az bile yapmışlarBen de evlat ayrımcılığına maruz kalıyorum ama yine de size kurulan cümle çok şaşırtıcı. Siz evladınızı emanet edecek kimseyi bulamayıp 5 gece el kadar çocuğu bir başına evde bırakmışsınız. Mahcup olup en azından sessiz kalacakları yerde bir de sizden yardım mı istiyorlar? Yavuz hırsız ev sahibini bastırır dedikleri bu olsa gerek. Allah eşlerimizden, çocuklarımızdan yana güldürsün ne diyeyim. Bizi dünyaya getirenleri seçemiyoruz çünkü.
Şimdi olayları idrak edebiliyorsanız zararın neresinden döndüyseniz kardır bence. Bunlar hep tecrübe işte. Ben de ilk doğumumda annemden yana yaşadığım tatsızlıklar sebebiyle bu sefer asla yanımda istemedim. İnanın böyle kafam daha rahat. Bir daha aynı şeyleri yaşayıp yıpranmaktansa kalın bir çizgiyle mesafe koymak daha iyi. En azından üzülmemiş oluruz.Annem asla açık açık yardım istemez zaten, sadece çıtlatır, çaktırmadan söyler ben de bu yaşıma kadar leb demeden koşturdum her işlerine ...ilk kez gidemeyince zoruna gitti sadece. Ben hastane psikolojisiyle çocuk evde yalnız felan diyip ağlayınca telefonda patladı. Ama yüzüne açık açık soylenmeden anlamıyor insan bazen gerçeği...işin komiği orda can çekisirken ve çocuğum evde yalnızken bir de anneme yardım edemedim diye üzülmüştüm bir süre... olayın özünü kavramam yine yıllar sürdü...yani O kadar aptaldim ki bence bana az bile yapmışlar
Beklentiler insanı yaralar .. yerinde iyi olsunlar .. gün gelir onlar senin eline düşer unutmaHerkesin kendi hayatı var. Alındım, gücendim ama yapacak bir şey yok. Kin gütmüyorum. Sadece bir şey beklemeyi bıraktım. Yine görüşüp konuşuruz aradıklarında. Ama artık onlardan ne bekleyip ne beklemeyeceğimin farkındayım.
Kimse kimsenin eline düşmesin ya. Allah yardımcımız olsun, başka kimse olmasa da olur. Çok bi beklentim yoktu zaten de olan küçücük beklentilerimi de sıfırladım artık.Beklentiler insanı yaralar .. yerinde iyi olsunlar .. gün gelir onlar senin eline düşer unutma
Sana karşı nasıl davranıyorlar.. senden sürekli beklentileri var mı ? Herkes kendi halinde hesabında mi o da onemliKimse kimsenin eline düşmesin ya. Allah yardımcımız olsun, başka kimse olmasa da olur. Çok bi beklentim yoktu zaten de olan küçücük beklentilerimi de sıfırladım artık.
Herkes kendi dünyasında. Onların da benden bir beklentisi yoktur. Ne onlardan bana, ne benden onlara. Bazen destek olmayı teklif ettiğim durumlar oluyor. İşte arabaları servisteyse benim arabayı alın gibi, maddi olarak sıkışmışlarsa destek olabiliriz gibi, ama şimdiye kadar hiç istemediler. Gerekirse ilk sana söyleriz derler ama söylemezler. Biz onlarla sadece buluşup vakit geçirip gülüp eğleniriz. Ne maddi ne manevi bir beklentimiz olmadı şimdiye kadar karşılıklı olarak. Ben bir kez eşim basit bir operasyon geçirdiğinde kızımı bırakmıştım onlara. Kızım o zaman küçüktü 3-4 yaşlarında. O da sabahtan akşama kadar sürdü. Başka beklenti durumu olmadı hiç.Sana karşı nasıl davranıyorlar.. senden sürekli beklentileri var mı ? Herkes kendi halinde hesabında mi o da onemli
Anladim.. o zaman hareketleri çok anormal değilmiş .. kimseye ne yararı ne zararı olan kişiler benim baba tarafım gibi .. bazen kiziyoruz ama bana ne zararı oldu diyoruz .. anne tarafım tam tersi açtığım konuları okursanız .. hani bir kuruş faydaları olur on kuruş geri isterler ..Herkes kendi dünyasında. Onların da benden bir beklentisi yoktur. Ne onlardan bana, ne benden onlara. Bazen destek olmayı teklif ettiğim durumlar oluyor. İşte arabaları servisteyse benim arabayı alın gibi, maddi olarak sıkışmışlarsa destek olabiliriz gibi, ama şimdiye kadar hiç istemediler. Gerekirse ilk sana söyleriz derler ama söylemezler. Biz onlarla sadece buluşup vakit geçirip gülüp eğleniriz. Ne maddi ne manevi bir beklentimiz olmadı şimdiye kadar karşılıklı olarak. Ben bir kez eşim basit bir operasyon geçirdiğinde kızımı bırakmıştım onlara. Kızım o zaman küçüktü 3-4 yaşlarında. O da sabahtan akşama kadar sürdü. Başka beklenti durumu olmadı hiç.
Bir konu anlaşılır da bu kadar mı yanlış anlaşılır?Doğuma yakın olduğunuz içinmi bilemedim ama çok fazla duygusala bağlamışsınız.
Hep beklenti içinde olup ama beklentim yok diyorsunuz.
Doğuma giderken kızınızı dayısına bırakmama sebebini çözemedim. Demişler işte bizde kalır diye. Ki demeseler bile dayı/amca/teyze/hala bugünler içindir. Onlar teklif etmese bile bırakabilirsiniz. Ama teklif etmişler. Tam olarak napsınlar başka. Hergün arayıp bak ölümü gör getirmesen çocuğumu deseler. Annenizle aranız yok, kardeşinizle yok, kv deylede yok. Yani herkesmi bukadar kötü? Bilemedim. Çocuğun tüm bağlarını koparmışsınız bisürü bahaneyle. 11 yaşındaki çocuğu evde tek bırakmaktan bahsediyorsunuz. Birde herkesin ailesi yok yanında, yurtdışında yaşadığınızı hayal edin. Çocuğunuzu emanet edebileceğiniz çok candan bi arkadaş, komşunuzda yoksa babasıyla evde kalsın, siz hastanede kendinizi götürürsünüz birşekilde. Hiç olmadı kızınızıda alın gidin yani bukadar depresyona girecek bişey yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?