• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

kaynana sürekli biarada olmak istemesi

İlk çocuğumda da burnumdan getirmiştin eller senden daha çok sevindi 2. olursa sana söylemiycem zaten.. gözün kalır düşer falan demiştim..

Şaşırdı beklemiyodu benden öyle bi şey.. genelde sustuğum için..
Ne insanlar var arkadaşş..bırakmayacak ne yapacak aranızdamı yatacakmışşş
 
Olumlu yondende baksana biraz bende kaynanamlara gidiyorum yemegre cogu aksam ama bu benim hosuma bile gidiyor yemek derdindren kurtuluyorum hatta yemek arttiginda evede aliyorum ama canima minnet esim ariyor annem aradi aksama yemege cagiriyorlar diye bren cok seviniyorum nolucak git ye gel mis gibi ama herkezinde dusuncesi farkli sanada saygi duyarim
 
evleneli birkaç ay oldu bugünde gelin yarında şunu pişirecem... bigün gitmesek hiç gelmiyorsunuz diye sıkboğaz ediyor. hergün kendisine gitmemizi her akşam üç saatimizi kendisine vermemizi bekliyor. artık eşime surat asmaya başladım onun da morali bozuluyor ben surat asınca. eşimle durumu birkaç kez konuşmayı denedim bir gün gidelim bir gün gitmeyelim bari diye ortak nokta olsun dedik ama bu da bana yetmiyor çok mutsuzum. illa gidecez diyor. iyi bir işim var, kaynanam evden çıkmıyor öyle alıştığı için oğlum da oğlum diyor başka bişey demiyor. bi de benim adıma plan yapma denemeleri oldu ev gezmesi falan ben iyice bunaldım. arada laf vurmaları da var durduk yerde -benim çocuklarım marifetli bilmem ne- şeklinde. bi düzen oturtamadım onun yüzünden gitmediğim günlerde bile düşünüp düşünüp moralim bozuluyor. bu durumu evlenmeden hiç anlamadın mı derseniz, iyi bir nişanlılık dönemi geçirdik, ortada kaynana falan yoktu gezdik tozduk nişanlımın huyunu sevdim herşey yolundaydı ta ki düğüne bir hafta kalana kadar. yaptıkları harcamaların tartışması oldu benim moralim çok bozuldu nişanlımla aramız açıldı tam düğün öncesi bigün kaynanam üstüme gelmeye başladı sen oğluma surat astın bilmem ne diye bana çemkirdi çok üstüme geldi bi tek o gün öyle çemkirdiğini gördüm. sonra sular duruldu. ama şimdi hoşuna gitmeyen birşey olsa gene kocasına oğluna aynı tonda çemkirip istediğini yaptırmaya çalıştığını görüyorum benle ilgili konularda bile. bence onun kendine ait bir hayatı yok hiç olmamış kaynanasıgil izin vermemiş sürekli anlatır durur bana şöyle yaptılar böyle yaptılar diye. şimdi de eşime aşırı bağlı kocasından nefret ediyor diğer çocukları da uzakta. eşimi seviyorum, başından beri ben onun huyunu insanlığını sevdim ama işin içine evlenince kaynana faktörünün gireceğini hesabedemedim. eşim de bu durumu sonuna kadar destekliyor annesi ne isterse o olsun diye. benim ailem bana hiç karışmaz çünkü karıştırmam ama o zorla yemeğe çağırdığı yetmezmiş gibi(onun yemeklerini de sevmiyorum güzel yapsa da kötü geliyor artık) bi de üstüne giderken elimize kalan yemekleri veriyor evde olduğunuzda da yiyin diye. eşime defalarca kez söyledim dinletemedim annesine ağzını açıp da o yemekleri verme diye ikna edemiyor dese de ikna edemiyor ben de verme yiyemiyoruz diyorum kabul etmiyor. bazen çöpe döküyorum küflenince, günahı kaynanama zorla verdiği için. zaten sürekli ordayız orda zorla yediğim yemeği evde de zorla yemek istemiyorum evde kaldığımız gün başka yemek yapmaya çalışıyorum eşim onunkileri de yiyor gene de sinirlenmemek elde değil. bi de arada evladımın evden gitmesi ne zormuş demesi yok mu hiç gitmediki hergün mutlaka uğrar o da yetmezmiş gibi yemeğe de gideriz ama ona yetmiyor. önceden her akşam evindeydi ya. bi de şey diyor -ayy kız evladı hayırlı- oğlunun ne hayırsızlığını gördün diyesim geliyor demiyorum. böyle laf vurup durmalar, yok oğlum evlilik nasılmış bilmem ne. geçen bi misafirlikte gelinimi oğlumdan soruyorum dedi nasıl iyimi falan diye sanki sürekli orda değilmişiz gibi.etrafımdakilere bakıyorum herkesin kendi hayatı var herkes kendi evinde yemek yiyor ama biz yiyemiyoruz yarın gene kaynanamdayız düşüncesiyle bugünümden de birşey anlamıyorum. eşim ikna olacağa benzemiyor, boşan derseniz evlenmeden önce çocuk konusunda karar vermiştik öyle de oldu birbirimizden emindik başlarda ,ben ondan gene eminim ama bu durumu desteklemesi tüm iyi özelliklerini batırıyor. bizim buralarda boşanmak da zor. zaten istemiyorum da. bi de bebek var. olmasa da napardım emin değilim. ben hiç baskı altında yaşamadım bugüne kadar kimsenin bana zorla bişey yaptırmasına izin vermedim ama şimdi buna katlanıyorum. bi kez eşime biz böyle olacağını konuşmamıştık dedim söyleseydim benimle evlenir miydin dedi. hiçbir çıkış yolu bulamıyorum bu durumdan
inadına gitmeyeceksin sende kocana çemkir. ne kadar yumuşak davranırsan o kadar ezilirsin
 
Ben bir senelik evliyim ve benim alt katım da oturuyor allah var çok iyi bana karşıda tavrıda iyi yardınları da oluyo ama benim de sürekli evimde illa bi bahane bulup her akşam geliyo özellikle pazar günleri eşim evdeyken çat kapı geliyo ve ben artık dayanamıyorum kendince planlar yapıyo ve uygulansın istiyor her pazr hepberaber onun yaptığı poğça böreği yiyelim istiyor hafta içleri de çay içmeye geliyolarlar bende eşimle bi pazar günümüz var berbaer geçirebilcemiz başbaşa evimde keyif yapmak istiyorum hal böyle olunca moral de bozuluyo eşimle aram da da sorun oluyo nasıl anlatabilirim artık bu adamın ayrı hayatı ayrı evi oldunu sürekli gelmesine de anlam veremiyorum bi bahaneyle gelip bişey soruyo sora oturup kalıyo istemedimden değil fırsat vermiyoki bnde bi akşam arayıp gelin buyrun diye davet edeyim ne yapmam lazım bana da yardımcı olun lütfen
 
Bir teknoloji hamlesi de kanayan bu sosyal yaramiza yapilmali. Nedir arkadas bu had bilmezlik? Sirnaşıklık? Yapişiklik? Az otede dur biraz rahat birak gencleri.
Kaynanasavar uzerinde calisiyorum kizlar hazir Tübitak 4006 acilmisken :KK53: .
 
Boşanamam, bebek var, eşime dile getirdim söyleseydim benimle evlenirmiydin dedi, e kadın düğün öncesi kendini de belli etmiş...
Nası bı yol gösterelim...
Ya gemileri yakıp sen git ben gelmiyorum diyeceksin eşine...
Yada bu düzen böyle sürüp gidecek...
 
ahhh şu gelinler bunca sene büyüttüm ettim canımdan can verdim şimdi iki günlük el kızı gelmiş beni oğluma kötülüyo oğlum geldiği zaman surat yapıyor halbiki ne kadar sevinmiştim evlendiğinde yemeğe çağırıyorum onlar için yoruluyorum bu yaşımda yaranamıyorum
buda bir kv gözünden açıklama olsun
O zaman ben oğlumu hiç bırakmayayım.
Ölümü göze alarak ne riskli ameliyatlara giderek, ne tedavilerle, nasıl zorunda zoru hamilelik geçirerek ki doğumumdan sonra ameliyatım devam etti. Doktor yanıma geldiğinde aileme çok büyük ve zorlu ameliyat geçirdi dedi.
Valla dünyada ki tek anne ben değilim, bu zorlukları çekerek tek doğum yapan ben değilim, dünyada evladını deli gibi seven anne ben değilim...
Evladım şu an düşse bile kendi kalksın diye bekliyorum neden biliyormusunuz yeri geldiginde bana karşı çıksın diye, kendi kararlarını kendi alsın diye, bana bağımlı olup hayatını maf etmesin diye.
Evlendiğinde de diken gibi orta da gel oğlum yemek yaptım, gel oğlum özledim vs vs kimseyi bunaltmaya hakkım yok.
Ben oğluma kendi özlem, sevgi, vicdan, merhamet, vefa duygularını öğrettikten sonra evliliğinde mutlu olur anne babasını da eşini sürüklemeden sever, gelir gider.
Sanki evlenmemişiz gibi empati yoksunu davranamayız.
 
evleneli birkaç ay oldu bugünde gelin yarında şunu pişirecem... bigün gitmesek hiç gelmiyorsunuz diye sıkboğaz ediyor. hergün kendisine gitmemizi her akşam üç saatimizi kendisine vermemizi bekliyor. artık eşime surat asmaya başladım onun da morali bozuluyor ben surat asınca. eşimle durumu birkaç kez konuşmayı denedim bir gün gidelim bir gün gitmeyelim bari diye ortak nokta olsun dedik ama bu da bana yetmiyor çok mutsuzum. illa gidecez diyor. iyi bir işim var, kaynanam evden çıkmıyor öyle alıştığı için oğlum da oğlum diyor başka bişey demiyor. bi de benim adıma plan yapma denemeleri oldu ev gezmesi falan ben iyice bunaldım. arada laf vurmaları da var durduk yerde -benim çocuklarım marifetli bilmem ne- şeklinde. bi düzen oturtamadım onun yüzünden gitmediğim günlerde bile düşünüp düşünüp moralim bozuluyor. bu durumu evlenmeden hiç anlamadın mı derseniz, iyi bir nişanlılık dönemi geçirdik, ortada kaynana falan yoktu gezdik tozduk nişanlımın huyunu sevdim herşey yolundaydı ta ki düğüne bir hafta kalana kadar. yaptıkları harcamaların tartışması oldu benim moralim çok bozuldu nişanlımla aramız açıldı tam düğün öncesi bigün kaynanam üstüme gelmeye başladı sen oğluma surat astın bilmem ne diye bana çemkirdi çok üstüme geldi bi tek o gün öyle çemkirdiğini gördüm. sonra sular duruldu. ama şimdi hoşuna gitmeyen birşey olsa gene kocasına oğluna aynı tonda çemkirip istediğini yaptırmaya çalıştığını görüyorum benle ilgili konularda bile. bence onun kendine ait bir hayatı yok hiç olmamış kaynanasıgil izin vermemiş sürekli anlatır durur bana şöyle yaptılar böyle yaptılar diye. şimdi de eşime aşırı bağlı kocasından nefret ediyor diğer çocukları da uzakta. eşimi seviyorum, başından beri ben onun huyunu insanlığını sevdim ama işin içine evlenince kaynana faktörünün gireceğini hesabedemedim. eşim de bu durumu sonuna kadar destekliyor annesi ne isterse o olsun diye. benim ailem bana hiç karışmaz çünkü karıştırmam ama o zorla yemeğe çağırdığı yetmezmiş gibi(onun yemeklerini de sevmiyorum güzel yapsa da kötü geliyor artık) bi de üstüne giderken elimize kalan yemekleri veriyor evde olduğunuzda da yiyin diye. eşime defalarca kez söyledim dinletemedim annesine ağzını açıp da o yemekleri verme diye ikna edemiyor dese de ikna edemiyor ben de verme yiyemiyoruz diyorum kabul etmiyor. bazen çöpe döküyorum küflenince, günahı kaynanama zorla verdiği için. zaten sürekli ordayız orda zorla yediğim yemeği evde de zorla yemek istemiyorum evde kaldığımız gün başka yemek yapmaya çalışıyorum eşim onunkileri de yiyor gene de sinirlenmemek elde değil. bi de arada evladımın evden gitmesi ne zormuş demesi yok mu hiç gitmediki hergün mutlaka uğrar o da yetmezmiş gibi yemeğe de gideriz ama ona yetmiyor. önceden her akşam evindeydi ya. bi de şey diyor -ayy kız evladı hayırlı- oğlunun ne hayırsızlığını gördün diyesim geliyor demiyorum. böyle laf vurup durmalar, yok oğlum evlilik nasılmış bilmem ne. geçen bi misafirlikte gelinimi oğlumdan soruyorum dedi nasıl iyimi falan diye sanki sürekli orda değilmişiz gibi.etrafımdakilere bakıyorum herkesin kendi hayatı var herkes kendi evinde yemek yiyor ama biz yiyemiyoruz yarın gene kaynanamdayız düşüncesiyle bugünümden de birşey anlamıyorum. eşim ikna olacağa benzemiyor, boşan derseniz evlenmeden önce çocuk konusunda karar vermiştik öyle de oldu birbirimizden emindik başlarda ,ben ondan gene eminim ama bu durumu desteklemesi tüm iyi özelliklerini batırıyor. bizim buralarda boşanmak da zor. zaten istemiyorum da. bi de bebek var. olmasa da napardım emin değilim. ben hiç baskı altında yaşamadım bugüne kadar kimsenin bana zorla bişey yaptırmasına izin vermedim ama şimdi buna katlanıyorum. bi kez eşime biz böyle olacağını konuşmamıştık dedim söyleseydim benimle evlenir miydin dedi. hiçbir çıkış yolu bulamıyorum bu durumdan
4 aylik evliyim ayni sorunlari yaşadim yeni yeni toparlamaya basladik. Söylesem evlenir miydin lafini ben de eşimden duymustum. Çok zor sizi anliyorum. Ben çok sey yaptim daha yeni kendimize zaman ayirmaya evli oldugumuzu anlamaya basladik. Daha kötüye gitmeden önlem almalisin biz ayrilik sürecine girip geri barisma noktasina geldik.
 
Bende 1.5 yillik evliyim ilk zamanlar benim kv oyleydi hergun arayip yemege çağırıyordu sonra ben hep gec gitmeye basladim bilerek ariyordu gel yapalim diye bende yemek saatinde gjdiyodum nerde kaldniz diodu oglunuz kalkmadi diyodum sonra tek yapmaya baslayinva artik seyreklesti cagirmamda kolay kolay merhameti azal
 
ahhh şu gelinler bunca sene büyüttüm ettim canımdan can verdim şimdi iki günlük el kızı gelmiş beni oğluma kötülüyo oğlum geldiği zaman surat yapıyor halbiki ne kadar sevinmiştim evlendiğinde yemeğe çağırıyorum onlar için yoruluyorum bu yaşımda yaranamıyorum
buda bir kv gözünden açıklama olsun
Öfff yaranmanızı isteyen yok salın şu koca koca cocukşarınızı artık istedimleri zaman gelsinler kendilerinden size sevgi ve saygı duysunlar zorba olupta kendinizden soğutmayın buda baskı altındaki gelin gözünden açıklama olsun
 
kocasindan ve kayananasindan ceken kadin ogluna daha bagli oluo. bu forumda anladgm kadaryla durum bu. kaynananizdaki durum da bu. walla esiniz anlamiyosa ki seneler icinde anlayacak merak etmeyin is cikarin bi yerim agriyo ewde su isim var vs. ama ne yap et senin esinle ayri bi yuva aile oldugunu kabul etmeyen kaynanan yuzunde esinle kavga etme.
Valla benimki zamanında kaynanasına çektirmiş kocaya da keza insanları yönetme derdinde attığınız adımdan haberim olsun havasında kendi içinde psikolojik sorunlarımız olanlar da var yani
 
evleneli birkaç ay oldu bugünde gelin yarında şunu pişirecem... bigün gitmesek hiç gelmiyorsunuz diye sıkboğaz ediyor. hergün kendisine gitmemizi her akşam üç saatimizi kendisine vermemizi bekliyor. artık eşime surat asmaya başladım onun da morali bozuluyor ben surat asınca. eşimle durumu birkaç kez konuşmayı denedim bir gün gidelim bir gün gitmeyelim bari diye ortak nokta olsun dedik ama bu da bana yetmiyor çok mutsuzum. illa gidecez diyor. iyi bir işim var, kaynanam evden çıkmıyor öyle alıştığı için oğlum da oğlum diyor başka bişey demiyor. bi de benim adıma plan yapma denemeleri oldu ev gezmesi falan ben iyice bunaldım. arada laf vurmaları da var durduk yerde -benim çocuklarım marifetli bilmem ne- şeklinde. bi düzen oturtamadım onun yüzünden gitmediğim günlerde bile düşünüp düşünüp moralim bozuluyor. bu durumu evlenmeden hiç anlamadın mı derseniz, iyi bir nişanlılık dönemi geçirdik, ortada kaynana falan yoktu gezdik tozduk nişanlımın huyunu sevdim herşey yolundaydı ta ki düğüne bir hafta kalana kadar. yaptıkları harcamaların tartışması oldu benim moralim çok bozuldu nişanlımla aramız açıldı tam düğün öncesi bigün kaynanam üstüme gelmeye başladı sen oğluma surat astın bilmem ne diye bana çemkirdi çok üstüme geldi bi tek o gün öyle çemkirdiğini gördüm. sonra sular duruldu. ama şimdi hoşuna gitmeyen birşey olsa gene kocasına oğluna aynı tonda çemkirip istediğini yaptırmaya çalıştığını görüyorum benle ilgili konularda bile. bence onun kendine ait bir hayatı yok hiç olmamış kaynanasıgil izin vermemiş sürekli anlatır durur bana şöyle yaptılar böyle yaptılar diye. şimdi de eşime aşırı bağlı kocasından nefret ediyor diğer çocukları da uzakta. eşimi seviyorum, başından beri ben onun huyunu insanlığını sevdim ama işin içine evlenince kaynana faktörünün gireceğini hesabedemedim. eşim de bu durumu sonuna kadar destekliyor annesi ne isterse o olsun diye. benim ailem bana hiç karışmaz çünkü karıştırmam ama o zorla yemeğe çağırdığı yetmezmiş gibi(onun yemeklerini de sevmiyorum güzel yapsa da kötü geliyor artık) bi de üstüne giderken elimize kalan yemekleri veriyor evde olduğunuzda da yiyin diye. eşime defalarca kez söyledim dinletemedim annesine ağzını açıp da o yemekleri verme diye ikna edemiyor dese de ikna edemiyor ben de verme yiyemiyoruz diyorum kabul etmiyor. bazen çöpe döküyorum küflenince, günahı kaynanama zorla verdiği için. zaten sürekli ordayız orda zorla yediğim yemeği evde de zorla yemek istemiyorum evde kaldığımız gün başka yemek yapmaya çalışıyorum eşim onunkileri de yiyor gene de sinirlenmemek elde değil. bi de arada evladımın evden gitmesi ne zormuş demesi yok mu hiç gitmediki hergün mutlaka uğrar o da yetmezmiş gibi yemeğe de gideriz ama ona yetmiyor. önceden her akşam evindeydi ya. bi de şey diyor -ayy kız evladı hayırlı- oğlunun ne hayırsızlığını gördün diyesim geliyor demiyorum. böyle laf vurup durmalar, yok oğlum evlilik nasılmış bilmem ne. geçen bi misafirlikte gelinimi oğlumdan soruyorum dedi nasıl iyimi falan diye sanki sürekli orda değilmişiz gibi.etrafımdakilere bakıyorum herkesin kendi hayatı var herkes kendi evinde yemek yiyor ama biz yiyemiyoruz yarın gene kaynanamdayız düşüncesiyle bugünümden de birşey anlamıyorum. eşim ikna olacağa benzemiyor, boşan derseniz evlenmeden önce çocuk konusunda karar vermiştik öyle de oldu birbirimizden emindik başlarda ,ben ondan gene eminim ama bu durumu desteklemesi tüm iyi özelliklerini batırıyor. bizim buralarda boşanmak da zor. zaten istemiyorum da. bi de bebek var. olmasa da napardım emin değilim. ben hiç baskı altında yaşamadım bugüne kadar kimsenin bana zorla bişey yaptırmasına izin vermedim ama şimdi buna katlanıyorum. bi kez eşime biz böyle olacağını konuşmamıştık dedim söyleseydim benimle evlenir miydin dedi. hiçbir çıkış yolu bulamıyorum bu durumdan
Canım benim kaynanam da inan ki öyle bir de eltim var benden çok önce evlenmiş o ne yaparsa yapsın susuyor gelmese susuyor her yaptığına susuyor ben bir gün gitmeyeyim hemen başlıyor sürat yapmaya laf sokmaya bilmiyorum ne olacak halimiz bende bir kaç ay önce evlendim insan bazen eşiyle başbaşa beraber yemek yemek istiyor..
 
Konumda birkaç defa boşanma kelimesi gcmis gerçekten hayretle okudum.belliki aileniz sizi aşırı rahat yetiştirmiş.zoru görünce hemen kaçış öylemi..nerede sevgi nerede evliliğin kutsallığı..KV min iyi niyetle yaptığı şeyleri bile okadar abartmissinizki.ortada ben hiç sorun göremiyorum.esinizide haklı buldum ne desin annesine.bana kalırsa sana Sabri ve çizgilerini ufaktan belli etmeni tavsiye ediyorum.Bu durumu dünyada birtek sen yasamiyorsun.her evlenilen ilk yıl bu tarz KV heyecanı olabilir.bence bakış acini değiştir ve bosaninca hayat daha kolay ve güllük gülistan olmicak çıkış yolunu boşanmak degilde,bakış acini değiştirmek olarak değiştir.
 
kaynanam hergün yemege çagirsa hiç şikayet etmem.. hamilesin gelinine kıyamiyordur.. yarin bi gün sende kaynana olacaksin ki hergün oğlunu gelmesini isteyeceksin. lütfen böle şeylere şikayet etme. günün birinde hepsi olmayacaktir..
 
T tepetaklak15 aç eski konularımı oku, boşanma sebeplerimin başında bu geliyor.

Kayınvaliden oğluna bağımlı, oğlu da ona muhtemelen. Asla sesini çıkarmaz, unut bunu. Yapacağın şey bir an önce kv ile yüzyüze kendin konuşman. Olmuyorsa ya bu deveyi güdecek ya bu diyardan gideceksin.

Ha olur mu dersen, 6 sene uğraştım olmadı, kişiliğimi kendimi kaybetmektense boşandım, üstelik eski eşim bana defalarca boşanma blöfü yaptı.
 
Ay şimdi tekrar okudum söyleseydim benimle evlenir miydin ne demek ya, resmen sizi kandırmış işte. Bence çocuk yapmayın, çocuk olunca bu sefer torunumu bana göstermiyorlar faslı başlayacak sabah akşam birlikte olmak için iyice baskı yapacak.
 
kaynanam hergün yemege çagirsa hiç şikayet etmem.. hamilesin gelinine kıyamiyordur.. yarin bi gün sende kaynana olacaksin ki hergün oğlunu gelmesini isteyeceksin. lütfen böle şeylere şikayet etme. günün birinde hepsi olmayacaktir..

Kayınvalide olunca her gün oğlunun gelmesini mi isteyecek?

Cidden şaka gibi...Bizim nesilden umudum vardı, hani aile olunca insanlar kendi hayatını kuruyor, yapışık yaşamıyor ya, cidden hala klan şeklinde yaşamak isteyenler varmış...
 
Simartmasaydiniz. Kendiniz etmis kendiniz bulmuşsunuz. Kocamı kırmayayım karşı gelmeyeyim diye ses cikarmamissiniz. Temizliğe yardıma oturmaya gitmeyin. Kendi uygün gördüğünüz zaman musaitlerse gidersiniz. Yoksa daha çok ağlarsınız
 
Back