benm de eşim tek oğlan!. Hatta bende de sizdekinin aynısı gibi bir görümce var. Ailenin akıl küpü maşallah, bişey yapılmadan önce hep ona sorulur. Eşim için de ablasının ne dediği çok çok önemlidir. Hatta eşim ablasına karşıt bir düşüncesini söylerken sesi titriyo o derece etkili üzerlerinde. Nefret ediyorum kendisinden. Ama hiç belli etmiyorum o A diyosa ben B diyorum. Hep tersine hareket ediyorum.
Ancak bi olay olmuştu, onda eşim eğer sana bişey diyecek olurlarsa siz bilirsiniz beni bi daha ne arayın ne sorun diycem demişti. Yapabilir mi yapamaz mı bilmiyorum mma bunu söylemesi beni mutlu etmişti.
Bence nişanlınız çok büyük hata etmiş, hemen başka bir eş bulma yollarını aklına getirebiliyor. Onlar ailesiyse siz de ömrünü beraber geçirmek için adım attığı kişisiniz. Henüz nişanlısınız bir çok şeyi değiştirmek de sizin elinizde. Hürremi Mahidevranı bilmem ama eşinizi kendi yanınıza çekmeye çalışın, tabi bu olaydan sonra nişanlınızın burnunu biraz sürttükten sonra. Yaptığı hatanın bedelini ödemeli :)
şöyle anlatayım benim eşim üniversite hayatından itibaren ailesinden ayrı şehirde yaşadı. Yazdan yaza ailesinin yanına giderdi.. eşimin kardeşi abileri hepsi evli. Benle eşim arasında 14 yaş var. Tanıştığımızda sürekli ailesinin diğer 3 gelinin ne kadar şerefsiz saygısız tavırlar içinde olduğunu anlatırdı. Ailesini üzmeyecek ailesine yakışan biriyle evlenmek istediği için 33 yaşında benimle evlendi. Ta ki evlenene kadar...Bu durumlara direkt maruz kaldığınızda siz nasıl mücadele ettiniz?
nısanlılık donemımde aynı seyleri bende yasadım ıkı gorumce bı kayınvalıde ve ellerınde oynatıkları kocam..üzülerek söylüyorum kı dugun alışverısımde gorumcem ortalığı karıştırdı esım kardesını tuttu nısan atma derecesine geldik o derece kavga oldu.evlendıkten sonra ıkı sene esımle tam aıle olamadık hep aramızda aılesının golgesı vardı.su anda 5 senelik evlıyım ve evlılıgım oturdu dıyebılıyorum ve esım artık aılesı ıle evını ayırıyor cok sukur anlayacağın bazı erkekler bı anda sıyrılılamıyor malsef zaman ıstıyor eger ben adam ederım dıyosan devam et yoksaa kararından vazgecme...
Bir Tarih öğretmeni olarak bu soruyu çok cevaplayasım geldiBenimki ne dese iyi? "Annem veya ablalarımdan rahatsızsan, kusura bakma. Bi tercih yapmam gerekirse onları seçerim. Aile bulmak zor, eş bulmak kolay."
şöyle anlatayım benim eşim üniversite hayatından itibaren ailesinden ayrı şehirde yaşadı. Yazdan yaza ailesinin yanına giderdi.. eşimin kardeşi abileri hepsi evli. Benle eşim arasında 14 yaş var. Tanıştığımızda sürekli ailesinin diğer 3 gelinin ne kadar şerefsiz saygısız tavırlar içinde olduğunu anlatırdı. Ailesini üzmeyecek ailesine yakışan biriyle evlenmek istediği için 33 yaşında benimle evlendi. Ta ki evlenene kadar...
Ve kabus başlar. Evlendim ve benim gelin evime düğünümüzün 1 hafta öncesinden eşimin 13. kişilik akrabaları doluştu. yatak odama kadar her şeyim kurcalandı. Düğün günüm ve sonrası 1 hafta boyunca onca kişiyle aynı evde kaldım ve sürekli onlara hizmet ettim (19 yaşındayım o sıra) perişan haldeyim. düğünden sonraki 1 hafta sonra 13 kişi artı eşim ve ben eşimin ailesinin evine memleketlerine gittik 40 gün( bana asırlar gibi geldi). Taze gelin halimle (eşimle aramda hala bir münasebet yok) yeni gelin sıfatıyla eve kapatıldım. Eşimle sadece gece uyurken yan yana gelebiliyor-konuşabiliyorduk. Sebep mi? eşim ailesinin diğer abi ve eşleriyle ilgili yaşanan sıkıntıları yaşamak ailesinin ağzına laf vermek istemiyordu(15 yıl öncesinde büyük abisi evleniyor ve gelini ailesinin evine getiriyor. kendisi başka şehirde çalısıyor iki ayda bir geliyor eve. geldiği akşam karısıyla münasebette bulunması hala ailesi tarafından ortamlarda meze yapılıyor). Çok rahatsızlandığım bir gün küçük bir odada kapısı açık bir şekilde uzandığım için ne ahlaksızlığım ne edepsizliğim ne şerefsizliğim kaldı.Ben gayet şaşkın bir şekilde ne oldu ki demeye kalmadan kb, kv, görümce üçü üstüme yürüdü. Ve daha birçok şey. Eşim o olay ve sonrasında annesiyle ben yalnız mutfaktayken annesinin bana söylediği itici sözleri işitti. Daha sonra ailesinin hiç de masum olmadığını gördü.
Ben saygımdan hiç ödün vermedim. Yapım gereği oldukça ser çıkış ve savunmalarım vardı. Eşim için bundan da ödün verdim.
Sonuç: Ben ailesine, tüm saygısızlıklarına patavatsızlıkları na rağmen saygıda kusur etmedim. Eşimde yaşadıklarım karşısında ki bu tavrımdan ötürü benim bir dediğimi iki etmemeye çalışır. Ben boş durmadım tabi. Hazır ailesinin hatalarını görmeye başlayan eşimin iyice gözlerini açmak istedim. ''Hayatım abinler ve eşleri sizinkilerle ne yaşamış olurlarsa olsunlar benim onlarla bir sorunum yok onlarla görüşmek istiyorum(diğer gelinler bu aileyle tamamen irtibatını kesmiş durumda) dedim'' eşim bu tavrımdan da hoşlandı. Sık sık eltilerimi ziyaret ettim onların şerefsizliklerini(!) birde onlardan dinledim. Olaylar hiçte bana ve eşime anlatıldığı gibi değildi. Bende eşimle yalnız kalınca güzel bir muhabbetin sonunu eltilerime getirdim ve eşim onlardan duyduklarıma şok oldu. Abileri ve yengeleriyle gayet samimi oldu şuanda onlar anlattıkça eşim ailesini çok daha iyi tanıdı.
SONUCUN SONUCU olarak eşim senede 15 günlüğüne tatilde ailesinin yanında kalmamızı yeterli buluyor ve ÖNCE SEN sonra ailem diye her zaman dile getirir onun için önemimi.
Yapmanız gereken nişanlınıza onun için varlığınızın çok büyük bir şey olduğunu hissettirmek, ailesiyle ilgili hiç kötü konuşmamak ya da şikayet etmemek. Bu durumda ailesi her ne kadar kusur bulacak olsa da mühim olan nişanlınızın sizin geçimli hallerinizi görmesi. Geri kalanı da ailesinin yanlışlarını yaşayan kanıtlarla pekiştirerek onlarında hata yapabileceğini iyimser bir şekilde göstermek.
Çok uzun oldu kusura bakmayın. Benim eşimin gözünde de ailesi çok yüksek yerlerdeydi. Ben bunu başardığımı düşünüyorum. Umarım sizde başarırsınız.
Valla sen bu aileyle ayni binada cehennem gibi bir evlilik yasarsin. Nisanlin da ana kuzusu. Daha simdiden boyleyse evlenince ne olur kim bilir. Bence o binada yasayacagina nisani at kurtul bu hadsiz insanlardan. Sanmiyorum ama nisanlin baska ev tutacaksa bi derece. Gerci adam bana yine guvenilmez gelirdi. Normalde evlilik oncesi erkekler nisanlisinin pesinde olur bu hemen ailemi seviyorum ooo es cok diyo sana pek sevdasi yok. Iyi bi evlilik olmaz hicbi sekilde
Bir Tarih öğretmeni olarak bu soruyu çok cevaplayasım geldiÖncelikle canım benim sen Hürrem olamazsın. Neden dersen... Müstakbel eşin bir Süleyman değil çünkü.. Süleyman, aşkı için tüm ailesini hatta devleti bile karşına aldığı için Hürrem Hürrem olabildi... Seninkinin gönlünde ise senden önce çok kişi var. Annesi, babası, kardeşleri vs. Bu durumda Hürrem şıkkını eleyelim. Mahidevran dersen; büyük bir aşkla sevilmediğin için Mahidevran olabilirsin ama bu ihtimali de düşünmek istemem. Dünyanın gelmiş geçmiş en çilekeş kadınlarındandır kendisi. Düğününe 1 ay olmasa tek kelimeyle bitir derdim. Çünkü bu adamın ailesiyle de kendisiyle de işin çok zor görünüyor. Aile, anne, kardeşler bunlar en büyük değerlerimiz ancak evlendikten sonra annesinin oğlu olmaktan önce karısının kocası olmayı ön plana koyabilecek adamla mutlu olunabilir. O yüzden sen en iyisi Kösem ol. Bu adamdan bağını kopar; ipleri tek başına eline al. Kendi devletinin patronu ol. Zararın neresinden dönsen kardır. Demekten başka bir öneride bulunamayacağım.. Tünelin sonu karanlık..
Ayyy, 'Ailenin Akıl Küpü Maşallah ' çok şekersiniz güldürdünüz beniAynı benimki de öyle
Bazı yorumlar ilaç gibi geliyor gerçekten, öncelikle teşekkür ederim.
Bizim görümce de kanaat önderidir, herşey ona sorulur, her şeye o karar verir.
En azından eşiniz size destek çıkıyormuş, benimki biraz umutsuz vaka galiba.
Yada henüz nişanlı olduğumuz için eş kadar yakınlık kuramadık. Kendi yanıma çeksem de adam ilk fırsatta onların yanında alıyor soluğu. Geçen mesela onlarda oturuyoruz, salonda dizinde uyudum. Kv ve Kp terevih namazında. Sonra bi baktım benimki beni yastıya yatırmaya çalışıyor, nereye gidiyorsun dedim. Ablamlar gelmiş onlarla oturcam diyor. Zannedersin uzaktan geliyorlar, yaa zaten altlı üstlü oturuyorlar. Birbirlerinde anahtarları da var, evleri yolgecen hanı gibi. Biri giriyor biri çıkıyor..
Evlendikten sonra da öyle hoooop diye aile olunmuyor. Kendi yanınıza çekmeye çalışmayın. En doğrusu, böyle bir rekabet ortamı yaratmayın. Nişanlınızı doldurmayın, bence düğüne kadar ( barışacağınızı düşünüyorum) adlarını da mümkün olduğunca az anın. İnanın düğüne kadar öyle bilenmiştim ki, evime sokmak istemiyorum durumuna gelmiştim. Şimdi düşününce biraz da etrafın gazına geldiğimi, pek çoğunun hoşgörülebilecek şeyler olduğunu anlıyorum. Ha bir de, nişanlınızın evinde o kadar vakit geçirmeyin. Hiç gereği yok:)Ayyy, 'Ailenin Akıl Küpü Maşallah ' çok şekersiniz güldürdünüz beniAynı benimki de öyle
Bazı yorumlar ilaç gibi geliyor gerçekten, öncelikle teşekkür ederim.
Bizim görümce de kanaat önderidir, herşey ona sorulur, her şeye o karar verir.
En azından eşiniz size destek çıkıyormuş, benimki biraz umutsuz vaka galiba.
Yada henüz nişanlı olduğumuz için eş kadar yakınlık kuramadık. Kendi yanıma çeksem de adam ilk fırsatta onların yanında alıyor soluğu. Geçen mesela onlarda oturuyoruz, salonda dizinde uyudum. Kv ve Kp terevih namazında. Sonra bi baktım benimki beni yastıya yatırmaya çalışıyor, nereye gidiyorsun dedim. Ablamlar gelmiş onlarla oturcam diyor. Zannedersin uzaktan geliyorlar, yaa zaten altlı üstlü oturuyorlar. Birbirlerinde anahtarları da var, evleri yolgecen hanı gibi. Biri giriyor biri çıkıyor..
Cok mutsuz olursun bu adamla.
insan yeri gelir gorumcesini de, kaynanasini da sikayet eder. Sikayet derken su; "canim bak boyle boyle bir sey var ama bu bu sebepten yanlis" Ki benim ne kv ne gorumcelerle sorunum yok ama ters bir sey gordugumde esime soyluyorum. Esim de ayni sekilde. Ne ben kv gorumce ile bunun diyaloguna girerim ne esim benim ailemle. Bu sekilde oldugunda aileler de durmasi gereken yeri daha iyi biliyor.
Iki insan bir hayat kurdugunda oncelik estir. Daha evlenmedik deme. Evlenecegin belli oldugunda bile boyledir.
es bulunur anne baba bulunmaz diyecek adamin alnini karislarim, ben esime soylesem o da benim alnimi karislar.