Bende 2. evliliğimi yaptım. Hatta başka sayfalarda yazılarımda oldu. Bu tarz bir birliktelik ya da evlilik geçirenlere yorum yazıyorum. Bende çok erken evlendim ve ilk evliliğimden 2 oğlum oldu. 11 sene evli kaldım. Aldatma, kumar harici herşey vardı. Psikolojik şiddetin dozu öyle bir hale geldimişti ki sadece ben değildim hedefi, çocuklarımın da psikolojisi bozulunca cesaret ettim ve boşandım. Bu arada oldukça kariyerli, hukukçu bir bayanım. İktisat mezunuydum. Evliyken önce kpss ile memur oldum. Memurken sınavlara hazırlandım hukuk okudum,avukat oldum. Kendi Kurumumumda görevde yükselme sınavı ile avukat kadrosuna yerleştim. Asla pes etmedim, kendimi bırakmadım. Çocuklarımla 3 kişilik bir hayat kurdum. Annemden miras olarak ev kalmıştı, evliyken araba da almıştık. Ama maalesef arabayı eski eşe vermek zorunda kaldım. Tüm yaptıkları kanıtlı ve deliller ortada olup herşey lehime olmasına rağmen (ki ben hukukçuyum %100 kazanacağım yüksek tazminatlı bir davaydı) dava süreci istinaftı, yargıtaydı en az 4 yıl süreceğinden göze alamadım. Anlaşmalı boşansın diye arabayı teklif ettim. Oda kabul etti çekti gitti. Araba oldukça yüksek modeldi. Şuan fiyatı 2 milyon civarıdır. Başka türlü kısa yoldan ondan kurtulamayacaktım. Boşanma süreçlerini en detayıyla bildiğimden göze alamadım. En nihayetinde kurtuldum dedim. 2 sene kendi halimdeydim. Sonra şimdiki eşim karşıma çıktı. 9 ay sevgili olduk. Oda kamuda çalışıyor bende kamuda çalışıyordum. Ayrı şehirlerdeydik ve bende 2 çocuk olduğundan görüşmelerimiz çok zor oluyordu. Eş durumu tayini yapalım aynı şehirde olalım en azından dedik. Onun kurumu tayin talebini reddetti. Dava açtık. Bu arada evleneli şuan 6 ay olmuştur. Evlendiğimiz andan itibaren adam çok değişti. Narsist kişilik özellikleri göstermeye başladı. O kadar tutarsız, saçma hareketleri var ki yazarak burda zaman kaybetmek istemem. Benimle sürekli bir ego savaşı halinde. Her daim çekip gitmeleri var. Ki biz ayrı şehirlerden evlilik yürütüyoruz arada aynı eve giriyoruz. Ne zaman aynı evde olsak olaylar bitmek bilmez. Eve gelmez, yüzümüze bakmaz, instagramdan fake hesaptan bana mesaj gelir başka kadınlardan, benim eski eşi problem eder, çocukları en başında severken babasına mı versek demeye bile başlamıştı. En ufak şeyde hep çekip giden taraf oldu. Ben asla onun bu manüpüle edici oyunlarına gelmedim, kavga etmedim, kendimden ödün vermedim. O çekip gittiyse nereye bile demedim. Herkes bulunduğu evdeki kapının yerini bilir. Gitmek isteyen her zaman gider. Asla dur demem. Tüm süreç sonunda boşanmaya karar vermiştim ama bu süreçte hamile olduğumu öğrendim. Şimdi niye çocuk yaptın demeyin bazen korunsanızda olabiliyor. Aldırmak istedim baba onayı istediler. Adam zaten benden ayrılmak istemiyor ki ve de ilk çocuğu asla vazgeçmez bebekten. Sorsanız beni çok seviyor, bensiz ölür. Gerçekte durum çok farklı, o hiç hayatımda yok ki. Hala aynı karardayım onu ikna etmeye çalışıyorum anlaşmalı boşanmak için. Yalvarışları devam etmekte...
Bu yaşadıklarımdı. Hepsini ben yaşadım ve benim kararımdı. Yaptıklarımın arkasındayım. Alnım açık ve kendimle gurur duyuyorum. Kendime yakışmayan ya da gayrı meşru bir ilişkide bulunmadım. Ben sadece sevmek ve sevilmek istedim. Sırtımı yaslayacak birini istedim. Ama sonuç hüsran oldu. İnan insanların ne söyleyeceği düşündüğüm son şey. Yine yeniden önüme bakıyor hayatıma devam ediyorum. Bizler çok güçlüyüz. Sende, bende başaracağız. Buna çok içten inanıyorum...