Kadın hissetmemek 🙄

berlin8982 .!.:

Merhaba sevgili hanımlar Umarım herkes iyidir

Konu tam olarakta başlıkta yazdığı gibi . Kendimi ‘kadın’ olarak değil sadece ‘anne’ olarak görüyorum. Olayı daha fazla açmak gerekirse ;
30 yaşındayım .Çok şükür dünya güzeli (her annenin evladı gibi) bir evladım var 2 ay önce anne olmuş bir kadınım .
Evet hamilelik zor bir durumken , bebek ile günlük hayata adapte olmak daha bir zor ama çok şükür hamile ya da lohusa depresyonu gibi durumlar yaşamadım. Alıştım , hatta hayatım daha güzelleşti , çok eğleniyorum onunla birlikte. Allah isteyen herkese yaşatsın bu duyguyu ❤

Fakat ;
daha öncede cinsel olarak çok istekli bir kadın değildim, hamilelik ile dahada azalan bu istek bebeğimin gelmesi ile tamamen yok oldu eşimi çok seviyorum , eşimde beni. Bazı yorumlarımda da söylerim ‘bir gün ayrılsak bile iyi ki çocuğumun babası’ diyeceğim birisi . Bunu söylüyorum çünkü durumun sevmemek ya da az sevmek ile alakalı bir durum olduğunu düşünmüyorum.
Eşim karısı olduğum için haklı olarak(!) bana yanaşmak isteyecek diye mümkün oldukça ya ondan erken yatıyorum ya da geç . Ama bu saçma sapan durumu ona yaşatmaya hakkım olmadığını biliyorum. Ne alaka annelik başka / eş olmak -kadın olmak başka . Manyak mıyım ben ?
Göğüslerim süt doluyken, bebeğimizin yatağı dibimizdeyken(tabii ki yatağını dışarı çıkarırım böyle bir durumda ama o bile çok rahatsız ediyor beni , -saçma olduğunu bilsem de- kendim için onu atıyormuşum gibi hissediyorum )ya da onu emzirip yatağına yatırdıktan sonra dönüp birşeyler yapmak fikri bile rahatsız ediyor beni görende 40 yıllık anneyim sanacak buldumcuk mu oldum nedir
Demem o ki ; her ne kadar lohusalık depresyonu filan yaşamadım desemde bu bir depresyon mu ? Değilse ne ? Var mı bu durumu yaşayan ? Varsa çözen ? Geçiyor mu bu durum zamanla ? Alışıyor mu insan anne-kadın kavramlarının farkına ?
Ne yapmam gerek ?
Bana değerli fikirleriniz ile yardımcı olursanız çok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

berlin8982 .!.:

Merhaba sevgili hanımlar Umarım herkes iyidir

Konu tam olarakta başlıkta yazdığı gibi . Kendimi ‘kadın’ olarak değil sadece ‘anne’ olarak görüyorum. Olayı daha fazla açmak gerekirse ;
30 yaşındayım .Çok şükür dünya güzeli (her annenin evladı gibi) bir evladım var 2 ay önce anne olmuş bir kadınım .
Evet hamilelik zor bir durumken , bebek ile günlük hayata adapte olmak daha bir zor ama çok şükür hamile ya da lohusa depresyonu gibi durumlar yaşamadım. Alıştım , hatta hayatım daha güzelleşti , çok eğleniyorum onunla birlikte. Allah isteyen herkese yaşatsın bu duyguyu ❤

Fakat ;
daha öncede cinsel olarak çok istekli bir kadın değildim, hamilelik ile dahada azalan bu istek bebeğimin gelmesi ile tamamen yok oldu eşimi çok seviyorum , eşimde beni. Bazı yorumlarımda da söylerim ‘bir gün ayrılsak bile iyi ki çocuğumun babası’ diyeceğim birisi . Bunu söylüyorum çünkü durumun sevmemek ya da az sevmek ile alakalı bir durum olduğunu düşünmüyorum.
Eşim karısı olduğum için haklı olarak(!) bana yanaşmak isteyecek diye mümkün oldukça ya ondan erken yatıyorum ya da geç . Ama bu saçma sapan durumu ona yaşatmaya hakkım olmadığını biliyorum. Ne alaka annelik başka / eş olmak -kadın olmak başka . Manyak mıyım ben ?
Göğüslerim süt doluyken, bebeğimizin yatağı dibimizdeyken(tabii ki yatağını dışarı çıkarırım böyle bir durumda ama o bile çok rahatsız ediyor beni , -saçma olduğunu bilsem de- kendim için onu atıyormuşum gibi hissediyorum )ya da onu emzirip yatağına yatırdıktan sonra dönüp birşeyler yapmak fikri bile rahatsız ediyor beni görende 40 yıllık anneyim sanacak buldumcuk mu oldum nedir
Demem o ki ; her ne kadar lohusalık depresyonu filan yaşamadım desemde bu bir depresyon mu ? Değilse ne ? Var mı bu durumu yaşayan ? Varsa çözen ? Geçiyor mu bu durum zamanla ? Alışıyor mu insan anne-kadın kavramlarının farkına ?
Ne yapmam gerek ?
Bana değerli fikirleriniz ile yardımcı olursanız çok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

victoryvivi .!.:

Bizde de ben istiyorum
Eşim anneyim diye kaçıyor sanırım

Genişletmek için tıkla...

berlin8982 .!.:

Arkadaşım ya senin herşeyin zahmetli oldu zaten

Genişletmek için tıkla...

victoryvivi .!.:

Olsun yapacak birsey yok

Genişletmek için tıkla...

berlin8982 .!.:

Bu evin heryeri bizim fikri daha önce hiç aklıma gelmemişti yani doğru biz çıkabiliriz işte insanın içinde olmayınca öyle oluyor herhalde Eşim tabii ki yaklaşıyor ama ben abuk bahaneler üretince sarılıp uyuyoruz . Çok anlayış gösterdi bu durumda bana . Ama dediğiniz gibi bir çözüm bulmam gerek. Ve yine haklısınız insan uzak oldukça hiç istemiyor

Genişletmek için tıkla...