- 29 Mart 2016
- 105
- 197
- 103
- Konu Sahibi Redemerald
-
- #1
İyi geceler kk nın zeki ve güçlü kadınları :)
Bu saatte aklıma takılan bir konuyu sizin de görüşlerinize açmak istedim. Zira uzun süredir kafamı kurcalıyor ve zihnimin alt üst olmasına sebep oluyor.
Ergenliğimden beri kilo problemim oldu. Kiloları boyuna aldım verdim, hatta geçen hesapladım ki toplamda alıp verdiğim kilolar 80’i buluyor. Nitekim hiçbir şekilde istediğim görüntüye ulaşamadım. Görüntümün ve fazla kilolu olmamın insanların beni istediğim kadar sevmemesi ile çok bağdaştırdım. Uzun bir süre sevgilim dahi olmadı. Kendimi ilişki yaşamaya layık görmüyordum.
Çevresi geniş insanlara hep gıptayla baktım. Bir organizasyon yaptığımda sırf ben çağırıyorum diye gelecek olan bir sürü insan hayal ettim. “insanlar beni sevsin” takıntısı had safhadaydı belli bir yaşa kadar. Ama sessiz bir yapım var genel olarak ve dışa dönük de değilimdir çok. Yani hayalimdeki ben aşırı sosyal cıvıl cıvıl bir tipken, kendi karakterim sessizdir. Sonuç olarak üniversite bitene kadar bu hayallerim gerçekleşmedi. Bu şekilde hayatı olan tüm tanıdıklarım güzel ya da yakışıklıydı. Ortalama tipte olanlar da dışa dönük ve baskın karakterliydi.
Üniden sonra çevremdeki bir iki arkadaşım da kayboldu zaten çeşitli sebeplerden.
Daha sonra bu takıntıyı atlattım. Artık aşırı güzel olayım, herkes beni sevsin, beğensin takıntısından büyük oranda sıyrıldım. İşe başladım. Yaptığım iş ve sorumluluk bilincimle mutlu olmak istedim.
Fakat farkettim ki, iş hayatında da sevilmedim. İlk başladığımda kimseye bir kabalık yapmamama rağmen terslendim. Yaptığım iş takdir edilmedi. Benimle aynı işi yapan hatta benden daha başarısız olan kişiler takdir gördü, üstleriyle araları iyi oldu. Bu kişilerin ortak özellikleri tabii ki güzel olmalarıydı. Kilo problemlerinin olmamasıydı.
Bir süre yurtdışında yaşadım. İngilizce anadilim gibi oldu. Sonra geri geldim. Büyük bir şirkette işe başladım. Bu sefer dış görünüşüme yatırım yaptım. Kilo verdim. Cilt bakımına gittim. Sosyal hayatım mucizevi şekilde değişti. Selam vermeyen insanlar selam verir oldu. Arkadaş grubum oldu bir anda.
İş değiştirdim. Bir süre sonra kiloyu yine saldım. Bi baktım, verimli çalışıyor olmama rağmen yine sevilmiyorum. Görmezden geliniyorum. Üstüne bir de üstlerimden haksızlığa uğruyorum. Yine benimle aynı konumda olan fakat iş yapmayan kişiler daha çok takdir görüyor. (Kilolu değiller. Kilolu olan da çok dışadönük ve aktif) Muhatap alınıyorlar.
Oysaki bana bu yılki maaşımda eksik zam yapıldı.
Ben hiçbir zaman aşırı dışa dönük ya da baskın bir insan olmayacağım. Karakterimde bu yok. Bazılarınız özgüven problemi diyecektir ama inanın zayıfladığımda da kiloluyken de aynı davranıyorum. Tavırlarımda değişiklik yok. Kibar ve seviyeli bi insanım. İnsanlarla kolay kolay yakınlık kuramıyorum. İş ilişkilerini resmi tutmayı tercih ediyorum sadece.
Merak ediyorum arkadaşlar. Var mı böyle bir şey? Zayıf ve güzel olduğunuzda insanlar tarafından daha mı çok tercih ediliyorsunuz? Ya da yaptığınız hatalar daha mı çok tolere ediliyor? Sadece özel hayat değil profesyonel ilişkileriniz de mi kolaylaşıyor? Görüşleriniz nelerdir? Cidden buna göre tekrar tipimi değiştirme çabasına gireceğim.
Bu sefer de eğer yeterince zayıflayıp güzelleşmezsem iş hayatında istediğim başarıya ulaşamayacakmışım korkusu başladı çünkü. Saçmalıyor muyum? Bana bir akıl verin.
Bu saatte aklıma takılan bir konuyu sizin de görüşlerinize açmak istedim. Zira uzun süredir kafamı kurcalıyor ve zihnimin alt üst olmasına sebep oluyor.
Ergenliğimden beri kilo problemim oldu. Kiloları boyuna aldım verdim, hatta geçen hesapladım ki toplamda alıp verdiğim kilolar 80’i buluyor. Nitekim hiçbir şekilde istediğim görüntüye ulaşamadım. Görüntümün ve fazla kilolu olmamın insanların beni istediğim kadar sevmemesi ile çok bağdaştırdım. Uzun bir süre sevgilim dahi olmadı. Kendimi ilişki yaşamaya layık görmüyordum.
Çevresi geniş insanlara hep gıptayla baktım. Bir organizasyon yaptığımda sırf ben çağırıyorum diye gelecek olan bir sürü insan hayal ettim. “insanlar beni sevsin” takıntısı had safhadaydı belli bir yaşa kadar. Ama sessiz bir yapım var genel olarak ve dışa dönük de değilimdir çok. Yani hayalimdeki ben aşırı sosyal cıvıl cıvıl bir tipken, kendi karakterim sessizdir. Sonuç olarak üniversite bitene kadar bu hayallerim gerçekleşmedi. Bu şekilde hayatı olan tüm tanıdıklarım güzel ya da yakışıklıydı. Ortalama tipte olanlar da dışa dönük ve baskın karakterliydi.
Üniden sonra çevremdeki bir iki arkadaşım da kayboldu zaten çeşitli sebeplerden.
Daha sonra bu takıntıyı atlattım. Artık aşırı güzel olayım, herkes beni sevsin, beğensin takıntısından büyük oranda sıyrıldım. İşe başladım. Yaptığım iş ve sorumluluk bilincimle mutlu olmak istedim.
Fakat farkettim ki, iş hayatında da sevilmedim. İlk başladığımda kimseye bir kabalık yapmamama rağmen terslendim. Yaptığım iş takdir edilmedi. Benimle aynı işi yapan hatta benden daha başarısız olan kişiler takdir gördü, üstleriyle araları iyi oldu. Bu kişilerin ortak özellikleri tabii ki güzel olmalarıydı. Kilo problemlerinin olmamasıydı.
Bir süre yurtdışında yaşadım. İngilizce anadilim gibi oldu. Sonra geri geldim. Büyük bir şirkette işe başladım. Bu sefer dış görünüşüme yatırım yaptım. Kilo verdim. Cilt bakımına gittim. Sosyal hayatım mucizevi şekilde değişti. Selam vermeyen insanlar selam verir oldu. Arkadaş grubum oldu bir anda.
İş değiştirdim. Bir süre sonra kiloyu yine saldım. Bi baktım, verimli çalışıyor olmama rağmen yine sevilmiyorum. Görmezden geliniyorum. Üstüne bir de üstlerimden haksızlığa uğruyorum. Yine benimle aynı konumda olan fakat iş yapmayan kişiler daha çok takdir görüyor. (Kilolu değiller. Kilolu olan da çok dışadönük ve aktif) Muhatap alınıyorlar.
Oysaki bana bu yılki maaşımda eksik zam yapıldı.
Ben hiçbir zaman aşırı dışa dönük ya da baskın bir insan olmayacağım. Karakterimde bu yok. Bazılarınız özgüven problemi diyecektir ama inanın zayıfladığımda da kiloluyken de aynı davranıyorum. Tavırlarımda değişiklik yok. Kibar ve seviyeli bi insanım. İnsanlarla kolay kolay yakınlık kuramıyorum. İş ilişkilerini resmi tutmayı tercih ediyorum sadece.
Merak ediyorum arkadaşlar. Var mı böyle bir şey? Zayıf ve güzel olduğunuzda insanlar tarafından daha mı çok tercih ediliyorsunuz? Ya da yaptığınız hatalar daha mı çok tolere ediliyor? Sadece özel hayat değil profesyonel ilişkileriniz de mi kolaylaşıyor? Görüşleriniz nelerdir? Cidden buna göre tekrar tipimi değiştirme çabasına gireceğim.
Bu sefer de eğer yeterince zayıflayıp güzelleşmezsem iş hayatında istediğim başarıya ulaşamayacakmışım korkusu başladı çünkü. Saçmalıyor muyum? Bana bir akıl verin.