- 18 Mayıs 2011
- 651
- 4
öncelikle selamlar ben bu siteyi benim eski işyerinde bir abla sayesinde gördüm ve hemen üye oldum ve sizlere danışmak istediklerim var tecrübelerinize ihtiyacım var bana yardımcı olursanız kendini mutsuzluğun endibince bulmuş bir insanı sevindirmiş olucaksınız benim sizlerle paylaşmak istediğim derdim şu ;
ben 28 yaşında düğününe 2 ay kalmış bir bayanım 2,5 senedir nişanlımla tanışmışlığım var ve farklı şehirlerde yaşıyoruz herkesin hikayesi gibi benimde hikayemn ayaklarım yerden kesile kesile duygularla sevdim nişanlandım ama şuan beni yere göğe sığdıramayan nişanlım şuan sanki benden nefret ediyor bana ağıza alınmayacak küfürler hakaretler ediyor hatta daha fazlası ben haksızlık yaptığını söylediğimde bana işine geliyorsa diyor gelmiyorsa s...g..it diyor eğer sen evlenincede böyle yaparsan g..ne tekmeyi yersin diyor kadınsın sus otur oturduğun yerde diyor..neden böyle oldun olduk böyle dediğimde ise beni sen böyle yaptın diyor sürekli geçmişte yaşadığımız sorunları yüzüme vuruyor daha dur ben sana neler yapacağım diyor.. evet bana karşı değişmesinde benimde hatalarım var ama eğer bir insanın mayası bozuk değilse böylesine kabalaşamaz diye düşünüyorum.. gelelim benim daha önce nişanlım ile yaşadıklarıma ben çocukken çok dayak yedim ablamın psikolojik sorunları olduğu için beni çok dövdü hatta bende bedensel bir hasarda bıraktı dayaktan bıçağı boynuma basar anneme hadi git benim istediklerimi al yoksa kızının boğazını keserim derdi (babam tır söförü olduğu için başımızda olamıyordu) abim deseniz 7.katta oturuyorduk beni balkondan ağaşı tek bacağımı tutar sarkıtırdı sonra büyüm gençkız oldum üniversiteye gidiyordum derken abim uyuşturucu kullanıp beni sokağa cıkamayacak kadar döver eve kitlerdi hatta bir gün öldürüyordu boğazımı sıktı nefesim kesildi tam kendimden geçecekken beni bıraktı döve döve üniversitemi iptal ettirdi bir yakın tanıdığımın vesilesi ile önüme çıkan yurtdışı iş imkanlarını kapattı green kart çıktı iptal ettirdi hatta yaşadığımız şehirdeki çoğu güzel işleride onun yüzünden kaybettim intihar ettim kurtardılar sonra bir gün abim kulağımda halka küpe gördü eve gidince senin canına okuyacağım dedi korktum eve gidemedim bir kaç gün kız arkadasımda kaldım sonra aradım aldılar beni tabi babam seferden gelmiş sen ne yapmaya çalışıyorsun diye kemerle dövdü dur dinle bi dedim dinlemedi derken ben çok sinirli bir kız oldum artık saldırgan birisi oldum çıktım hayatımı karşıma cıkan sevgisini hissettiğim insanlara adamaya basladım yanlıs ilişkiker oldu birisini sevdim beni istemeye geleceklerdi bana elbise falan baktık söz için derken 2 gün sonra sen beni çok seviyorsun dedi ben böyle aşırı sevgi istemiyorum sevmiyorum seni dedi ve çekti gitti artık bittim ben dedim ama bu sefer psikolojik destek almaya karar verdim psikiyatriye gittim bana ilaçlar verdi tam 2 sene kullandım çok şükür kendime geliyorum derken karşıma şimdiki nişanlım çıktı beni öyle iyi anlıyorduki herşeyimi anlattım diğer erkekler gibi değildi derdi benden menfaat değildi hatta karşımda konuşamazdı yüzü kızarırdı elimi tutsa kalbinin atışını fazlası ile hissedebiliyordum 1,5 sene boyunca elimi tutmaktan fazlası olmadı çünkü öylesine saf ve temizdi ki onu kaybetmekten korkuyordum çünkü evlenmekten başka derdi yoktu hatta yaşadığım şehirde iş buldu beni sevgisi sahiplenmesi ile dahada iyileştirdi ve artık ilaç alma dedi bende pat diye kesemem kesersem eskisinden kötü olacağım dedim çok sinirli ve saldırgan oluyorum durup durup hiddetlenebiliyorum bu yüzden sebi kaybetmek istemiyorum dedim asla birbirmizi kaybetmeyeceğiz dedi neyse ben kafama göre ilaçları bıraktım ve onu kaybetmek korktuğum için hayatımın enbüyük hatasını yaptım onunla birlikte olmak istediğimi söyledim başta vazgeçtim sonra hayatımın enbüyük hatasını yaptım bunun pişmanlığı ve ilaçları kafama göre bırakmış olmam beni aşırı sinirli birisi yaptı sürekli sevdiğim insana bağırıyor birde haklı gibi küsüyordum baktım çok üzüyorum kendime engel olamıyorum yeniden doktora gitmek istedim izin vermedi aşacağız bunları dedi çok sabretti gerçekten hep sustu bir bebek gibi davrandı bana derken beni istediler nişanlandık ben psikolojikta düzelmeye başladım onun sayesinde dahada bağlandım ona ve ne olduysa nişanlandıktan sonra adam değişti bana hakaretler küfürler etmeye başladı sen bana 1 sene hayatı zehir ettin bende senin burnunda getirceğim dedi bana resmen hayatı zindan etmeye başladı bende başında söyledim ilaçları bırakmayayım kötü olurum diye bana bırak yanındayım dedin dedim şimdi böylemi olduk dedim o vakit bana sen beni eski sevgilelerinle karıştırma ben doğu erkeğiyim kızım otur oturduğun yerde ne dersem susacaksın demeye başladı dünde gelinlik vs masraflar için kızım çalışığ çalışıp sana veriyorum sana zırnık yok anan ödesin dedi çalışmak istedim izin vermedi ve anladımki masum gördğüm bu erkek kimsenin yapamayacağı kadar kötülükler yapmaya başlamıştı artık onu sevmiyorum ama sırf onunla olduğum için namus için evlenmek zorunda hissediyorum kendimi ama hergün işine gelmiyorsa yol al s...g..git kelimelerini duymak cok uzuyor beni öyle mutsuzumki iştende çıkardı beni çok mutsuz oldum onu tanımadan evvel bile böyle mutsuz değildim namusumu kendi ellerimle teslim ettim şimdi işin içinden çıkamıyorum kıöpekler gibi pişmanım ne yapacağım ne olur artık yaşamak nedir öğrenmek istiyorum.. uzun oldu ama açıkca yazmak istiyordum okuduğunuz için teşekkür ederim..
canım çok üzüldümm yaşadıklarına ve hala devam eden işkenceye.beraber olduğunuz diye hayatını o adama bağımlı hale getirme bunun sonu ne olur biliyor musun üstüne kuma ,sokak ortasında infaz vs vs ALLAH frsat vermesin.kendine güven işe gir ayaklarının üstünde dur ve o adamdan olabildiğince uzak dur ! annem hep der yaşadıklarını erkeğe anlatmaa bir gün gelir yüzüne vurur.insan oan dert ortağı olarak grüyor anlattıkça rahatlıyorr ama sonrasını düşünmüyor ...
Birlikte olduğun iyi olmuş gerçek yüzünü göstermiş..
Ama bu dava böyle bitmez ayrılırsan seni rezil ederim tehditleri başlamadı daha..
Zor süreç ... sabırr....
aklımdan geçenleri yazmam gerekirse::: ya bune ya yine bir fake durumu allahım burası yalancılar mekanına döndü yada ben paranoyaya bağladım herşeyi
genede insafa gelip yazmam gerekenler:::: avrupada her insanın bir diş doltoru bir avukatı birde psikologu vardır. inşallah güzel ülkemdede bunlar olurda 2300 yılında falan bizde bu tür şeyleri duymayız.
zaten randevu aldım haftaya doktora gideceğim ona söylemedim bile çünkü küfür vs edecek bana gelmişsin 28 yaşına ben olmasam evde kalacaksın diyor dahada zarar veriyor bana iş konusuna gelince önce ilaçlara vücudum alışşsın öyle çünkü ilk 15 gün uyku vs yapıyor bana onda sonra işte bakmam lazım çünkü aldırdıklarının parasını ödemiyor aileme söyleyemem bu durumu
yazdıklarınız için çok teşekkür ederim dün onunla konuşmak istemediğimi söyledim oda bana ''çok umurumda yazmış sonra senin g... ün çok kalktı vs diye şeyler yazmış hiç cevap dahi yazmadım oda aramadı ya bugun yada yarın arar ama ya hakaret etmek için yada küfür etmek için çünkü nezaman ben uzaklaşsam ondan dahada çıldırıyor sorun ne diye soracağına açıp küfür ediyor ama artık kaldıramayacak hale geldim bugun bir gelin geçti buradan hüngür hüngür ağladım aklıma ilk tanışmamız verdiğimiz mücadeleler geçirdiğimiz günler geldi ve çok kanıma dokundu NEDEN biz böyle olduk neden buralara geldik dedim sonra kendime kızdım nasıl bu şekilde beni aşağalamasına izin verdim veriyorum diye şimdi ayrılsam ailem için farketmez allah'tan onlar karışmaz bu duruma zaten nişanlımın ailesi ile ters düşüyorlar kaba saba insanlar diyorlar ama allah var annesi olsun yengesi vs çok iyiler ama gel gör ki nasibini alamamaş o aileden herşey nasip ya insan tercihleri doğrultusunda yaşıyormuş bunu anladım aramasını bekliyorum istanbula çağıracağım onu memleketine gitti gelsin alıp karşıma konuşmak istiyorum,üzülüyorum hatta kahroluyorum ardımda 2,5 sene onca mücadele var onun için yaptıklarım herşey beni kahrediyor... ama adamın umurunda bile değil
Durumuna çok üzüldüm.
Bu adamdan kesinlikle ayrılman lazım.Yoksa eskisinden beter bir hayatın olacak gibi görünüyor.
Şu an evde durumun nasıl ? Abin ve ablan evlendiler mi ?
Annenle yalnız mı yaşıyorsun ? Annenle aran nasıl ?
Ne olmuş olursa olsun,suçlu değilsin.Çocuklukta açılan yaralar seni bugünlere getirmiş.
Annene de bir şekilde açıklama yaparsın.Sonuçta 28 yaşındasın,18 değil.
Önce tedavine devam et,sonra işe dön ve hayatını kendi istediğin şekilde baştan yarat.
canım Allah'ın aşkına bitir şu adamla ilişkini kendine gel bu adam tam anlamıyla hasta ruhlu bir insan sana şimdiden göstereceğim daha iyi günlerin demiş gerçekten daha ne bekliyorsun seni öldürmesinimi
ailemde istemiyor demişsin hemen ilk bahaneyle ayrıl gitsin
beraber oldun diye evlenmek zorunda değilsin evlenince ne olacakki dahamı iyi olacak
bak iki tane durum var birincisi onunla oldun diye evlenmek sonra akıl almaz işkenceler çektirmesi
ikinciside ayrılmak kendine iş bulup tekrardan dimdik durmak , belkide önüne seni sen olduğun için seven başkasıyla beraber olduğunu bilsede seni isteyen biri çıkar evlenirsin
ya hiç evlenmesen ne olurki bu adamla evleneceğine iş bulup evde kal bekar yaşa bekar öl daha iyi
ayrıca şu erkek milletinide hiç anlamıyurum kendileri sanki evlenirken bakir evleniyorlarda onlarda kendilerini eşlerine saklasın nedir yani 2 damla kan için çekilirmi namus ahlak beyindedir insanın beyni namussuz olmasın kızlığı durur ama burda neler duyuyoruz kız ama ters ilişkiyle beraber oluyor sonra eline erkek eli değmemiş gibi kendini tabiri yerindeyse kakalıyor o kız kendini namuslu hissediyorsa senmi namussuz hissediyorsun ben sana söyleyimmi sen sevgisiz kötü ortamda büyümüş çok temiz kalpli bir kızsın ve o insan müsvettesi nişanlında sevgi bulduğunu sanmışsın kanmışsın senin hikayende çok namussuz var aslında bir arkadaşın dediği gibi tek namuslu sensin
çok yazdım ama sana başka nasıl yardımım olur diye düşündüm elimden bu geliyor canım dilediğin zaman bana dertlerini yazabilirsin alacağın kararda Allah yardımcın olsun
canım bak sen kendin ne güzel dedin annesi babası evladı ölüyorda insanlar ayakta yıkılmadan kalıyor senin kaybedeceğin neymişkiteşekkür ederim inş herşey ebnim adıma düzelir yani kendime yeniden bir hayat kurabilirim elbet zar zor olacak ama düşünüyorum insanlar canım dediği evladını annesini babasını kaybediyorda devam kötü hastalıklar atlatıyor yada sakat kalıyorlar devam ediyorlar ben neden ayakta duramayayım kendim için kendime iyilik yapacağım unutmaya çalışacağım onuda yaşadıklarımıda şuan bunları yazarken hüngür hüngür ağlıyorum ne zor birşey ya birisi geliyor seni göklere çıkartıyor ona güveniyorsun onun oluyorsun mutlu oluyorsun yeri geliyor göğsünde uyurken ona bakmaya kıyamayıp sessizce ağlıyorsun sonra bunları yaşıyorsun ben bilirimki nişanlım uyurken onu seyredipte ağladığımı usulca saçlarına dokunduğumu ve aynısını ondanda gördüğümü ben sevdiğine nasıl inandım ben öyle çok hissedebiliyordumki yanarım yanarım annem derdi hep bana kızım erkek milleti güvenmeyeceksin gözünün önünde kendini kesse inanmayacaksın herşey elde edene kadar alışana kadar diye annem uyurken bazen yanına sokuluyorym sarılıpta aglıyorum ıcımden sen haklı çıktın annem diyorum ben nasıl üzülüyorsan rabbimde ahirette onu öyle üzsün çünkü ben birşey yapamam allaha havale ediyorum
canımm kesınlıkle bu ınsanla ayır yollarını ne mutlukı evlenmeden once gostermıs yuzunu bu ınsan sana evlendıkten sonra neler yapabılır hıc tahmın edıyomusun evde kalmıs deılsın o nasıl bı kelıme ne sanıyorkı o kendını beyaz prensmı bırak allah askına namusta senın namusun herseyı allaha havale et bunları gore gore devam edersen kendını yakmıs olursun dahada yıpranırsın herseyı arkanda bırakmalısın bence senın ozguvenını hayatını mahvedecek bı ınsan deıl senı hayat boyu motıve edebılecek ıyı bı ınsanla bırlestırırsın ıns yolunu bu ınsandan sana hayır gelmeyecegını dusunuyorum.öncelikle selamlar ben bu siteyi benim eski işyerinde bir abla sayesinde gördüm ve hemen üye oldum ve sizlere danışmak istediklerim var tecrübelerinize ihtiyacım var bana yardımcı olursanız kendini mutsuzluğun endibince bulmuş bir insanı sevindirmiş olucaksınız benim sizlerle paylaşmak istediğim derdim şu ;
ben 28 yaşında düğününe 2 ay kalmış bir bayanım 2,5 senedir nişanlımla tanışmışlığım var ve farklı şehirlerde yaşıyoruz herkesin hikayesi gibi benimde hikayemn ayaklarım yerden kesile kesile duygularla sevdim nişanlandım ama şuan beni yere göğe sığdıramayan nişanlım şuan sanki benden nefret ediyor bana ağıza alınmayacak küfürler hakaretler ediyor hatta daha fazlası ben haksızlık yaptığını söylediğimde bana işine geliyorsa diyor gelmiyorsa s...g..it diyor eğer sen evlenincede böyle yaparsan g..ne tekmeyi yersin diyor kadınsın sus otur oturduğun yerde diyor..neden böyle oldun olduk böyle dediğimde ise beni sen böyle yaptın diyor sürekli geçmişte yaşadığımız sorunları yüzüme vuruyor daha dur ben sana neler yapacağım diyor.. evet bana karşı değişmesinde benimde hatalarım var ama eğer bir insanın mayası bozuk değilse böylesine kabalaşamaz diye düşünüyorum.. gelelim benim daha önce nişanlım ile yaşadıklarıma ben çocukken çok dayak yedim ablamın psikolojik sorunları olduğu için beni çok dövdü hatta bende bedensel bir hasarda bıraktı dayaktan bıçağı boynuma basar anneme hadi git benim istediklerimi al yoksa kızının boğazını keserim derdi (babam tır söförü olduğu için başımızda olamıyordu) abim deseniz 7.katta oturuyorduk beni balkondan ağaşı tek bacağımı tutar sarkıtırdı sonra büyüm gençkız oldum üniversiteye gidiyordum derken abim uyuşturucu kullanıp beni sokağa cıkamayacak kadar döver eve kitlerdi hatta bir gün öldürüyordu boğazımı sıktı nefesim kesildi tam kendimden geçecekken beni bıraktı döve döve üniversitemi iptal ettirdi bir yakın tanıdığımın vesilesi ile önüme çıkan yurtdışı iş imkanlarını kapattı green kart çıktı iptal ettirdi hatta yaşadığımız şehirdeki çoğu güzel işleride onun yüzünden kaybettim intihar ettim kurtardılar sonra bir gün abim kulağımda halka küpe gördü eve gidince senin canına okuyacağım dedi korktum eve gidemedim bir kaç gün kız arkadasımda kaldım sonra aradım aldılar beni tabi babam seferden gelmiş sen ne yapmaya çalışıyorsun diye kemerle dövdü dur dinle bi dedim dinlemedi derken ben çok sinirli bir kız oldum artık saldırgan birisi oldum çıktım hayatımı karşıma cıkan sevgisini hissettiğim insanlara adamaya basladım yanlıs ilişkiker oldu birisini sevdim beni istemeye geleceklerdi bana elbise falan baktık söz için derken 2 gün sonra sen beni çok seviyorsun dedi ben böyle aşırı sevgi istemiyorum sevmiyorum seni dedi ve çekti gitti artık bittim ben dedim ama bu sefer psikolojik destek almaya karar verdim psikiyatriye gittim bana ilaçlar verdi tam 2 sene kullandım çok şükür kendime geliyorum derken karşıma şimdiki nişanlım çıktı beni öyle iyi anlıyorduki herşeyimi anlattım diğer erkekler gibi değildi derdi benden menfaat değildi hatta karşımda konuşamazdı yüzü kızarırdı elimi tutsa kalbinin atışını fazlası ile hissedebiliyordum 1,5 sene boyunca elimi tutmaktan fazlası olmadı çünkü öylesine saf ve temizdi ki onu kaybetmekten korkuyordum çünkü evlenmekten başka derdi yoktu hatta yaşadığım şehirde iş buldu beni sevgisi sahiplenmesi ile dahada iyileştirdi ve artık ilaç alma dedi bende pat diye kesemem kesersem eskisinden kötü olacağım dedim çok sinirli ve saldırgan oluyorum durup durup hiddetlenebiliyorum bu yüzden sebi kaybetmek istemiyorum dedim asla birbirmizi kaybetmeyeceğiz dedi neyse ben kafama göre ilaçları bıraktım ve onu kaybetmek korktuğum için hayatımın enbüyük hatasını yaptım onunla birlikte olmak istediğimi söyledim başta vazgeçtim sonra hayatımın enbüyük hatasını yaptım bunun pişmanlığı ve ilaçları kafama göre bırakmış olmam beni aşırı sinirli birisi yaptı sürekli sevdiğim insana bağırıyor birde haklı gibi küsüyordum baktım çok üzüyorum kendime engel olamıyorum yeniden doktora gitmek istedim izin vermedi aşacağız bunları dedi çok sabretti gerçekten hep sustu bir bebek gibi davrandı bana derken beni istediler nişanlandık ben psikolojikta düzelmeye başladım onun sayesinde dahada bağlandım ona ve ne olduysa nişanlandıktan sonra adam değişti bana hakaretler küfürler etmeye başladı sen bana 1 sene hayatı zehir ettin bende senin burnunda getirceğim dedi bana resmen hayatı zindan etmeye başladı bende başında söyledim ilaçları bırakmayayım kötü olurum diye bana bırak yanındayım dedin dedim şimdi böylemi olduk dedim o vakit bana sen beni eski sevgilelerinle karıştırma ben doğu erkeğiyim kızım otur oturduğun yerde ne dersem susacaksın demeye başladı dünde gelinlik vs masraflar için kızım çalışığ çalışıp sana veriyorum sana zırnık yok anan ödesin dedi çalışmak istedim izin vermedi ve anladımki masum gördğüm bu erkek kimsenin yapamayacağı kadar kötülükler yapmaya başlamıştı artık onu sevmiyorum ama sırf onunla olduğum için namus için evlenmek zorunda hissediyorum kendimi ama hergün işine gelmiyorsa yol al s...g..git kelimelerini duymak cok uzuyor beni öyle mutsuzumki iştende çıkardı beni çok mutsuz oldum onu tanımadan evvel bile böyle mutsuz değildim namusumu kendi ellerimle teslim ettim şimdi işin içinden çıkamıyorum kıöpekler gibi pişmanım ne yapacağım ne olur artık yaşamak nedir öğrenmek istiyorum.. uzun oldu ama açıkca yazmak istiyordum okuduğunuz için teşekkür ederim..
canımm kesınlıkle bu ınsanla ayır yollarını ne mutlukı evlenmeden once gostermıs yuzunu bu ınsan sana evlendıkten sonra neler yapabılır hıc tahmın edıyomusun evde kalmıs deılsın o nasıl bı kelıme ne sanıyorkı o kendını beyaz prensmı bırak allah askına namusta senın namusun herseyı allaha havale et bunları gore gore devam edersen kendını yakmıs olursun dahada yıpranırsın herseyı arkanda bırakmalısın bence senın ozguvenını hayatını mahvedecek bı ınsan deıl senı hayat boyu motıve edebılecek ıyı bı ınsanla bırlestırırsın ıns yolunu bu ınsandan sana hayır gelmeyecegını dusunuyorum.öncelikle selamlar ben bu siteyi benim eski işyerinde bir abla sayesinde gördüm ve hemen üye oldum ve sizlere danışmak istediklerim var tecrübelerinize ihtiyacım var bana yardımcı olursanız kendini mutsuzluğun endibince bulmuş bir insanı sevindirmiş olucaksınız benim sizlerle paylaşmak istediğim derdim şu ;
ben 28 yaşında düğününe 2 ay kalmış bir bayanım 2,5 senedir nişanlımla tanışmışlığım var ve farklı şehirlerde yaşıyoruz herkesin hikayesi gibi benimde hikayemn ayaklarım yerden kesile kesile duygularla sevdim nişanlandım ama şuan beni yere göğe sığdıramayan nişanlım şuan sanki benden nefret ediyor bana ağıza alınmayacak küfürler hakaretler ediyor hatta daha fazlası ben haksızlık yaptığını söylediğimde bana işine geliyorsa diyor gelmiyorsa s...g..it diyor eğer sen evlenincede böyle yaparsan g..ne tekmeyi yersin diyor kadınsın sus otur oturduğun yerde diyor..neden böyle oldun olduk böyle dediğimde ise beni sen böyle yaptın diyor sürekli geçmişte yaşadığımız sorunları yüzüme vuruyor daha dur ben sana neler yapacağım diyor.. evet bana karşı değişmesinde benimde hatalarım var ama eğer bir insanın mayası bozuk değilse böylesine kabalaşamaz diye düşünüyorum.. gelelim benim daha önce nişanlım ile yaşadıklarıma ben çocukken çok dayak yedim ablamın psikolojik sorunları olduğu için beni çok dövdü hatta bende bedensel bir hasarda bıraktı dayaktan bıçağı boynuma basar anneme hadi git benim istediklerimi al yoksa kızının boğazını keserim derdi (babam tır söförü olduğu için başımızda olamıyordu) abim deseniz 7.katta oturuyorduk beni balkondan ağaşı tek bacağımı tutar sarkıtırdı sonra büyüm gençkız oldum üniversiteye gidiyordum derken abim uyuşturucu kullanıp beni sokağa cıkamayacak kadar döver eve kitlerdi hatta bir gün öldürüyordu boğazımı sıktı nefesim kesildi tam kendimden geçecekken beni bıraktı döve döve üniversitemi iptal ettirdi bir yakın tanıdığımın vesilesi ile önüme çıkan yurtdışı iş imkanlarını kapattı green kart çıktı iptal ettirdi hatta yaşadığımız şehirdeki çoğu güzel işleride onun yüzünden kaybettim intihar ettim kurtardılar sonra bir gün abim kulağımda halka küpe gördü eve gidince senin canına okuyacağım dedi korktum eve gidemedim bir kaç gün kız arkadasımda kaldım sonra aradım aldılar beni tabi babam seferden gelmiş sen ne yapmaya çalışıyorsun diye kemerle dövdü dur dinle bi dedim dinlemedi derken ben çok sinirli bir kız oldum artık saldırgan birisi oldum çıktım hayatımı karşıma cıkan sevgisini hissettiğim insanlara adamaya basladım yanlıs ilişkiker oldu birisini sevdim beni istemeye geleceklerdi bana elbise falan baktık söz için derken 2 gün sonra sen beni çok seviyorsun dedi ben böyle aşırı sevgi istemiyorum sevmiyorum seni dedi ve çekti gitti artık bittim ben dedim ama bu sefer psikolojik destek almaya karar verdim psikiyatriye gittim bana ilaçlar verdi tam 2 sene kullandım çok şükür kendime geliyorum derken karşıma şimdiki nişanlım çıktı beni öyle iyi anlıyorduki herşeyimi anlattım diğer erkekler gibi değildi derdi benden menfaat değildi hatta karşımda konuşamazdı yüzü kızarırdı elimi tutsa kalbinin atışını fazlası ile hissedebiliyordum 1,5 sene boyunca elimi tutmaktan fazlası olmadı çünkü öylesine saf ve temizdi ki onu kaybetmekten korkuyordum çünkü evlenmekten başka derdi yoktu hatta yaşadığım şehirde iş buldu beni sevgisi sahiplenmesi ile dahada iyileştirdi ve artık ilaç alma dedi bende pat diye kesemem kesersem eskisinden kötü olacağım dedim çok sinirli ve saldırgan oluyorum durup durup hiddetlenebiliyorum bu yüzden sebi kaybetmek istemiyorum dedim asla birbirmizi kaybetmeyeceğiz dedi neyse ben kafama göre ilaçları bıraktım ve onu kaybetmek korktuğum için hayatımın enbüyük hatasını yaptım onunla birlikte olmak istediğimi söyledim başta vazgeçtim sonra hayatımın enbüyük hatasını yaptım bunun pişmanlığı ve ilaçları kafama göre bırakmış olmam beni aşırı sinirli birisi yaptı sürekli sevdiğim insana bağırıyor birde haklı gibi küsüyordum baktım çok üzüyorum kendime engel olamıyorum yeniden doktora gitmek istedim izin vermedi aşacağız bunları dedi çok sabretti gerçekten hep sustu bir bebek gibi davrandı bana derken beni istediler nişanlandık ben psikolojikta düzelmeye başladım onun sayesinde dahada bağlandım ona ve ne olduysa nişanlandıktan sonra adam değişti bana hakaretler küfürler etmeye başladı sen bana 1 sene hayatı zehir ettin bende senin burnunda getirceğim dedi bana resmen hayatı zindan etmeye başladı bende başında söyledim ilaçları bırakmayayım kötü olurum diye bana bırak yanındayım dedin dedim şimdi böylemi olduk dedim o vakit bana sen beni eski sevgilelerinle karıştırma ben doğu erkeğiyim kızım otur oturduğun yerde ne dersem susacaksın demeye başladı dünde gelinlik vs masraflar için kızım çalışığ çalışıp sana veriyorum sana zırnık yok anan ödesin dedi çalışmak istedim izin vermedi ve anladımki masum gördğüm bu erkek kimsenin yapamayacağı kadar kötülükler yapmaya başlamıştı artık onu sevmiyorum ama sırf onunla olduğum için namus için evlenmek zorunda hissediyorum kendimi ama hergün işine gelmiyorsa yol al s...g..git kelimelerini duymak cok uzuyor beni öyle mutsuzumki iştende çıkardı beni çok mutsuz oldum onu tanımadan evvel bile böyle mutsuz değildim namusumu kendi ellerimle teslim ettim şimdi işin içinden çıkamıyorum kıöpekler gibi pişmanım ne yapacağım ne olur artık yaşamak nedir öğrenmek istiyorum.. uzun oldu ama açıkca yazmak istiyordum okuduğunuz için teşekkür ederim..
Zor gunler gecırmıssın umarım atlatırsın kalan ızlerını. Namusuna gelıncede bır yere gıtmıs degıl. Hata dedıgın sey yuzunden daha buyuk hata yapıp bır omru zehır etme kendıne. Hemen ayrıl o adamdan ıse gır calıs ayakların yere bassın. Sılkelenmek ve toparlanmak zamanı. Ben kadınların cok guclu olduklarına ınanıyorum. iş bunu farkedebılmelerınde. Basarılar dılerım bundan sonrası ıcın.