İşte siz böyle benimle aynı yoldan geçmiş birisiniz. Kaldı ki ben çocuk üzerine o kadar düşünmedim bile. Yazıda da dediğim gibi kendimi anne olarak hayal bile etmemiştim. Hala daha tam anlamış değilim zira daha tekmeler de başlamadı :) ama sizde benim gibi olursa kız olsun diyenlerden olmuşsunuz. Şimdide bebeğinize aşıksınız. Maşallah gerçekten çok sevindim. Hem sizin için hem ileride benimde yaşayacağım (inşallah) duygu içinSu cümleyi kurmuş " bir oğlum olacağına on kızım olsun " bir insn olarak söylüyorum hep kızim olacak hayaliyle durdum ama oğlumu kucağıma alalı 13 gün oldu dünyanın bütün kızlarını verseler oğluma değişmem o şuan dunyamin merkezi rabbim sağlıkla kucağına almayı nasip etsin
Rabbim sağlıklı ömürleri olsun inşallahİşte siz böyle benimle aynı yoldan geçmiş birisiniz. Kaldı ki ben çocuk üzerine o kadar düşünmedim bile. Yazıda da dediğim gibi kendimi anne olarak hayal bile etmemiştim. Hala daha tam anlamış değilim zira daha tekmeler de başlamadı :) ama sizde benim gibi olursa kız olsun diyenlerden olmuşsunuz. Şimdide bebeğinize aşıksınız. Maşallah gerçekten çok sevindim. Hem sizin için hem ileride benimde yaşayacağım (inşallah) duygu içinpaylaştığınız için çok teşekkür ederim. Beni çok motive ediyor gerçekten. Sevgiyle, aşkla, sağlıkla büyütün
Senin mutluluğuna senin kadar mutlu oldumSon güncelleme ile geldim ben de konu sahibicokkkk fena alıştım ben oğluşuma en son doktorda el salladı kalbine beynine baktı o sıra değil cinsiyet içim pır etti bisey olmasın diye şimdi deseler ki kızla değişelim yok derim içime çok büyük bir aşk geldi iyi ki oğluşum oluyorrr
Bugün tam 18+0 olduSenin mutluluğuna senin kadar mutlu olduminşallah sağlıkla alırsın kucağına. Ne kadar süren kalmıştı B Buffalosos ? Sanırım benden önde gidiyordun değil mi?
Yaa fotoğrafınız bile nasıl güzel zatenÖncelikle hayırlı olsun sağlıcakla kucağına al inşallah
Yorumlara takılma insanlar ne tuhaf sanki kendileri hiç kızım olsun yada oğlum olsun diye dua etmemiş beklentiye girmişler gibi acımasızca eleştirmişler yazık.. Her anne yada anne adayı mutlaka bu düşünceye bu hisse girmiştir eminim ama kanıtlayamam.. Tabiki evlat evlattır önce sağlıklı olması önemli aahhh ikiside ne muhteşem duygu anlatamam..
Sana kısaca hikayemi anlatayım ben hep erkek çocuk hastasıydım istemsizce biyerde erkek çocuk bebek gördüğümde mıncırmak isterdim.. kızlarıda seviyordum ama çocukluğumdan beri hep kendimi erkek annesi olarak hayal ettim.. ( sanırım bizim bu isteklerimiz hayallerimiz yaşadığımız sevgi eksikliğinden kaynaklı çünkü bende pek baba sevgisi görmedim sanırım bu yüzden bi erkek evlat istedim bilmiyorum sende "annemle yaşayamadığım şeyleri kızımla yaşicam " demişsin sanırım bunun altında bu sebepler yatıyor) hep oğlum olsun isterdim. Kızıma hamile kaldığımda evliliğim bitmek üzereydi boşanma aşamasındaydım ve çok yeni hamileydim. Sevinç üzüntü hepsi birlikte karışık duygular yaşıyordum. Doktor kızın olucak dediğinde inanmadım ve tam 8 tane özel hastaneye gittimne büyük cahillik dimi. En son çıktığım hastanede artık inandım kızım olucaktı annemde yanımdaydı hastaneden çıktığımda burnum kanadı üzüntü değildi yaşadığım ama hayal kırıklığı mı bilmiyorum günlerce kendime gelemedim.. sonra alışmaya başladım evet bir kızım olucaktı ona ciciler almaya isimler bakmaya başladım tabi bunların hepsini tek yapıyordum ama daha karnımdayken bile bana o kadar güç veriyordu ki yaşadığım zor zamanları bile düşünmüyordum.. sonra dünyaya geldi işte bu benim en yakın arkadaşımdı yol arkadaşım dedim ona hala öyle diyorum o kadar zor yollardan geçtik ki o minicik elleriyle hep hayat ışığı oldu bana beraber büyüdük sadece ikimiz herşeyin üstesinden geldik.. geriye baktığımda iyiki diyorum iyiki kızım olmuş.. 3 yıl oldu yeniden evlendim tabiki kızımın onayını aldıktan sonra karar verdik şimdi 11 yaşında bir ergen kendisi ailemiz büyüdü birde oğluşum oldu şimdi 10 aylık beraber büyüdüğüm kızımla şimdi oğlumuzu büyütüyoruz ikisinin sevgiside bambaşka Rabbim bana iki duyguyuda yaşattı çok şükür Yani demem o ki kızımla benim sihirli bi cümlemiz var " sarılınca geçer bilirsin sevgi herşeyi yener.." işte bu cümle bizim hayat ışığımız sizede ışık olsun sağlıkla sarılın bebeğinize inşallah
Oh maşallah ne güzel büyütmüşsünüz bile oğullarınızı. Onlar artık sizin hem arkadaşınız, hem yardımcınız hemde hem sizin hem güzel kız kardeşin korumalarıBende hep kız çoçuğu hayal etmistim ve 2 oglumolmustu 3. Kiz ama 10 sene aradan sonra oldu. 2 den fazlada cocuk dusunmedigim icin (sanki bu karar bana kalmis 3. Nasip oldu) bende üzülmüstüm. Nedeni ise en iyi arkadasim annemdi ve bende kızımla öyle olmayı hayal etmistim. ben kimle kiyafet alcakdim havuza gitcekdim vs vs. Ama ogullarlada gayet iyi arkadas olunuyomus. Kiz anneleri belki o sansi ogullarina vermiyor. Alisverisde yaparis kiyafetde danisirim dertlesirimde cok yardimda ederler tv saati yapariz yani erkek cocuguda arkadas sirdas dost olabiliyor. Suan biri 15 yasinda biri 12 ogullarimin kizim 1.5 yasinda iyikilerim onlar benim. Hic icinize dert olmasin bal gibide arkadasiniz olur sirdasinizolur. Yeterki ona o sansi verin. Sevgiler
Ayy canım benimBugün tam 18+0 olduçok hareketli bi de sıpa fırıl fırıl hissediyorum her sabah özellikle sola yatınca dönüp duruyor onlar da çok bağladı beni
Amin inşallah ya ne kadar tatlı dilli ne kadar özenli kurmuşsunuz cümlelerinizi daha şimdiden çok çok iyi bir anne olacağınız belliYaa fotoğrafınız bile nasıl güzel zatenbenimle hikayenizi paylaştığınız için çok teşekkür ediyorum. Kısacık bir paragrafa aslında koca bir hayat hikayesi sığdırmışsınız. Allah size gerçekten yaşayacaklarınıza istinaden yoldaşınızı göndermiş. Şimdi de ödüllerinizi topluyorsunuz ne güzel. Evet çocukken yaşadıklarımız büyüdüğümüzde farkında olmadan yaptığımız seçimlere yansıyor. Dilerim yanlış seçimler bile yapsak finalde sizinki gibi doğru yönü buluruz. Erkek çocuğun da kız çocuğunda aslında onu çok seven annesi için bir önemi olmadığını biliyorum ancak bende sizin o günlerinizdeki gibi henüz o hisleri yaşamadığımız, sadece gebelik haberini aldığımız sürecin daha çok başında olduğumuz için ve bebeğimizle bağ kurmaya daha çoook zaman olduğu için, tercihlerimizin tersini yaşadığımızda hayal kırıklığına uğramamız elbette ki çok normal. Ancak bu topraklarda birçok kadın hem çocuk sahibi olmaya çalıştığı ve cinsellikle veya çocukla ilgili hemen herşey tabu olduğu için, “nasıl böyle düşünürsün, burda bu kadar kadın çocuk sahibi olmaya çalışıyor” “işte Allah böylelerine çocuk veriyor” gibi bir sürü yargı ile karşılaşıyoruz. Siz cesurca burda yazdınız ama bazı arkadaşlarım bana özelden yazdılar çünkü “insanların eleştirileri ile muhattap olmak istemiyorum” yazmışlar. Haklılar da. Kimse bunun geçici bir his olduğunu, bebeğine kavuşunca, bağ kurunca bu düşüncelerini hatırlamayacaksın bile demiyor. İlk aklımıza gelen yargılar.
Ben artık bundan sonra bir çocuğun bir anneyi nasıl dönüştürdüğünü görmek için sabırsızlıkla bekliyorum. Belki kolay olmayacak. Ama sizi nasıl güçlendirdiyse - ki belki zaten öyle bir kadınsınız - beni de güçlendirmesini, depresyona bile girsem onun sevgisiyle ayağa kalkmayı, bu çocuğu yaptıysam hayatta herşeyi yapabilirimhissini ve hakikate yakın sevgiyi tatmak istiyorum. Bir enerji geliyor merak etme diyorlar, o enerjiyle dolmayı büyük hevesle bekliyorum.
Size de çocuklarınızı bundan sonra sağlıkla, sevgiyle ve kolaylıkla büyütmenizi diliyorum. Allah evlatlarımızı sağlıkla bize bağışlasın
Evet çünkü sizin gibi güçlü ve kahraman anneler görünce şimdiden banada güç geliyor. Ben başkalarının hikayelerinden çok etkilenen bir insanım. Siz kendinizi nasıl görüyorsunuz bilmem ama bence zaten siz çocuklarınızın ve hatta güzel ruhlu kadınların ilham kaynağısınız. Çünkü gebelik haberini aldıktan sonra bunu eşiyle kutlayamamak, aynı mutluluğu paylaşamamak ve kalan tüm süreci tek başına ama sağlıkla atlatmak.. Üzülmek ama üzüntüyü bile yaşayamamak. O sıradaki psikoloji.. Yani sizi görmedim tanımıyorum ama zorluğunu anlamak için aynı yoldan geçmeye gerek yok, empati kurmak yetiyor. İşte bu yüzden inşallah bundan sonra Allah size hayatı aileniz ve sevdikleriniz ile kutlama değerinde yaşatsın inşallahAmin inşallah ya ne kadar tatlı dilli ne kadar özenli kurmuşsunuz cümlelerinizi daha şimdiden çok çok iyi bir anne olacağınız belliinanın anne olmak kolay değil ama Rabbim o gücü öyle bir veriyor ki bazen kendimi süper kahraman gibi hissediyorum evet evet hiç mütevazi olamicam annelik gerçekten mucizevi güçlerin olduğu bi şey bence en basiti küçücük bi yara ağrı öpünce geçiyor mesela
Bir oğlum var gözümün içine her baktığında içim eriyor, babasinada banada aşırı düşkün, sevgi dolu, merhametli, bıcır bıcır unutmayın çocuk istediğiniz gibi değil yetiştirdiğimiz gibi olur, bir kızımda olsa yine aynı duyguları yaşardım sağlıkla gelsin bebeğiniz.Merhaba hanımlar. Bir süredir bu konuyu açmaya kararsızım ancak bu akşam burada okuduğum yazılar yüzünden biraz daha içim buruldu. O yüzden yazmak istedim.
Öncelikle hamile olduğumu ve elbette herşeyden ama herşeyden önce sağlıklı, hayırlı bir evlat dünyaya getirmenin herşeyin önünde olduğunu bildiğimi söylemek isterim. Hergün bu şekilde dua ederim. Herkesin evladı sağlıklı olsun. Ayrıca şimdiden “sizinki de şımarıklık, dünyada milyon insan var sizin bu yaşadığınızı yaşamak isteyen ayıp” gibi yorumlara da cevap veremeyeceğimi nacizane belirtmek isterim. İsteyen yazabilir zira bunu da biliyorum elbet. Çünkü 39 yaşındayım ve Allah’ın kimisini varlığı ile kimini yokluğu ile sınadığına bende bu yaşıma kadar şahit oldum merak etmeyin. Ancak herkesin gönlünde bir aslan yatar..
Ben bu yaşa kadar çocuk sahibi olmadım, olamadığımda da üzülmedim. Çünkü zaten bir evlat sahibi olmak benim için çok büyük bir sorumluluktu ve kendimi hiçbir zaman buna hazır hissetmiyordum. Eşimle evliliğimi oturtmam zaten 1 - 2 senemi aldı ve ardından da açıkçası kendimize kadar olan dünyamızda birlikte gezmenin, keşfetmenin, paylaşmanın tadını çıkarıyordum.. Eşimde bundan çok mutluydu ama bir yengeç burcu olarak tüm arkadaşları da baba olduğu için belki de o da bu duyguyu tatmak istedi. Hayalimde olur gibiydi, kız çocuğu hayalim o zamandır vardı ve takviye de kullandık. Yani plansız değildi ve gerçekten hamile kaldım ancak olay gerçek olunca bana gene korkular geldi. “Ben yapamam, ben anne olamam vs vs..” Ardından eşimin, ailemin ve arkadaşlarımın desteği ile süreci kabul ettim. Evet anne olacaktım.
Sonrasında eşiminde benimde hep kız çocuk üzerine hayal kurduğumuz geldi tekrar akıllara. Kız isimleri üretiyorduk. Çin takvimi, Rus takvimi hepsi kızı işaret ediyordu. Hoşumuza gitmişti. Arkadaşımızın annesi “aç bakayım avcunu” dedi. Açtım, “hadi hayırlı olsun kızımız geliyor” dedi. Koca karı işleri de olsa hep daha da motive oluyorduk. Herkes bize kız çocuk yakıştırıyor ve hemen hepsinin oğlu olduğu için bizden de “hadi artık sizin kızınız olsun bee” diyorlardı sanki bizim elimizdeymiş gibi… Ve geçen gün 12.haftanın ilk günü dr cinsiyeti erkek olarak müjdeledi. Ve ben o gün kendime gelemedim. Erkek ismi bile düşünmemiştim. Beni anneliğe motive eden en güzel düşünceler hep bir kız çocuğunun sıcaklığı, arkadaşlığı, kendimi onda yeniden büyütme fikriydi. Annemle kuramadığım anne kız ilişkisini onunla kurmayı hayal ediyordum. Herşeyi konuşacak, birlikte yapacak, annesi bile olsam kız çocuğunun ailesine olan düşkünkünlüğünü, yakınlığını yaşayacaktım. Konuşkan ve tatlı dilli olacaktı. Eşim belki bir kızı olduğu için bile bana daha çok empati kuracaktı.
Erkek çocuğu öyle değil gibi geliyor bana. Çok hareketliler sanki..
Edit: hastaneden çıktığımda duyduğum şoku atlattım. Elbette atlatacaktım. Zira evlat bu , önemli olan sadece ve sadece sağlıkla kucağa alabilmek. evet çünkü oğlum olacak fikri şu an güzel bile. Hatta oğlum oğluşum diye seviyorum. İsim buldum birde numerolojisini öğrenicem. Sağlık ile dünyaya gelsin inşallah zaten hep bunu söyledimAstrolog olduğum için ne olur güzel - kısmetli - sevgiyi / sevilmeyi hissettiği - özgüven dolu, bereketli bir harita ile dünyaya gelsin diye dua edip , kendisine de tembih ediyorum şimdi de ana oğul arasındaki aşkı merak ediyorum.
Ancak bir insanın “kızım olmasını çok isterim” veya “oğlum olması benim hayalim” gibi cümleleri kadar normal bişey yok. Kendimi veya benim gibi olanları da anormal görmüyorum.
Aminnn ne güzel yazmışsınız. Arkadaşlarım sırdaşlarım yardımcılarım oğullarım iyiki varlar. Rabbim onları ve tüm kuzularıhayırlı kul eylesinOh maşallah ne güzel büyütmüşsünüz bile oğullarınızı. Onlar artık sizin hem arkadaşınız, hem yardımcınız hemde hem sizin hem güzel kız kardeşin korumalarıNe güzel hikayeler geliyor ya çok duygulanıyorum Allahım banada nasip etsin böyle bağ kurmayı, çocuğumla anlaşmayı.. Ben çocukken anne ve babamla ve hatta abimle çok daha yakın olmak isterdim. Çünkü yetişkinlikte sanki bu ilişki diğer tüm işlerinizi ve ilişkilerinizi etkiliyor gibi. Bu yüzden insan kız yada erkek , kendi çocuğunun kendisinden üstün olmasını istiyor. Mesela benden daha mutlu, daha sağlıklı, hayata daha tutunan, daha başarılı, insanlara güvenen ve sevilen bir insan olmasını istiyorum vs vs .. eminim sizde öyle , tüm anneler öyle.. O yüzden Allah çocuklarımıza güzel yazılar yazsın inşallah hep güzel günlerini görelim, zorlukları kolaylıkla halledelim paylaştığınız için çok teşekkürler sağlıkla büyütün evlatlarınızı
Ne güzel Allah bağışlasınBir oğlum var gözümün içine her baktığında içim eriyor, babasinada banada aşırı düşkün, sevgi dolu, merhametli, bıcır bıcır unutmayın çocuk istediğiniz gibi değil yetiştirdiğimiz gibi olur, bir kızımda olsa yine aynı duyguları yaşardım sağlıkla gelsin bebeğiniz.
Merak etmeyin çok daha güzelini yaşayacaksınız.Ne güzel Allah bağışlasıninşallah sizin güvü öyle güzel bir ilişki yaşarız bizde oğlumuzla..
Edit kısmından sonra zaten bebeginizin cinsiyetine alıştığınızı söylemişsiniz. Buradan sonrasında hicbir sıkıntı yok, öncesinde kurduğunuz hayalde de sıkıntı yok sonuçta cinsiyeti bilmiyordunuz. Öğrendikten sonra kabullendiniz ve oglunuzu seviyorsunuz. Sağlıkla kavuşmanızı dilerimMerhaba hanımlar. Bir süredir bu konuyu açmaya kararsızım ancak bu akşam burada okuduğum yazılar yüzünden biraz daha içim buruldu. O yüzden yazmak istedim.
Öncelikle hamile olduğumu ve elbette herşeyden ama herşeyden önce sağlıklı, hayırlı bir evlat dünyaya getirmenin herşeyin önünde olduğunu bildiğimi söylemek isterim. Hergün bu şekilde dua ederim. Herkesin evladı sağlıklı olsun. Ayrıca şimdiden “sizinki de şımarıklık, dünyada milyon insan var sizin bu yaşadığınızı yaşamak isteyen ayıp” gibi yorumlara da cevap veremeyeceğimi nacizane belirtmek isterim. İsteyen yazabilir zira bunu da biliyorum elbet. Çünkü 39 yaşındayım ve Allah’ın kimisini varlığı ile kimini yokluğu ile sınadığına bende bu yaşıma kadar şahit oldum merak etmeyin. Ancak herkesin gönlünde bir aslan yatar..
Ben bu yaşa kadar çocuk sahibi olmadım, olamadığımda da üzülmedim. Çünkü zaten bir evlat sahibi olmak benim için çok büyük bir sorumluluktu ve kendimi hiçbir zaman buna hazır hissetmiyordum. Eşimle evliliğimi oturtmam zaten 1 - 2 senemi aldı ve ardından da açıkçası kendimize kadar olan dünyamızda birlikte gezmenin, keşfetmenin, paylaşmanın tadını çıkarıyordum.. Eşimde bundan çok mutluydu ama bir yengeç burcu olarak tüm arkadaşları da baba olduğu için belki de o da bu duyguyu tatmak istedi. Hayalimde olur gibiydi, kız çocuğu hayalim o zamandır vardı ve takviye de kullandık. Yani plansız değildi ve gerçekten hamile kaldım ancak olay gerçek olunca bana gene korkular geldi. “Ben yapamam, ben anne olamam vs vs..” Ardından eşimin, ailemin ve arkadaşlarımın desteği ile süreci kabul ettim. Evet anne olacaktım.
Sonrasında eşiminde benimde hep kız çocuk üzerine hayal kurduğumuz geldi tekrar akıllara. Kız isimleri üretiyorduk. Çin takvimi, Rus takvimi hepsi kızı işaret ediyordu. Hoşumuza gitmişti. Arkadaşımızın annesi “aç bakayım avcunu” dedi. Açtım, “hadi hayırlı olsun kızımız geliyor” dedi. Koca karı işleri de olsa hep daha da motive oluyorduk. Herkes bize kız çocuk yakıştırıyor ve hemen hepsinin oğlu olduğu için bizden de “hadi artık sizin kızınız olsun bee” diyorlardı sanki bizim elimizdeymiş gibi… Ve geçen gün 12.haftanın ilk günü dr cinsiyeti erkek olarak müjdeledi. Ve ben o gün kendime gelemedim. Erkek ismi bile düşünmemiştim. Beni anneliğe motive eden en güzel düşünceler hep bir kız çocuğunun sıcaklığı, arkadaşlığı, kendimi onda yeniden büyütme fikriydi. Annemle kuramadığım anne kız ilişkisini onunla kurmayı hayal ediyordum. Herşeyi konuşacak, birlikte yapacak, annesi bile olsam kız çocuğunun ailesine olan düşkünkünlüğünü, yakınlığını yaşayacaktım. Konuşkan ve tatlı dilli olacaktı. Eşim belki bir kızı olduğu için bile bana daha çok empati kuracaktı.
Erkek çocuğu öyle değil gibi geliyor bana. Çok hareketliler sanki..
Edit: hastaneden çıktığımda duyduğum şoku atlattım. Elbette atlatacaktım. Zira evlat bu , önemli olan sadece ve sadece sağlıkla kucağa alabilmek. evet çünkü oğlum olacak fikri şu an güzel bile. Hatta oğlum oğluşum diye seviyorum. İsim buldum birde numerolojisini öğrenicem. Sağlık ile dünyaya gelsin inşallah zaten hep bunu söyledimAstrolog olduğum için ne olur güzel - kısmetli - sevgiyi / sevilmeyi hissettiği - özgüven dolu, bereketli bir harita ile dünyaya gelsin diye dua edip , kendisine de tembih ediyorum şimdi de ana oğul arasındaki aşkı merak ediyorum.
Ancak bir insanın “kızım olmasını çok isterim” veya “oğlum olması benim hayalim” gibi cümleleri kadar normal bişey yok. Kendimi veya benim gibi olanları da anormal görmüyorum.
Çok teşekkür ederimEdit kısmından sonra zaten bebeginizin cinsiyetine alıştığınızı söylemişsiniz. Buradan sonrasında hicbir sıkıntı yok, öncesinde kurduğunuz hayalde de sıkıntı yok sonuçta cinsiyeti bilmiyordunuz. Öğrendikten sonra kabullendiniz ve oglunuzu seviyorsunuz. Sağlıkla kavuşmanızı dilerim
Şuan bende tam o durumdayım. Doktor bana erkek olma ihtimali yüksek dedi o an bi hayal kırıklığı yaşadım ki.. hala kendime gelemiyorumAynı durumdayız bire bir aynı..
hep hayalim kız çocuğuydu öyle inanmıştım ki ben de..
Elbette sağlıklı olması apayrı ilk sırada o mukayese bile edilemez..
Doktor bana da erkek olabilir dedi o gün ağla ağla içim çıktı herkes beni teselli etti kiz cocuk için hayaller kurduğumuz arkadaşlarım çevrem beni motive etmek için hemen erkek çocuklarını övmeye sevmeye başladılar güzel hikayeler anlattılar şunu yapıcaz aslanımızla birlikte diye onlar biraz güç verdi bana..
Hala kiz bebek kiz cocuk görünce gözlerim doluyor ama içimdeki parçamı da seviyorumona da alısıyorum.. ama yine de kız cocuk bambaşka bence.
Ben erkek çocuklarını hiç sevmezdim belki de imtihanım buydu. Tahammülüm yoktu sevimsiz gelirlerdi (kötü davranmak asla değil) zaten cocuk sevmezdim anne olmayı sevdim sadece can parçamı düşününce 100 tane cocuk benim canımın parçası etmez elbet.. hala da cocuk sevmem öyle ama bu bambaşka bir his benim bana ait bir uzvum gibi sanki benmişim gibi..
Alısıcaz bir şekilde erkek evlada da.. ne yapalım