Ailemden nefret ediyorum

Hepsiyle ilgili çok sorunlar oldu bugüne kadar. Anlatsam sayfalar sürer. Bazen beni sinir edecek bilinçli şekilde yapıyorlar bazı hareketleri. Eskisi kadar tartismasam da hâlâ içten içe sinir oluyor ve kafama takıyorum kin besliyorum onlara. Niye diye soracak olursanız evdeki herkes çok takıntılı annem babam kardeşlerim ruh hastası hepsi. Bir tek sen mi normal sin diyeceksiniz. Bende takıntılı stresli sinirli bir insanim ama bu ruh hastalarıyla aynı evde yaşadıgim için benim sinirim takıntım daha çok artiyor. Bunların davranışlarını alttan alıyorum umursamamaya çalışıyorum. Kendim için. Aslında onların huzurunu kaçırmak istiyorum burunlarindan getirmek istiyorum. Ama biliyorum benimde huzurum kaçıcak. Bu yüzden hiçbir şey yapamıyorum. Benden üç yaş küçük kız kardeşim var kendisini asla sevmiyorum hiç sevmedim bir gün kendisine itiraf da edicem. ben şu an hem işte çalışıyorum hem kpss çalisiyorum. Bulaşık yıkamaktan nefret eder. Günde iki defa asla bulaşık yıkamaz bir kez yıkar bir daha da yıkamaz. Sorun çıkarır. Daha bir sürü gıcık hareketleri var. Çok takıntılı bir insan olduğu için kendisiyle artık tartışmaya girmiyorum. Ne hali varsa görsün. Umarım evlenince başı bulaşıktan çıkmaz beter olsun. Umarım bir işte çalışır da yorgunluktan beter olur. Hepsiyle ilgili içimde biriktirdiklerim var annem babam kardeşlerim vs. Altı kardeşiz ama hiçbirimiz birbirimizle anlaşamıyoruz. Bir gün bir sinirle bu sevmedigim kardesime babam olmasa yüzünüze bile bakmam dedim . Ben sinirlenince ağzımdan küfür hariç her şey çıkar. Sonra bu lafım üzerinde çok düşündüm hakikaten benim için hepsiyle ilgili içimdeki sevgi kardeşlik duygusu bitti diyebilirim. Annem babam olmasa yılda bir arar konuşurum. Gelelim benim derdime ben artık bunlarla aynı evde yaşamak istemiyorum. Evlensem ya mutlu olmazsam. Kendi başıma çıkamam kiralar çok pahalı. O kadar istiyorum ki kendi evim alanım mutfağım odam olsun. Ama imkansız. Atansam şu an o da imkansız. Ne yapacağım bilmiyorum daha ne kadar yaşayacağım bunlarla. Evlensem çözüm olur mu ya daha büyük sorunlar beni beklerse 🤦🏻 Evlenip onlardan up uzak bir yere gitmek istiyorum. Mesela yurtdışı onları görmemek içinde bahanem de olur.
Senin için üzülüyorum:KK43: malesef yine gerçekleri yazacağım. Herseyin bir bedeli var ekonomik özgürlüğün olmadığı için o eve tıkılıp kalmışsın. Herhangi bir işten aldığın para ise tek başına ev tutmaya yetmez senin gibi bir arkadaşım vardı 3 kişilik bir evde kalırdı tek 1 oda kiralamışti kiti kitina gecinirdi ama en azından özgürdü
 
6 çocuğu yaparken beyinleri nerde bu insanlarin acaba. Sirf kendilerini düşünüyorlar anne babalar. Anne ve babana karşı hislerin nasil?
 
Hepsiyle ilgili çok sorunlar oldu bugüne kadar. Anlatsam sayfalar sürer. Bazen beni sinir edecek bilinçli şekilde yapıyorlar bazı hareketleri. Eskisi kadar tartismasam da hâlâ içten içe sinir oluyor ve kafama takıyorum kin besliyorum onlara. Niye diye soracak olursanız evdeki herkes çok takıntılı annem babam kardeşlerim ruh hastası hepsi. Bir tek sen mi normal sin diyeceksiniz. Bende takıntılı stresli sinirli bir insanim ama bu ruh hastalarıyla aynı evde yaşadıgim için benim sinirim takıntım daha çok artiyor. Bunların davranışlarını alttan alıyorum umursamamaya çalışıyorum. Kendim için. Aslında onların huzurunu kaçırmak istiyorum burunlarindan getirmek istiyorum. Ama biliyorum benimde huzurum kaçıcak. Bu yüzden hiçbir şey yapamıyorum. Benden üç yaş küçük kız kardeşim var kendisini asla sevmiyorum hiç sevmedim bir gün kendisine itiraf da edicem. ben şu an hem işte çalışıyorum hem kpss çalisiyorum. Bulaşık yıkamaktan nefret eder. Günde iki defa asla bulaşık yıkamaz bir kez yıkar bir daha da yıkamaz. Sorun çıkarır. Daha bir sürü gıcık hareketleri var. Çok takıntılı bir insan olduğu için kendisiyle artık tartışmaya girmiyorum. Ne hali varsa görsün. Umarım evlenince başı bulaşıktan çıkmaz beter olsun. Umarım bir işte çalışır da yorgunluktan beter olur. Hepsiyle ilgili içimde biriktirdiklerim var annem babam kardeşlerim vs. Altı kardeşiz ama hiçbirimiz birbirimizle anlaşamıyoruz. Bir gün bir sinirle bu sevmedigim kardesime babam olmasa yüzünüze bile bakmam dedim . Ben sinirlenince ağzımdan küfür hariç her şey çıkar. Sonra bu lafım üzerinde çok düşündüm hakikaten benim için hepsiyle ilgili içimdeki sevgi kardeşlik duygusu bitti diyebilirim. Annem babam olmasa yılda bir arar konuşurum. Gelelim benim derdime ben artık bunlarla aynı evde yaşamak istemiyorum. Evlensem ya mutlu olmazsam. Kendi başıma çıkamam kiralar çok pahalı. O kadar istiyorum ki kendi evim alanım mutfağım odam olsun. Ama imkansız. Atansam şu an o da imkansız. Ne yapacağım bilmiyorum daha ne kadar yaşayacağım bunlarla. Evlensem çözüm olur mu ya daha büyük sorunlar beni beklerse 🤦🏻 Evlenip onlardan up uzak bir yere gitmek istiyorum. Mesela yurtdışı onları görmemek içinde bahanem de olur.
Git tedavi ol
 
Bu nasıl 25 yaş? Daha çok 5e benzettim.
Beddua gırla gitmiş,evlen ablacım evlen de şöyle en az senin kadar değişik bir kaynanan olsun,beraber yaşayın misler gibi yan yana bulaşık yıkayın.
 
Hepsiyle ilgili çok sorunlar oldu bugüne kadar. Anlatsam sayfalar sürer. Bazen beni sinir edecek bilinçli şekilde yapıyorlar bazı hareketleri. Eskisi kadar tartismasam da hâlâ içten içe sinir oluyor ve kafama takıyorum kin besliyorum onlara. Niye diye soracak olursanız evdeki herkes çok takıntılı annem babam kardeşlerim ruh hastası hepsi. Bir tek sen mi normal sin diyeceksiniz. Bende takıntılı stresli sinirli bir insanim ama bu ruh hastalarıyla aynı evde yaşadıgim için benim sinirim takıntım daha çok artiyor. Bunların davranışlarını alttan alıyorum umursamamaya çalışıyorum. Kendim için. Aslında onların huzurunu kaçırmak istiyorum burunlarindan getirmek istiyorum. Ama biliyorum benimde huzurum kaçıcak. Bu yüzden hiçbir şey yapamıyorum. Benden üç yaş küçük kız kardeşim var kendisini asla sevmiyorum hiç sevmedim bir gün kendisine itiraf da edicem. ben şu an hem işte çalışıyorum hem kpss çalisiyorum. Bulaşık yıkamaktan nefret eder. Günde iki defa asla bulaşık yıkamaz bir kez yıkar bir daha da yıkamaz. Sorun çıkarır. Daha bir sürü gıcık hareketleri var. Çok takıntılı bir insan olduğu için kendisiyle artık tartışmaya girmiyorum. Ne hali varsa görsün. Umarım evlenince başı bulaşıktan çıkmaz beter olsun. Umarım bir işte çalışır da yorgunluktan beter olur. Hepsiyle ilgili içimde biriktirdiklerim var annem babam kardeşlerim vs. Altı kardeşiz ama hiçbirimiz birbirimizle anlaşamıyoruz. Bir gün bir sinirle bu sevmedigim kardesime babam olmasa yüzünüze bile bakmam dedim . Ben sinirlenince ağzımdan küfür hariç her şey çıkar. Sonra bu lafım üzerinde çok düşündüm hakikaten benim için hepsiyle ilgili içimdeki sevgi kardeşlik duygusu bitti diyebilirim. Annem babam olmasa yılda bir arar konuşurum. Gelelim benim derdime ben artık bunlarla aynı evde yaşamak istemiyorum. Evlensem ya mutlu olmazsam. Kendi başıma çıkamam kiralar çok pahalı. O kadar istiyorum ki kendi evim alanım mutfağım odam olsun. Ama imkansız. Atansam şu an o da imkansız. Ne yapacağım bilmiyorum daha ne kadar yaşayacağım bunlarla. Evlensem çözüm olur mu ya daha büyük sorunlar beni beklerse 🤦🏻 Evlenip onlardan up uzak bir yere gitmek istiyorum. Mesela yurtdışı onları görmemek içinde bahanem de olur.
Çalışıyorum kpss vs. Demeseniz bu yazdıklarınızı bir ergen yazdı sanırdım. Ne yaşandı bu kadar nefret edecek anlamadım. Bir bulaşık meselesi değildir diye tahmin ediyorum. Ama bence biraz daha yapıcı olabilirsiniz gibi. Belki kalabalık olduğunuz için bunaldiniz bilmiyorum. Bende bekarken zaman zaman anneme babama kız kardeşime sinir olduğum hatta da sinir krizleri geçirdiğim zamanlar oldu ve hatta ailemin evliligime dahi olumsuz şeyleri oldu konu bile açtım bununla ilgili. Ama aile yine de ailedir emin olun başınıza bir sıkıntı gelse üzülecek onlar olacak. Bende kız kardeşimle asla ve asla anlasamazdim hatta yani öyle kavga ederdikki kafa göz birbirimize girerdik.

Şuan başında çok kötü bir hastalık var, ellerim kırılsa da vurmasaydim diyorum ne isterse yaparım yeterki o iyi olsun diyorum yani bence ne olursa olsun başlarına kötü bir şey gelmeden ailenizin kıymetini bilin.
 
Nasıl kurtulucam ? Aslında çözüm onların kendilerini değiştirmeleri çeki düzen vermeleri. Onlar kendilerini degistirmicek bende kin beslemeye devam edicem ne yazık ki
Aile hiç bir zaman değişmez ne yazık ki. Ama böyle kin tutarakta kendine zarar verirsin, stres sahibi olursun. Evlilikte çözüm değil. Senin tek çözüm yolun ekonomik özgürlüğün, bir işin olsun, para biriktirip evden bir şekilde ayrılmak. Bir üniversite kazanıp yurt olur, ev arkadaşlığı olur vs. Evden gidemiyorsan , işe girip para kazanmak. Evlilik ise kurtuluş yolu görmeden seni gerçekten sevecek biri bulduğunda evlenirsin.
Odak noktan ailen olmasın, sen kendi hayatını kurtarmaya odaklan. Biliyorum evin içinde yaptıkları zorbaliklari umursamaman zor ama evden gidene kadar belki görmezden gelebilmek senin ruhsal sağlığın bozulmaz en azından
 
Valla benim kız kardeşim benim aynı zamanda en yakın arkadaşım olduğu için seni anlamam mümkün değil. Birbirimize de girdik saç baş yolduk ağladık ağlaştık ancak eresi gün canımı istese veririm.

Senin sorununun aslı her şeyi ekmek elden su gölden istiyor oluşun. Zengin koca derdin de o, atanmakta istemiyordun normalde çalışmak bir yerlerine zor geliyordu senin şimdi kardeşinle de iş paylaşımı yapmak zorunda olduğun için anlaşamıyorsun. Günde bir kere bulaşık yıkıyormuş zaten iki öğün yeniyor diğerini de sen yıkayıver eline mi yapışır ? Zaten şu dönemde atansa atansa sen atanırsın gibi duruyor ilahiyatçı olduğun için. Çünkü malum kişi tasarruf zamanı matematik öğretmeni yerine ilahiyatçı tercih edecektir. Rahat ol yani(!)
 
X