Aynen benim de küçük oğlum var sana katılıyorum.Erkek anneleri oğullarına demeli oğlum sen evlendin karın var çocuğun var kendi hayatın var,her zaman benim evimde ne işin var demeli ama nerde onlarda bu kafa.Tek dertleri yapışık aile gibi iç içe yaşamak bende bıktım bu insanlardan,gelinime asla böyle olmucam.Sen bir evlat yetistirdin bir birey onun da kendi fikirleri hayati olacak degil mi ...nie kiz evladini yetistiren anne,ona da candan can verildi büyütüldu onun da kendine özgü hayati istekleri var bir anne kendinden once evladinin huzurunu düşünmeli.. benim de oglum var ve inşallah böyle olmayacagim.
Erkek anneci ise ne desen boş bunu annenin düşünmesi lazim bıktım bu kv lerden of
Bu zamanın erkekleri öyle oyunlara inanmıyorlar malesef. Şuram ağrıyo desen,anneme gideceğimiz zaman mı hep ağrın tutuyor,dün birşeyin yoktu iyiydin gitmemek için numara mı yapıyorsun diyorlar.En iyisi açık açık söylemek gerekirse tartışmak başka çare yokkocasindan ve kayananasindan ceken kadin ogluna daha bagli oluo. bu forumda anladgm kadaryla durum bu. kaynananizdaki durum da bu. walla esiniz anlamiyosa ki seneler icinde anlayacak merak etmeyin is cikarin bi yerim agriyo ewde su isim var vs. ama ne yap et senin esinle ayri bi yuva aile oldugunu kabul etmeyen kaynanan yuzunde esinle kavga etme.
O konuda hemfikirim sizinle.. küstüğümüz dönemlerde bırakın eşime ailesini kötülemeyi aksine özlemişlerdir git. torunlarını da götür görsünler diye hep ben dürterdim.. neticede kazanan ben oldum.. eşim iyi niyetli olanın ben olduğumu söyler hep..hiç görmek istemeyedebilir sizde öyle ama eşinize engel olmak eşinize annesini kötülemek çok büyük bir hatadır değerlere hakarettir
kv (türk dil kurumu kayınvalide kısaltmasını kadınlar kulübü sayesinde lügata ekleyecek heralde) kavramı sevilmeyen bir kavramdır kıskançtır hakaret eder oğullarını gelinlerine karşı doldurur
oğullar için anneleri hayatlarındaki ilk kadındır sevgidir şevkattir babaya karşı koruyan durumu idare eden ne yaparsa yapsın bir şekilde afedebilen kadındır
kv için gelin eve yeni gelen oğlu ile arasına giren kimine göre kızı kimine göre yabancıdır
bizde kv gelin ilişkisi ne çok samimi nede çok uzaktır kv beni be diğer beş gelininide çok sever ve saygı duyar bizde öyle
Yanlış anlamayın ama herkes sizin gibi olamaya biliyor benim kaynanam bizi rahat bıraksa biz hep istekli gitmek istiyecektik ama sürekli sıkıştırıyodu bi gün gitmesek bana oglumu soguttun bizden diyordu sizce bunları demesi haklımı. Ben bi bucuk yıllık evliyim ama gelin görünki bu konuda kaynanamdan cok cektim bana etmedigi hakaretleri bırakmadı tek kelime etmedim bu güne kdar.Yani bizim niyetimiz sizi kötülemek degil bizde kendimiz icin kurdugumuz yeni hayata ayak uydurup biraz daha rahat yaşamak istiyoruz.ahhh şu gelinler bunca sene büyüttüm ettim canımdan can verdim şimdi iki günlük el kızı gelmiş beni oğluma kötülüyo oğlum geldiği zaman surat yapıyor halbiki ne kadar sevinmiştim evlendiğinde yemeğe çağırıyorum onlar için yoruluyorum bu yaşımda yaranamıyorum
buda bir kv gözünden açıklama olsun
Cevaplarınız için teşekkür ederim arkadaşlar, sadece bi kv nin yorumu dikkatimi çekti ben kaynanamı eşime kötülemedim sadece hergün gitmek istemediğimi söyledim. hatta eşime sık sık annene git diyorum ki beni beklemesin ama eşim bensiz yemeğe gitmeyi kabul etmiyor. Benim oğlum olsa hergün bana gelin diye tutturmam ki zaten benim gibi safı da bulamam heralde
Hadi ya 2. çocuğu doğurtmicam mı diyor yuh artık ya sen ne dedin pekiHerkes yaşadığını bilirmiş.. ben eşimle 2 ay başbaşa yemek yiyemedim. Balayında bile yalnız bırakmadılar.. 2 günlük gelindim kv benim uyuduğumu düşünüp oğlum bu gece de benim koynumda uyu o zaten çoktan uyumuştur.. el kızı işte dedi.. çocuğumuz olmasını istemedi.. gebeliğimi öğrendiğinde bi sürü laf söyledi.. ve sürekli görüşmeye mecburmuşum gibi davrandılar.. bi de her işlerini bana yaptırıyolardı.. alışverişe bile yalnız çıkamazdık.. illa onlar da gelirdi.. yemeklik alırken bile o pahalı yok buna ne gerek var diye burnumdan getirirlerdi.. ki biz ayrı evlerde yaşıyoduk.. eşimi doldurur üstüme salardı.. eşim de salaktı o zamanlar anasının dolduruşuna gelirdi.. çok şükür düzeldi artık.. 6 yıllık evliyiz nerdeyse kadın 2. Çocuğu doğurtturmucam sana diyo.. böyle densiz edepsiz bi kadın..
Bu sebepten taraflar arasında tatlı bi mesafe olması taraftarıyım.. tamam toyluğundan önyargılı yaklaşabilir.. fakat siz kendi haline bırakıp söylenmezseniz.. gelin gidin diye darlamazsanız o önyargı kendiliğinden kalkar ve sevgi oluşur.. ben bile bana eziyet etmiş olan insanları arada bi özleyip görmek istiyosam o da istiycektir..
evleneli birkaç ay oldu bugünde gelin yarında şunu pişirecem... bigün gitmesek hiç gelmiyorsunuz diye sıkboğaz ediyor. hergün kendisine gitmemizi her akşam üç saatimizi kendisine vermemizi bekliyor. artık eşime surat asmaya başladım onun da morali bozuluyor ben surat asınca. eşimle durumu birkaç kez konuşmayı denedim bir gün gidelim bir gün gitmeyelim bari diye ortak nokta olsun dedik ama bu da bana yetmiyor çok mutsuzum. illa gidecez diyor. iyi bir işim var, kaynanam evden çıkmıyor öyle alıştığı için oğlum da oğlum diyor başka bişey demiyor. bi de benim adıma plan yapma denemeleri oldu ev gezmesi falan ben iyice bunaldım. arada laf vurmaları da var durduk yerde -benim çocuklarım marifetli bilmem ne- şeklinde. bi düzen oturtamadım onun yüzünden gitmediğim günlerde bile düşünüp düşünüp moralim bozuluyor. bu durumu evlenmeden hiç anlamadın mı derseniz, iyi bir nişanlılık dönemi geçirdik, ortada kaynana falan yoktu gezdik tozduk nişanlımın huyunu sevdim herşey yolundaydı ta ki düğüne bir hafta kalana kadar. yaptıkları harcamaların tartışması oldu benim moralim çok bozuldu nişanlımla aramız açıldı tam düğün öncesi bigün kaynanam üstüme gelmeye başladı sen oğluma surat astın bilmem ne diye bana çemkirdi çok üstüme geldi bi tek o gün öyle çemkirdiğini gördüm. sonra sular duruldu. ama şimdi hoşuna gitmeyen birşey olsa gene kocasına oğluna aynı tonda çemkirip istediğini yaptırmaya çalıştığını görüyorum benle ilgili konularda bile. bence onun kendine ait bir hayatı yok hiç olmamış kaynanasıgil izin vermemiş sürekli anlatır durur bana şöyle yaptılar böyle yaptılar diye. şimdi de eşime aşırı bağlı kocasından nefret ediyor diğer çocukları da uzakta. eşimi seviyorum, başından beri ben onun huyunu insanlığını sevdim ama işin içine evlenince kaynana faktörünün gireceğini hesabedemedim. eşim de bu durumu sonuna kadar destekliyor annesi ne isterse o olsun diye. benim ailem bana hiç karışmaz çünkü karıştırmam ama o zorla yemeğe çağırdığı yetmezmiş gibi(onun yemeklerini de sevmiyorum güzel yapsa da kötü geliyor artık) bi de üstüne giderken elimize kalan yemekleri veriyor evde olduğunuzda da yiyin diye. eşime defalarca kez söyledim dinletemedim annesine ağzını açıp da o yemekleri verme diye ikna edemiyor dese de ikna edemiyor ben de verme yiyemiyoruz diyorum kabul etmiyor. bazen çöpe döküyorum küflenince, günahı kaynanama zorla verdiği için. zaten sürekli ordayız orda zorla yediğim yemeği evde de zorla yemek istemiyorum evde kaldığımız gün başka yemek yapmaya çalışıyorum eşim onunkileri de yiyor gene de sinirlenmemek elde değil. bi de arada evladımın evden gitmesi ne zormuş demesi yok mu hiç gitmediki hergün mutlaka uğrar o da yetmezmiş gibi yemeğe de gideriz ama ona yetmiyor. önceden her akşam evindeydi ya. bi de şey diyor -ayy kız evladı hayırlı- oğlunun ne hayırsızlığını gördün diyesim geliyor demiyorum. böyle laf vurup durmalar, yok oğlum evlilik nasılmış bilmem ne. geçen bi misafirlikte gelinimi oğlumdan soruyorum dedi nasıl iyimi falan diye sanki sürekli orda değilmişiz gibi.etrafımdakilere bakıyorum herkesin kendi hayatı var herkes kendi evinde yemek yiyor ama biz yiyemiyoruz yarın gene kaynanamdayız düşüncesiyle bugünümden de birşey anlamıyorum. eşim ikna olacağa benzemiyor, boşan derseniz evlenmeden önce çocuk konusunda karar vermiştik öyle de oldu birbirimizden emindik başlarda ,ben ondan gene eminim ama bu durumu desteklemesi tüm iyi özelliklerini batırıyor. bizim buralarda boşanmak da zor. zaten istemiyorum da. bi de bebek var. olmasa da napardım emin değilim. ben hiç baskı altında yaşamadım bugüne kadar kimsenin bana zorla bişey yaptırmasına izin vermedim ama şimdi buna katlanıyorum. bi kez eşime biz böyle olacağını konuşmamıştık dedim söyleseydim benimle evlenir miydin dedi. hiçbir çıkış yolu bulamıyorum bu durumdan
ahhh şu gelinler bunca sene büyüttüm ettim canımdan can verdim şimdi iki günlük el kızı gelmiş beni oğluma kötülüyo oğlum geldiği zaman surat yapıyor halbiki ne kadar sevinmiştim evlendiğinde yemeğe çağırıyorum onlar için yoruluyorum bu yaşımda yaranamıyorum
buda bir kv gözünden açıklama olsun
İlk çocuğumda da burnumdan getirmiştin eller senden daha çok sevindi 2. olursa sana söylemiycem zaten.. gözün kalır düşer falan demiştim..Hadi ya 2. çocuğu doğurtmicam mı diyor yuh artık ya sen ne dedin peki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?