- 8 Kasım 2014
- 4.824
- 10.486
peki evde internet var mı? bilgisayar ve internet yani? üni sınavına internetten hazırlanabilir misin diye merak ettim.
evet lise mezunuyum
Geçmişe bakıp "vay be ne günlerden sağ çıkmışım" diyeceğiniz biraz buruk ama çokça gururlu bi başarı hikayeniz olacak sizin de. Tabi siz de isterseniz.Beni çok iyi anlayan kişilerden biri de sizsiniz. Hep en iyisi gösterildi. Aile okul sevgili. Sonra hepsi elimden alındı. Aşağı çöktüm. Yukarı çıkmak istedim gerçekten istedim. Tiyatroya gitmek istedim engellendi. Ailem zaten sanat düşmanı. Ne sinema ne tiyatro ne bir etkinlik spor dalı müzik aleti.. Bomboş geçti ömrüm.. Bazen konuşurken diyorlar ki olur böyle hayatına devam et. Çok zorlanıyodum şuan anladım ki benim devam edecek bir hayatım yokmuş.
Arada kalmak çok berbat bir şey. Ya bitsin tamamen ya da mutluluk gelsin. Gerçekten yoruldum. Mutluluk derken 7 24 olmasından bahsetmiyorum bir süre sonra insan mutluluktanda sıkılır. Ama 7 24 mutsuz olunca da olmuyor aynı şekilde. Tüm problem bu zaten..
Yeni bir hobi bir uğraşla beraber ufak ufak hayatımı değiştirmeye. Bu problemleri de ileri depresyon dönemimide ileride kötü bir dönem olarak hatırlamak istiyorum.
Teşekkür ederim durumu özetleyen yorumunuz için..
Geçmişe bakıp "vay be ne günlerden sağ çıkmışım" diyeceğiniz biraz buruk ama çokça gururlu bi başarı hikayeniz olacak sizin de. Tabi siz de isterseniz.
Hapsolduğunuz döngüyü kırmak kolay demiyorum ama zamanın akmasına, yaşananların yaşandıkları yerde kalmasına izin vermek zorundasınız. Geçmişi bugüne sürükleyip kendinize eziyet etmeye devam edemezsiniz. Geçmiş zamanlı cümlelere sıkışıp kalamazsınız. Kabussa da yaşandı bitti. Geçti artık deyip uyanmanız lazım.
Kendinizi sevmeye çalışın biraz nolur, yeterince hırpalanmış bi kızı o ailenin içinden çıkarmanın yollarını arayın. Saçmasapan heriflerin kollarına bırakmayın. İlerleyin demiyorum ama daha beter batmak yerine hiç değilse olduğunuz yere tutunun, bahanelerde sürüklenmeyi bırakın.
Bi uzmanla görüşmeniz ihtimal dahilinde degil mi? Farklı devlet kurumlarının ücretsiz hizmetleri var onlardan yararlansanız hic degilse. İş, okul, hobiler, yeni insanlar, ufak değişiklikler size muhakkak yardımcı olacaktır ama asıl sorunu kabullenip hazmedip yola daha sağlam devam etmenizde bi doktor yardımının çok önemli oldugunu düsünüyorum.
peki evde internet var mı? bilgisayar ve internet yani? üni sınavına internetten hazırlanabilir misin diye merak ettim.
Evet netten yazıyorum zaten
yani telefonundan internet paketiyle falan olmaz diye dedim :) o zaman madem psikoloğa gidiyorsun ilk adımı atmışsın bu güzel, şimdi ikinci adım olarak istersen tüm gün istersen yarım gün bi işe bak lütfen :) yarım günü tercih ederim çünkü gün içinde sana ders çalışacak zaman kalması lazım. part time iş bulduktan sonra (bu garsonluk olur tezgahtarlık olur ya da bim benzeri marketlerde çalışmak olabilir) hem az da olsa bi gelirin olur, hem de eve gelince internetten ygs lys ders videoları izleyip çalışmaya başlayabilirsin, hatta ilk maaşınla kendine bi de ygs lys kitapları alırsın :)
bi işletme bi iktisat puanı çok yüksek olan bölümler değil, iyi bi çalışmayla rahatlıkla kazanabilirsin, okulunu okurken de part time işine devam edebilirsin patronunla bu durumu konuşarak. başarılı olursan notların yüksek olursa burs da alırsın zaten.
Okulu bitirince de bankacı olabilirsin, aslında işletme, iş alanı çok geniş bi bölüm. şirketlerin pazarlama, satış, insan kaynakları, finans departmanlarında, bankalarda, danışmanlık, denetim şirketlerinde, ajanslarda... pek çok alanda iş bulabilirsin, hatta kendini geliştirirsen yöneticiliğe de terfi edebilirsin. Güzel bi bayan takım elbisesi, kalem etekler, stiletto ayakkabılar, güçlü bi iş kadını.. en fazla 5-6 sene sonra tam da böyle olabilirsin.
Maddi anlamda ailem karşılıyor ihtiyaçlarımı... Sadece bu sınava odaklanmak istiyorum...
Teşekkür ederim desteğin için tekrar
maddi anlamda rahatsan süper o zaman... hatta istersen bi dersaneye yazıl şimdi tam kayıt zamanları. yok karşılamazlarsa o zaman internetten ders videoları izleyerek çalışırsın. geçmiş tozdur üfle gitsin demişler. artık sadece bugün ve yarın var. dününü unutacaksın, bugün çabalayacaksın ki yarınların güzel olsun. benim geçmişim de çok güzel, hatırlanası, özlenesi bi geçmiş değil. benim de hayatımda unutmak için herşeyimi verebileceğim anılarım var. unutmak için dua ettiğim hatalarım var. ama şuan ne ben geçmişteki benim, ne hayatım geçmiştekiyle aynı hayat. ve şu an çok şükür iyiyim. sen de böyle olacaksın bi süre sonra. sadece güçlü ol ve pes etme.
hiçbir şey yapmasamda hayat geçiyor bir şekilde. o zaman bir şeyler yapmak en iyisi
bence kendini suçlama yanlış bi aileden olmak senin suçun değilki ama istediğin sevgiyi doğru dürüst bilmediğin insnalarla beraber olarak alman çok iyi bişey değil bence
önce bi toparlanman lazım çalışıyor musun? çalışmıyorsan uygun bi işe gir part time broşür dağıtma vs bunlar az çok bi para kazandırıyor sonra psikoloğa git destek al düzelmeye başladıktan sonra kendini hazır hissettiğin an üniversite için çalışmaya başla ve bi müddet kendini erkeklerden uzak tut üni kazandığın zaman yeni arkadaşlar edin ve imkanın olursa ayrı bi eve çıkmayı dene hiçbişey için geç değil
bence önce kendin bi toparlan tedavi ol işe başla sonra ders çalışdepresyon yüzünden çalışacak halim kalmadı maalesef. Yatarken yoruluyorum azar azar ders çalışmaya bşladım birde part t. çalışırsam hiç çalışacak halim kalmaz diye endişeleniyorum
Yaşınız hala küçük, hayatınızın dizginlerini elinize alıp bir meslek edinmek, ayaklarınızı sağlam basmak, çalışmak, tüm yaşantınızı yeniden inşa etmek elinizde.
Yazdıklarınızdan aslında aklı başında biri olduğunuz belli ama insanların size yaptıklarını düşünüp sürekli aynı eksen etrafında dönmektense silkelenip kendinize gelmenizde yarar var.
Yaşadığınız birliktelikleri eleştirmek haddim değil ama hataları tekrarlamamak elinizde, sevgiye aç olmanızı, ailenizde görmediğiniz sevgi, şefkat ve ilgiyi başkalarında aramanızı anlayabiliyorum, insanız ve aslında en önemli gıdamız sevgi, sevgisizlik insanı tüketir lakin aç olduğunuz sevgiyi, sevmediğini bildiğiniz bir adamla birlikte olarak gideremezsiniz, bunun yolu bu değil, önce kendinize olan saygınızı yeniden kazanmanız lazım, siz anne babanıza duyduğunuz öfkenin acısını kendinize zarar vererek çıkarıyorsunuz, çok üzüldüm anlattıklarınıza.
Anneyim ama asla anneliği kutsal saymadım, garip geliyor zaten kutsal saymak, o kadar kutsal birşey olsaydı el kadar bebeleri konteynerlara atan, cami avlularına bırakan, öldüren anneler olmazdı.
Neden anne babanıza böyle şeyler diyorsunuz da demeyeceğim zira böyle ebeveynlerin olduğunu da biliyorum, maalesef hayata gözümüzü açarken bize kimin evladı olmak istediğimizi sormuyorlar, kimimiz iyi bir anne babanın, kimimiz sevgiden yoksun insanların evlatları olmak zorunda kalıyoruz fakat bu bizim kendimizi tüketmemiz için arkasına sığındığımız bir gerekçe olamaz.
Sevgisiz büyümüşsünüz, sevgi açlığının ne demek olduğunu bilen biri olarak ileri de belki de çok iyi bir anne olacaksınız, geleceğinizi kaybetmemek için lütfen psikolojik tedavinizi olun ve kendinizi yok etmekten vazgeçin.
Değiliz, size böyle hissettirildiği için üzgünüm ama ben kimsenin kullanıp attığı bir eşya değilim..maalesef biz kadınlar erkeklerin sadece kullanıp attığı birer eşyayız...