- 11 Ağustos 2013
- 6.523
- 24.153
- 548
Merhaba hanimlar.
Danisip rahatlamak istiyorum sizlere cunku bu konu ustumde bir yuk.
Oncelikle. Ben 28 yasindayim ve 2 senedir guzel bir yabanci asilli markette calismaktayim.
Sigortam vs cok iyi yatmakta part time olmama ragmen, sendikaliyim ve ayrica ozel sigortam da yatiriliyor. Yani ben yaklasik bir 8 sene sonra ozelden emekli olabilirim ayni is yerinde devam edersem.
Sosyal haklari harika. Personele yaklasimi harika. Ozel gunler unutulmaz, kutlamalar hediyeler verilir. Yilbasinda vs parti yapilir yemekhanesinde. Icecek( ben icmem lakin icki bile olur tadimlik) , pasta, cerez, meyve... Sasirdim dogrusu hala sasirmaktayim.. Bir is yeri bu denli guzel bakabilir mi elemanina diye.. Yemek 3 cesit cikar ; corbasi, eti, pilavi, tatlisi vs.. Her gun denetime yollanir yemekler minik torbalara konulup uygun mu diye.. Hobi odamizda oyun konsolu bile var hem de son surumu. Kitaplik, masa tenisi vs ..
Yilin bazi zamanlari eglenceler duzenlenir. Yakin zamanda bowling turnuvasi duzenlendi bolumler arasinda. Gidildi. Piknikler, otelde eglence geceleri, tiyatro, iftar yemekeleri vs.. Ben tabiki evli oldugum icin hicbirine gitmedim.
Calisanlara asla kendisini orda isciymis gibi hissettirilmez( genellikle) toplantilar olur, goruslerimiz alinir. Ki en onemlisi de bu.
Son olarak verdigi para asgari ucretin ustundedir. Part time calismama ragmen beni tatmin eder. Kisacasi her yonden olumlu bir is bu. Ve yukselme olanagin da var. Tek olumsuz yonu evime uzakligi. 45 dk gidis. 45 dk gelis.
Ama o da halledilebilir bir sorun.
Gel gelelim diger konuya.
Malumunuz kisa bir sure once kizima dadanan bir sapik vardi mahkemeligiz su an. Eski konumdan belki hatirlarsiniz.
Cocuklarima ben isteyken kv bakmakta. Ama o da kizimla hic anlasamamakta.
Kizim hiperaktif zor bir cocuktur. Her aksi hareketi kv tarafindan yargilanmakta ve surekli "sen kotusun" kalibina sokulmakta..
Ne kadar bunu degistirmek icin cabalasam da kv kendi gencken cocuguna hep bakicilar baktigi icin cocuk kahri cekmediginden, empati yapamiyor ve cocugumu surekli zorluyor.
Kucuk olanla bir sorunu yok. Ama kızımla arasi hic iyi degil. Bana surekli "sen basinda olsan gorursun, bu kiz cekilmez, ev tutup gidicem, kac yasinda kadinim ugrasamam" vs diye yakiniyor. Kisacasi -sen isten cikmalisin- fikrini dayatiyor. O yasadigimiz vahim olayda bile "sen evde olsan boyle bir sey olmazdi belki" diyerek sucu bana atmisti inceden..
Halbuki bana en basindan beri "gencsin, ise gir ikinizde calisin eve destek olun; ben cocuklara bakarim, evi de ceker ceviririm" diyordu.. Ne cocuk bakmasi ne ev cekip cevirmesi... Hepsi hikaye oldu...
Esim de cikmami isteyen taraf..
Ben ise yeni borca girdigimizden cikmayi dusunurken zorlaniyorum..( esyalarim eskiydi takside girdik mecbur)
Elimize iyi para geciyor ve ben varligim ve gencligim bir ise yaradigi icin mutlu hissediyorum..
Cikarsam hem de olanaklari boyle iyi bir isten cikarsam; tek maasla, ev kira, iki cocuk, borclar bizi zorlamaz mi?
Yani gercekten kizimin basina gelen o vahim olayin sorumlusu ben miyim???
Kv nin biraz sorumluluk alip cocuklara sahip cikmasi gerekmiyor muydu? Yapacagi tek is buyken? Yemek de yapmasin ev de topmalasin ona soylemistim; sadece coduklarin basinda dur yeter diye.. Ama o bunu da yapmadi...
Uzun oldu kusura bakmayin...
Tavsiyelerinizi istiyorum.
Sevgiler
Danisip rahatlamak istiyorum sizlere cunku bu konu ustumde bir yuk.
Oncelikle. Ben 28 yasindayim ve 2 senedir guzel bir yabanci asilli markette calismaktayim.
Sigortam vs cok iyi yatmakta part time olmama ragmen, sendikaliyim ve ayrica ozel sigortam da yatiriliyor. Yani ben yaklasik bir 8 sene sonra ozelden emekli olabilirim ayni is yerinde devam edersem.
Sosyal haklari harika. Personele yaklasimi harika. Ozel gunler unutulmaz, kutlamalar hediyeler verilir. Yilbasinda vs parti yapilir yemekhanesinde. Icecek( ben icmem lakin icki bile olur tadimlik) , pasta, cerez, meyve... Sasirdim dogrusu hala sasirmaktayim.. Bir is yeri bu denli guzel bakabilir mi elemanina diye.. Yemek 3 cesit cikar ; corbasi, eti, pilavi, tatlisi vs.. Her gun denetime yollanir yemekler minik torbalara konulup uygun mu diye.. Hobi odamizda oyun konsolu bile var hem de son surumu. Kitaplik, masa tenisi vs ..
Yilin bazi zamanlari eglenceler duzenlenir. Yakin zamanda bowling turnuvasi duzenlendi bolumler arasinda. Gidildi. Piknikler, otelde eglence geceleri, tiyatro, iftar yemekeleri vs.. Ben tabiki evli oldugum icin hicbirine gitmedim.
Calisanlara asla kendisini orda isciymis gibi hissettirilmez( genellikle) toplantilar olur, goruslerimiz alinir. Ki en onemlisi de bu.
Son olarak verdigi para asgari ucretin ustundedir. Part time calismama ragmen beni tatmin eder. Kisacasi her yonden olumlu bir is bu. Ve yukselme olanagin da var. Tek olumsuz yonu evime uzakligi. 45 dk gidis. 45 dk gelis.
Ama o da halledilebilir bir sorun.
Gel gelelim diger konuya.
Malumunuz kisa bir sure once kizima dadanan bir sapik vardi mahkemeligiz su an. Eski konumdan belki hatirlarsiniz.
Cocuklarima ben isteyken kv bakmakta. Ama o da kizimla hic anlasamamakta.
Kizim hiperaktif zor bir cocuktur. Her aksi hareketi kv tarafindan yargilanmakta ve surekli "sen kotusun" kalibina sokulmakta..
Ne kadar bunu degistirmek icin cabalasam da kv kendi gencken cocuguna hep bakicilar baktigi icin cocuk kahri cekmediginden, empati yapamiyor ve cocugumu surekli zorluyor.
Kucuk olanla bir sorunu yok. Ama kızımla arasi hic iyi degil. Bana surekli "sen basinda olsan gorursun, bu kiz cekilmez, ev tutup gidicem, kac yasinda kadinim ugrasamam" vs diye yakiniyor. Kisacasi -sen isten cikmalisin- fikrini dayatiyor. O yasadigimiz vahim olayda bile "sen evde olsan boyle bir sey olmazdi belki" diyerek sucu bana atmisti inceden..
Halbuki bana en basindan beri "gencsin, ise gir ikinizde calisin eve destek olun; ben cocuklara bakarim, evi de ceker ceviririm" diyordu.. Ne cocuk bakmasi ne ev cekip cevirmesi... Hepsi hikaye oldu...
Esim de cikmami isteyen taraf..
Ben ise yeni borca girdigimizden cikmayi dusunurken zorlaniyorum..( esyalarim eskiydi takside girdik mecbur)
Elimize iyi para geciyor ve ben varligim ve gencligim bir ise yaradigi icin mutlu hissediyorum..
Cikarsam hem de olanaklari boyle iyi bir isten cikarsam; tek maasla, ev kira, iki cocuk, borclar bizi zorlamaz mi?
Yani gercekten kizimin basina gelen o vahim olayin sorumlusu ben miyim???
Kv nin biraz sorumluluk alip cocuklara sahip cikmasi gerekmiyor muydu? Yapacagi tek is buyken? Yemek de yapmasin ev de topmalasin ona soylemistim; sadece coduklarin basinda dur yeter diye.. Ama o bunu da yapmadi...
Uzun oldu kusura bakmayin...
Tavsiyelerinizi istiyorum.
Sevgiler