- 12 Mart 2021
- 2.072
- 3.843
Adam da niye evlat edinmeyi kabul etmiyor anlamış değilim
Erkekler zaten doğuran , taşıyan taraf değil
Çocuk ellerine geldiğinde baba olduğunu anlıyorlar.
Yani durumda evlat edinmeye karşı olmakta çok saçma geliyor bana
Tedavi olmuşlar ama olmamış yine deBurayı ben de anlamıyorum. Kadın çocuk yapayım diyor hayır, tedaviye gelmem. O zaman evlat edinelim ona da hayır eee o yok bu yok her şeye hayır bu kadın ne yapsın canım kardeşim?
Bir konu dışında her cümlenize katılıyorum ama annelik içgüdüsü diye yadsınamaz bir gerçek var.
İlk evliliğimi yaptığımda 34 yaşındaydım ve eşim benden 12 yaş büyüktü. Daha önce iki kez evlenmiş ve ikinci evliliğinden lise çağında bir de çocuğu vardı annesi ile yaşayan. Ve evlendikten sonra bana çocuk istemediğini, böyle bir niyetim vardıysa, bunu ona baştan söylemem gerektiğini falan anlattı.
"İnsan böyle bir pazarlıkla evlenmez. Aile olmak için evlenir. Ayrıca bunu çiftlerin genelde çoğu ister ve çocuk istemiyor olmak ekstrem bir durumdur. Bunu senin bana söylemen gerekirdi." dedim ama uzlaşma yolu bulamadık asla. Beş yıla yakın o adamla evli kaldım. Bitkisel hayatta gibi yaşadım. Benim daha önceden hiç tatmadığım tüm duyguları (ilk evlilik, ilk ebeveynlik vs) o benden çok önce yaşayıp tüketmişti. Bunları bile bile niye evlendin diyenler olacaktır. Bilmiyordum. Evlenene kadar hiçbirini söylemedi. Artık evli olduktan sonra rahatladı ve pervasız davrandı. Sonuçta bir gün, gelip bana ütülü gömleği kalmadığını söylemek üzereyken konu nasıl olduysa boşanmaya geldi. "Benimle bir geleceğin yok, git yolunu çiz, kimle istersen onla yaşa ve anne ol" dedi. Yaşım 39 olduktan sonra!
Ben de aynı gün boşanma protokolü hazırladım ve bir hafta sonraya gün verdiler. Hiçbir şey talep etmeden, tek kuruş istemeden ve ne yapacağımı hiç düşünmeden boşandım ondan. Dilekçe verdiğim gün eski bir dostum aradı ve bana İstanbul'dan iş teklifi yaptı. Buraya gelmeyi düşünmez misiniz dedi.
Eşim devlet memuruydu ve zaten Anadolu'ya İstanbul'dan gitmiştik. Ben gelirim dedim, zaten boşanıyorum. Bu teklif ilaç gibi geldi ama yetmezdi. Kendime ait değerli şeylerimi sattım ve boşanma davasından hemen sonra ilk uçakla İstanbul'a gittim. Berbat bir süreçti. Perişan oldum, iş kabus gibiydi, bulduğum evden çıkmam gerekti. Detayı aşırı uzun bir hikayeydi. Ama benim hikayemdi.
Sonra hepsi çözüldü. Yıllarca konuşmadığımız abim aradı, ona içimi açtım ve sana ihtiyacım var dedim, yardım etti, annem benimle yaşamaya karar verdiğini söyledi ama hiçbirine gerek kalmadan bir telefon aldım ve bir şirket iş ilanları sayfasından özgeçmişime ulaşmış bana iş teklif etti, görüştüm ve beklediğim ücretin de üzerinde maaş verdiler, başladım. Yeni evimi kurdum düzenledim her şeyimi tamamladım. Rüya gibi bir evim oldu. Sonra bir adamla tanıştım bir yıl kadar sonra ve onla evlendim. Her şeyimi ardımda bırakıp onla gittim. Bütün hikayemi ona anlattım. Onun da bana benzer bir boşanma öyküsü vardı ama gerekçeleri başkaydı. Yaşlarımız yakındı. Onun da bir çocuğu vardı annesi ile yaşayan ama o adam benimle yeniden baba olmak istiyor. Benimle aile olduğuna inanıyor ve her koşulda benim yanımda duruyor.
Şimdi 41 yaşındayım ve anne olmaya hazırlanıyorum. Bu duyguyu yaşamak istiyorum. Belki yine anne olamam, belki bu kez de yaşım buna izin vermez ama biliyor musunuz, en azından bunu benimle beraber isteyen bir yol arkadaşım var.
Anne olmak istediğim için suçlanmadığım bir hayat yaşıyorum.
O nedenle konu sadece anne olalım, soyumuz yürüsün konusu değil.
Konu, doğru anlaşılmak.
Konu sahibi hemcinsime de şunu söylemek istiyorum.
Siz yeter ki yola çıkın, dünya kenara çekilip yol verir.
Cesaret korkusuz olmak demek değil, korkularına rağmen yola çıkabilmektir derler.
Konfor alanınızı terk ederek başlayın. Asla geç değil.
Sevgiler.
yaşım da ilerliyor. 20 lerimde değilim ki. 35 yani. anksiyete ilaçlarım olmasa kafayı yemişt
Kesinlikle katılıyorum basit bir istek değil ki annelik içgüdüsü çok farklı "ben başkasının çocuğuna babalık yapamam" diyerek kestirip atılacak birsey değil. Evet illa kabul etmek zorunda değil adam ama konu sahibi evcil hayvan seviyorsa yavru sahiplenip hediye edebilir, durumları iyiymiş beklemediği bir anda yetimhaneye gidip çocuklarla vakit geçirmesini sağlayabilir (belirli araliklarla tekrarlanabilir.). Belli dönemlerde koruyucu ailelik önerebilir yani evet kendi çocuğunun yerini tutmaz ama eşinin gönlü hoş olurdu ama adam umursamamis.Bencil erkeklerden nefret ediyorum gerçekten, karşısındaki de insan mı, o insan ne yapar ne eder hiç umurlarında değil... konu sahibesinin karşısında da aynı böyle biri var, madem konu sahibesinin çocuk isteğine adam ölü taklidi yapıyor burdaki gereksiz, iyi günde köyü günde romantizmine hiç gerek yok.
İnanın bana annelik vicdandır. Dogurmakla olunmuyor.merhaba arkadaşlar, çok giremiyorum koşturmacadan. herkese tekrar teşekkür ederim. boşanma davası açtık. bundan sonrası için ne olacak göreceğiz.
evlilik ve çocuk defterini kapattım artık. kendimi işime gücüme vereceğim. zaten etrafıma bakacak halim de vaktim de yok. ekonomik olarak durumum iyileşirse evlat edinmeyi düşünüyorum. koruyucu ailelik de olabilir. illa kendim doğurmama gerek yok. annesiz babasız bir çocuk bu pis dünyada hayatı mahvolup gideceğine benim yanımda en azından eğitim vs. açısından güzel bir hayat yaşasın isterim. ben de onun sayesinde annelik duygusunu tatmış olurum.
hepinizi öptüm.
Hayırlısı olsun hakkınızda. Aşka kapınızı kapatmayın biz kadınlar aşkla sevgiyle çiçekleniriz. Gençsiniz. Dilerim Allahtan isteklerinizi size sunan bir hayat versin size bundan sonramerhaba arkadaşlar, çok giremiyorum koşturmacadan. herkese tekrar teşekkür ederim. boşanma davası açtık. bundan sonrası için ne olacak göreceğiz.
evlilik ve çocuk defterini kapattım artık. kendimi işime gücüme vereceğim. zaten etrafıma bakacak halim de vaktim de yok. ekonomik olarak durumum iyileşirse evlat edinmeyi düşünüyorum. koruyucu ailelik de olabilir. illa kendim doğurmama gerek yok. annesiz babasız bir çocuk bu pis dünyada hayatı mahvolup gideceğine benim yanımda en azından eğitim vs. açısından güzel bir hayat yaşasın isterim. ben de onun sayesinde annelik duygusunu tatmış olurum.
hepinizi öptüm.
Ne kadar da yanlış ve bencilce bir tutum aynı şey sizin başınızda olsaydı eşinizin sizi boşalmasını ister miydinizkısırlık boşanma gerekçesi değil diye biliyorum. anlaşmalı boşanırsak zaten böyle bir şeye gerek kalmaz. onun da gururu incinsin istemem mahkemede filan.
İyi okumadınız sanırım hanımefendi eşi çocuk sahibi olamıyor diye değil bu duruma ne tedavi ile ne evlat edinme yöntemi ile bir çözüm getirmek istemediği için ayrılıyor. Yani adam tedaviyede adam gibi yanaşmıyor kaba tabirle ne emmeye ne gömmeye. E bu kadının dünya gözü ile ana olmaya hakkı yok mu? yataktan 2 gün geri çevirse adam kapının önüne koyar kadınlık yapmıyor diye. Ayrıca bir erkek gençliği ve güzelliği için bir kadınla evleniyorsa bir kadında erkekle parası için pekala evlenebilir sıkıntısı nedir?Siz nasıl insansınız ya para için adamla beraber olduğu yetmiyor bide adamın infertilite sebebiyle terketmek istiyor.
Kanser olupta terletmeyen farki yok bunun hanfendi sevseydin eşini ayrılığı düşünmezdin hiç çocuğu falan bahane etme.
Benim eşimde de sperm yavasligindan dolayı infertilite vardı tüp bebek yaptık tuttu şükür evladımız var ama olmasaydı da bin yıl geçse eşimi dunyalara degismezdim ayrılmayı asla düşünmedim düşünmem de hele böyle bir sebepten.
Sevgisiz evlilikler yapıyorsunuz sonra çocukları bahane edip boşanıyor ya da bosanamiyorsunuz nasıl insanlarsiniz siz ya toplum ruh sağlığı bozuk yemin ederim
Sperm bağışına sıcak baksa çok iyi olur. Hem anne olursunuz hem boşanmaya gerek kalmazmerhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
ilave: arkadaşlar okuyan ve cevap verenlere teşekkürler, aslında beni endişelendiren yaşım. 35 yaş. boşanmak istiyorum bir an önce çünkü ilerliyor yaşım. boşandıktan sonra bir süre evlenemem. bu sağlıklı olmaz. dolayısıyla haklıyım değil mi?
siz tedavide embriyoglue kullanmistiniz galiba o tedavinizden mi bebekleriniz oldu?Evlendikten sonra bebek istedim maalesef sorun bende ve tedavi görmek zorunda kaldık ilk başta kabullenmem çok zor oldu ama eşim çocuk olmazsa da olur yeterki sen yanımda ol derdi, eğer benden bu sebeple ayrılsaydı çok üzülürdüm ama anlardım. Neyse ki çok şükür tedavi ile ikizlerim oldu zor bir süreç biliyorum ama eş sevgisi çok önemli. Hiç anne olamama fıkır benim için çok korkunçtu ama eşim hiç önemsemedi, olmasa da olur derdi. Bence ilk sırada eşinizle olan sevgi sonra bebek gelmeli. Verdiğiniz karar ne olursa olsun hayırlısı olsun derim.
Sizin yasiniz 35, bu saatten sonra bosanip, bir daha birini bulup evlenip ne ara cocuk yapacaksiniz? Kaldi ki en iyi ihtimalle, 40 yasinda cocuk yaptiniz diyelim bir sekilde saglikli bir birey geldi dünyaya, bu cocuk 20 yasina geldiginde siz 60 yasinda olacaksiniz. 60 yasina kadar saglikli ve enerjik sekilde yasayabilecek misiniz? Kaldi ki ikinci esiniz olacak kisinin yasi da onemli bu konuda. Emekli maasi ile üniversitede cocuk okutabilecek misiniz? Sizce bu dünyaya getireceginiz cocuk icin ne kadar saglikli?merhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
ilave: arkadaşlar okuyan ve cevap verenlere teşekkürler, aslında beni endişelendiren yaşım. 35 yaş. boşanmak istiyorum bir an önce çünkü ilerliyor yaşım. boşandıktan sonra bir süre evlenemem. bu sağlıklı olmaz. dolayısıyla haklıyım değil mi?