çok doğru bir yorum gerçekten insanlar anne yada baba olmaya hazırmıyım diye bir kendilerine sorsalar nufus yarıya inerdi. etrafımda da görüyorum çocuk evin neşesi, rızkınıdda allah veriyorla yetişmiyor. yetişenlerde heba oluyor. anne ve babalık dürtüden ziyade bilinçle olmalı . hakkını vermezseniz imtihanda ıstırapda olabilir.Adamin isteginin korkunç bir yanı yok aslinda. Sirf kadin annelik yapacak diye babalik yapmak istemedigi cocugu evlat edinmesi korkunç olurdu. Evlat edinmek oyle kolayca "aa cocugum olmuyor alayim evlatlik" denecek bir şey değil bana göre, ben de başkasinin cocuguna annelik edemezdim mesela bu kolayca yapilacak şey degil.
Bence kimse korkunç değil şu tabloda sadece dusunceleri uymuyor.
Konu sahibi zorla evlilik içinde durmuyor, boşanma hakki a sahip sonuçta.
benim eşimde istemedi , çocugu sevmemesinden kaynaklı değil ya yanlışlıklada olsa kalbini kırma olasılığından . insan bazen kendi çocuguna dayanamıyor . çocuk konusu çok hassas ,Doğru.. Ama zorla evlilik içinde duruyor demedim. Hayallerinden vazgeçmesin zaten.. Evlat edinmeye karşı çıkması tuhafıma gitti çünkü yıllarca çocuk sahibi olmaya çalışmışlar. Korkunçtan kastım aslında "benden olmayanı istemem" bakışı. Anne baba olmak isteyenlerin diyeceği söz değildir diye düşünüyorum. Belki de ta baştan eşi için çocuk meselesi konusahibi için olduğu kadar önemli değildi..
Sonuç ?bir iki gündür giremedim. yazılanlar ve iyi dilekler için teşekkür ederim. eşimi karşıma alıp konuştum. her şeyi ortaya döktük. olmuyor yürütemiyorum. sadece imkanlarım iyi diye ayrılmamazlık edemem. sana da bu saygısızlığı yapmaya hakkım yok dedim. elim kolum tutuyor ayrılıp çalışıcam şimdiki gibi bir hayatım olmasa da bir şekilde her şey düzelir dedim. o da sanırım aynı şeyleri düşünüyor. tekrardan herkese teşekkürler dostlar.
kimse böyle şeyler yaşamasın isterim. düşmanım bile yaşamasın.
Hakkınızda hayırlısı olsun, inşallah bundan sonrası gönlünüze göre olurbir iki gündür giremedim. yazılanlar ve iyi dilekler için teşekkür ederim. eşimi karşıma alıp konuştum. her şeyi ortaya döktük. olmuyor yürütemiyorum. sadece imkanlarım iyi diye ayrılmamazlık edemem. sana da bu saygısızlığı yapmaya hakkım yok dedim. elim kolum tutuyor ayrılıp çalışıcam şimdiki gibi bir hayatım olmasa da bir şekilde her şey düzelir dedim. o da sanırım aynı şeyleri düşünüyor. tekrardan herkese teşekkürler dostlar.
kimse böyle şeyler yaşamasın isterim. düşmanım bile yaşamasın.
Konudan alakasız ama nerde tedavi görüyorsunuz acaba, neyden kaynaklı azosperm ? Benim eşim de azosperm. Allah yardımcımız olsun.Benim eşim de azospermi şu an tedavi görüyoruz ama çok düşük bir ihtimali için çabalıyoruz. Benim aklıma asla boşanmak gelmedi yalnız boşanmak isteyeni de yadırgamam çok hassas bir konu bu. Boşanıp başkasıyla evlenince çocuk sahibi olacağımızın garantisi olmadığını unutmayın.
Evlat edinme konusuna gelince bu konuda da kimseyi yadırgayamam. Eşimle henüz bu konuda konuşmadık ama bu aralar benimde aklıma geliyor acaba evlat edinsek nasıl olur diye önce düşüncesi bile beni mutlu ediyor sonra kendi kendime "ya o anne - evlat, baba - evlat bağını kuramazsak ya Annelerimiz Babalarımız diğer torunlarından ayrı tutarsa ya ilerde çocuğa hissettirir onu değersiz dışlanmış hissettirirse diye vazgeçiyorum.
Ama çocuğum olsun ya da olmasın evlat edinelim ya da edinmeyelim aramızda başka bir sorun olmadıkça ben boşanmam. Nihai karar sizin. İnşallah hakkınızda en hayırlı olan kararı alırsınız.
MerhabaKonudan alakasız ama nerde tedavi görüyorsunuz acaba, neyden kaynaklı azosperm ? Benim eşim de azosperm. Allah yardımcımız olsun.
Hadi diyelim boşandınız evlenilecek adamı nerden bulacaksınız yani öyle bir aday var mı? Kendiniz bile söylediniz 20'lerimde değilim diye. Artık biriyle evlenmek çok zorlaştı sizin yaşınızdaki erkeklerin çoğu da bekar ve 20'lik kızların peşinde. Sevginiz yok anladığım kadarıyla zaten sevgi yoksa o ilişkiyi yürütmenin de pek bir manası yok. Yoksa nice böyle çiftler var, nasip buymuş diyerek yollarına devam ediyorlar.
Yazdıklarınızdan ve su cümlenizden adama koala gibi yapışmış birini görüyorum.yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyor
Size anne olmayı çok isteyen biri olarak yazıyorum. Anne olmayı çok istemenizi anlıyorum. Sizin durumunuzdan farklı bir şekilde ben bir rahatsızlık geçirdim ve ameliyat olmak zorunda kaldım bunun sonucunda hamile kalmamın zor olacağını biliyordum. Kendimi hep suçladım içten içe Allah'ım bi evladım olacak mı, eşime bi evlat verebilecek miyim diye çok ağladım. Tedavilere devam ederken birde baktık ki eşimde de farklı bir sorun varmış. Ben daha iyi durumdaymışım. Sorunu kendimde sanarken bambaşka birşey ile karşılaştık. Ama ben sizin gibi boşanmayı düşünmedim çünkü Allah nasip ederse olur, eğer kaderimizde evlat sahibi olmak varsa nasip olur yoksa ne yapsak olmaz diye düşünüyorum. Hemde eşime olan sevgim var onu bırakmayı ondan vazgeçmeyi düşünemem. Eşiniz keşke evlat edinmeye ikna olsa ama bir çok erkek kendi kanından olmayan bir bebeğe babalık yapamayacagına inanıyor benim eşimde bu düşünceye sahip, biz kadınlar annelik hisleriyle bir bebeğe gerçekten öz annesi gibi bakabiliriz ama erkeklerin bir çoğu malesef bizim gibi değiller. Benim size anlatmak istediğim şu ki evlat sahibi olmak tabiki çok güzel ve özel bir duygu Allah hiçbirimizi bu duygudan mahrum etmesin ama aynı sorun sizde olsa ve eşiniz sizi bu sebeple bıraksa eminim sizde kırılır incinirdiniz. Eğer eşinizi sevmiyorsanız ki bana biraz sevmiyorsunuz gibi geldi bu kararı düşünebilirsiniz ama birbirinize olan sevginiz varsa sırf bebek olur düşüncesiyle evliliğinizi bitirmeyin. Sizin çocugunuz olacaginin da garantisi yok, yeniden evlenseniz evlendiğiniz kişinin çocuğu olacagının yada çocuk isteyeceğinin garantisi yok. Plan yapmayın kalbinizin sesini dinleyin umarım tüm güzel dilekleriniz bir gün gerçekleşir size de anne olmak nasip olurmerhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
ilave: arkadaşlar okuyan ve cevap verenlere teşekkürler, aslında beni endişelendiren yaşım. 35 yaş. boşanmak istiyorum bir an önce çünkü ilerliyor yaşım. boşandıktan sonra bir süre evlenemem. bu sağlıklı olmaz. dolayısıyla haklıyım değil mi?
Ben çocuk için evliliği bitirmek istediği için öyle dedim. Kadın olsun erkek olsun sırf çocuk için bir evlliği bitirmek bu kadar kolay olmamalı. Sonrası zaten hüsran oluyor. Şayet konu sahibi eşini sevmiyorsa zaten sürdürmesin öyle bir evliliği iki tarafa da işkence.Ne yapsın peki konu sahibesi, başkasını bulamam diye istemediği bir evliliğe devam mı etsin? hayatımda duyduğum en berbat evlilik sürdürme sebebi olabilir, başkasını bulamamak. Burda başkasını bulamam diye adamı yedekte tutuyorum yazan kadınlar taşlanıyor, adama acıyorum sevmiyorsan bırak deniyor, işimize gelince karşı tarafı kandır gitsin, dürüst olmana gerek yok diyebiliyor muyuz?