İşten ayrılmak ve eşimin baskısı

Eşim görevlendirme geldi 1 yıl ama süresi dolu geri dönecek gibi görünüyor, buraya gelirken de suçlandım, geri dönmek istiyorum deyince de suçlanıyorum ama yapamıyorum keşke hiç olmasaydım bu hayatta
Çok da haksız değil. Kimse sizin ruh halinize göre şehir değiştiremez.
 
Bence bu ve kendinize bahane ariyorunuz. Evde kalip KPSS calisacagim demenizden belli. Siz gercekten evde kalip KPSS calisabileceginizden emin misiniz duzenli ve kararli bir sekilde? Okul size yuk gibi gelirken evde ders calismaktan bahsediyorsunuz ve tamamen zorlama olmadan kendi iradenizle. Size mantikli geliyor mu bu ?
Benim istemediğim şey ders anlatmak, bu işi yapamıyorum, geriliyorum, herkes derse girmeden 5 dk önce bakarken ben 1 hafta boyunca çalışıyorum, bu beni paniğe sevk etti
 
Benim istemediğim şey ders anlatmak, bu işi yapamıyorum, geriliyorum, herkes derse girmeden 5 dk önce bakarken ben 1 hafta boyunca çalışıyorum, bu beni paniğe sevk etti
Yeni geçtiniz sanırım akademiye. Zamanla alışıp siz de artık dersten beş dakka önce bakacaksınız konulara. Bence kendinize şans tanıyın. Destek alın. Geçecektir
 
Benim istemediğim şey ders anlatmak, bu işi yapamıyorum, geriliyorum, herkes derse girmeden 5 dk önce bakarken ben 1 hafta boyunca çalışıyorum, bu beni paniğe sevk etti
Sizi anladım sanki biraz. Benzer durumu ben de ücretli öğretmenlik yaparken yaşamıştım. Sanırım mükemmeliyetçilik var sizde de.

Türkçe öğretmenliğini bitirdim, bir sene ortaokulda çalıştım zevkliydi. Sonraki sene liseye çıktı görevlendirmem. Her akşam aşırı geriliyordum. Erkek meslek lisesiydi, profil çok düşüktü, saygı sıfır derse ilgi sıfır vs. Ben ne anlatacağımı nasıl derste tutacağımı düşünüp duruyordum. Her akşam bir sürü etkinlikler, eğlenceli öğretici oyunlar vs araştırıp duruyordum. Eşim de aynı okulda üç yıldır kadrolu coğrafya öğretmenliği yapıyordu. Bakıyorum adam işten geliyor, dinleniyor film izliyor arkadaşlarına gidiyor gayet rahat.
Benim her akşamım ayrı stresli geçiyordu, onun rahatlığını gördükçe de daha çok gerilip sinirleniyordum.
Sonradan ben de alıştım tabi. Sınıfları tanıdıkça işler yoluna girdi.

Şu an çalışmıyorum ama bu ekonomide tek maaş gerçekten çok zor. Biz küçük bir ilçede yaşıyoruz, ona rağmen zorlandığımız aylar oluyor. Eşim hiç laf etmez ama mesela bir evimiz yok. Ne zaman ev alma konusu olsa çift maaş olsak daha kolay olurdu der, haklı adam ne yapsın.
Siz de maaşsız kalınca standartlarınız düşebilir, bunu kaldırabilir misiniz?
 
Sizi anladım sanki biraz. Benzer durumu ben de ücretli öğretmenlik yaparken yaşamıştım. Sanırım mükemmeliyetçilik var sizde de.

Türkçe öğretmenliğini bitirdim, bir sene ortaokulda çalıştım zevkliydi. Sonraki sene liseye çıktı görevlendirmem. Her akşam aşırı geriliyordum. Erkek meslek lisesiydi, profil çok düşüktü, saygı sıfır derse ilgi sıfır vs. Ben ne anlatacağımı nasıl derste tutacağımı düşünüp duruyordum. Her akşam bir sürü etkinlikler, eğlenceli öğretici oyunlar vs araştırıp duruyordum. Eşim de aynı okulda üç yıldır kadrolu coğrafya öğretmenliği yapıyordu. Bakıyorum adam işten geliyor, dinleniyor film izliyor arkadaşlarına gidiyor gayet rahat.
Benim her akşamım ayrı stresli geçiyordu, onun rahatlığını gördükçe de daha çok gerilip sinirleniyordum.
Sonradan ben de alıştım tabi. Sınıfları tanıdıkça işler yoluna girdi.

Şu an çalışmıyorum ama bu ekonomide tek maaş gerçekten çok zor. Biz küçük bir ilçede yaşıyoruz, ona rağmen zorlandığımız aylar oluyor. Eşim hiç laf etmez ama mesela bir evimiz yok. Ne zaman ev alma konusu olsa çift maaş olsak daha kolay olurdu der, haklı adam ne yapsın.
Siz de maaşsız kalınca standartlarınız düşebilir, bunu kaldırabilir misiniz?
İnanın öğrenciler benim kadar çalışmıyorlar derse, sınavları okuyunca pes diyorum. Bazı hocalar diyorki okuyup geç. Okumak da kendi saygısızlık gibi geliyor. Yapamıyorum bu stres fobiye dönüştü bende. Topluluk önünde konuşma fobisi edindim
 
İnanın öğrenciler benim kadar çalışmıyorlar derse, sınavları okuyunca pes diyorum. Bazı hocalar diyorki okuyup geç. Okumak da kendi saygısızlık gibi geliyor. Yapamıyorum bu stres fobiye dönüştü bende. Topluluk önünde konuşma fobisi edindim
İşi tamamen bırakmak yerine izin kullanma şansınız varsa biraz dinlenin, kendinizi dinleyin, belki daha doğru karar verirsiniz. Şimdi bu şekilde bir anlık bunalımla işi bırakıp yeniden de atanamazsanız daha kötü hissedebilirsiniz.

Ekonomik şartlar gittikçe zorlaşıyor. Psikolojik olarak hiç sevmediğim bir laftır ama inanın sizin yerinizde olmak isteyen birçok insan var.
Biraz kendinize zaman tanıyın, daha sakin düşünmeye çalışın. Alabiliyorsanız destek alın ve tekrar değerlendirin kararınızı.
 
İşi tamamen bırakmak yerine izin kullanma şansınız varsa biraz dinlenin, kendinizi dinleyin, belki daha doğru karar verirsiniz. Şimdi bu şekilde bir anlık bunalımla işi bırakıp yeniden de atanamazsanız daha kötü hissedebilirsiniz.

Ekonomik şartlar gittikçe zorlaşıyor. Psikolojik olarak hiç sevmediğim bir laftır ama inanın sizin yerinizde olmak isteyen birçok insan var.
Biraz kendinize zaman tanıyın, daha sakin düşünmeye çalışın. Alabiliyorsanız destek alın ve tekrar değerlendirin kararınızı.
Tavsiyeniz için teşekkür ederim, bu hafta eşimin görevlendirmesi son. Muhtemelen yenilenmeyecek. O esnada Bekleyecek birşeyim kalmayacak
 
Çok teşekkür ederim desteğiniz için. Ben de günün sonunda sizin gibi düşünüyorum, hiç çalışmak istemeyedebilirim. Eşimin sorumluluğu bana ve kızıma bakmak. Hoş! Çalışırken de pek değerli hissettirmiyordu. Sanırım benimki 10 yılın getirdiği bir birikimin patlaması. Eşimin beni bu işi bırakma konusunda anladığını sanıyordum arakadşına gittiğimizde ilk yaptığı şey işi bırakmak istediğimi ve nedenini söyleyip gülmek oldu. O an yine anladım ben değersiz bir çöpüm. Ne farkeder çalışıp didinmişim yıpratmışım…
Sizin vazgeçtiğiniz işiniz neydi? Sadece eşinizden mi destek gördünüz kendi aileniz ne düşündü.
Gunumuzde öyle değil eşin sorumluluğu eve bakmak . Hayat şartları tek maaşla zor artık çocuk büyüdükçe masraflar artiyor . Biz nasıl ev işlerinde , cocuk konusunda eşimizden yardım istiyorsak , bir erkeğe sen eve bak , bana , çocuğuma bak demek ne kadar doğru .
Çalışmak istemeyebilirsiniz eşinizle konuşursunuz . Siz nasıl çalışmak istemiyorsanız , eşinizde çalışan bir bayan ister . Bir çözüm bulun . Aklı selim oturup
 
Eşinizin sizinle ilgili hep çalışmanız gerektiği baskısıyla bahsetmesi kadınlık fıtratınızı incitmiş.
Daha nazlanmak, kadın gibi hissetmek, kadın gibi sevilmek istiyorsunuz ama şu zamanın erkekleri gibi o da parayı birinci sıraya koymuş.

Evet tek maaş geçinmek zor ama bir kadının sorumluluğu ve duyguları erkeklerle kesinlikle aynı değil. Eşine biraz dinlen, toparlan öyle karar ver demek bir erkeğe zor gelmemeli sonuçta sokakta kalmadılar.

Ayrıca bu kadar emek verip, mücadele edip sosyal medyadaki boş gezen, kolay paracılar kadar bile mutlu olamazsa insan durup bir sorgulamaya başlar.
 
Evet aynı şehirdeyim ama eşim gidecek 1 hafta sonra, ders yüküm fazla ve ilgi alanımla ilgili dersler değil bu da yetersizliği getirdi beraberinde ve topluluk önüne çıkmak istiyorum, fobi gelişti
Ücretsiz izin alın tedavi olun. Eßiniz anlayışsız olursa hala bişanma seçeneğine bakın. Ama işten temelli ayrılmayın.
 
Eşim görevlendirme geldi 1 yıl ama süresi dolu geri dönecek gibi görünüyor, buraya gelirken de suçlandım, geri dönmek istiyorum deyince de suçlanıyorum ama yapamıyorum keşke hiç olmasaydım bu hayatta
Neden mutlu olmadığınızı ben hala anlamadım. Tamam bi sebep var ama ne? Buraya konuyu açmışsınız yardım istiyorsunuz ama hiçbir sebep sunmadan kimse size tavsiye de bulunamaz. Asıl mutsuzluğu işinizi bıraktığınız da asgari ücretle çalışmak zorunda kalınca yaşarsınız bence.
 
Neden mutlu olmadığınızı ben hala anlamadım. Tamam bi sebep var ama ne? Buraya konuyu açmışsınız yardım istiyorsunuz ama hiçbir sebep sunmadan kimse size tavsiye de bulunamaz. Asıl mutsuzluğu işinizi bıraktığınız da asgari ücretle çalışmak zorunda kalınca yaşarsınız bence.
Topluluk önünde konuşma fobim var ve bir konu için 1 hafta çalışıyorum çok fazla dersim var, beni aşan dersler var, onların karşısında olduğumu hayal ettikçe panik atak geçiriyorum
 
Topluluk önünde konuşma fobim var ve bir konu için 1 hafta çalışıyorum çok fazla dersim var, beni aşan dersler var, onların karşısında olduğumu hayal ettikçe panik atak geçiriyorum
Topluluk önünde konuşamamak aslında çoğu kişinin yaşadığı bir sıkıntı bu konuyla ilgili psikoloğa görünseniz? Ben de sunum yaparken titrerdim resmen ama hoca her hafta yaptırınca artık alışıyorduk. Hemşirelikten neden vazgeçtiniz? Tekrar hemşire olabiliyor musunuz? bu konularda pek fikrim yok ama bence korkularınızın üzerine gidin. Konuştukça, iletişim kurdukça zevkli bi hale gelecektir.
 
Benim istemediğim şey ders anlatmak, bu işi yapamıyorum, geriliyorum, herkes derse girmeden 5 dk önce bakarken ben 1 hafta boyunca çalışıyorum, bu beni paniğe sevk etti
Yazdıklarınıza bakıyorum da sanki armut piş ağzıma düş yaşamak istiyorsunuz.
Bu işler ilk başta zordur, pratikte bir işi bilseniz bile onu teorikte haftalık bir program dahilinde vermek büyük emek ister.
O yüzden özellikle ilk yıllar ders hazırlıkları, materyal toplama, ders planları, soru hazırlama vs derken zorlayıcı yıllardır.
Öğretim görevlisiyseniz en az 3 (büyük ihtimalle 4) derse girmeniz gerekir ve tüm bu hazırlıklar her ders için ayrı ayrı yapmalısınız.

Bir de herkes alanı ile ilgili derse girecek diye bir kaide de yok. YL veya doktoranız var mı yoksa mesleki tecrübe ile mi atandınız. Ders anlatma veya materyal hazırlamada bu kadar zorlanmanız bana YL veya doktoranız olmadığını düşündürdü.
Bölümde sadece siz yoksunuz, diğer docalar (muhtemelen alanda doktora yapmış hocalar) da kendi alanları ile ilgili ders vermek istiyordur ya da uzun zamandır verdiği bir dersi size devredip yeni ders hazırlıklarıyla uğraşmak istemiyordur haliyle. Bu yüzden ders paylaşımlarında doğal olarak herkes istediği dersi alamaz, ister istemez bazıları alan dışı derse girmek zorunda kalır. (Bir de açık konuşalım, alımlarda da çoğu zaman farklı değerlendirmeler işin içine girdiği için gerçekten ihtiyaç dahilinde alanlardan gelen kişiler de işe alınmaz, sonra hadi bakalım , benim alanım senin alanın diye ders paylaşım kavgası başlar). Ama MissCherryBlossom MissCherryBlossom demiş, bunun kitabı var, internetteki kaynaklar var. Alan dışı olsa bile çalışırlır, anlatılır yani. Bu işin içinde olan herkesin yaptığı bir şey bu.

"Herkes derse girmeden 5 dk önce bakarken ben 1 hafta boyunca çalışıyorum" diyorsunuz ya işte o yüzden dedim armut piş ağzıma düş yaşamak istiyorsunuz diye. Çünkü o derse gitmeden önce 5 dk bakma olayı aynı dersi en az 3-4 yıl üst üste verince olur. Yani o 5 dk bakanlar da zamanında bir hafta hazırlanıp gidiyorlardı.

Bu işte ilk birkaç yıl zorlanırsınız ancak dersleriniz oturduğunda rahat edersiniz. Ha, ben buna gelemem derseniz de elbette ayrılabilirsiniz. Karar sizin sonuçta.
 
Son düzenleme:
Benim istemediğim şey ders anlatmak, bu işi yapamıyorum, geriliyorum, herkes derse girmeden 5 dk önce bakarken ben 1 hafta boyunca çalışıyorum, bu beni paniğe sevk etti

Bebişim tabi ki haklısın, bölüm başkanının tutumu tamamen yanlış. Deneyimin olan değil olmayan alaksız bir şeyler vermiş, burası zaten tamamen fiyasko. Tutumu da saçmalık ne demek konuşmamak, yorum kabul etmemek böyle yöneticilik mi olur Allah aşkına ... bir de ilk kez bu işi yapacak birine çok sayıda ders vermezsin ısınmasını beklersin. Yine de bence biraz çabayla tutunabilirsin. Dediğim gibi biraz materyal avı yap, otur konuyu kap, hazırlık yap ... zamanla kaparsın meseleyi. Yani tabi ki haklısın, çalıştığın yerin tutumu tamamiyle yanlış ve saçma. Yalnız şöyle bir şey var işsiz ne yapıcaksın, ben kocanı çok sağlam görmüyorum bence bir gelirin ve güvencen olsun. Senin yerinde olsam işte tutunup adamı boşamanın yollarını arardım. Sen tam tersi hiç tutunulmayacak bir dalı tutup garantili işi bırakma yolundasın çok yanlış strateji.
 
Topluluk önünde konuşma fobim var ve bir konu için 1 hafta çalışıyorum çok fazla dersim var, beni aşan dersler var, onların karşısında olduğumu hayal ettikçe panik atak geçiriyorum
Ben şeyi merak ettim , zaten anlattığınız dersler üniversitede aldığınız dersler, üstüne yüksek lisans da yapmışsınızdır. Konu üzerinde haftalarca ders çalışacak bir durum göremedim ben.

Üniversiteden mezun olalı 20 yıl olan ben şu anda üniversite okuyan meslektaşlarıma hiç ders çalışmadan ders anlatabilirim.
 
X