Kadın hissetmemek 🙄

Yarana tuz basmak gibi olacak ama doğuma kadar öyle çok korkuyordum ki doğum sonrası ya esımden sogursam ya hormonlarım kafayı yerse dıye. Allahım bu dogum bende cok ters etkıler yaptı. Allaha - şükürler olsun ki- doğumdan sonra (normal doğurdum) 40ım çıkınca hiç zorlanmadan ilişkiye girebildik canım hiç yanmadı desem abartmış olmam. Daha çok yeni anne olmama rağmen sanki hiç doğurmamış gibi bi hormon coşması, hali hazırda mevcut. Eşim her akşam dese o potansiyel var. Bunun çok tuhaf olduğunu düşünüyorum - en azından çoğunluğa karşı sitenin yeni doğuran anaları beni dövecekler gibi de bi his var içimdeama ben hamile kalmadan önce de çok istekli ve duygu yüklü bi kadındım keza eşim de öyle. Yani cinsellik karşılıklı haz alıp-vermeyle alakalı. Çiftlerden biri aaa-cıks dese büyü bozuluyor zaten. Doktor 7.ayda kesin ilişkiyi dedi erken doğum riskinden dolayı. 3aylık bi ara bile bunu etkilemedi yani. Sanırım bünyeden bünyeye değişiyor bu durum

berlin8982 .!.:

Merhaba sevgili hanımlar Umarım herkes iyidir

Konu tam olarakta başlıkta yazdığı gibi . Kendimi ‘kadın’ olarak değil sadece ‘anne’ olarak görüyorum. Olayı daha fazla açmak gerekirse ;
30 yaşındayım .Çok şükür dünya güzeli (her annenin evladı gibi) bir evladım var 2 ay önce anne olmuş bir kadınım .
Evet hamilelik zor bir durumken , bebek ile günlük hayata adapte olmak daha bir zor ama çok şükür hamile ya da lohusa depresyonu gibi durumlar yaşamadım. Alıştım , hatta hayatım daha güzelleşti , çok eğleniyorum onunla birlikte. Allah isteyen herkese yaşatsın bu duyguyu ❤

Fakat ;
daha öncede cinsel olarak çok istekli bir kadın değildim, hamilelik ile dahada azalan bu istek bebeğimin gelmesi ile tamamen yok oldu eşimi çok seviyorum , eşimde beni. Bazı yorumlarımda da söylerim ‘bir gün ayrılsak bile iyi ki çocuğumun babası’ diyeceğim birisi . Bunu söylüyorum çünkü durumun sevmemek ya da az sevmek ile alakalı bir durum olduğunu düşünmüyorum.
Eşim karısı olduğum için haklı olarak(!) bana yanaşmak isteyecek diye mümkün oldukça ya ondan erken yatıyorum ya da geç . Ama bu saçma sapan durumu ona yaşatmaya hakkım olmadığını biliyorum. Ne alaka annelik başka / eş olmak -kadın olmak başka . Manyak mıyım ben ?
Göğüslerim süt doluyken, bebeğimizin yatağı dibimizdeyken(tabii ki yatağını dışarı çıkarırım böyle bir durumda ama o bile çok rahatsız ediyor beni , -saçma olduğunu bilsem de- kendim için onu atıyormuşum gibi hissediyorum )ya da onu emzirip yatağına yatırdıktan sonra dönüp birşeyler yapmak fikri bile rahatsız ediyor beni görende 40 yıllık anneyim sanacak buldumcuk mu oldum nedir
Demem o ki ; her ne kadar lohusalık depresyonu filan yaşamadım desemde bu bir depresyon mu ? Değilse ne ? Var mı bu durumu yaşayan ? Varsa çözen ? Geçiyor mu bu durum zamanla ? Alışıyor mu insan anne-kadın kavramlarının farkına ?
Ne yapmam gerek ?
Bana değerli fikirleriniz ile yardımcı olursanız çok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

Çok tanıdık duygular bunlar. Birçok yeni anne bu söylediklerini yasiyor emin ol. Sadece zaman. Şuanda annelik hormonlarının salgısı arttığı için duygu durumunun da önceki gibi olmasını bekleyemezsin. Bende bu düşünceler 6. Aydan sonra azalmisti. Ama tabi kişiye göre değişir. Sabredin. Esinize durumdan bahsedin. Eminim o da saygı ile karşılayacaktır. Ya da bu durumla ilgili bir çok yazı var onları paylaşın okusun.

berlin8982 .!.:

Merhaba sevgili hanımlar Umarım herkes iyidir

Konu tam olarakta başlıkta yazdığı gibi . Kendimi ‘kadın’ olarak değil sadece ‘anne’ olarak görüyorum. Olayı daha fazla açmak gerekirse ;
30 yaşındayım .Çok şükür dünya güzeli (her annenin evladı gibi) bir evladım var 2 ay önce anne olmuş bir kadınım .
Evet hamilelik zor bir durumken , bebek ile günlük hayata adapte olmak daha bir zor ama çok şükür hamile ya da lohusa depresyonu gibi durumlar yaşamadım. Alıştım , hatta hayatım daha güzelleşti , çok eğleniyorum onunla birlikte. Allah isteyen herkese yaşatsın bu duyguyu ❤

Fakat ;
daha öncede cinsel olarak çok istekli bir kadın değildim, hamilelik ile dahada azalan bu istek bebeğimin gelmesi ile tamamen yok oldu eşimi çok seviyorum , eşimde beni. Bazı yorumlarımda da söylerim ‘bir gün ayrılsak bile iyi ki çocuğumun babası’ diyeceğim birisi . Bunu söylüyorum çünkü durumun sevmemek ya da az sevmek ile alakalı bir durum olduğunu düşünmüyorum.
Eşim karısı olduğum için haklı olarak(!) bana yanaşmak isteyecek diye mümkün oldukça ya ondan erken yatıyorum ya da geç . Ama bu saçma sapan durumu ona yaşatmaya hakkım olmadığını biliyorum. Ne alaka annelik başka / eş olmak -kadın olmak başka . Manyak mıyım ben ?
Göğüslerim süt doluyken, bebeğimizin yatağı dibimizdeyken(tabii ki yatağını dışarı çıkarırım böyle bir durumda ama o bile çok rahatsız ediyor beni , -saçma olduğunu bilsem de- kendim için onu atıyormuşum gibi hissediyorum )ya da onu emzirip yatağına yatırdıktan sonra dönüp birşeyler yapmak fikri bile rahatsız ediyor beni görende 40 yıllık anneyim sanacak buldumcuk mu oldum nedir
Demem o ki ; her ne kadar lohusalık depresyonu filan yaşamadım desemde bu bir depresyon mu ? Değilse ne ? Var mı bu durumu yaşayan ? Varsa çözen ? Geçiyor mu bu durum zamanla ? Alışıyor mu insan anne-kadın kavramlarının farkına ?
Ne yapmam gerek ?
Bana değerli fikirleriniz ile yardımcı olursanız çok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

Bizde de ben istiyorum
Eşim anneyim diye kaçıyor sanırım

victoryvivi .!.:

Bizde de ben istiyorum
Eşim anneyim diye kaçıyor sanırım

Genişletmek için tıkla...

Arkadaşım ya senin herşeyin zahmetli oldu zaten

berlin8982 .!.:

Arkadaşım ya senin herşeyin zahmetli oldu zaten

Genişletmek için tıkla...

Olsun yapacak birsey yok

victoryvivi .!.:

Olsun yapacak birsey yok

Genişletmek için tıkla...

Aynen o yüzden kıymetli olur

Yorgunluk ve uykusuzluktan bacım berlin8982 . 11 aylık kızım var hala öyleyim çünkü tek çocuk hiç çocukmuş ikisi beni bitiriyor ama geçici bir durum olduğunu bildiğimden önemsemiyorum pek

berlin8982 .!.:

Bu evin heryeri bizim fikri daha önce hiç aklıma gelmemişti yani doğru biz çıkabiliriz işte insanın içinde olmayınca öyle oluyor herhalde Eşim tabii ki yaklaşıyor ama ben abuk bahaneler üretince sarılıp uyuyoruz . Çok anlayış gösterdi bu durumda bana . Ama dediğiniz gibi bir çözüm bulmam gerek. Ve yine haklısınız insan uzak oldukça hiç istemiyor

Genişletmek için tıkla...

Aklına gelmedi mi

Eşiniz ben baba oldum artık seni istemiyorum dese
Olur mu?

aaa ayni ben ben 19 aydir aynen devam
gecenlerde bir urun aldim bazen onu kullaniyorum biraz fayda ediyor onun disinda tık yok yani