- 1 Temmuz 2012
- 1.394
- 2.093
-
- Konu Sahibi esen_ruzgar
- #61
İsterseniz empati yapamadığımı düşünün, isterseniz dar kafalı olduğumu ama bir çocuk kaç yaşında olursa olsun anne babaya ihtiyaç duyar . En başta ikinci evlilik yapılırken ilk konu çiftin çocukları olmalı bence. "Çocuklar nenelerde" fikri bana ters onların çocukları değil onlar bakmak zorunda da değil. Ebeveynleri kim ise o yükümlüdür. He şartlarınız elvermez bakamazsınız babasına verirsiniz. Aynı şey eşiniz için de geçerli çocuğu annesine verebilir babaannesine değil. Çocukla yapılan evliliklerde ben evlilik kararında ilk önceliğin çocuk olmasından yanayım. Tamam gençmişsiniz ama siz kendi seçiminizin bedelini ödediniz ayrılarak, ya çocuk onun ebeveynden uzak büyümesi neyin bedeli ?Herkeze merhaba,2.evliliğim 7 senedir sürmektedir,benim 1.evliliğimden 19 yaşında kızım var eşimin ise 1.evliliğinden 10 yaşında oğlu var çocuklarımız yanımızda değil annenne ve babanne tek oldugundan onların yanındalar.7 senedir gelgitler içerisindeyim yaşım 37 eşim benden 3 yaş küçük bazen çocuk olsun çok istiyorum lakin korkularım var iyi bir gelecek verebilirmiyiz özlük üveylik olurmu ,1.evliliğim çok sorunlu oldugu için ya başıma yine öyle şeyler gelirse (aldatma dayak sorumsuzluk)birtane daha çocuğu babasız büyütme gücünü kendimde görmüyorum 7 senedir eşimden tek şikayetim sinirlenince bağırması küfür etmesi başka bir sorun yaşamadım ama ya yaşarsam korkusu var hep içimde ve çocuk evde olursa bağırmalardan korkar psikolojısı bozulur diye düşünüyorum eşim çok istiyor o hep çocuk nasıbıyle dogar kafasında,kızıma haksızlık yaparmıyım acaba benim evlenmemi anlayışla karsıladı destek oldu ama içinden neler düşünür bilemiyorum kızım ben hep mutlu oluyum ister yeni bi çocuk fikrinide ben mutlu oluyum diyip kabul ederse onun omuzlarına çok ağır yükmü veririm ben özel bir firmada yönetici olarak çalışıyorum doğum yapıp işten çıkamam bu bizi maddi açıdan çok zora sokar gelgitlerim çok fazla lütfen fikirlerinizi benimle paylaşırmısınız
Bebek olursa eşim üstüme çok düşer,öyle böyle değil demişsiniz de eşiniz daha 10 yaşındaki evladının üstüne düşmemiş ki sizinle evlendiğinde çocuk 3 yaşındaymış yani bebekmis.evladinin üstüne dusmeyip evlenince babaanneye gönderen bir adam sizin üstünüze mi düşecek.sirf eşinizden ilgi görebilmek için çocuk yapmayı düşünüyorsunuz,evliliğinizde sorun teşkil eder diye kızınızı anneanneye birakmissiniz.esiniz çocuğunuzdan önce geliyor.esiniz için ilk çocuğunuzu birakmissiniz,şimdide eşiniz için 2.cocugu yapmayı planliyorsunuz.hersey eşiniz için.diger 2 çocuğa çok uzuldum
Evladinizi baskasi buyutmus. Yaninizda degilmis. Simdi ikinci cocugun sorumlulugunu nasil alacaksiniz? Cocuklara uzuldum. Calistiginizdan dolayi evladinizi yaniniza almamissiniz. Peki ikinci cocugunuza nasil bakacaksiniz?eşimin çocuğu 10 yaşında küçük okula gidiyor,kızımda annenneye bakmıyor annenne kızıma bakıyor biz eşimle çalıştığımızdan dolayı yanımıza almamız mümkün değil,kızım bu sene üniverseteye gidiyor şehirdışına ama lütfen yorum yaparken iyi okuyun 30 yaşında dul kaldım ve dul yaşamanın zorluklarının altında ezildim artık da evlendim bir nevi kurtuluş yolu oldu malum ülkemizde tek kadın olmak çok zor yaşadığım memleket mütasıp bir yer ben kızımı yanıma alsam yada eşim alsa ev hali bir bağrışmada anne babalara cephe alınacaktı sonuçta üvey oluyorsunuz yeni bir çocuk bize can katar diye düşünüyorum üzerime çok düşer eşim öyle böyle değil onunda tek kusuru kavga edince küfür etmek
Kızına baktırmayı düşünüyor sanırım. Onun omuzlarına ağır yük mü veririm diye yazmış.Çalıştığınız için çocuklara anneanne babaanne bakıyor yenisi olunca kim bakacak?
Bakmayacağınız çocukları yapmayın ya.
Sonra da neden ruh sağlığı bozuk toplumuz. Oluruz tabii.
Bişey olmaz cnm adam sadece küfürler edip bağırıyor, ne olacak ki zaten bu bizim ülkemizin normu, küfürsüz, hakaretsiz adam mı olur , doğurun tabi ...Herkeze merhaba,2.evliliğim 7 senedir sürmektedir,benim 1.evliliğimden 19 yaşında kızım var eşimin ise 1.evliliğinden 10 yaşında oğlu var çocuklarımız yanımızda değil annenne ve babanne tek oldugundan onların yanındalar.7 senedir gelgitler içerisindeyim yaşım 37 eşim benden 3 yaş küçük bazen çocuk olsun çok istiyorum lakin korkularım var iyi bir gelecek verebilirmiyiz özlük üveylik olurmu ,1.evliliğim çok sorunlu oldugu için ya başıma yine öyle şeyler gelirse (aldatma dayak sorumsuzluk)birtane daha çocuğu babasız büyütme gücünü kendimde görmüyorum 7 senedir eşimden tek şikayetim sinirlenince bağırması küfür etmesi başka bir sorun yaşamadım ama ya yaşarsam korkusu var hep içimde ve çocuk evde olursa bağırmalardan korkar psikolojısı bozulur diye düşünüyorum eşim çok istiyor o hep çocuk nasıbıyle dogar kafasında,kızıma haksızlık yaparmıyım acaba benim evlenmemi anlayışla karsıladı destek oldu ama içinden neler düşünür bilemiyorum kızım ben hep mutlu oluyum ister yeni bi çocuk fikrinide ben mutlu oluyum diyip kabul ederse onun omuzlarına çok ağır yükmü veririm ben özel bir firmada yönetici olarak çalışıyorum doğum yapıp işten çıkamam bu bizi maddi açıdan çok zora sokar gelgitlerim çok fazla lütfen fikirlerinizi benimle paylaşırmısınız