Bakamayacaginiz çocuğu gerçekten yapmayın bence bu günahta değil üstüne sevaptır bile çocuk bakmak çok zor benimde iki evladım var bir başka çocuğu düşünemiyorum psikolojik olarak ta kaldiramam beden olarakta hayatı kendinize ve çocuklarınıza zindan etmektense doğmamış bir bebeği aldırmak bnce daha iyi mutluluğunuz dan çalmayınBenim beynim kendi aklim var, isteyerek degil zaten istemsizce olan birsey bu. Anneme benzemek istemedikce onun gibi oluyorum. Ve evet cocuklukta yasadigim traumalar yuzunden cokta saglikli degilim dogru.
Çocuğu bu koşullarda doğurmakta günah, seçim sizin ...Merhabalar arkadaslar,
Konuya nereden basliyacagimi bilemiyorum. Söyle özetlemek istiyorum. Ben 13 haftalik hamileyim 3uncu cocuguma. Bi hastaligimdan dolayi hapi birakmak zorunda kaldim ve istemedigim halde hamile kaldim kendi dikkatsizligim yüzünden. Benim cocuklugum cok zor gecti, mutsuz bir evde hergun kavga icinde buyudum. Ortanci cocuk oldugum icin sevgisiz ve ilgisiz buyudum. Herseyimi kendim yaptim kendim calistim kendim ayaklarim uzerinde durdum, kisacasi ailemden ne maddi ne manevi hic bir destek gormedim. Onlar hep ilk cocuklarini sevdiler onemsediler. Halada oyle, surekli zaten hastayim diyip kendini acindiran bir insan. Benim esimle aram yillardir iyi degil, oda benim 4üncü cocugum gibi birsey, hep bir yuk bana asla kendi isini kendi göremez. Sanki evin babasi benim. Suan bunlari neden anlatiyorum. Hamile oldugumu ogrendigimde antidepresan hapi kullaniyordum birakmak zorunda kaldim. Suan çok kotuyum surekli aglama nobetleri geciriyorum ve iki çocugumla ilgilenemiyorum. Annemgilden hic bir destek gormuyorum onlarin tek derdi büyük çocuklari. Cocugu aldirmayi cok dusundum ama gunah oldugu icin aldiramadim. Ama dusundukce deli olcam, ne ucuncu cocuga bakacak gucum var nede kucuk kizimi kendi pozisyonuma sokmak istemiyorum, evimde bi ortanci cocuk olsun istemiyorum. Benim hayatim yok sayilmakla gecti ne deger verdiler nede sevgi. Suan kizim yanimda yatiyor ve ona baktikca icim gidiyor. Diyeceksiniz sen annengil gibi olma, ama insan gordugunu uyguluyor ne derseniz deyin. Benim bu hafta bi secim yapmam lazim son sansim bu bebegi aldirmak icin. Neyapayim neolır bana yardimci olun.
Ben aldirirdim canım maalesef aynı şeyleri bende yaşadım o yüzden bir çocuğa benimde ne enerjim takatim hiçbir şeyim yok .. yaşadığı zaman daha çok günah isleyecekseniz bence yazık size yazık çocuklara yazikMerhabalar arkadaslar,
Konuya nereden basliyacagimi bilemiyorum. Söyle özetlemek istiyorum. Ben 13 haftalik hamileyim 3uncu cocuguma. Bi hastaligimdan dolayi hapi birakmak zorunda kaldim ve istemedigim halde hamile kaldim kendi dikkatsizligim yüzünden. Benim cocuklugum cok zor gecti, mutsuz bir evde hergun kavga icinde buyudum. Ortanci cocuk oldugum icin sevgisiz ve ilgisiz buyudum. Herseyimi kendim yaptim kendim calistim kendim ayaklarim uzerinde durdum, kisacasi ailemden ne maddi ne manevi hic bir destek gormedim. Onlar hep ilk cocuklarini sevdiler onemsediler. Halada oyle, surekli zaten hastayim diyip kendini acindiran bir insan. Benim esimle aram yillardir iyi degil, oda benim 4üncü cocugum gibi birsey, hep bir yuk bana asla kendi isini kendi göremez. Sanki evin babasi benim. Suan bunlari neden anlatiyorum. Hamile oldugumu ogrendigimde antidepresan hapi kullaniyordum birakmak zorunda kaldim. Suan çok kotuyum surekli aglama nobetleri geciriyorum ve iki çocugumla ilgilenemiyorum. Annemgilden hic bir destek gormuyorum onlarin tek derdi büyük çocuklari. Cocugu aldirmayi cok dusundum ama gunah oldugu icin aldiramadim. Ama dusundukce deli olcam, ne ucuncu cocuga bakacak gucum var nede kucuk kizimi kendi pozisyonuma sokmak istemiyorum, evimde bi ortanci cocuk olsun istemiyorum. Benim hayatim yok sayilmakla gecti ne deger verdiler nede sevgi. Suan kizim yanimda yatiyor ve ona baktikca icim gidiyor. Diyeceksiniz sen annengil gibi olma, ama insan gordugunu uyguluyor ne derseniz deyin. Benim bu hafta bi secim yapmam lazim son sansim bu bebegi aldirmak icin. Neyapayim neolır bana yardimci olun.
Linç yemek istemiyorum ama böyle at gozlukleriniz vardı madem 2 çocuk bile çokmuş. Yani cidden bı insan nasıl gördüğümü uygularım diyebilir bu kadar kıt ve gelisemez halde olur benim aklım almıyor. Keşke bu kadar hafta ilerlemeden dusunseymissiniz. 13. Haftada bebeği kimse almaz. Yazık çocuğun hayatı sizin gibilerin elinde kayacak. Sizin gibi insanlar ne evlenin nede çoğalın.Merhabalar arkadaslar,
Konuya nereden basliyacagimi bilemiyorum. Söyle özetlemek istiyorum. Ben 13 haftalik hamileyim 3uncu cocuguma. Bi hastaligimdan dolayi hapi birakmak zorunda kaldim ve istemedigim halde hamile kaldim kendi dikkatsizligim yüzünden. Benim cocuklugum cok zor gecti, mutsuz bir evde hergun kavga icinde buyudum. Ortanci cocuk oldugum icin sevgisiz ve ilgisiz buyudum. Herseyimi kendim yaptim kendim calistim kendim ayaklarim uzerinde durdum, kisacasi ailemden ne maddi ne manevi hic bir destek gormedim. Onlar hep ilk cocuklarini sevdiler onemsediler. Halada oyle, surekli zaten hastayim diyip kendini acindiran bir insan. Benim esimle aram yillardir iyi degil, oda benim 4üncü cocugum gibi birsey, hep bir yuk bana asla kendi isini kendi göremez. Sanki evin babasi benim. Suan bunlari neden anlatiyorum. Hamile oldugumu ogrendigimde antidepresan hapi kullaniyordum birakmak zorunda kaldim. Suan çok kotuyum surekli aglama nobetleri geciriyorum ve iki çocugumla ilgilenemiyorum. Annemgilden hic bir destek gormuyorum onlarin tek derdi büyük çocuklari. Cocugu aldirmayi cok dusundum ama gunah oldugu icin aldiramadim. Ama dusundukce deli olcam, ne ucuncu cocuga bakacak gucum var nede kucuk kizimi kendi pozisyonuma sokmak istemiyorum, evimde bi ortanci cocuk olsun istemiyorum. Benim hayatim yok sayilmakla gecti ne deger verdiler nede sevgi. Suan kizim yanimda yatiyor ve ona baktikca icim gidiyor. Diyeceksiniz sen annengil gibi olma, ama insan gordugunu uyguluyor ne derseniz deyin. Benim bu hafta bi secim yapmam lazim son sansim bu bebegi aldirmak icin. Neyapayim neolır bana yardimci olun.
İş işten geçtikten sonra neden bize soruyorsun ki?Merhabalar arkadaslar,
Konuya nereden basliyacagimi bilemiyorum. Söyle özetlemek istiyorum. Ben 13 haftalik hamileyim 3uncu cocuguma. Bi hastaligimdan dolayi hapi birakmak zorunda kaldim ve istemedigim halde hamile kaldim kendi dikkatsizligim yüzünden. Benim cocuklugum cok zor gecti, mutsuz bir evde hergun kavga icinde buyudum. Ortanci cocuk oldugum icin sevgisiz ve ilgisiz buyudum. Herseyimi kendim yaptim kendim calistim kendim ayaklarim uzerinde durdum, kisacasi ailemden ne maddi ne manevi hic bir destek gormedim. Onlar hep ilk cocuklarini sevdiler onemsediler. Halada oyle, surekli zaten hastayim diyip kendini acindiran bir insan. Benim esimle aram yillardir iyi degil, oda benim 4üncü cocugum gibi birsey, hep bir yuk bana asla kendi isini kendi göremez. Sanki evin babasi benim. Suan bunlari neden anlatiyorum. Hamile oldugumu ogrendigimde antidepresan hapi kullaniyordum birakmak zorunda kaldim. Suan çok kotuyum surekli aglama nobetleri geciriyorum ve iki çocugumla ilgilenemiyorum. Annemgilden hic bir destek gormuyorum onlarin tek derdi büyük çocuklari. Cocugu aldirmayi cok dusundum ama gunah oldugu icin aldiramadim. Ama dusundukce deli olcam, ne ucuncu cocuga bakacak gucum var nede kucuk kizimi kendi pozisyonuma sokmak istemiyorum, evimde bi ortanci cocuk olsun istemiyorum. Benim hayatim yok sayilmakla gecti ne deger verdiler nede sevgi. Suan kizim yanimda yatiyor ve ona baktikca icim gidiyor. Diyeceksiniz sen annengil gibi olma, ama insan gordugunu uyguluyor ne derseniz deyin. Benim bu hafta bi secim yapmam lazim son sansim bu bebegi aldirmak icin. Neyapayim neolır bana yardimci olun.
10.Haftadan sonra kürtaj yapmıyorlar diye biliyorum. Bence geç kalmışsınız. Bu kadar beklememeliydiniz. Gerçekten istemiyorsanız ve böyle bir hakkınız varsa karar sizin ama aileniz gibi davranacağınızı düşünmeyin, çocuğunuza nasıl davranacağınjz sizin elinizde. Kendinizi salar, bu mıtsuzlukla devam ederseniz kimseye hayrınız olmaz.Merhabalar arkadaslar,
Konuya nereden basliyacagimi bilemiyorum. Söyle özetlemek istiyorum. Ben 13 haftalik hamileyim 3uncu cocuguma. Bi hastaligimdan dolayi hapi birakmak zorunda kaldim ve istemedigim halde hamile kaldim kendi dikkatsizligim yüzünden. Benim cocuklugum cok zor gecti, mutsuz bir evde hergun kavga icinde buyudum. Ortanci cocuk oldugum icin sevgisiz ve ilgisiz buyudum. Herseyimi kendim yaptim kendim calistim kendim ayaklarim uzerinde durdum, kisacasi ailemden ne maddi ne manevi hic bir destek gormedim. Onlar hep ilk cocuklarini sevdiler onemsediler. Halada oyle, surekli zaten hastayim diyip kendini acindiran bir insan. Benim esimle aram yillardir iyi degil, oda benim 4üncü cocugum gibi birsey, hep bir yuk bana asla kendi isini kendi göremez. Sanki evin babasi benim. Suan bunlari neden anlatiyorum. Hamile oldugumu ogrendigimde antidepresan hapi kullaniyordum birakmak zorunda kaldim. Suan çok kotuyum surekli aglama nobetleri geciriyorum ve iki çocugumla ilgilenemiyorum. Annemgilden hic bir destek gormuyorum onlarin tek derdi büyük çocuklari. Cocugu aldirmayi cok dusundum ama gunah oldugu icin aldiramadim. Ama dusundukce deli olcam, ne ucuncu cocuga bakacak gucum var nede kucuk kizimi kendi pozisyonuma sokmak istemiyorum, evimde bi ortanci cocuk olsun istemiyorum. Benim hayatim yok sayilmakla gecti ne deger verdiler nede sevgi. Suan kizim yanimda yatiyor ve ona baktikca icim gidiyor. Diyeceksiniz sen annengil gibi olma, ama insan gordugunu uyguluyor ne derseniz deyin. Benim bu hafta bi secim yapmam lazim son sansim bu bebegi aldirmak icin. Neyapayim neolır bana yardimci olun.
24 hafta mı
6 aylık bebeğe kürtaj mı yapılıyor
6 aylık doğup yaşıyor bebekler ya
Hiçbir ülkede anne ya da bebekte hayati risk ya da bebekte engek durumu yok ise 20 haftalık kürtaja izin verilmez. 5 aylık bebeğin kürtajı size mantıklı mı geldi de bi de cevap verdiniz?Almanya'da yaşıyormuş ve yasal sınır 20 haftaymış ilk sayfada yazıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?