- 18 Mart 2015
- 2.642
- 4.874
Selam kızlar. Benim iki erkek kardeşim var aynı anne babadan. Biri 29 biri 21 yaşında. Büyük olan kardeşimle aramda bir yaş var ben 30 yaşındayım. Büyük olan bu kardeşimle ilgili ciddi travmalarım var. Annem biraz kız erkek evlat ayıran biriydi ona göre kız hizmetçi olmalı erkek kardeşinin kocasının babasının her işini yapmalı asla ses çıkarmamalı. Kardeşimi de böyle yetiştirdi. Bekarlık dönemimizde sifonu bile çekmezdi ben kızdığımda ise sen kızsın ablasın çekirver bağırıp durma derdi pis çamaşırını evin ortasına atar ben söylenince annem sen kaldıracaksın diyip üstüme yürüyüp hatta döverdi beni zorla onun odasını toplattırırdı. Velhasıl başka sebeplerden annemle görüşmüyoruz. Hiçbirimiz. Kardeşlerim bana gelip gidiyor. Küçük olanla bir sorunum yok o annemle büyümediği için zaten büyüğü gibi değil o bana geldiğinde asla yük olmaz üzerimden yükümü alır bulaşıklarımı yerleştirir makine çalıştırır serer benim söylemem bile gerekmez hatta giderken nevresimlerini bile çıkarır koyar makineye öyle gider. Büyük olan ise hayatı boyunca bir sorumluluk yüklenmediğinden sorumluluk nedir bilmez. Hijyene asla önem vermez. Bayramlarda ve iki üç ayda bir bana gelir. Yaşadığımız yer arası 500 km olduğundan kalmak için gelir. Her geldiğinde biliyorum ki üç günden fazla sürerse benim eski travmalarım gün yüzüne çıkıyor. En fazla üç gün dayanabiliyorum dördüncü günden sonra her şeyine kurulmaya başlıyorum. 8 yaşında bir oğlum var ve sekiz aylık hamileyim. Bu bayram yazlığa geldik üç katlı ev. Gelmeden önce temizlettirdim evi. Bir eşofman giymiş mesela, içinden siyah siyah ip yumakları dökülüyor ama öyle böyle değil. İlkten anlamadım bunlar nereden çıkıyor dedim he benim eşofmandan dökülüyor diyor. Süpürgeyi aldım tüm evi süpürdüm giymeye devam ediyor ama. Çıkarmıyor da. Ertesi gün ev yine aynı bu sefer eşime söyledim o çağırdı gel topla diye iki üç yerden alır gibi aldı gitti oturdu. Ben yine süpürge ile ortalığı süpürdüm. Söylenmeme rağmen asla umurunda değil. Tüm gün bulaşık topluyorum her yerde tabak bardak asla ama asla mutfak toplu kalmıyor sanırsın on kişiyiz. Sözde tatile geliyorum her bayram aynı şey sabahın köründe kalk kahvaltı hazırla sofra kur herkes yesin çayını alsın dağılsın topla yıka yerleştir süpür bir de denize girilebilecek bir hava varsa mayo ve havlu topla arada kuruyemiş meyve çay kahve fasılları öğlen yemeği akşam yemeği. Babamlarla da geldiği zaman aynı bazen bir kız kardeşim olsun isterdim bir hizmetçi gibiyim sanki herkesin benden beklentisi var 8 aylık hamileyim ve ağır geçiyor kendime bile tahammülüm yok. Önümüzdeki ay doğum var bana bir dahaki ay geleceğiz diyor. Yani doğumda babama ya da erkek kardeşlerime ne ihtiyacım var değil mi? Sezeryan doğum yapacağım emzirmem gerekecek ağrım sızım olacak kanamam olacak bir tane daha bakmakla yükümlü olduğum evladım var bir kaç arkadaşım komşum hariç kapımı çalacak insanım yok. Gelmeyin dedim. Yarım ağızla gider otelde kalırız diyor. Tabi otelcilik hizmeti veremeyeceğim ya. Sözde cumartesi dönecekti kalktı gitti az önce 6 gündür bizdeydi. Böyle olunca gidince de vicdan azabı çekiyorum ama ne yapayım kimse beni düşünmüyormuş gibi geliyor.
