Şuraya ilişip önerileri bende bekliyimMerhaba sevgili hanımlarUmarım herkes iyidir
Konu tam olarakta başlıkta yazdığı gibi . Kendimi ‘kadın’ olarak değil sadece ‘anne’ olarak görüyorum. Olayı daha fazla açmak gerekirse ;
30 yaşındayım .Çok şükür dünya güzeli (her annenin evladı gibi) bir evladım var2 ay önce anne olmuş bir kadınım .
Evet hamilelik zor bir durumken , bebek ile günlük hayata adapte olmak daha bir zor ama çok şükür hamile ya da lohusa depresyonu gibi durumlar yaşamadım. Alıştım , hatta hayatım daha güzelleşti , çok eğleniyorum onunla birlikte. Allah isteyen herkese yaşatsın bu duyguyu ❤
Fakat ;
daha öncede cinsel olarak çok istekli bir kadın değildim, hamilelik ile dahada azalan bu istek bebeğimin gelmesi ile tamamen yok oldueşimi çok seviyorum , eşimde beni. Bazı yorumlarımda da söylerim ‘bir gün ayrılsak bile iyi ki çocuğumun babası’ diyeceğim birisi . Bunu söylüyorum çünkü durumun sevmemek ya da az sevmek ile alakalı bir durum olduğunu düşünmüyorum.
Eşim karısı olduğum için haklı olarak(!) bana yanaşmak isteyecek diye mümkün oldukça ya ondan erken yatıyorum ya da geç . Ama bu saçma sapan durumu ona yaşatmaya hakkım olmadığını biliyorum. Ne alaka annelik başka / eş olmak -kadın olmak başka . Manyak mıyım ben ?
Göğüslerim süt doluyken, bebeğimizin yatağı dibimizdeyken(tabii ki yatağını dışarı çıkarırım böyle bir durumda ama o bile çok rahatsız ediyor beni , -saçma olduğunu bilsem de- kendim için onu atıyormuşum gibi hissediyorum )ya da onu emzirip yatağına yatırdıktan sonra dönüp birşeyler yapmak fikri bile rahatsız ediyor benigörende 40 yıllık anneyim sanacak buldumcuk mu oldum nedir
Demem o ki ; her ne kadar lohusalık depresyonu filan yaşamadım desemde bu bir depresyon mu ? Değilse ne ? Var mı bu durumu yaşayan ? Varsa çözen ? Geçiyor mu bu durum zamanla ? Alışıyor mu insan anne-kadın kavramlarının farkına ?
Ne yapmam gerek ?
Bana değerli fikirleriniz ile yardımcı olursanız çok sevinirim
Geçici bir durum emin ol. Ama sen uzak durdukça daha çok işine gelir hiç adım atamazsın. Kendini zorla. Fiziken ve mental olarak kendini gündüzden hazırla.
Süt dolu memeler engel değil kendini kandırma
Erotik bir şeyler oku veya izle. Bu da çok etkili bir yöntemdir fitili ateşleme için
Aynı durumu yaşamış ve artık eşinden trip görmeye başlayınca "artık kaçacak delik yok kızım kendini toparla" diye silkelenmiş biri olarak yazıyorum..
Eşine bu akşam sürpriz yap. Bu sürpriz hazırlığı seni de havaya sokacaktır mutlaka..
Gülüm tam erotik şeyler izleyip okuma modundayım ya şu anbiri süt ister , diğeri sokak
Yorumunuz için teşekkür ederim fakat bir özel eğitimci olarak keşke daha nazik bir şekilde yazsaydınız :) gerçi yazı dili başla olabilir .Bebekler ilk 1 yaş a dek hiçbir şekilde siz o esnada ses bile çıkarsanız bu durumdan etkilenmezler ütopik bir dünya kurup ama bebeğim mik mik vik vik diyerek su en doğal olayı dramatik hale getirmeyin sonra 1 yıl sonra ben niye babasız çocuk büyütmek zorunda kaldım topikleri.. komik olmayın Allah aşkına dön arkanı bebeğine seviş ! Beyin kayda bile almıyor seni bir özel eğitimci olarak kahkaha atıyorum şu an
Açıkla söylemek gerekirse ‘sex’ istemiyorum . Sarılıp uyumak , öpmek , konuşmak bunsltfa sorun yok .Kendinize çok yüklenmeyin daha çok yenisiniz, lohusalık psikolojisi bazı durumlarda 6 ay-1 yıl arası bile sürebiliyor.
Çok özel olacak ama eşinizle hiç bir yakınlaşmanız yok mu, yoksa sadece birleşme anlamında mı sıkıntı yaşıyorsunuz?
Aynen öyle. Çok güzel anlattınpıskolojık olarak etkıler zaten bebekle aynı odada olmaz.
bende oyleydım hatta oyle vesveselendım kı sankı gunaha gırıyorum gıbı gelırdı.çocuğuma haksızlık yapıyorum gıbı.kaçardım resmen.ama zamanla düzeldi. bebek bırde senden beslenıyor ya ne bıleyım değişik bi hal gelıyordu.ondan kaynaklı yanı.anlatamadım ama
Açıkla söylemek gerekirse ‘sex’ istemiyorum . Sarılıp uyumak , öpmek , konuşmak bunsltfa sorun yok .
ama oramı buramı ellesin ya da ne bileyim göğüslerime biraz dokununca süt geliyor komik hissediyorum kendimi
Anladım, acaba ilişki sırasında canınız yandı da ondan mı istemiyorsunuz diye düşünmüştüm.
Psikolojik bence sizin durumunuz, dediğim gibi daha çok yenisiniz. Vücudunuz birçok değişime uğradı, hormonlarınız tavan yaptı, hayatınız değişti bir yerde. Eve yeni biri daha katıldı. Uykusuzluk da etkiliyordur.
Kendinizi iyi hissetmek için evde daha kadınsı şeyler giyinin, yapabiliyorsanız hafif bir makyaj yapın (bebekten fırsat oluyorsa), havalar çok sıcak ama sabah erken saatlerde yada akşama doğru bebeğinizi alın biraz yürüyüşe çıkın. Kendinize zaman ayırın, bunu eşiniz için değil kendi mutluluğunuz için yapın. Arada eşinizle de özel vakit geçirin, illa ki yatakta bitmesi şart değil.Amaç birbirinizden uzaklaşmayın, araya soğukluk girmesin. Birde bebek oldu diye yatakları ayırmayın. Bu hatayı yapan birkaç arkadaşım var çevremde şimdi çok pişmanlar. Bebekleri 2-2,5 yaşına geldi hala eşleriyle ayrı yatıyorlar. Erkeklerin de işine geliyor tabi uyanmak zorunda kalmıyorlar.
Merhaba sevgili hanımlarUmarım herkes iyidir
Konu tam olarakta başlıkta yazdığı gibi . Kendimi ‘kadın’ olarak değil sadece ‘anne’ olarak görüyorum. Olayı daha fazla açmak gerekirse ;
30 yaşındayım .Çok şükür dünya güzeli (her annenin evladı gibi) bir evladım var2 ay önce anne olmuş bir kadınım .
Evet hamilelik zor bir durumken , bebek ile günlük hayata adapte olmak daha bir zor ama çok şükür hamile ya da lohusa depresyonu gibi durumlar yaşamadım. Alıştım , hatta hayatım daha güzelleşti , çok eğleniyorum onunla birlikte. Allah isteyen herkese yaşatsın bu duyguyu ❤
Fakat ;
daha öncede cinsel olarak çok istekli bir kadın değildim, hamilelik ile dahada azalan bu istek bebeğimin gelmesi ile tamamen yok oldueşimi çok seviyorum , eşimde beni. Bazı yorumlarımda da söylerim ‘bir gün ayrılsak bile iyi ki çocuğumun babası’ diyeceğim birisi . Bunu söylüyorum çünkü durumun sevmemek ya da az sevmek ile alakalı bir durum olduğunu düşünmüyorum.
Eşim karısı olduğum için haklı olarak(!) bana yanaşmak isteyecek diye mümkün oldukça ya ondan erken yatıyorum ya da geç . Ama bu saçma sapan durumu ona yaşatmaya hakkım olmadığını biliyorum. Ne alaka annelik başka / eş olmak -kadın olmak başka . Manyak mıyım ben ?
Göğüslerim süt doluyken, bebeğimizin yatağı dibimizdeyken(tabii ki yatağını dışarı çıkarırım böyle bir durumda ama o bile çok rahatsız ediyor beni , -saçma olduğunu bilsem de- kendim için onu atıyormuşum gibi hissediyorum )ya da onu emzirip yatağına yatırdıktan sonra dönüp birşeyler yapmak fikri bile rahatsız ediyor benigörende 40 yıllık anneyim sanacak buldumcuk mu oldum nedir
Demem o ki ; her ne kadar lohusalık depresyonu filan yaşamadım desemde bu bir depresyon mu ? Değilse ne ? Var mı bu durumu yaşayan ? Varsa çözen ? Geçiyor mu bu durum zamanla ? Alışıyor mu insan anne-kadın kavramlarının farkına ?
Ne yapmam gerek ?
Bana değerli fikirleriniz ile yardımcı olursanız çok sevinirim