- 18 Ocak 2018
- 2.748
- 7.144
- 32
-
- Konu Sahibi Redemerald
- #61
Kesinlikle katilmiyorum. Canli ornegi benim. Her zaman olmam gereken kilodan bi 10 15 kilo fazlam olmustur. Verdigim zamanlarda oldu ama asla boyle bisey dusunmedim. Bende seviyeliyimdir hemen herkezle samimiyet kuramam ama cok yakin birsuru arkadasim var. Bi ortama girdigimde insanlarin beni secmesini arkadas olmasini beklemiyorum ben secici davranip sadece karakterime yakin insnlarla arkadas oluyorum. Sizde boyle yapin lutfen bu dis gorunus olayini takarak kendinizi kisitlamayin hayati zehir etmissiniz kendinize. Yurtdisina gitmissiniz bilginiz kulturunuz var sohbetlere katilin bu yonlerinizi ortaya cikarin. Cok kilolu bi arkadasim var muhabbeti sohbeti cok guzel cok bilgili karakterli bi kiz. Kilosunu kimse gormuyo cok yakisikli sevgilileri oldu benimde en yakin arkadaslarimdan birisi.İyi geceler kk nın zeki ve güçlü kadınları :)
Bu saatte aklıma takılan bir konuyu sizin de görüşlerinize açmak istedim. Zira uzun süredir kafamı kurcalıyor ve zihnimin alt üst olmasına sebep oluyor.
Ergenliğimden beri kilo problemim oldu. Kiloları boyuna aldım verdim, hatta geçen hesapladım ki toplamda alıp verdiğim kilolar 80’i buluyor. Nitekim hiçbir şekilde istediğim görüntüye ulaşamadım. Görüntümün ve fazla kilolu olmamın insanların beni istediğim kadar sevmemesi ile çok bağdaştırdım. Uzun bir süre sevgilim dahi olmadı. Kendimi ilişki yaşamaya layık görmüyordum.
Çevresi geniş insanlara hep gıptayla baktım. Bir organizasyon yaptığımda sırf ben çağırıyorum diye gelecek olan bir sürü insan hayal ettim. “insanlar beni sevsin” takıntısı had safhadaydı belli bir yaşa kadar. Ama sessiz bir yapım var genel olarak ve dışa dönük de değilimdir çok. Yani hayalimdeki ben aşırı sosyal cıvıl cıvıl bir tipken, kendi karakterim sessizdir. Sonuç olarak üniversite bitene kadar bu hayallerim gerçekleşmedi. Bu şekilde hayatı olan tüm tanıdıklarım güzel ya da yakışıklıydı. Ortalama tipte olanlar da dışa dönük ve baskın karakterliydi.
Üniden sonra çevremdeki bir iki arkadaşım da kayboldu zaten çeşitli sebeplerden.
Daha sonra bu takıntıyı atlattım. Artık aşırı güzel olayım, herkes beni sevsin, beğensin takıntısından büyük oranda sıyrıldım. İşe başladım. Yaptığım iş ve sorumluluk bilincimle mutlu olmak istedim.
Fakat farkettim ki, iş hayatında da sevilmedim. İlk başladığımda kimseye bir kabalık yapmamama rağmen terslendim. Yaptığım iş takdir edilmedi. Benimle aynı işi yapan hatta benden daha başarısız olan kişiler takdir gördü, üstleriyle araları iyi oldu. Bu kişilerin ortak özellikleri tabii ki güzel olmalarıydı. Kilo problemlerinin olmamasıydı.
Bir süre yurtdışında yaşadım. İngilizce anadilim gibi oldu. Sonra geri geldim. Büyük bir şirkette işe başladım. Bu sefer dış görünüşüme yatırım yaptım. Kilo verdim. Cilt bakımına gittim. Sosyal hayatım mucizevi şekilde değişti. Selam vermeyen insanlar selam verir oldu. Arkadaş grubum oldu bir anda.
İş değiştirdim. Bir süre sonra kiloyu yine saldım. Bi baktım, verimli çalışıyor olmama rağmen yine sevilmiyorum. Görmezden geliniyorum. Üstüne bir de üstlerimden haksızlığa uğruyorum. Yine benimle aynı konumda olan fakat iş yapmayan kişiler daha çok takdir görüyor. (Kilolu değiller. Kilolu olan da çok dışadönük ve aktif) Muhatap alınıyorlar.
Oysaki bana bu yılki maaşımda eksik zam yapıldı.
Ben hiçbir zaman aşırı dışa dönük ya da baskın bir insan olmayacağım. Karakterimde bu yok. Bazılarınız özgüven problemi diyecektir ama inanın zayıfladığımda da kiloluyken de aynı davranıyorum. Tavırlarımda değişiklik yok. Kibar ve seviyeli bi insanım. İnsanlarla kolay kolay yakınlık kuramıyorum. İş ilişkilerini resmi tutmayı tercih ediyorum sadece.
Merak ediyorum arkadaşlar. Var mı böyle bir şey? Zayıf ve güzel olduğunuzda insanlar tarafından daha mı çok tercih ediliyorsunuz? Ya da yaptığınız hatalar daha mı çok tolere ediliyor? Sadece özel hayat değil profesyonel ilişkileriniz de mi kolaylaşıyor? Görüşleriniz nelerdir? Cidden buna göre tekrar tipimi değiştirme çabasına gireceğim.
Bu sefer de eğer yeterince zayıflayıp güzelleşmezsem iş hayatında istediğim başarıya ulaşamayacakmışım korkusu başladı çünkü. Saçmalıyor muyum? Bana bir akıl verin.
Kesinlikle var.İyi geceler kk nın zeki ve güçlü kadınları :)
Bu saatte aklıma takılan bir konuyu sizin de görüşlerinize açmak istedim. Zira uzun süredir kafamı kurcalıyor ve zihnimin alt üst olmasına sebep oluyor.
Ergenliğimden beri kilo problemim oldu. Kiloları boyuna aldım verdim, hatta geçen hesapladım ki toplamda alıp verdiğim kilolar 80’i buluyor. Nitekim hiçbir şekilde istediğim görüntüye ulaşamadım. Görüntümün ve fazla kilolu olmamın insanların beni istediğim kadar sevmemesi ile çok bağdaştırdım. Uzun bir süre sevgilim dahi olmadı. Kendimi ilişki yaşamaya layık görmüyordum.
Çevresi geniş insanlara hep gıptayla baktım. Bir organizasyon yaptığımda sırf ben çağırıyorum diye gelecek olan bir sürü insan hayal ettim. “insanlar beni sevsin” takıntısı had safhadaydı belli bir yaşa kadar. Ama sessiz bir yapım var genel olarak ve dışa dönük de değilimdir çok. Yani hayalimdeki ben aşırı sosyal cıvıl cıvıl bir tipken, kendi karakterim sessizdir. Sonuç olarak üniversite bitene kadar bu hayallerim gerçekleşmedi. Bu şekilde hayatı olan tüm tanıdıklarım güzel ya da yakışıklıydı. Ortalama tipte olanlar da dışa dönük ve baskın karakterliydi.
Üniden sonra çevremdeki bir iki arkadaşım da kayboldu zaten çeşitli sebeplerden.
Daha sonra bu takıntıyı atlattım. Artık aşırı güzel olayım, herkes beni sevsin, beğensin takıntısından büyük oranda sıyrıldım. İşe başladım. Yaptığım iş ve sorumluluk bilincimle mutlu olmak istedim.
Fakat farkettim ki, iş hayatında da sevilmedim. İlk başladığımda kimseye bir kabalık yapmamama rağmen terslendim. Yaptığım iş takdir edilmedi. Benimle aynı işi yapan hatta benden daha başarısız olan kişiler takdir gördü, üstleriyle araları iyi oldu. Bu kişilerin ortak özellikleri tabii ki güzel olmalarıydı. Kilo problemlerinin olmamasıydı.
Bir süre yurtdışında yaşadım. İngilizce anadilim gibi oldu. Sonra geri geldim. Büyük bir şirkette işe başladım. Bu sefer dış görünüşüme yatırım yaptım. Kilo verdim. Cilt bakımına gittim. Sosyal hayatım mucizevi şekilde değişti. Selam vermeyen insanlar selam verir oldu. Arkadaş grubum oldu bir anda.
İş değiştirdim. Bir süre sonra kiloyu yine saldım. Bi baktım, verimli çalışıyor olmama rağmen yine sevilmiyorum. Görmezden geliniyorum. Üstüne bir de üstlerimden haksızlığa uğruyorum. Yine benimle aynı konumda olan fakat iş yapmayan kişiler daha çok takdir görüyor. (Kilolu değiller. Kilolu olan da çok dışadönük ve aktif) Muhatap alınıyorlar.
Oysaki bana bu yılki maaşımda eksik zam yapıldı.
Ben hiçbir zaman aşırı dışa dönük ya da baskın bir insan olmayacağım. Karakterimde bu yok. Bazılarınız özgüven problemi diyecektir ama inanın zayıfladığımda da kiloluyken de aynı davranıyorum. Tavırlarımda değişiklik yok. Kibar ve seviyeli bi insanım. İnsanlarla kolay kolay yakınlık kuramıyorum. İş ilişkilerini resmi tutmayı tercih ediyorum sadece.
Merak ediyorum arkadaşlar. Var mı böyle bir şey? Zayıf ve güzel olduğunuzda insanlar tarafından daha mı çok tercih ediliyorsunuz? Ya da yaptığınız hatalar daha mı çok tolere ediliyor? Sadece özel hayat değil profesyonel ilişkileriniz de mi kolaylaşıyor? Görüşleriniz nelerdir? Cidden buna göre tekrar tipimi değiştirme çabasına gireceğim.
Bu sefer de eğer yeterince zayıflayıp güzelleşmezsem iş hayatında istediğim başarıya ulaşamayacakmışım korkusu başladı çünkü. Saçmalıyor muyum? Bana bir akıl verin.
Dış görünüş her şeydir demek istemedimHepinizin yorumlarını tek tek okudum. Görüşleriniz benim için değerli. Gerçekten teşekkür ederim.
Aura konusunda haklısınız. İnsan kendini iyi hissedince etrafa karşı da daha pozitif oluyor. Ama ben genel olarak negatif davranmamaya çalışsam da ister istemez nemrutlaşıyorum sanırım.
Kilolu olmayı sevmiyorum. Yapamamamın sebebi psikolojik maalesef. Tatlı yemeyince gece rüyama giriyor filan. Biraz yeme bağımlısıyım galiba.
İş ilişkisi bambaşka bir boyut. Söylediklerinizden çıkardığım: genel olarak kendim için kilo vermem ve insan ilişkilerinde pozitif olmaya çalışmam gerektiği. Bakımlı olmamın da olumlu etkisi olacağı.
Nitekim dış görünüşün her şey olduğunu düşünen arkadaşlar da az değil burada.
Dış görünüş her şeydir demek istemedim
Kendi yaşadıklarımdan yola çıktım
bende kiloyum zar zor yirmi kilo verdim hala fit değilim ama inan erkeklerin kilolu zamanki davranışlarından dolayı tüm o cinsten soğudum resmen
İş yaşamımda tıpkı senin dediğin gibi oldu
Ben taş taşıyıp yol açsam eleştirilecek bir yön bulunurken başka arkadaş bir bardağı şuradan şuraya kaldırınca övgüler dizilirdi.
Ki bunu sadece erkekler değil bizzat kadınlar yapardı.
Yıllardır zayıf olmayı popüler olmak olarak kodlamışsınız sanırım ama çok sağlıklı bir düşünce değil bu? Önce beden algısı ve duygusal yeme içme için bir psikoterapist desteği alın. Bu süreçte kilonuzu sağlığınız için dengelemeye çalışın. Çocukluğumuzdan beri rahmetli babam bizi eğitiminiz iyi olsun görgülü kültürlü olun diye yönlendirdiği için kardeşlerim de ben de kilo problemi yaşamamıza rağmen hep popüler ve aranan Kişiler olduk. Övmek için söylemiyorum çünkü Doğum sonrası gittiğim bir etkinlikte (160 boy ile 70 li kilolardı) hemen mevcut işimden ayrılıp kendi şirketine/kurumuma gelmemi isteyen kişiler oldu. En bakımsız olduğum dönemlerde bile arkadaşlar ısrarla her şeylere çağırdılar hatta bize göre organize yaptılar. Ama Özgüven ve sohbetinin rahat ve kasıntısız olması önemli bence. Yukarıda biri yazmış siz acaba kilo problemleri olan kişileri öyle algıladığınız için mi enerjiniz öyle negatif oluyor. Rahat olun sohbetinizin ve kariyerinizin altını doldurun ve sürekli kendinizi geliştirin. Zam konusunda ik birimi varsa orayla yoksa patronla konuşun. Konuşurken de kendinize güvenin ki adam/kadın düşünsün sizin o zammı hakettiğinizi. Ama bence önceliğiniz psikoterapi almak olsun
Bir arkadaşım dış görünüş önemli olmasaydı güzellik ve moda diye koca bir sektör olmazdı diye söyler aşırı katılıyorum.yaşadığım şey harfiyen bu. Mesajınızı öpesim geldi ciddenDemek ki kafamda kurmuyormuşum. Rahatladım şu an
Konunun çözümü ile alakasız ama bu benim kafama takılan bir soru olduğundan sormak istedim. Kendine baktığın kısımlarda bir tek kilo verme ve cilt bakımı demişsin güzelleşme adına yaptığın farklı şeyler olarak. Ve çok fark ettiğini belirtmişsin. Salt cilt bakımı o kadar değiştiriyor mu ki ya ? Ben bir kaç kez cilt bakımı yaptırdım ama önceki cildim ile sonraki cildim arasında pek bir fark olmadı. Yani ben cilt bakımının faydasını pek göremiyorum. Acaba bir tek bana mı öyle oldu. Hakikatten cilt bakımına gitmek o kadar işe yarıyor mu merak ettim ?