Valla baya sıfır makyaj halde gezen çok güzel bir kız .Ama muhabbeti akıcı değil sıkıcı baya.Tabii İşte karakter meselesi de işin içine giriyor.
Ama güzel olup ortama davet edilmeyen birini cidden duymamıştım. Aşırı mı sessiz acaba?
Ben aşırı sessiz değilimdir. Ama dışadönük de sayılmam.
Bence kendinizi böyle de güzel bulmalısınız.
Kendinizi güzel hissedeceğiniz kıyafetler giymek, güzel ve temiz kokular, mutlu bir yüz, gülümseyen bir çehre...
Bence siz zannettiğinizden çok daha güzelsiniz kiloluyken.
Tek sorun bunun farkında olmayışınız.
Ben hiç rastlamadım kilolu olduğu için yaptığı işi beğenilmeyen, hor görülen kişilere. Evet görünüm önemlidir ama sizin bahsettiğiniz kadar değil.
Bence bu soğuk ve mesafeli olmanızdan kaynaklanıyor. Siz zayıfladığınızda insanlar tarafından kabul gördüğünüzü sanıyorsunuz ama kabul görmek değil, beğenilmek bu. Yani sadece dışınızı beğeniyorlar önemli olan içinizin beğenilmesi.
Kilo aldığınızda sizinle görüşmeyen insanlar zaten gerçek dostunuz olamazlar. Bunun için üzülmeyin hiç.
Kaç kilosunuz boyunuz kaç ?
Sağlığınız için yine kilo verin ama bunun yanında daha cana yakın, samimi ve güler yüzlü olmaya çalışın.
kemik yapınızdan dolayısı sıska olamayacak olabilirsiniz.zaten dümdüz zayıf olanlar bana hiç estetik gelmiyor, vücudunu sporla şekillendirmeye bak, hatların oluşsun dolgun vücut hatları güzel kadınlar çok çekici olur
Dış görünüşe önem verip yanımda olmak isteyen hiç olmasın daha iyi önemli olan insanın ici
Size zayıflayınca bir ozguven gelmiştir. Kendinizi o ortamlara layık hissetmissinizdir, ortamlarda görünür olmaktan korkmamaya baslamissinizdir ve bunun doğal sonucu olarak arkadaş ortaminiz olmuştur.
Bence bu zayıf olmakla değil sizin kiloluyken özgüven problemi yasamanizla, kendinize hayali bir sınir cizmenizle alakalı.
Sadece küçük bir ornek; geçen aylarda bir şehirde günlük tura katılmıştım. Ama bir gece önce yanımda götürdüğüm tek kıyafet yirtilmisti. Sabahtan iğne iplik peşine düştüm ama bulamadım. Bulamadığım gibi normal saatinden de erken tur arabası aradı, 'geldim' diye. Ki hiç hazır değildim, ne bulduysam çantama tiktim, kıyafetim yırtıldığı için pijemami giyindim. Ne saçımı topladım ne dişimi fircaladim. Sadece ıslak elle çapaklarımi silmeye vakit vardi:) kendimi kötü hissettim tabii ki, arabada pustum kaldım. Gelenler de foto cekinecegiz diye süslü puslu giyinmiş insanlardi, ben onların yanında pijemayla arabadayim :)
kendimden memnun olmadığım için iletişim yollarını kapattım, merhaba dışında birşey demedi kimse bana. İlk yerde bir tuvalet bulup lenslerimi taktım, dişimi fircaladim, rimelimi alligimi rujumu sürdüm, deodorantimi parfümümü sıktım, saçlarımi topladım. Biraz insana benzeyip insanların yanına gittim ve gayet güzel karşılandım. Sonraki girdiğimiz yerden de iğne iplik buldum, elbisemi giydim :) o andan sonra turdaki herkesle çok iyi anlaştık, hatta ben iğne iplik arabada dikiş dikerken resmimi falan çektiler.. yalnız oldugum icin her ortamda biri benim resmimi çekmeyi teklif etti vs vs vs
Şimdi bu duruma iki bakış açısıyla bakabiliriz.
Birincisinde sizin gibi şey deriz ; pijemaliyken ve saçım basım daginikken insanlar bana önem vermedi. Kimse benimle konuşmadi. Ama makyaj yapıp giyinip guzellesince insanlar birden bana nazik oldular. Devir güzellik devri
İkincisinde ; ben pijemaliyken ve dişimi bile fircalamamisken kendimden memnun değildim,hatta utanıyordum ve bu yüzden insanlara kendimi kapattim, haliyle kimse benimle iletişime geçmedi. Ben kendimi ortama layık gormeyip soyutladiğim için insanlar da beni yok saydı. Ama giyinip süslenip öz güven içinde gelince aramızdaki gorunmez duvarlarim kalkti ve insanlar beni farkedip haliyle sevdiler.
İki bakış açısıyla da bakmak mumkun,ama sizce hangisi doğru??
Sizin olayinizda da böyle olduğunu düşünüyorum.
Ayrıca sosyallik ve güzellik arasında çok da bir bağlantı kuramiyorum ben. Lisede hep herkesle dost, tüm dedikodulara hakim baliketli, neseli bir kız vardır mesela :) hatırlayın, bulacaksınız siz de. Olmayan lise yok bence
İnanın o iş meselesine akıl sır erdiremiyorum. Verilen işi hızlı ve temiz hallederim. Bunun aksini kimse söylemiyor. Eleştiri de almıyorum. Ama bir türlü ön plana çıkamıyorum yaptığım işle. Bir de üstüne haksızlığa uğruyorum.
165 boyum. 75 kiloyum.
İnanın o iş meselesine akıl sır erdiremiyorum. Verilen işi hızlı ve temiz hallederim. Bunun aksini kimse söylemiyor. Eleştiri de almıyorum. Ama bir türlü ön plana çıkamıyorum yaptığım işle. Bir de üstüne haksızlığa uğruyorum.
165 boyum. 75 kiloyum.
Eger sizi üzmüyor ise bırakın çevrenizdekiler dış görünüşe hevesli olsunAslında kastettiğim, dış görünüş iyi olunca insanların ilişki kurmaya daha hevesli olduğu.
Çok katılıyorum, enerji çok önemliOlay aura, öz güven ve ruh da bitiyor. Bir insan ne kadar çirkin olursa olsun insan baktığında ruh görüyor mu? Anında çeker. Bir güzele baktığında göz şenlenir ve doyar ama ruh var mı? O önemli. Kendimden örnek vereyim. Benim deli dolu, eğlenceli ve çılgın biri olduğumu söylerler. Şekilden şekile girerim. Nasıl yani? dediğinizi duyar gibiyim. Benim obez ve kilolularla ilgili projem vardı sırf onları anlayabilmek için aylarca yedim, içtim kilo aldım öyle kilo aldım ki sırf yaşayayım, anlayayım tezimi yazarken neler hissedeceğim diye. Yorumların çoğu “kilo almıssın, cok yakısmıs” oldu. Sonra kiloları verdim tam 49 kg’a düstüm bu sefer neler olacak dedim :) Yine çok güzelsin oldu yorumlar. Seçici olduğum icin çevre yapmam kolay kolay kimseyi de eksenime almam asla. Tanımayan bir insan uzaktan baktığında soğuk, buz görür. Yorumlar “o kadar buz ve coolsun ki yanına yaklasmak korkunc” derler. Ama şunu biliyorum ruhum çekiyor insanı.
O yüzden konu sahibi zayıf olmak güzel olmak her sey değildir.
20 yillik profesyonel is hayatim bana bunu öğretti, tipin bir onemi yok , karsinizda capkin ya da yilisik bir adam varsa tip onemlidir evet ama oyle tipler bile isini hakkiyla yapani görmezden gelmezlik yapmazlarÖyle mi diyorsunuz? Tam olarak çözemedim ben sanırım insan ilişkilerini.