- 5 Ekim 2020
- 13.322
- 35.699
- 36
-
- Konu Sahibi andromeda-80
- #61
Konunun devamını okumamışsınız. İlk anda sinirle öyle söyledim ama yapamam biliyorum. Bu insanlarla 7 senedir selamlaşmadım bile. Düşüncesizliklerine sinirlendim o kadar. Eşimin ailesiyle olan hiçbir şeyine karışmadım bugüne kadar, karışmam da.
Ama pek çok üyenin söylediği ve benim katılmadığım bir yorumu siz de yapmışsınız. Aile içi olay dediğiniz şey beni, çocuklarımı etkiliyorsa bu artık onların aile içi sayılmaz. Her seferinde biz mi üzülelim, biz mi sineye çekelim, zorluğunu biz mi yaşayalım yani? Kusura bakmayın, ben de eşimin ailesiyim, çocukları da onun ailesi. Bize yansıyan her şey bizi de ilgilendirir. Eşimin çirkef, bencil, düşüncesiz ailesiyle muhatap olacak değilim tabi ki ama yine de hiçbir şey olmamış gibi de davranamıyorum.
Kadın 3bin liranın lafını yapmamış ki. Para istediler diye kızmamış. Konuyu yanlış anlamışsınız.Benim kardeşimin annemin babamın 3bin liraya ihtiyacı olsa çıkarır veririm. Eşime laf düşmez çalışıyorum kazanıyorum. Beni sömürmeye başladıklarını hissettiğim yere kadar veririm tabi her şeyin bir sınırı var elbet.
Lakin kardeşimle aramdaki bu para meselesini eşim böyle kendi içinde büyütse sinir harbine dönüştürse ona da ağzının payını veririm. Ben salak mıyım, kendi paramla ne yapacağımı sana mı soracağım derim.
Bu sebeple de eşimin ailesiyle arasındaki para muhabbetine kulaklarımı tıkarım genelde size de tavsiye ederim.
Ben eşime güveniyorum bizi mağdur etmeyeceğine inanıyorum. Siz de güveniyorsanız 3bin liranın lafını yapmayıverin. Bırakın ortada bir yanlış varsa kendi görsün..
Kadın 3bin liranın lafını yapmamış ki. Para istediler diye kızmamış. Konuyu yanlış anlamışsınız.
Allah kimseyi bir muz için kavga çıkaracak kadar dar gönüllü ve görmemiş etmesin.Sende de iyi sabır varmış valla tebrikler. Bende üç buçuk aylık hamileyim. Eşim ailesine falan para vermesine asla musade etmem. O ne öyle ya parazit gibi hatta size abartı gelebilir belki ama eşimin kardeşi (erkek benimle yaşıt) aynı evde yaşıyorduk bu arada daha son bir aydır gitti. Buzdolabından muz aldı yedi diye kıyameti koparıyordum bana alınan meyveleri yiyince sinir oluyodum
Nefret ediyorum ya parazit gibi yakınlarını kemiren insanlardan kim ne derse desin
Ben sizi anlayamadım ama yorum yamak istiyorum. Lükslerine bu kadar düşkünken eşinizi kullanlıyorlar eşiniz de bunun farkında ama hala siz eşinize üzülüyorsunuz. Ben sizin yerinizde olsam hala gidip onlara para yedirdiğine üzülürüm. Bu durumda kendi ailesini geri plana atmış oluyor çünkü. İhtiyacı olmadığı halde sırf zevkine harcama yapıyorlar eşinizde onlara birşey diyemiyor. Bu kadar eşinize düşkün olmayın bence sizde dışardan bi bakınEvet, onlara sinirliyim. Duyarsızlıkları, bencillikleri, eşime yaşattıkları sebebiyle de aşırı derecede nefret ediyorum hepsinden. Verdiği para para değil. Ama onlar duyarsızca para harcarken bir kez olsun düşünmüyorlar. Ama eşimin durumunu sormamaları, bir kez bile olsun eşimin neye ihtiyaç duyduğunu, ne durumda olduğunu bilmeden habire bir şeyler istemelerinden tiksinti geldi artık. Düşünmeden para harcayıp sonra eşimin arkalarını toplamalarını istemeleri bende aşırı derecede nefret uyandırıyor.
Bir örnek vereyim mesela: Bu ay yurt dışına gidecekler. Evleri var, 15-20 gün kalıp dönecekler. İşleri var orada yapmaları gereken. Kayınbirader, eşi ve çocuğu da gidiyor. Kişi başı 1500-2000 lira uçak bileti fiyatı. Çok para tutuyor diye yakınmış kayınvalidem. Eşim de demiş ki kardeşim ve ailesi gelmese de olur, şart değil ki gitmeleri. Kayınvalidem kayınbiraderin 2 yaşındaki çocuğunu kastederek onlar tek başlarına çocuğa bakamazlar demiş. Yani sırf çocuğa bakamazlar diye ekstra 5-6 bin lira para verilecek uçak biletine. Sonra da bu harcamalarını eşim üzerinden toparlıyorlar. Ve evet, ben de bu durumdan çok ama çok nefret ediyorum. Eşimin bu durumlarda her seferinde kendini kimsesiz hissetmesi ayrıca kanıma dokunuyor.
Buradan kralcılık sonucunu nasıl çıkardınız? Eşim kral değil ki kraldan çok kralcı olayım. Onu etkileyen her şey evimize de yansıyor. Hem maddi, hem manevi anlamda. Bu yansıma olumsuz anlamda oluyor ailesi her aradığında. Zaten ailesini arayacak değilim. Bir anlık sinirle istedim bunu ama yapamam biliyorum. 7 senedir merhabam bile olmadı bu insanlarla. Ama eşimin yaşadıklarına da kayıtsız kalacaksam, sinirlenmeyeceksem yemişim öyle evliliği. Biz duygusal bir aileyiz hanımefendi. Eşim de bu tarz şeyleri takıyor, üzülüyor da. Bebek bekliyoruz. Bir kez olsun senin durumun ne, elimizden bir şey gelir mi diye sormadılar eşime. Ama saçma sapan bahanelerle ya da para istemek için hep ararlar. Bu durum eşimi, çocuklarımı, beni etkiliyor ve etkilediği için ilgilendiriyor da. Sonuçlarına hepimiz katlanıyoruz çünkü. Belli ki sizinle kafa yapılarımız çok farklı. Yorumladığınız için teşekkür ederim ama ben, bizi anlayacak insanlardan yorum almak isterim.
Şu kkda daha neler okuyacağım acaba...Sende de iyi sabır varmış valla tebrikler. Bende üç buçuk aylık hamileyim. Eşim ailesine falan para vermesine asla musade etmem. O ne öyle ya parazit gibi hatta size abartı gelebilir belki ama eşimin kardeşi (erkek benimle yaşıt) aynı evde yaşıyorduk bu arada daha son bir aydır gitti. Buzdolabından muz aldı yedi diye kıyameti koparıyordum bana alınan meyveleri yiyince sinir oluyodum
Nefret ediyorum ya parazit gibi yakınlarını kemiren insanlardan kim ne derse desin
Hep söylüyorum ama anlaşılmıyor nedense. Para miktarı değil benim sorunum. Çok kez para verdi, veriyor, verecek de. Benim sinirlendiğim nokta ailesinin oğullarını sadece para ya da sorun çözücü olarak görmesi. Ne yaşıyor, neye ihtiyaç duyuyor, ne konuda zorlanıyor, bilmemesi, sormaması, umursamaması. Adam uyuyor, sesi uykulu. Sabah konuşalım kusura bakma bile demedi ya, hala para istiyor. Böyle şeylere sinirleniyorum ben. Onu da kendi içimde yaşıyorum. Yoksa sinirlenip evi yıkmış değilim. Sinirlendiğimden eşimin haberi bile yok, üzmek istemedim çünkü.Benim kardeşimin annemin babamın 3bin liraya ihtiyacı olsa çıkarır veririm. Eşime laf düşmez çalışıyorum kazanıyorum. Beni sömürmeye başladıklarını hissettiğim yere kadar veririm tabi her şeyin bir sınırı var elbet.
Lakin kardeşimle aramdaki bu para meselesini eşim böyle kendi içinde büyütse sinir harbine dönüştürse ona da ağzının payını veririm. Ben salak mıyım, kendi paramla ne yapacağımı sana mı soracağım derim.
Bu sebeple de eşimin ailesiyle arasındaki para muhabbetine kulaklarımı tıkarım genelde size de tavsiye ederim.
Ben eşime güveniyorum bizi mağdur etmeyeceğine inanıyorum. Siz de güveniyorsanız 3bin liranın lafını yapmayıverin. Bırakın ortada bir yanlış varsa kendi görsün..
Para saçmasına sinirli değilim ben. Ailesinin eşime bu kadar hoyratça ve düşüncesizce davranmasına sinirliyim. Kardeşini de muhatap alaca değilim. Bir an sinirlendim, istedim konuşayım diye ama o Allah o insanlarla konuşmamı gerektirecek bir mecburiyet vermesin.İşte zaten sorun bu. Eşiniz sizin durumunuzu etkileyecek şekilde etrafa para saçıyorsa muhattabınız eşinizdir. Kardeşi değil.
Hep söylüyorum ama anlaşılmıyor nedense. Para miktarı değil benim sorunum. Çok kez para verdi, veriyor, verecek de. Benim sinirlendiğim nokta ailesinin oğullarını sadece para ya da sorun çözücü olarak görmesi. Ne yaşıyor, neye ihtiyaç duyuyor, ne konuda zorlanıyor, bilmemesi, sormaması, umursamaması. Adam uyuyor, sesi uykulu. Sabah konuşalım kusura bakma bile demedi ya, hala para istiyor. Böyle şeylere sinirleniyorum ben. Onu da kendi içimde yaşıyorum. Yoksa sinirlenip evi yıkmış değilim. Sinirlendiğimden eşimin haberi bile yok, üzmek istemedim çünkü.
Evet, aşağı yukarı böyle. Eşimi yalnız, desteksiz bırakıyorlar. Her şeyi tek başımıza yapıyoruz, kimseden bir şey beklemiyoruz biz. Hem bir sürü uğraşacağımız şey varken yalnız kalıp, sonra da para istemek için eşim akıllarına geldiğinde sinirleniyorum. Yalnızlığa alışığız, sorun değil. İşlerimizi de, masraflarımızı da kendimiz hallederiz, hep yaptığımız şey. Ama umursamıyorlar, bir doğum gününde bile arayıp kutlamıyorlar, sonra da “ para ver, arabam bozuldu yolda kaldım, kayınvalidemlerle aram bozuk gel çöz, iş bulamıyorum bana iş bul” gibi gerekçelerle sürekli eşimi arıyorlar. Eşim de taş değil, üzülüyor. O üzülünce ben de üzülüyorum. Onu üzdükleri için aşırı derecede sinirleniyorum da. Bari umursamıyorlarsa arayıp canını sıkmasalar eşimin.Hal hatır sormamaları kötü günde yanında olmamaları banka gibi görmeleri vs anladığım. Öyle değil mi, Ekstra bir şey mi var benim anlamadığım
Yani işte eş kişisi aptal mı? Bunu görmüyor mu? Bırakalım kendileri görsünler değil mi?
Eşim biraz duygusal bir insandır. Köken olarak yabancı. Burada tek akrabası annesi, babası ve kardeşi. Akrabalık bağına bence gerekenden fazla değer veriyor. Ailesi de bunu kullanıyor. Eşimin söylediği şey burada başka kan bağım yok, onlarla da koparsam kimse kalmayacak. O yüzden katlanıyorum diyor. Bence yanlış ama anlayabiliyorum ne hissettiğini. Yoksa kendisi de farkında ne mal olduklarının. Her gittiğinde sinir küpü olarak dönüyor onlardan. Günlerce toparlanamıyor. O yüzden de çok sık gitmiyor.Ben sizi anlayamadım ama yorum yamak istiyorum. Lükslerine bu kadar düşkünken eşinizi kullanlıyorlar eşiniz de bunun farkında ama hala siz eşinize üzülüyorsunuz. Ben sizin yerinizde olsam hala gidip onlara para yedirdiğine üzülürüm. Bu durumda kendi ailesini geri plana atmış oluyor çünkü. İhtiyacı olmadığı halde sırf zevkine harcama yapıyorlar eşinizde onlara birşey diyemiyor. Bu kadar eşinize düşkün olmayın bence sizde dışardan bi bakın
İnsan olsalar da biz de başımızın üstünde taşısak. Ama nerde o iyi yürekli insanlar…Bende nefret ediyorum net!
o zaman hamile halinizle tüm bunlara takılmayın eşinizin kendi seçimi saygı duyup kendinizi yıpratmayın şu an en önemli şey bebeğinizin sağlığı herkes birr şeylerle sınanıyor demek ki eşinizin ki de ailesi. Kendinize ve çocuklarınıza öncelik verin lütfen diğer türlü evde de hayatınızda da huzurunuz kalmaz.Eşim biraz duygusal bir insandır. Köken olarak yabancı. Burada tek akrabası annesi, babası ve kardeşi. Akrabalık bağına bence gerekenden fazla değer veriyor. Ailesi de bunu kullanıyor. Eşimin söylediği şey burada başka kan bağım yok, onlarla da koparsam kimse kalmayacak. O yüzden katlanıyorum diyor. Bence yanlış ama anlayabiliyorum ne hissettiğini. Yoksa kendisi de farkında ne mal olduklarının. Her gittiğinde sinir küpü olarak dönüyor onlardan. Günlerce toparlanamıyor. O yüzden de çok sık gitmiyor.
Zaman zaman veriyor ama genelde yumuşak huyludur eşim. Fazla tepki vermez. Bir kere yine kredi kartı borcunu kapatamamışlar, eşim kapattı. Sonra bir gün evlerine gittiğinde bakmış kayınvalide Apple Watch saat almış 6 bin liraya. Sonra eşim gelince anlattı. “Ben de durumları kötü diye üzülüyordum, meğer her şeye para buluyorlarmış, bende hata onları bu kadar düşündüğüm için” diye sinir olmuştu eşim. Ama yüzsüzce her seferinde yine arıyorlar para içinEşiniz sinirlenmiyor mu? O neden tepki vermiyor mesela bunlara?
Eşim top patlasa bile uyanmazdı bu kadar yorgunken. Telefonu kapatır, uyumaya devam ederdi. Canını sıktıkları için uykusu kaçtı. Kendisini ne kadar değersiz hissettirdiklerini farkediyorum, ona çok canım sıkılıyor Bir insan sadece maddiyat ya da sorun çözmek için mi aranır? Verilen para değil mesele. Daha önce de çok verdi. Sorun menfaat ilişkisi kurmaları, eşimi hiç umursamamaları.
Teşekkür ederim. Ben de öyle yapmaya çalışıyorum. Akşam bir an yükseldim ama sakinleştim sonra. Sabah eşimle 2-3 dakika konuştuk. Akşam sinir oldum, uykum kaçtı dedim. Sen uykulusun, hala para istiyor utanmadan, insan biraz halden anlar, kusura bakma sonra arayayım der dedim. Sen kendini yıpratma, boşver dedi bana. Eşim de böyle bir insan. Kendisi de üzülüyor ama ben kendimi üzmeyeyim istiyor. Ailesi insanlıktan nasibini almamış garip kişiler. Arada sinir olsak da yapacak bir şey yok, çekiyoruz napalım.o zaman hamile halinizle tüm bunlara takılmayın eşinizin kendi seçimi saygı duyup kendinizi yıpratmayın şu an en önemli şey bebeğinizin sağlığı herkes birr şeylerle sınanıyor demek ki eşinizin ki de ailesi. Kendinize ve çocuklarınıza öncelik verin lütfen diğer türlü evde de hayatınızda da huzurunuz kalmaz.
Aramıycam zaten. Öyle sinirlendim düşüncesizliklerine bir an, yükseldim. Sakinleşince geçti o his zaten. Senelerdir konuşmamışım, şimdi arayıp ne diyeyim? Hem söylesem de anlayacak insan değiller. Eşimin ailesi varken öksüz, yetim gibi hissetmesi hoşuma gitmiyor sadece. Elimden geldiğince destek olmaya çalışıcam ona, başka yapabileceğim bir şey yok.Evet, yetiskinlik böyle bisey. Pozitif duygular varsa, negatif duygularda var. Ve ikisi esit bir sekilde var olmaya hakki var.
Herkesin hayati, sartlari esit degil. Ne aileler var, ne öksüzler var, ne zor durumda olanlar var,.. Esin en azindan maddi durumu iyi, güzel bir ailesi var. Esin ve ailesi ile olan meseleler birak onlarin aralarinda kalsin. Uykusu kaçtiysa kaçti. 2 yasindaki bebek degil bu. Yeri geliyor hepimizin uykusu bir sikinti ile kaçiyor.
Sorun menfaat iliskisi ise, esin bunu çözmeli. Zaten kayin aile ile bagin yok. Nefret ettigin insanlar para yagdirsa, çokmu mutlu olacaktin? Bagin olmayan insanlari arayipta ne yapacaksin? Bos yere olay büyür. "Gelin bizim paramizi istiyor" derler.
Yapabilcegin tek sey esinin kafasinin dagilmasinda yardimci olmak. Yani bisey olmamis gibi, espireler felan yaparak. Ona arada sarilarak,.. ancak ayni zamanda eger konusmak isterse yaninda oldugunu his ettirerek.
Yani ayni sekilde is yeri arasa esini, gidip esinin müdürünümü arayacaktin "vay nasil olurda esimin uykusunu kaçirdin" diye. Hiç karisma durumlara.