- 13 Haziran 2022
- 1.313
- 2.402
- 29
Rica ederım .3 yasında cocugum var hala hamıle bırını gorunce bı ıclenıyrm:)Sacmalık ama oyle.O yuzden cok hassas oluyor ınsan o donemde.İlginize tesekkurler.konu başlığını düzeltmeye çalıştım yapamadım, şikayet kısmından mesaj ilettim infertilite olarak düzeltilmesi için. belki mümkündür. haklısınız, hassas olanlar üzülenler olabilir. teşekkürler.
Cevabımı beğenmedikten sonra aynı şeyi yazmak oldukça ironik! Benim cevabımla sizin cevabınız arasında ne fark var?
Evlatlık çocuk alırlarsa karşı taraf anne olurken ,erkekte baba olmayacak mı? Yani eşim üzülmesin alalım diyerek duygusal verilecek bir karar değil.Eve yavru kedi alınırken bile tüm aile bireylerinin ikna olması gerekiyorken çocuk sahibi olmaktan bahsediyoruz.Yorumlardan birinde çocuk veremeyen adam tabiri var ki kadınlar içinde kullanılır ya çok çok iticidir.Çocuğu olmayan kadınların nelere hatta ikinci bir kadın zorbalığına maruz kaldığı bir ülke burası.Sağlık sorunları nedeniyle çocuk sahibi olamamak bir eksiklik değildir ve kadın ya da erkek bu durumu birbirine karşı boşanma için tehdit olarak kullanmamalıdır . Evlatlık yolu ile sahip olunacak çocuğu kadın ve erkek aynı derecece istemelidir yoksa yurtdışında sperm bankaları var.Maksat sadece anne olmaksa daha mantıklı.Sırf kendisi istemediği için, evlat edinerek yaşayacağım anneliğime engel olan bir adam (!) ile asla evli kalmazdım.
Anne olma isteğinizi çok iyi anlıyorum ama bu şekilde değil.. kimseyi damızlık gibi evlenmeden teste falan gönderemezsiniz. Evlilik böyle bişey de değildir zaten, bu arada sizin de rezervinizde sıkıntı olmasa bile -ki varmış- başka sebeple de çocuğunuz olmayabilir.. Bunun bir standardı testi de yoktur. Her zaman "sağlıklı yumurta ve sağlıklı spermden sağlıklı gebelik elde edilebilir" diye bir önerme doğru değildir. Gebelik elde edilse bile sağlıklı devam etmesi veya doğması da kesin değildir. Yani yağmurdan kaçarken doluya tutulma ihtimaliniz de yok değil. Eşinizi sevdiğinizi düşünmüyorum zaten bu evlilik bu sebepten bitmeli bana kalırsa.. Ama size biraz sakin olmayı tavsiye ediyorum öncelikle.. Yıllarca bebeklerini kaybetmiş ve sonunda bir sürprizi kucaklamış biri olarak, böyle konularda biraz kaderci olduğum doğru, size de biraz geniş düşünmenizi öneririm..helal süt emmiş anlayışlı bir adam bulursam söylerim zaten böyle böyle çocuk istiyorum yumurta rezervim de az . başından açıkça konuşurum. o da kontrol olur. kabul ederse tabii. aahahha iyice sıçtım batırdım ha.
Ama sen beni hiç anlamamışsın...Evlatlık çocuk alırlarsa karşı taraf anne olurken ,erkekte baba olmayacak mı? Yani eşim üzülmesin alalım diyerek duygusal verilecek bir karar değil.Eve yavru kedi alınırken bile tüm aile bireylerinin ikna olması gerekiyorken çocuk sahibi olmaktan bahsediyoruz.Yorumlardan birinde çocuk veremeyen adam tabiri var ki kadınlar içinde kullanılır ya çok çok iticidir.Çocuğu olmayan kadınların nelere hatta ikinci bir kadın zorbalığına maruz kaldığı bir ülke burası.Sağlık sorunları nedeniyle çocuk sahibi olamamak bir eksiklik değildir ve kadın ya da erkek bu durumu birbirine karşı boşanma için tehdit olarak kullanmamalıdır . Evlatlık yolu ile sahip olunacak çocuğu kadın ve erkek aynı derecece istemelidir yoksa yurtdışında sperm bankaları var.Maksat sadece anne olmaksa daha mantıklı.
Ben diyorum cevabımda, ben olsam asla evli kalmazdım diyorum.Cımbızlamayıp tamamını alıntılansaydınız eğer farkı görürdünüz. Devamında ‘O da kendince haklı. Tek bir doğru yok.’ yazmışım.
Sizin beğenmediğim mesajınızdaysa “Sırf kendisi istemediği için, evlat edinerek yaşayacağım anneliğime engel olan bir adam (!) ile asla evli kalmazdım” yazıyor.
Evlat edinmek bir başkası istiyor diye yapılacak bir şey değil. Konu sahibi eşi evlat edinmeyi düşünmüyor diye boşanmak isteyebilir ama kişi bunu istemiyor diye kötü olmaz. Başkasının çocuğuna anne baba olmak herkesin kaldıramayacağı ağır bir sorumluluk. Sonrasında yapamıyorum demektense baştan istememek anormal değil. Bunu istememekte kişisel bir tercih. Buna saygı duymamanız ve sırf bu sebepten bir insanın adamlığını sorguladığınız için beğenmedim mesajınızı. Aynı şeyi yazmamışız yani
Ben diyorum cevabımda, ben olsam asla evli kalmazdım diyorum.
Ne iş yapıyor eşiniz ?teşekkür ederim. etrafımdaki insanlara söylüyorum gerizekalı mısın neyin eksik bu devirde böyle bir sebepten boşanılır mı boşver çocuk olmazsa olmasın diyorlar kafayı yedim artık. çocuk görsem ağlıyorum. ilaç kullanıyorum sürekli.
Kendi istemiyor diye evlatlık çocuk alıp yaşayacağım anneliğe engel olan bir adamla evli kalmazdım diye yazdınız.Bende diyorum ki ilgili kişi evlatlık çocuk alarak tek başına anne olmuyor.Sadece anne olmak isteyen gitsin sadece anne olsun,ama adamada sende baba olacaksın,maddi manevi çocuk büyütecez dersen eşit söz hakkı doğar .Tam tersi olsa kadının çocuğu olmasa adam evlatlık alalım dediğinde kadın hayır derse ,baba olma hakkı elinden alınıyor diyebilir miyiz.Kadın kocasını sevmiyor kök neden bu.Çocuk meselesi üstüne tuz biber ekmişAma sen beni hiç anlamamışsın...
merhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
ilave: arkadaşlar okuyan ve cevap verenlere teşekkürler, aslında beni endişelendiren yaşım. 35 yaş. boşanmak istiyorum bir an önce çünkü ilerliyor yaşım. boşandıktan sonra bir süre evlenemem. bu sağlıklı olmaz. dolayısıyla haklıyım değil mi?
Canım ben bu görüşe hiç katılmıyorum. Çünkü "korkunç" insanların istisnasız tümü, doğurmuş olmak için şuursuzca üreyen korkunç ebeveylerin eseridir. Yani ana baba öldürecek noktaya gelebilmiş her insan aslında baştan ayağa o ana babanın eseridir...Hatta keşke bütün korkunç ebeveylerin yetiştirdiği korkunç insanlar sadece ana babalarina zarar verse de topluma musallat olmasalar...o kadar diyeyim.
çocuk konusu çok hassas , sanki evlilik için şart olmaz olmazı. Öyleyse neden 3-5 çocuklu aileler daha çok boşanıyor. maddi konularda önemli ama esas olan sevgi saygı değil mi. evlilik içinde esas olan sevgi saygı ve güven. bizler neden kendimizi damızlık olarak görüyoruz oda ayrı bir konu. evlatlık kısmı için yorum yapmıyacagım eşinizin kendi tercihi. ne kendinizi nede eşinizi üzmeyin size tek tavsiyem herkesin bir şeyleri eksik ama bir şekilde tamamlıyor sizde evliliğinizi sevginizle tamamlayın. sizde yumurtlamada sıkıntı olsaydı eşiniz sizi boşar mıydı. çok gaddarcamerhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
ilave: arkadaşlar okuyan ve cevap verenlere teşekkürler, aslında beni endişelendiren yaşım. 35 yaş. boşanmak istiyorum bir an önce çünkü ilerliyor yaşım. boşandıktan sonra bir süre evlenemem. bu sağlıklı olmaz. dolayısıyla haklıyım değil mi?
Şöyle söyliyim benim kuzenim 15 yıllık evli oda ayrılma aşamasına kadar geldi yaşı 40 ve 40 yaşında hamile kaldı şimdi çocuğu büyüdü 7 aylık oldumerhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
ilave: arkadaşlar okuyan ve cevap verenlere teşekkürler, aslında beni endişelendiren yaşım. 35 yaş. boşanmak istiyorum bir an önce çünkü ilerliyor yaşım. boşandıktan sonra bir süre evlenemem. bu sağlıklı olmaz. dolayısıyla haklıyım değil mi?