- 29 Ekim 2015
- 1.440
- 2.713
-
- Konu Sahibi andromeda-80
- #21
Ona kimse inanmaz. Eşimi sadece bankamatik olarak görüyorlar. Bir bankamatiğe gidip hal hatır sormazsınız sonuçta. İşiniz düşünce gider, paranızı çekersiniz. Eşiminki de o hesap.
Ona kimse inanmaz. Eşimi sadece bankamatik olarak görüyorlar. Bir bankamatiğe gidip hal hatır sormazsınız sonuçta. İşiniz düşünce gider, paranızı çekersiniz. Eşiminki de o hesap.Bir dahakine cebimde 75 lira para var bende borç için seni arayacaktım diyin.
Çok teşekkür ederim. Yüz veren yok yüzsüzce sadece işleri düşünce aramaya devam ederler. Eşim de hayır demez. Ne yapalım, eşim çekiyor, onunla birlikte ben de çekiyorum.Yalnız değilsin. Fazla yüz vermeyin başa çıkılmıyor yoksa
Canım yanlış anlama ama bu kadar sinirlenmeni gerektirecek birşey göremedim eşinle ailesinin arasındaki sorun bence bunu kisisellestirip sinir stres yapmanın manası yok benim esiminde lesiyle sorunları oluyor ama emin ol hiç karismiyorum banane arayıp sormuyorlarsa benlik birşey değil onlar kendilerine ve oğullarına saygı duymuyorlar değer vermiyorlar benimle alakasi yok yaniHanımlar iyi geceler. Sinirimden çatlamak üzereyim. Sakinleşmedim, sizden destek istemeye geldim.
Ben 7 aylık hamileyim. Çok şükür maddi olarak durumumuz iyidir ancak bebek beklediğimiz bu süreçte haliyle bir sürü masrafımız oldu. Büyük kızıma ve bebeğe yeni odalar hazırladık, bebeğin pek çok ihtiyacı alındı vs. bir dünya masraf yani. Eşim olabildiğince her şeyin en iyisini almaya çalıştı ama artık üst üste bindikçe bazı şeylerden kısmaya çalıştığını görüyorum ve çok da hak veriyorum. Sonuçta bu maddiyatın da bir sınırı var. Daha doğum ve öngörülemeyen masraflarımız da olacak. İleriyi de düşünmek zorundayız. Bizim destek görebileceğimiz kimsemiz de yok. Ne maddi, ne manevi.
Beni asıl sinir eden olaya geleyim. Dün gece saat 11’de kayınbirader aradı. Eşim de evvelki geceden nasıl yorgun, bayılmış adam saat 9’da. Uykulu uykulu açtı telefonu, kayınbirader 3 bin lira para istiyor. Bende şartel attı tabi. Hem gecenin bir yarısı arama densizliğine, hem bizim halimiz nedir umursamadan para istemesine. Eşime sordum noluyor diye. Ne olacak, yine işleri düşmüş aramışlar dedi.
Bu insanlar ne biçim insanlar yahu? Ben zaten ne tür karakterde olduklarını bildiğim için senelerdir görüşmüyorum onlarla ama oğullarıyla görüşüyorlar. Bir kez olsun eşime bir derdin, bir sıkıntın, yardım edilecek bir şey var mı demediler. Hamile olduğumu bildikleri halde en küçük bir destek vermediler eşime. (Sadece maddiyatı kastetmiyorum, hal hatır bile sormazlar) Bir kez olsun işleri düşmeden aramadılar. Ya sorun vardır, eşim çözsün diye ararlar, ya da para isterler. Eşim de her zaman elinden geleni yapar. Çok aileci değildir ama bir şey istediklerinde geri çevirmiyor. Kendisi de farkında ailesinin sürekli menfaatleri için onunla ilişki kurduğunun ama bu yüzsüzlük karşısında bir tepki koymuyor.
Ama ben artık bu kadar yüzsüzlük karşısında tahammül gösteremiyorum. Elim ayağım titredi. Eşimin telefonundan numarasını alıp yarın arayıp ağzıma geleni saysam, siz ne bencil, ne utanmaz, ne arsız insanlarsınız diye söylesem diyorum ama bir yandan da kendime yakıştıramıyorum.
Eşim de hiç bir şey demez biliyorum. İçine atar o. Çok derin uykudaydı, sonra kardeşinin aramasından sonra uyuyor numarası yaptı anlamayım diye. Şimdi de evin içinde geziyor. Takmış kafayı belli. Bana çaktırmamaya çalışıyor. Ona da üzülüyorum böyle bir ailesi olduğu için. Eşimin hiç bir şeyini paylaşmıyorlar ama sürekli işleri düştükçe arıyorlar. Bu kadar kimsesiz hissettirmeye, bu kadar sömürdüğünü altını çize çize göstermeye ne gerek var ya? Bu adam onlara iyilikten başka bir şey yapmadı oysa. Yüzsüzlük insanın ikinci mutluluğu imiş. Biz kimseden bir şey istemediğimiz, beklemediğimiz için ben çok garipsiyorum bu kadar yüzsüzlüğü. Biz hep Allah kimseye muhtaç etmesin, kendi yağımızda kavrulalım kafasındayız çünkü.
Her neyse…Ben ne yapayım şimdi? Çatlıycam sinirden. Bebeğe de zarar bu kadar stres biliyorum ama bu insanlar yerli yersiz hep negatif duygularla hayatımızı işgal ediyorlar. Engellemek istiyorum ama onlarla hiç bağlantım olmadığı için muhatap olmak da istemiyorum. Ben onlarla konuşacak olsam eşim de bunu öğrendiğinde hiç hoşlanmaz biliyorum. Napayım ben? İçimde mi patlasın bu sinir? Nasıl sakinleşicem ben?
Çok şekersiniz, güldürdünüz beniValla bence bunları karşı tarafa söylemelisiniz yoksa içinizde kalacak
Yarın alıcaksınız telefonu arayacaksınız bu adamı diyeceksiniz ki siz ne biçim insansınız ...... hem gece yarısı arıyorsunuz, hem çıkar için arıyorsunuz hem utanmadan para istiyorsunuz. Bir daha aramayın sizin gibi iğrenç tiplerle muhattap olmak istemiyoruz diyin.
Aynen bunu diyeceksiniz yoksam valla canınız çeker çocukta izi çıkar
İnanmaları önemli değil önemli olan kibarca tavır koymak. İnanmasalarda ne demek istediğini anlarlar. Anlamamış gibi yapmaya devam ederler dersen de devamını getirme marifeti eşine kalmış. Bebek gelecek neticede ısrarcı olurlarsa giderlerim arttı der konuyu kapatır.Ona kimse inanmaz. Eşimi sadece bankamatik olarak görüyorlar. Bir bankamatiğe gidip hal hatır sormazsınız sonuçta. İşiniz düşünce gider, paranızı çekersiniz. Eşiminki de o hesap.
Eşimin telefonundan numarasını alıp yarın arayıp ağzıma geleni saysam, siz ne bencil, ne utanmaz, ne arsız insanlarsınız diye söylesem diyorum ama bir yandan da kendime yakıştıramıyorum.
Eşim de hiç bir şey demez biliyorum. İçine atar o.
Ben bu iki kısmı tam anlayamadım onlarla konuşsan tepki göstersen eşin kızar mı kızmaz mı ?Ben onlarla konuşacak olsam eşim de bunu öğrendiğinde hiç hoşlanmaz biliyorum.
Ee verecekse de o para ondan çıkacak neyine kıyamıyorsun onlar yiyeceğine sen yeKıyamam ona ya, nereye yetişeceğini şaşırdı yazık. Verecek ama ben ne yapacağımı bilemiyorum. Sadece sinirden içim içimi yiyor.
Danışmaz. Ben de karışmıycam zaten. Sakinleşince arayamayacağımı biliyordum gerçi.Eşin parayı verdiğinde sana akıl danışarsa o zaman durumdan rahatsız olduğunu söyle. Aksi halde hiç birşeye karışma yok ailesini arayacam ağzıma geleni sayacam, yok derin uykudaydı sonra ben anlamayım diye numaradan uyuyor gibi yaptı. Anlasan ne olacak yahu eşin 5 yaşında bir çocuk mu?
Ben de karışmıyorum ve de yine karışmıycam ama eşimin haline üzülüyorum napayım. Keşke onun da bir insan olduğunu ve duyguları olduğunu kavrayabilecek zekada bir ailesi olsaydı…Canım yanlış anlama ama bu kadar sinirlenmeni gerektirecek birşey göremedim eşinle ailesinin arasındaki sorun bence bunu kisisellestirip sinir stres yapmanın manası yok benim esiminde lesiyle sorunları oluyor ama emin ol hiç karismiyorum banane arayıp sormuyorlarsa benlik birşey değil onlar kendilerine ve oğullarına saygı duymuyorlar değer vermiyorlar benimle alakasi yok yani
Aynısını bnde yaşıyorum eşim hayır diyemiyor ve sonunda ona patlıyorum sana müstahak diye iyi alistirmiş bugüne kadar ne derlerse emirlerine amade. İnsanlar yüzsüz yüz verince astar istiyorlar. Bn gelemem restimi çeker köşeme çekilirim .artk çekiniyorlar eskisi gibi tepeme çıkamazlarÇok teşekkür ederim. Yüz veren yok yüzsüzce sadece işleri düşünce aramaya devam ederler. Eşim de hayır demez. Ne yapalım, eşim çekiyor, onunla birlikte ben de çekiyorum.
Onlarla yıllardır konuşmuyorum. Konuşursam, hele de bu akşamki mevzu için tepki gösterirsem eşim bu durumdan hoşlanmaz. Sen bu konuların içine girme, senlik bir şey yok der. Zaten onlarla konuşmamı genel olarak istediğini sanmıyorum. Benim strese girmemi istemez.Ben bu iki kısmı tam anlayamadım onlarla konuşsan tepki göstersen eşin kızar mı kızmaz mı ?
Onlar düşüncesiz ama ben eşimi düşünmek zorundayım. Eşim kendini zorlasa da o parayı verecek onlara. Ben ekstra masraf çıkartsam da, çıkartmasam daEe verecekse de o para ondan çıkacak neyine kıyamıyorsun onlar yiyeceğine sen ye
Ben de rest çekebilirim ama eşim üzülür. Zaten onlar üzüyor, bir de ben mi üzeyim diyorum, kıyamıyorum. Ailesi var güya ama aslında yoklar. Bir de ben yalnız hissettiremem. Destek olacak başka kimsesi yok ki.Aynısını bnde yaşıyorum eşim hayır diyemiyor ve sonunda ona patlıyorum sana müstahak diye iyi alistirmiş bugüne kadar ne derlerse emirlerine amade. İnsanlar yüzsüz yüz verince astar istiyorlar. Bn gelemem restimi çeker köşeme çekilirim .artk çekiniyorlar eskisi gibi tepeme çıkamazlar
Paranın miktarı değil mesele. Biz burda bebek hazırlığındayken arayıp sormamaları, sadece işleri düşünce aramaları. Menfaatleri nasılsa ona göre davranmaları. Saat kısmını yanlış anlamışsınız. Eşim bir önceki günden çok yorgun olduğu için 9’da uyudu, kayınbirader ise 11’de aradı. Uykulu konuşmasına rağmen sonra ararım falan demedi, para istedi. Ben de eşimi gece gece germek istemedim, sorgulamadım. Yarın konuşuruz konuşursak. Ben bu olaya karışmıycam. Sadece eşime destek olmaya çalışıcam.3 bin lira buyuk bir para degil.
saat 9 gece yarisi degil.
eger sık sık tekrarlanan bir durum degilse bu para isteme olayi karismazdim.
onu esinizin anlamasi, kendisini kullandirtmamasi lazim artik.Paranın miktarı değil mesele. Biz burda bebek hazırlığındayken arayıp sormamaları, sadece işleri düşünce aramaları. Menfaatleri nasılsa ona göre davranmaları. Saat kısmını yanlış anlamışsınız. Eşim bir önceki günden çok yorgun olduğu için 9’da uyudu, kayınbirader ise 11’de aradı. Uykulu konuşmasına rağmen sonra ararım falan demedi, para istedi. Ben de eşimi gece gece germek istemedim, sorgulamadım. Yarın konuşuruz konuşursak. Ben bu olaya karışmıycam. Sadece eşime destek olmaya çalışıcam.
Hissettim resmen okurken sizinle ayni seyleri sonuna kadar haklisiniz ama lutfen kendinizi bunaltip da bebegi de uzmeyin o sizi hissediyorHanımlar iyi geceler. Sinirimden çatlamak üzereyim. Sakinleşmedim, sizden destek istemeye geldim.
Ben 7 aylık hamileyim. Çok şükür maddi olarak durumumuz iyidir ancak bebek beklediğimiz bu süreçte haliyle bir sürü masrafımız oldu. Büyük kızıma ve bebeğe yeni odalar hazırladık, bebeğin pek çok ihtiyacı alındı vs. bir dünya masraf yani. Eşim olabildiğince her şeyin en iyisini almaya çalıştı ama artık üst üste bindikçe bazı şeylerden kısmaya çalıştığını görüyorum ve çok da hak veriyorum. Sonuçta bu maddiyatın da bir sınırı var. Daha doğum ve öngörülemeyen masraflarımız da olacak. İleriyi de düşünmek zorundayız. Bizim destek görebileceğimiz kimsemiz de yok. Ne maddi, ne manevi.
Beni asıl sinir eden olaya geleyim. Dün gece saat 11’de kayınbirader aradı. Eşim de evvelki geceden nasıl yorgun, bayılmış adam saat 9’da. Uykulu uykulu açtı telefonu, kayınbirader 3 bin lira para istiyor. Bende şartel attı tabi. Hem gecenin bir yarısı arama densizliğine, hem bizim halimiz nedir umursamadan para istemesine. Eşime sordum noluyor diye. Ne olacak, yine işleri düşmüş aramışlar dedi.
Bu insanlar ne biçim insanlar yahu? Ben zaten ne tür karakterde olduklarını bildiğim için senelerdir görüşmüyorum onlarla ama oğullarıyla görüşüyorlar. Bir kez olsun eşime bir derdin, bir sıkıntın, yardım edilecek bir şey var mı demediler. Hamile olduğumu bildikleri halde en küçük bir destek vermediler eşime. (Sadece maddiyatı kastetmiyorum, hal hatır bile sormazlar) Bir kez olsun işleri düşmeden aramadılar. Ya sorun vardır, eşim çözsün diye ararlar, ya da para isterler. Eşim de her zaman elinden geleni yapar. Çok aileci değildir ama bir şey istediklerinde geri çevirmiyor. Kendisi de farkında ailesinin sürekli menfaatleri için onunla ilişki kurduğunun ama bu yüzsüzlük karşısında bir tepki koymuyor.
Ama ben artık bu kadar yüzsüzlük karşısında tahammül gösteremiyorum. Elim ayağım titredi. Eşimin telefonundan numarasını alıp yarın arayıp ağzıma geleni saysam, siz ne bencil, ne utanmaz, ne arsız insanlarsınız diye söylesem diyorum ama bir yandan da kendime yakıştıramıyorum.
Eşim de hiç bir şey demez biliyorum. İçine atar o. Çok derin uykudaydı, sonra kardeşinin aramasından sonra uyuyor numarası yaptı anlamayım diye. Şimdi de evin içinde geziyor. Takmış kafayı belli. Bana çaktırmamaya çalışıyor. Ona da üzülüyorum böyle bir ailesi olduğu için. Eşimin hiç bir şeyini paylaşmıyorlar ama sürekli işleri düştükçe arıyorlar. Bu kadar kimsesiz hissettirmeye, bu kadar sömürdüğünü altını çize çize göstermeye ne gerek var ya? Bu adam onlara iyilikten başka bir şey yapmadı oysa. Yüzsüzlük insanın ikinci mutluluğu imiş. Biz kimseden bir şey istemediğimiz, beklemediğimiz için ben çok garipsiyorum bu kadar yüzsüzlüğü. Biz hep Allah kimseye muhtaç etmesin, kendi yağımızda kavrulalım kafasındayız çünkü.
Her neyse…Ben ne yapayım şimdi? Çatlıycam sinirden. Bebeğe de zarar bu kadar stres biliyorum ama bu insanlar yerli yersiz hep negatif duygularla hayatımızı işgal ediyorlar. Engellemek istiyorum ama onlarla hiç bağlantım olmadığı için muhatap olmak da istemiyorum. Ben onlarla konuşacak olsam eşim de bunu öğrendiğinde hiç hoşlanmaz biliyorum. Napayım ben? İçimde mi patlasın bu sinir? Nasıl sakinleşicem ben?
Yetişkin adam, ne olduğunu gayet iyi biliyor zaten, ben bir şey diyemem. Ailesinin huyuna karşı elinden bir şey gelmiyor sadece. Ailesine insanlık aşılayamaz ya. Parayı ben olsam vermezdim ama eşim verir biliyorum. Verirken de ailesinin karaktersizliğinden dolayı içi sızlar ama yine de verir. Eşim zaten mesafeli onlara ama yine de onlar işleri düşerse ararlar. Bayramdan beri görüşmediler mesela ama bu onların para istemesine engel olmadı.onu esinizin anlamasi, kendisini kullandirtmamasi lazim artik.
siz ne deseniz de anlatamazsiniz zaten.
bir defa beyninde simsek cakmasi , o gözünün önüne gelen ışık huzmelerini gorecek, ondan sonra aydinlanma gelir.
o da mesafe koyar emin olun.
Haklisiniz o sizin eşiniz.onun için üzülür etkilenirsiniz.ama.onun vermesi gereken tepkileri vermek size düşmez.sonradan okudum siz de aramayacaginizi yazmissinizEşim o parayı verecek. Vereceği için beni de ilgilendiriyor. Vermeseydi de sırf eşimi üzdükleri için bile beni ilgilendirirdi. Çünkü o benim eşim. Eşim olduğu için, onu bu kadar yalnız hissettirdikleri için, onu yürüyen banka gibi gördükleri için, evimizde derin derin uyurken aldığı telefon sebebiyle şimdi beni üzmemek için çaktırmadan sessiz sessiz evde dolaşan kocama nasıl destek olabilirim bilemediğim için beni de ilgilendiriyor bu durum. Biz bir hayat paylaşıyoruz. Onun içine oturan duygu bana da oturuyor, o yüzden de sinirlenmem çok normal benim açımdan. Bizim ailemizde -görüşsek de görüşmesek de- birimizi etkileyen her şey hepimizi ilgilendirir.
Ama kardeşini aramak kısmına katılıyorum. Bir an sinirim yükselince arasam, ağzıma geleni saysam dedim ama zaten mizacıma ters, yapabileceğimi sanmıyorum.