- 19 Kasım 2013
- 18.605
- 33.519
- Konu Sahibi -Bortubocek-
- #181
Teşekkür ederim. Annem,babamın hakkını asla ödeyemem zaten. Sağolsunlar birşeyde gözümüzü bırakmadılar. Olduğu kadarıyla tüm imkanlarını seferber ettiler.Aynen,ben aldığım kıymayı 3 köftelik atıyordum buzluğa,küçüklerdi zaten,1er köfte ancak yerlerdi.Zaman geçti,masraflar arttı ama elimizde biraz bollaştı.Aynı düzen devam ettik.İçim rahat çok şükür,anne babanıza da ne mutlu size bunları söyletebildikleri için.
Yokken bazen 3 öğün tarhana da yenir,ama herkes aynı yerse.Yoksa para var,harcanmazsa ,kimine pasta kimine ekmekse,olmaz
Bende kızıma yapabilirsem ne mutlu bana. Tabiki yokluk olur tarhanada içilir sofrada sadece zira amac karın doyurmaktır amenna ama varken aman et almayayımda bir makarna kaynatayım,kenara atayım demek bana doğru gelmiyor. Sonuçta bir kez çocuk oluyor insan. Şimdi kocaman insanlarız bize koymaz bir şeyi yiyememek ama bir çocuğa anlatamazsın.
Arkadaşım var bu mantıkta bir kadın. 2 çocuğu var birikim yapacağım diye kısıyor yeme içme konusunda. Ben kuruyemiş,meyve genelde masada bulundururum,mutfaktada kızımın yiyeceği şeyleri tezgahta bırakırım,saklamam ki canı isteyince gidip alsın yesin diye. O çocuklar bize gelince mutfaktan çıkmıyorlar. 2 yaşındaki çocuk mama diye dolanıyor mutfakta. Meyve istiyor,kuruyemiş gösteriyor. Veriyorum nasıl seviniyor anlatamam. Arkadaşımda diyor size gelmeyi çok seviyorlar diye. Benim kızımda az az sık yiyen ve bu anlamda genelde aç gezen bir cocuk olmasına rağmen,asla açım diye gelmez yanıma evimiz dışında bir evdeysek. Bir yerde birşey ikram edilsin,onu bile yemez merak edipte. Tatile gideriz açık büfede bile tabağını doldurmaz. Sevdiği bir iki şeyi yiyeceği kadar alırız yeter der oturur yer. Bu anlamda ben başardığımı düşünüyorum. Tamamen olgun biri gibi davranıyor. Çoğu insan şaşırıyor. Pastanın bile yüzüne bakmadı,sen mi tembihliyorsun bu kızı,birşey yemedi demişti bir gün arkadaşım,halbuki alakası yok. Niye tembihleyeyim soruyorum ister misin diye? Ayda yılda bir belki yerim der,ondada gelir benim tabağımdan tadına bakar,beğenirse yer,bazen o tadına baktığından fazlasını yemez bile ki çekingen bir çocuk değildir ama gözü görmüyor çünkü evde yiyemediği birşey olmuyor. Ama ben eksik etseydim,evde görmeseydi bu çocuk,eminim farklı davranırdı.
