Bence bosanmak icin yeterli bir sebep, tabi rahatinizdan vazgecebilirsenizmerhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
Eksilerini ve artılarını kendiniz içinizde tartmışsınızdır. Konfor alanınızı bırakabilirseniz, yapabilirsiniz bence.
Yani sonuçta evlenmeden önce çocuk sahibi olamayacağınızı bilmiyormuşsunuz. Hani bilerek kabul edip, sonradan vazgeçseniz, yarı yolda bıraksanız olmaz derdim ama, bu durumda bence haklısınız gibi.merhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
merhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
Yani sonuçta evlenmeden önce çocuk sahibi olamayacağınızı bilmiyormuşsunuz. Hani bilerek kabul edip, sonradan vazgeçseniz, yarı yolda bıraksanız olmaz derdim ama, bu durumda bence haklısınız gibi.
Ama şöyle bir şey de var, yumurta rezerviniz azmış, 2. Bir evliliğe henüz sıcak bakmıyormuşsunuz. Mizacınız çekingenmiş. O yüzden yumurtalarınızı dondurun bence. En azından korumuş olursunuz az olan rezervi
Anladığım kadarıyla eşinizi artık sevmiyorsunuz, yaşam koşullarınız iyi diye berabersiniz. Çocuk mevzusunun haricinde, sevmediğiniz biriyle evli kalmayın. Her ikinize de yazık olur
Huzurunuz yoksa, mutsuzsanız, illa ki çocuk da istiyorsanız bunlar boşanmak için gayet yeterli. Yaşlandığınızda o gelir sizi mutlu etmeyecektir.zor olacak ama bırakacağım. zaten böyle de huzurum yok.
Bu konu üzerinden daha genel bir yorum yapmak istiyorum. Bazen mutluluğumuzu tek bir faktöre bağlıyoruz. Evlenmek, iş bulmak, çocuk sahibi olmak gibi. Böyle bir eksikliğimiz olduğunda sanki mutsuzluğumuzun tek sebebi buymuş gibi davranıyoruz. Ben açıkçası bu kadar önem atfedilip anlam yüklenen şeylerin sonradan hayal kırıklığı yaratabileceğini düşünüyorum. Mutlu insan çoğu koşulda mutlu, mutsuzluğa eğilimli bir insan da çoğu koşulda mutsuzmuş gibi geliyor. Siz eşinizden ayrılınca ve başka birinden bir şekilde çocuk sahibi olunca kesinlikle tüm sorunların çözüleceğine inanıyor musunuz? Artık mutlu olacak mısınız sizce?
Çocukla imtihan edilme de sonra... damızlık sanki adam