Hz Musa ve Allah’la Konuşan Kadın Hikayesi
Olur ki bir yüreğe merhem olur diye.Bir kadın Musa aleyhisselam’a gelir ve der ki:
-Ya Musa benim çocuğum olmuyor, bana dua et de, Allah beni çocuk nimetiyle rızıklandırsın” ve Hz.Musa Rabbine dua eder, bu kadına bir çocuk vermesi için. Fakat Allahu teala O’na der ki:
-Ya Musa, ben onu kısır olarak yazdım, çocuğu olmayacak hiç. Hz Musa, döner bunu haber verir kadına ve der ki:
-Allah böyle takdir etmiş, böyle yazmış, senin hiç çocuğun olmayacak, ne yapsan fayda yok. Kadın gider ama hiç vazgeçmez ve bir zaman sonra tekrar Musa aleyhisselama gelir ve der ki:
-Ya Musa benim için dua et de, Rabbim bana bir çocuk versin. Hz. Musa hayret eder bu duruma ve Rabbiyle konuşmaya gidince söyler, Allahu teala tekrar der:
-Ya Musa ben onu kısır olarak yazdım, çocuğu olmayacak hiç. Hz Musa, bunu kadına haber verir ve kadın hüzünlü bir şekilde boynu bükük gider. Bir sene sonra kadın gelir, kucağında bir çocuk vardır. Hz. Musa şaşırır ve sorar:
-Bu çocuk kim, kimin çocuğu? Kadın der “O benim oğlum” Hayretlerdedir Musa aleyhisselam. Der ki kadına:
-Allah seni kısır yaratmadı mı, öyle yazmadı mı kaderini? Kadın; – Evet ama ben hiç vazgeçmedim dua ettim, Ya Rab bana bir çocuk ver dedim, O Rahimdir merhamet etti kabul etti duamı . Nimetiyle rızıklandırdı.
Hz musa der ki Rabbine: -Ya Rabbi sana dua ettim bu kadın için, dedin ki; “O doğuramaz, öyle takdir ettim.” Şimdi nasıl çocuğu oldu? Allahu Teala:
– Onu her kısır yazışımda, bana dua etti,” Ya Rahim” dedi, “ey en merhametli kapındayım” dedi vazgeçmeden. “Rahim” dedi hiç durmadan ve rahmetim kudretimi geçti, duası kabul oldu. Allah’ın rahmetinden sakın ümitsizliğe düşme sakın! Sakın deme “Hiç fayda yok, olmaz bu işi” Sakın deme “Bu hastalığımın hiç şifası yok” Sakın deme “Ben fakir olarak öleceğim, hiç rızkım bollaşmayacak” Sakın Allah’ın rahmetinden ümidini kesme!
Allah’ın rahmetinden ancak e kafirler ümit keser.
Bakara 186: Kullarım sana, beni sorduğunda (söyle onlara): Ben çok yakınım. Bana dua ettiği vakit dua edenin dileğine karşılık veririm. O halde (kullarım da) benim davetime uysunlar ve bana inansınlar ki doğru yolu bulalar.
K
Karamsar cad