- 12 Mart 2021
- 2.291
- 4.404
- 83
Ya bu bizimkilerin ailesi olabilir mi? İşte her insan farklı benim ki bu dilden anladı, seninki başka dilden anlar. Çok yakın bir dostum var eşi narsist ona da taktik veriyorum. Onda da işe yarıyor..
Ya bu bizimkilerin ailesi olabilir mi? İşte her insan farklı benim ki bu dilden anladı, seninki başka dilden anlar. Çok yakın bir dostum var eşi narsist ona da taktik veriyorum. Onda da işe yarıyor..Bunları yaptığımda yani ona narsist davrandığımda iyice delirdi. Çünkü ailesi yıllardır onu pohpohlamis hala da oyleler. Ama içini açın bakın rezil bir aile hepsi yüzlerine bakılmaz.
Edemezsiniz hanımefendiYazdıklarınızı hayretler içinde okudum maalesef 2 yıldır buna çok benzer süren bir evliliğim var. Yardım edebilir miyim tedavi olsa iyileşir mi düzelir mi derken okudum yazınızı bana ışık oldunuz.. çok teşekkürler
Yok bebişim hiç kavga gürültü yok bizde. Nadiren tartışıyoruz tabiki. Ama saldım artık. Bana bulaşmasın günümü huzurlu geçireyim. Eğer zehrini kusup gelirse evin içinde çok sakin oluyor.İşte ben o baştaki çabanın sebebini anlayamıyorum bir türlü. Özellikle fiziksel şiddet görüp hala karşısındakinin normal olmadığına ikna olmayan insanlar var. Psikolojik şiddeti fark etmek güç olabilir ama fiziksel şiddet ayan beyan ortadadır yani. Çocuklu olanların işi daha zor tabii ki ama her gün kavgayla ve kendini ispatlamaya çalışan bir anneyle büyümek yerine boşanmış ailenin çocuğu olmak onlar için de daha iyisi olacaktır. Mesela ben hiç kendini bu kadar açıklamaya çalışan erkek görmedim. Karşısındaki kişide sorunlar varsa birkaç kere konuşup bitiriyorlar ilişkiyi hem de cidden soğuyarak.
Bizdeki olay çok gariptir ki annesi ile ilişkisi çok kötü ve annesi de bir mağdur. Babası tam bir narsist. Annesi ile ilgili şöyle birşey diyebilirim çocuğa bakma mevzusu oldu istersen çağır gelsin baksın dedim annem iyi değil ölür mölür ustumuse kalmasın ugrasilmaz boşver dedi düşünün.Psikologum bana dedi. Bunlar annelerine göbekten bağlı olurlar. Çünkü anne de hasta dedi. Her sıkıştığında annesine gidiyordu. 1-2 hafta gelmediğini bilirim. Ne arardı ne mesaj atardı. Bı sessizlik... Sonra bişey olmamış gibi eve gelirdi.
İş Şiddete gelene kadar öyle manipüle oluyorlar ki doğru yanlış algıları bozuluyor. Okuduğum hikayeler hep öyle. Narsistle mücedele dşye bir blog var oraya bakarsanız okuyacaklarınıza hayret edeceksiniz. Yaşananlar gerçekten korkunçŞiddet uygulayan biri nasıl normal olabilir ki yani bunu anlamamak çok tuhaf geliyor
Aldatma var ya,o cocuk korkuyla buyuyor evde.20 sene gitse 20 sene goturecek misiniz?Sizin kac hayatiniz olacak?Biz 1 hayatimiz var diye biliyoruz daNarsistten kurtulmanın tek yolu sıfır iletişim. Ama çocuk olunca öyle olmuyor.. hele birde benim kızım babasına çok düşkün. Babası da kızına düşkün Allah var.. Ben kendimce şu kararı aldım
Gittiği yere kadar gidecek. Benim ki psikolojik baskıyı fazla yapıyor ara ara. Evde çıt sesimiz bile çıkmaz, huzursuzluk çıkarmaz, fiziksel şiddeti, alkolü kumarı gibi şeyleri yok çok şükür.. o yüzden gittiği yere kadar. Benimkinin ailesi de narsist. Hepsiyle iletişimi kestim rahatım. Ne yaptıkları umrumda değil. Ölseler rahmet dilemem o durumdayım..
İşte biz de şu var evin içinde normaliz. Kızımızın yanında bir kez sesimiz yükselmedi. Kızım 4 yaşında babası olmadan uyumaz bile. O kadar düşkün. O da kızı için herşeyi yapıyor O konuda asla hakkını yemem. Yani şu an kızım korksa tek korkusu babasız kalmak olur. Benim ki ihaneti sinsi sinsi gizlice yaptığını "sanıyor"..Aldatma var ya,o cocuk korkuyla buyuyor evde.20 sene gitse 20 sene goturecek misiniz?Sizin kac hayatiniz olacak?Biz 1 hayatimiz var diye biliyoruz da
Zaten narsistler de kaygı bozukluğu da oluyor. Sürekli bir konuda endişelenme. Ne olacak ne yapacağım? Olmamış şeylerin kaygısını yaşama. Bu insanı çok rahatsız ediyor. Mesela eski eşim olacak şahısta daha doğmamış çocuğun kresini düşünüyorduBizdeki olay çok gariptir ki annesi ile ilişkisi çok kötü ve annesi de bir mağdur. Babası tam bir narsist. Annesi ile ilgili şöyle birşey diyebilirim çocuğa bakma mevzusu oldu istersen çağır gelsin baksın dedim annem iyi değil ölür mölür ustumuse kalmasın ugrasilmaz boşver dedi düşünün.
Sanmıyor, sizi sandığına inandırmaya çalışıyor. Başka suçunuzu bulamayınca iftira yoluna giderler, çünkü suç işlemeniz lazım, suç işleyin ki sizi ezme hakkı doğsun ona. Bu aslında ne kadar güçlü olduğunuzun işareti, sizi kadınlıktan vuramamış, sizi eşlikten vuramamış, annelikten vuramamış vs vs. Hepsinde ağzının payını almış. Şimdi suç işleyin diye sabah akşam dua ediyor.İşte biz de şu var evin içinde normaliz. Kızımızın yanında bir kez sesimiz yükselmedi. Kızım 4 yaşında babası olmadan uyumaz bile. O kadar düşkün. O da kızı için herşeyi yapıyor O konuda asla hakkını yemem. Yani şu an kızım korksa tek korkusu babasız kalmak olur. Benim ki ihaneti sinsi sinsi gizlice yaptığını "sanıyor"..
Ama sız bılıyorsunuz sonucta.Bana bıraz sızın de psikolojınız normal değil gıbı geldı.İşte biz de şu var evin içinde normaliz. Kızımızın yanında bir kez sesimiz yükselmedi. Kızım 4 yaşında babası olmadan uyumaz bile. O kadar düşkün. O da kızı için herşeyi yapıyor O konuda asla hakkını yemem. Yani şu an kızım korksa tek korkusu babasız kalmak olur. Benim ki ihaneti sinsi sinsi gizlice yaptığını "sanıyor"..
Kesinlikle.. Ben o ne yaparsa yapsın kendi çizgimi hiç bozmadım. Kötülüğe kötülükle karşılık vermedim, eşimin yanında kimse hakkında konuşmam, kök aile problemlerimi anlatmam. Bu konuda çizgim sınırım nettir. Ama bu otokontrolü sonradan kazandım. Çünkü bende bişey olmayınca oralardan vurmaya çalıştı. Baktı kendi ailesi pislik içinde. Şimdi ağzını açamaz öyle konularda. Eşim narsist evet ama kendini kontrol edebiliyor. Yetişkin bilincinde en azından. Sorumluluk sahibi. Bu yüzden yuvamı bozmuyorum. Sezarın hakkı sezara.. işte bir arkadaşa daha dedim burada. Otokontrol geliştirmek lazım..Sanmıyor, sizi sandığına inandırmaya çalışıyor. Başka suçunuzu bulamayınca iftira yoluna giderler, çünkü suç işlemeniz lazım, suç işleyin ki sizi ezme hakkı doğsun ona. Bu aslında ne kadar güçlü olduğunuzun işareti, sizi kadınlıktan vuramamış, sizi eşlikten vuramamış, annelikten vuramamış vs vs. Hepsinde ağzının payını almış. Şimdi suç işleyin diye sabah akşam dua ediyor.
Yooo inanın gayet normalim. Öyle bir duruş sergilemeye alıştım ki kaya gibiyim.. Bu artık bende karakter halini aldı.. önceden psikolojik baskısı beni etkiliyordu şimdi duvara çarpıp geri dönüyor. Zerre umursamıyorum. Bakın narsist biriyle yaşıyorsanız karşınızdaki hiç bişey anlamaz. Onun gözünden bakmayı öğrenmeniz gerekir. Ben bunu öğrendim ve baskıladım artık. Narsistten dolayı narsistim artık. Ben ona yapıyorum ince ince psikolojik harp..Ama sız bılıyorsunuz sonucta.Bana bıraz sızın de psikolojınız normal değil gıbı geldı.
kızım babasını cok sevıyor.Benım de kızım babasını cok sevıyor.Benı aldatsa,psıkolojık sıddet uygulasa ,bak kızım sen babanı cok sev,o da senı cok sevıyor.Ama bızım baska bı evımız olacak sen babanı hep goreceksın vs derim.Arkadasım aldatılıyordu benım sureklı,eve gelen ıcraların haddı hesabı yok,3 sene direndı:Kızın aılesı yazlgını sattı Mugla da ,simdı parayla alamazsın.
Tek kızları ıstedi diye,damadın borclarını odedıler.Ama baktıkı bıtmıyor.3 sene sonunda evlerı ayırdı.ma boyle takıntılıydı kı,3 sene bosanmadı ayrı yasadı evlenemesın adam dıye.En sonunda bı pedagog cocuk 7 yasına gelene kadar hallet bu ısı,7 yasından sonra daha cok etkılenecek,yada don evıne dedi .Oylelıkle bosandı kız.
Cocuk buyudkce bosanmanız daha zorlasacak.
Sorumluluk sahibi olmasa ne olacak? Yiyecek totosuna tekmeyi. Bir yuvaya sizden çok onun ihtiyacı var, aksi halde gtüm gtüm döneceği çöplük belli . İsterse sorumluluk almasın.Kesinlikle.. Ben o ne yaparsa yapsın kendi çizgimi hiç bozmadım. Kötülüğe kötülükle karşılık vermedim, eşimin yanında kimse hakkında konuşmam, kök aile problemlerimi anlatmam. Bu konuda çizgim sınırım nettir. Ama bu otokontrolü sonradan kazandım. Çünkü bende bişey olmayınca oralardan vurmaya çalıştı. Baktı kendi ailesi pislik içinde. Şimdi ağzını açamaz öyle konularda. Eşim narsist evet ama kendini kontrol edebiliyor. Yetişkin bilincinde en azından. Sorumluluk sahibi. Bu yüzden yuvamı bozmuyorum. Sezarın hakkı sezara.. işte bir arkadaşa daha dedim burada. Otokontrol geliştirmek lazım..
Sorun yasamak zaten.Neden yasayasiniz boyle biriyle.Bana garip geldi,bukadar farkindasiniz.Ama ayni evde kalabiliyorsunuz.Benim esim cok soylenen bi insan,soylenecek bisey illla bulur.Cocuk olana kadar idare ettim,cocuk oldu onunda herseyine karisiyor baktim.Lohusayim annemde kaliyorz o sira.Dedim boyle devam edemem.Eger boyle devam edecekse bizim hayatimiz,hazir annemdeyim biz kalalim sen gitYooo inanın gayet normalim. Öyle bir duruş sergilemeye alıştım ki kaya gibiyim.. Bu artık bende karakter halini aldı.. önceden psikolojik baskısı beni etkiliyordu şimdi duvara çarpıp geri dönüyor. Zerre umursamıyorum. Bakın narsist biriyle yaşıyorsanız karşınızdaki hiç bişey anlamaz. Onun gözünden bakmayı öğrenmeniz gerekir. Ben bunu öğrendim ve baskıladım artık. Narsistten dolayı narsistim artık. Ben ona yapıyorum ince ince psikolojik harp..
Önceleri benimki de öyleydi. Bana yemek tarifi verdiğini biliyorum. Hayatında surahiden su almak dışında mutfağa girmeyen birisiSorun yasamak zaten.Neden yasayasiniz boyle biriyle.Bana garip geldi,bukadar farkindasiniz.Ama ayni evde kalabiliyorsunuz.Benim esim cok soylenen bi insan,soylenecek bisey illla bulur.Cocuk olana kadar idare ettim,cocuk oldu onunda herseyine karisiyor baktim.Lohusayim annemde kaliyorz o sira.Dedim boyle devam edemem.Eger boyle devam edecekse bizim hayatimiz,hazir annemdeyim biz kalalim sen git10 gunluk bebeyle bosanmaya kalkiyorm Onu niye cekelim yani bikbikbik.Orda sanirim anladi biseylsri,artik kendi de daha sakin.Soyleniyor hala ama icine icine.Disina soylesin cekemem sanirim bu saatten sonra.
Çok üzgünüm yaşadıklarınız için ama aydınlanmanıza sevindim. Amacım birilerine dokunmaktı. Allah kolaylık versin.Yazdıklarınızı hayretler içinde okudum maalesef 2 yıldır buna çok benzer süren bir evliliğim var. Yardım edebilir miyim tedavi olsa iyileşir mi düzelir mi derken okudum yazınızı bana ışık oldunuz.. çok teşekkürler
Tesekkurler .3 sene onceydı lohusalık ya:)Benımkının aile dızılımınden sanırım :)Gecen sey ogrendım,bayramda dedesi ıcın rahmetlı X abı de ne sınırlıydı konusamazdık yanında dedı bı akrabası:)Dededen mıras bı soylenme sorunu var. Sen biraz sakin kal henüz lohusasın. Bebeğini sağlıkla büyüt inşallah.
Kesinlikle inanıyorum.. hiç düzgün bir huyları dizilmiyor genlerdeTesekkurler .3 sene onceydı lohusalık ya:)Benımkının aile dızılımınden sanırım :)Gecen sey ogrendım,bayramda dedesi ıcın rahmetlı X abı de ne sınırlıydı konusamazdık yanında dedı bı akrabası:)Dededen mıras bı soylenme sorunu var
Başlarda ilişkinin üzerine düşmeyen taraf bendim. Üzerine düşmemekten kastım ilgisizlik değil, ilişkiyi çok hızlı ilerlettiği için* yavaşlama çabasına giren ben oluyordum ve bu yüzüme ilişkiden memnun değilmişim gibi ya da istemiyormuşum gibi vuruluyordu. Halbuki ikimizin duygularından da emin olana kadar gösterdiğim duygusal yakınlığa dikkat etmeye çalışıyordum. 1 ayda karşındakine hayatının aşkı gibi davranmak bana doğru gelmiyordu çünkü. Bu sebeple ilişkinin öküzü olduğumu bana empoze ederek aylar içinde beni kendi kullanabileceği kıvama getirip yumuşattı. Romantizmi beni buna alıştırmak kullanıyordu. Çünkü ilerde bunu aniden keserek canımı acıtmak için kullanacaktı.Love booming sizi elde ettiğinden emin olana kadar
3 yıllık ilişkide söyleyebilirim ki her fırsatta yan yanaydık. Ondan ayrı kalacağım zamanlar (okulum yaz tatiline girdiğinde vs.) ailemle bile ters düştüğüm oldu memlekete dönmeyip yanında yaz tatilinin çoğunu geçirdiğim için. İş seyahatine gittiğinde birlikte kalabilmemiz için her koşulu mutlaka sağlıyordu. Diğer çalışanlardan ayrı ev tutuyordu. Öğrenci olduğum için gidiş geliş masraflarımı üstleniyordu sırf geleyim diye*.Şimdi yine gelelim bu 4 yıla, birkaç haftasonu hariç (10'u geçmez) her haftasonu benle olmak ister, iş seyahatine gitse yanına çağırır, kaçamak tatil için gün sayardı.
Çok büyük bir aşağılık kompleksi varmış özellikle mesleki anlamda. Çok sonra anladım. Başlarda aynı sektörden çoğu kesimin eleştirdiği durumlara değindiğini düşünüyordum ama aslında kıskançlıktan önüne gelen herkese sallıyormuş. Başkalarının kendi hedefini başardığını görmesi onu çileden çıkarıyordu. Bir de yanında çalıştığı akrabasında parasını alamayınca işler iyice can sıkıcı oldu. İşten ayrıldı. Parasını alamadı. Aracıyla kaza yaptı. Kendini daha çok zora soktu. Bunları bahane ederek sürekli içmeye başladı zaten durum alkol bağımlılığına gitmeye başlayınca olaylar kademe kademe çirkinleşiyor. Ve işsiz olarak 1 yıl kadar evde yatıp bana aşama aşama eziyet ettiği döneme geçiyoruz.Bendeki model atama sorunu, onun buhranı derken 2 yıl çalışmadı.
Mezuniyetim yaklaştıkça üzerimdeki gerginliği daha da katlamak için elinden geleni yaptı. Beni yaşıtlarımla kıyasladı. Hiçbir şey öğrenmediğimi, okurken bir ofiste çalışmadığım için mezun olunca piyasada iş yapamayacağımı, mesleki olarak öğrendiğim tek şeyin 3D modelleme olduğun ve bunu herkesin yapabildiğini iddia ederek ara ara beni böyle ezdi. Ben bu yüzden işsiz kalma korkusuyla, tamamen özgüvensiz mezun oldum. Halbuki her şey tıkırındayken kurduğu hayalde birlikte kendi ofisimizde çalışıyorduk, beni bu gelecek planı için çok yüreklendiriyordu. Başarılı olduğumu ve bakış açımı beğendiği için zevkli olduğumu söylüyordu. Kendi ofis açma hayali altüst olunca, beni daha mezun olmadan psikolojik olarak çalışamaz hale getirdi ama. Kendi bir şeyler başaramadıktan sonra benim çalışmamın anlamı yoktu çünkü.Ben işten ayrıldığım anda (ki bu evliliğe denk geldi) anında gözünde söndüm ve hiçbir maddi/manevi destek görmedim.
Benim durumun anormalliğini idrak etmeye başladığımda araştırdığım ilk şey buydu. Hala bilmem narsist mi, borderline mı, ikisinden biraz biraz mı, çünkü teşhis koyduramadım bir türlü. Ama bunlarla alakalı bir şey olduğundan eminim.Borderline Kişilik Bozukluğu özelliklerini de taşıdığı için bazı bulgular çakışabilir
Az önce bahsettiğim 3D çizimleri kendisi yapamıyordu. Aramızdaki yaş farkından ötürü üniversite zamanı farklı eğitimler aldığımız için o 2D çizime yönelmişti ve aslında 3D çizime mesleki anlamda ihtiyaç duymuyordu. Bunu kafaya takmasına üzülüp onu överek cesaretlendirmeye çalıştığım için kendime gülüyorum. Çünkü bunu beni ezmek için kullanacakmış sonra.-Kendisinde ne eksikse sizi onun için hayatında tutar. Yalnız dikkat, sizi asla bunla övmez.
İnsan ilişkileri tuhaf gelmeye başlamıştı bir yerden sonra. Sanayide jest yapıp ufak bir tutarın ödemesini kabul etmeyen sanayici abi bile gözünde benden daha kıymetli olabiliyordu. Ona en ufak iyilik yapanları yere göğe sığdıramıyorken en kötü halinde bile yanında olan bana yer bulamıyordu hayatında son zamanlarda. Sonra baktım ki istediğini yaptıramadığında o yere göğe sığdıramadıklarıyla da ters düşüyor. Hele akrabalarıyla öyle tuhaf geliyordu ki bakış açısı. Herkesin vardır anlaşamadığı akrabası, garipsediğim bu değil. Herkesten bir beklentisi vardı hayatta. Bana bir faydaları yok düğünüme cenazelerime gelmelerinden başka diyip, bayramlarda el öpmek için en baştan sıraya giriyordu.Asla kimi gerçekten sevdiğini anlamadım sanıyordum, bizim anladığımız gibi bir sevgi ile kimseyi sevmiyormuş ki.
Annesini deliler gibi övüp en çok da o kadının ağzından burnundan getirirdi. Kavgalar eder bağırır çağırır, küfür bile ederdi ona en ufak eleştiride bulunduklarında. Bunlara başlarda hiç şahit olmadım çünkü ailesini el üstünde tutardı değer verirdi. Böyle gösterirdi en azından. Aile içine karıştıkça fark ettim yaklaşımının onlara da ne kadar dengesiz olduğunu. Kardeşini kıskanır, ona ödenen paraların kendine de verilmesi gerektiğini iddia ederdi. Halbuki ikisine de eşit davranıyorlardı ama fark etmesi mümkün değildi. Kardeşine bir şey alındıysa ona da akmalıydı ailesinin parası.Anne babasını ağzından düşürmez lafta sözde çok düşünür ama sadece bana inat olsun diye onlara para harcar, inatlaşmıyorsa nasıl sömüreceğini düşünürdü.
Ayrılmak adam etmez demişsiniz yukarıda. O kadar doğru ki. İlk ayrıldığımdaki paniğini peşimden koşuşunu son ayrılığımızda ucundan bile görmedim. Ev bakıp eşyalarını toplamasını söylediğimde zaten iki gün sonra barışacağız diyordu utanmadan en son ayrılığımızda. Alışmıştı çünkü bu duruma artık, kendine güveni tamdı beni bağımlı hale getirdiğine dair. Başından sonuna doğru kademe kademe azaldı kendini düzeltme çabası, verdiği sözleri tutmamaya başladığı gibi aynı sözleri tekrar tekrar vermeye de devam etti barışmak için çünkü ayrı kalamıyordu. Bittiğine inandığım an ayrılmak istediğimde aklı başına geliyor, mantıklı bir adam oluyor, büyük özürler diliyordu. Bunca alttan almanın üzerine ayrılamıyordum çünkü ya düzeltecekse düşüncesi kalıyordu aklımda. Zaten o kadar uzun da ayrı kalmıyorduk. Max 1'er ay ayrı kalmıştık bu kavgalardan ama bu arada temas kesilmiyordu, aramalar mesajlar, iletişimsiz kalmıyordu benimle asla. İlk ayrılma ile son ayrılmaya bakıyorum da, o korkunç noktaya gelişimizi bana hissettirmeden nasıl sindirmiş inanamıyorum bazen. Kavgalarında artık saygı yok, sevgi yok, kırar mıyım üzer miyim düşünmek yoktu. Bütün nefretini pisliğini kusana kadar rahatlamıyordu. Sonra da bu kadar büyütülecek bir şey yokmuş gibi davranıyor ya da benim tepkime göre* özür dileyip geri adım atıyordu.garantiye tekrar aldığında doz korkunç noktalara ulaşacak.
İlk tartışmalarla sondakiler arasındaki farkın esas sebebi bu aslında. Fark etmem uzun sürdü. Konuşarak anlaşabileceğimi sandığım tartışmaları ileride tekrar yaşadığımızda tokat atacak kadar tahammülsüzdü bana karşı. Öfkesini kontrol etme gereği duymuyordu. Çünkü mantıklı yaklaşan bendim, kırmamak için kelimelerini seçen bendim. Beni ezmek kolaydı o yüzden.ben yapı olarak sorun sevmeyen, çözen biriyim ve daha önceleri gerçek, makul tartışmaları adım atarak bitirmiştim. Şimdi görüyorum ki bunlar sizi tartmak üzerine. Yapınızı çözüyor ve sonra bunu kullanıyor.
Bendeki model de yalandan ölesiye nefret ettiğinden bahsederdi kendini anlatırken. O kadar çok dile getirirdi ki bunu, yalan söylemeyeceğinden emin olmuştum bir yerden sonra. Ayrıldıktan sonra benim hakkımda ve kendi hakkında etrafa anlattıklarını ortak kişilerden duyunca kulaklarıma inanamadım. Hayal aleminde yaşayan bir insanın sallayabileceği boyutta yalanları ortaya çıkar mı acaba ortak tanıdıklarımız var demeden etrafa sallamış meğer.-Yalan söylemesi. Şimdi görüyorum ki en büyük işaret bu. Evlenene kadar hiç anlamamıştım.
Cunku bir yandan yalandan nefret ettigini soylerdi.
Kendi ailesini içten içe küçük gördüğünü sonradan anladım çünkü benim ailemi memur oldukları için maddi durumlarını yetersiz bularak eleştirmeye başlamıştı. Çünkü kendi ailesini cahil buluyordu, benim kendi ailemden gördüğü desteği kendi ailesinden göremiyordu. Ve kavgalarında ailemden beni vurmaya çalışacak kadar çirkinleşiyordu. Bu sadece aile konusundan bir örnek. Ama bana karşı yönelttiği her hakaret aslında benim onda zamanla fark ettiğim ancak onun yüzüne vurmadığım şeylerin bir yansımasıydı. Aslında kendine yöneltimesi gereken her lafı kavgalarda acımasızca bana karşı kullanıyordu.size soyledigi, caninizi yakan her seyi bir dusunun aslinda ayip diye, agir gelir diye ya da korkuyorsunuz diye ona soyleyemediginiz seyler degil mi?
Hiç kız arkadaşı yoktu. Kadınlarla ilişkisi masum kalmıyordu çünkü gördüğüm kadarıyla. Oysa benim arkadaş çevrem karmadır. Bunu garipserdim. Üniversite arkadaşlarına çok bağlıydı. 3 yılda yan yana hiç görüştüklerine şahit olmadım. Ama ara ara birbirlerine borç para atarlardı ya, o yüzden çok kıymetliydi arkadaşlıkları onun gözünde. Halbuki benim gördüğüm son zamanlarda artık telefonlarını açmıyorlardı akşamüstü. Alkol alıp anlattığı zırvalıklarını dinlemekten bıkmışlardı çünkü. Eskiden bol bol konuşurdu arkadaşlarıyla telefonda, sonlarda onlar da vakit ayırmadıkça bütün psikolojik yükünü benim üstümde boşaltmaya başladı. Zaten o döneme girişimizden sonra gün yüzü görmedim ilişkide bir daha, bir kaç ay içinde de iğrenç bir ayrılığa sürüklendik.Tek bir arkadasi var, 2-3 is arkadasi, iyi gecindigi tek akraba yok.
Kavgaların şiddeti de böyle git gide artmıştı. Ama öyle ani bir artış değil bu. Nasıl ayrılmazsın böyle bir insandan diye yüzüme sorduklarında cevaplayamıyorum bunu. Aşırıya kaçtığını fark ettiğinde büyük pişmanlıklarla özür dilerdi. Sonraki zıt düşmemizde işe bir öncekinin bir kademe üstünden kavga ederdi benimle. Affettikçe yavaş yavaş yükseltti şiddetini. Hatalar yapmasına rağmen pişmanlık içinde özür dileyen biri karşımdayken benim için onu bırakmak acımasızca olurdu. 3 yıl boyunca affetmenin yolunu buldum bir şekilde. Onunla ilk tanıştığımdaki kendim bunu asla affetmezdi ama beni öyle profesyonelce değiştirmişti ki, hissettiğim eziklikten kendi gururumu çok kolay çiğniyordum artık.Istedigini size yaptiramadiginda yani ustunuzdeki kontrolu yitirdiginde resmen deliriyor.
Tanıştığımız dönem ikimiz de sertralin grubundan bir antidepresanla tedavi görüyorduk. Ben yaşadığım depresyon ve stresi kontrol edememe durumumdan o da benzeri şeyler ve öncesinde panik atak yaşaması sebebiyle kullanıyordu. O yıl içinde benim tedavim bitmişti kendisi bundan sonraki 1 yıl içerisinde bıraktı. Daha önceden ikimiz de kendi farkındalığımızla psikolojik yardım aldığımız için tedavi olması gerektiğini söylediğimde karşı çıkmayacağını düşünüyordum. Ancak iş beklediğim gibi olmadı. Sözde gerekirse doktora da gidicem diyen adam alkolle desteklediği depresyonunu ve alkolün arkasına sığınarak ortaya çıkardığı kişiliğini sonlara doğru kabul etmedi. Çünkü tedavi olmayı kabul eden insanın alkolden de uzak durması gerektiğinin farkındaydı ve bırakmak istemiyordu. Gerçek kişiliğini alkollüyken rahatça ortaya çıkarıp esip gürleyip yıkıp sabah hiçbir şey yokmuş gibi uyanmak işine geliyordu artık.Kavga ettim, sakince anlattım, yalvardım, küstüm, nişan attım, evi terkettim, babasıyla konuştum. Her iletişimi denedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?