- 3 Mart 2016
- 18.150
- 76.557
-
- Konu Sahibi Yokuspokus
- #41
Göbek bağınız birlikte kesilmemiş sonuçta . Gidiyorsanız kendiniz için .
Neden bir başkasının şarjına ihtiyacınız var ki
Diğer konularinizda da bu var hep birinin enerjisinin sizi düşürdüğünü söyleyip kararınız hakkında bir başkasını sucluyorsunuz.
Yanlış gozlemlediysem lütfen söyleyin ve kusuruma bakmayın , bende böyle bir izlenim biraktiniz ; kendi kararlarinizin yapamadiklarinizin bir suçlusu var gibi hep.
Siz nasıl birden gaza gelip gittiyseniz , onunda zamanı bu zamanmış demek ki.
Terazinin kefeleri gibiyiz, bir ağırlığı öbür kefeden diğerine aktarıp duruyor, tartım yapamıyor, birimiz yukarı fırlıyor öbürümüz dibe çakılıyoruz sırayla sanki. Benden alana kadar bende bırakmadı :)))Gece gece okudum sizispor yapamiyordum yapasim geldi. aslında eşiniz siZin motivasyonunuzu o ya da bu şekilde almış başlamış . Yani sebebi sensin.simdi baslamasinin
Est. ilgilenmiş takip etmişsiniz teşekkür ederim, elbette gözleminizi paylaşacaksınız. Yani hak vereyim istiyorum ama veremedim. Konumda, en başta acayip uzun olmaması için ayrıntıyı bol vermem, ama ara yorumlarıma bakabilirsin.
Diğer konunun da "Babam ve resim sergisi" konusu olduğunu tahmin ediyorum, o konuda da ayrıntılar hep konunun içinde gelmeye devam etti. Gereksiz bir linç de yedim üstelik onda hatırlıyorum :))
Siz etkilenmez misiniz sevdiklerinizin ruh hallerinden? Verdikleri sözlerden, sizinle oturup konuşup "Şu hafta başlayalım" deyip ekilmekten, bekletilmeye alıştırılmaktan, bir önemsenip bir önemsenmeyerek modunuz üzerine (bilinçsizdir inşallah, bilerek yapmadıklarını düşünüyorum) dengesizleştirilmekten?
"Bekleme kendin yap" denildiği bir konu olmuştu babama dair açtığım konu da. Yapıyorum zaten, o konuda da hiçbir şey yapmamış oturup beklemişim ve "Onlar yüzündeğn" diye ağlamışım gibi yorum yapıldı ama 100lerce resim yaptığım, hazırlanmaya zaten başladığım kısmı atlandı.
Bu konuda da 30 kiloyu eşimi beklemeden ve pes etmeden verdiğim kısmı atlandı (Ki haklısın, konu başında vermedim, fazla ayrıntı ve insanlar buna takılmaz, başardığın şeyi milletin gözüne sokma konunda diye)
Hiç mi hayal kurmazsınız veya kurduğunuz hayallerde hep tek başına mısınızdır?
Benim iki kişilik kurduğum hayaller bunlar:
"Baba-kız sergisi" ve tek başıma olmuyor.
"Karı-koca fit" ve tek başıma olmuyor.
"Hayır" denmiyor "Olabilir, olur, yarın öbür gün" umut veriliyor, sonra yan çiziliyor, sonra kafalarına esiyor kendileri başlıyor... Bu başarısızlık nasıl benim oluyor?
Daha açık olmuştur umarım :/
Yaaaaaa onu bunu birakin daaa 30 KILOYU NASIL VERDINIZ??????!!!! Allahim ben de istiyorum yaaa. :) :)
kendinize bosuna dert etmissiniz gibime geldi? onun gobek eridikce kollar kaslandikca gaza getirmek daha hos, birakmamasi icin cabalamak daha dogru. ki zaten onu istiyosunuz. bi sure sonra sizde katilirsiniz, hayatinizin bi parcasi haline gelir. spor insanin icinden ya gelir ya gelmez, tam adam istemisken gazlayin iste ne guzel.
Est. ilgilenmiş takip etmişsiniz teşekkür ederim, elbette gözleminizi paylaşacaksınız. Yani hak vereyim istiyorum ama veremedim. Konumda, en başta acayip uzun olmaması için ayrıntıyı bol vermem, ama ara yorumlarıma bakabilirsin.
Diğer konunun da "Babam ve resim sergisi" konusu olduğunu tahmin ediyorum, o konuda da ayrıntılar hep konunun içinde gelmeye devam etti. Gereksiz bir linç de yedim üstelik onda hatırlıyorum :))
Siz etkilenmez misiniz sevdiklerinizin ruh hallerinden? Verdikleri sözlerden, sizinle oturup konuşup "Şu hafta başlayalım" deyip ekilmekten, bekletilmeye alıştırılmaktan, bir önemsenip bir önemsenmeyerek modunuz üzerine (bilinçsizdir inşallah, bilerek yapmadıklarını düşünüyorum) dengesizleştirilmekten?
"Bekleme kendin yap" denildiği bir konu olmuştu babama dair açtığım konu da. Yapıyorum zaten, o konuda da hiçbir şey yapmamış oturup beklemişim ve "Onlar yüzündeğn" diye ağlamışım gibi yorum yapıldı ama 100lerce resim yaptığım, hazırlanmaya zaten başladığım kısmı atlandı.
Bu konuda da 30 kiloyu eşimi beklemeden ve pes etmeden verdiğim kısmı atlandı (Ki haklısın, konu başında vermedim, fazla ayrıntı ve insanlar buna takılmaz, başardığın şeyi milletin gözüne sokma konunda diye)
Hiç mi hayal kurmazsınız veya kurduğunuz hayallerde hep tek başına mısınızdır?
Benim iki kişilik kurduğum hayaller bunlar:
"Baba-kız sergisi" ve tek başıma olmuyor.
"Karı-koca fit" ve tek başıma olmuyor.
"Hayır" denmiyor "Olabilir, olur, yarın öbür gün" umut veriliyor, sonra yan çiziliyor, sonra kafalarına esiyor kendileri başlıyor... Bu başarısızlık nasıl benim oluyor?
Daha açık olmuştur umarım :/
Cocuk yok galiba ugrasacak mevzu yok :) kafaya takacak bir durum goremedim ben sizin eski konunuz da vardi sanki bunla ilgili hatirlar gibiyim.Kocanizin planli programli dusundugunu sanmam canı simdi istemis simdi baslasin spora.Siz de isteyince baslayin o ne derse uymaniza gerek yok.Ciftler bence illa her seyi birlikte yapmamali.Selam kızlar, nasılsınız, nasıl gidiyor hayat?
Bizim buralarda bir yarış var ve hatta yarış demeyeyim de bir harekete geçme halleri.
Konuyu gereksiz uzatabilirim, sesli düşünüp yazasım var, okuyanlara da şimdiden teşekkür ederim.
(Telden yazıyorum, otomatik kelime hatası olursa kusuruma bakmayın lütfen)
Ya benim eski konuların birinde bunun bahsi geçti, ben baya kendimi vücut olarak saldığım bir dönem yaşadım. (Ruhen de saldığım hatta, komple bi saldımdı bir ara işte) Kilo olarak kendimi ideale çeksem de, artık yapısal mıdır, yaştan mıdır yoksa sporu ani bırakmaktan mıdır, benim etler kendini saldı, bıngıl bıngıl oldu. Bu da bir dönem beni rahatsız etmişti annemin uyarmaları ile.
O sıralarda ve daha öncesinde de eşime "Birlikte spor yapalım, birlikte kendimizi bi tazeleyelim, eskidik, çok bakımsız olduk çocuktan sonra bi saldık, toparlayalım, gençleşelim, tipimiz kaydı iyice. Bak ben de seni gördükçe bırakıyorum, geç önüme, kaldır totonu" vb. diyor, bir miktar beynini yiyordum bu konuda. Yine de adam sallamıyordu, bugün yarın derken biz yayılmalara alıştık...
Sonra kuzenlerin de gazı ile organize olup, tekrar fitnessa başladım ki adamın umuru değildi. "Sen de gel, bak göbeği salıyorsun, kendine biraz bak, kendin de memnun değilsin işte" vb. yine bir çekiştirip ayağa kaldırma çabası... Yine "Siz başlayın bakalım, belki gelirim, yarın, öbür hafta, önümüzdeki ay" filan süreci.
Hayir kendisi de rahatsız olup arada söyleniyor üstelik "Bu göbeği ne yapacağım, insan bir senede göbek salar mı, baba göbeği oldu, kelleştim iyice" falan filan, dediğim gibi o da bu durumdan pek memnun değildi ancak harekete geçmiyor, beni de ayağımdan tutup aşağı çekiyor, enerjimi emiyordu.
Şunu bile söyledim "Eşli gitmek istemezsen, arkadaşlarınla git, birlikte başlayın, ya da spor yapan varsa katıl yanına" diye. Onu da istemedi, umursamadı ve hatta "Ya senle bile gitmiyorsam, arkadaş beni açmaz" da dedi.
Özetle, böyle bir süreç yaşadık hayatımıza sporu dahil edip, düzenli hale getirme çabasında. Eşim tamamen çabasız, öylesine şikayetçi, halinden memnuniyetli memnuniyetsiz, haline alışmış...
Ben de bir süre sonra spordan bıktım, yapasım gelmedi, açıkçası biraz da "Ya ok kendim için yapıyorum da eşim gtü göbeği salarken ben niye yapayım, ben niye kasayım? Adam yanımda dayıya bağlarken ödül gibi fit karısı ile niye takılsın? Amaan" dedim, motivasyonum bozuldu, kaçtım, salona ödediğim ücreti de yaktım. Bu hissi doğru ve açık ifade edememiş olabilirim ama anladınız diye umuyorum, eşim hevesimi yine söndürmeyi başardı işte.
Neyse, aradan zaman geçti. Benim sabit adama nereden estiler, ne gördü ne oldu, bugün "Spora başlayacağım bizimkilerle" aydınlanması geldi. Dedim "Başla, oh şükür, şöyle güzel bi alış veriş yapalım seni donatalım öyle bakkal eşofmanlarınla takılma kendini çok bıraktın, ben de gelirim hem"... Dedi "Sen hakkını kaybettin, her seferinde yarım bıraktın kaçtın, sen şimdi gör baklava nasıl oluyormuş karında."
Sinirim bozuldu, çaktırmadım. Ok, motivasyonumu hiç bozmadan hırsla hedef koyup, eşimi sallamadan devam edebilirdim, belki zor geldi bırakmak için bahanem eşim oldu ama dilimde tüy biterken, enerjimi emcüklerken neredeydin be adam, şimdi bir de kendince ceza mı veriyorsun bana, manası ne bunun?
Tabi "Neden ya?" dedim, senden ötürü diye direkt suçlamadım ama biraz yakınıp, buraya yazdığım gibi kendisine düşük doz sitem ettim. "Bana ne ben anlamam, bırakmayacaktın, sen şimdi gör spor nasıl yapılır" a bağladı yine.
Ya bu adam benle yarışıyor mu?
Yarışıyor desem, neden ben spor yaparken umurunda olmadı da şimdi umurunda?
İlave edeyim, beni gıcık ederek sevmeye bayılıyor, öyle bi sevgi gösterme anlayışı var ve arada açığa çıkıyor ona da eyvallah ama durdu durdu, şimdi bir anda neyin gazıyla spora başlama kararı aldı ve beni cezalandırarak güya?
Ya geçen denizde biraz sataşmıştım, ona mı alındı da hırslandı acep? Kırdım da söylemedi mi? ☹ Biraz takılmıştım "Bu yaz, geçen yazın göbek rekorunu egale etmişsin" demiştim. "Sen kendi göbeğine bak" demişti ve "Ya eritelim işte beraber, hiç mi kendini umursamıyorsun?" vb yine demiştim.
Belirteyim, sürekli dış görünüş-göbek konuşmuyorum, bu konu altında toplamak için konuşulan anları vermeye çalıştım.
İstiyorum ki birbirimizi, ruhen, bedenen tembelliğe sürüklemeyelim çünkü ikimiz de yaşımızdan büyük gösterir olduk, çok saldık kızlar.
Neyse, işte bana ceza verdi öyle çocuk gibi.
Gitsem yine giderim, maddi bir sorun olmaz, kendime ait gelirim de var ama anlamadım bu adamı. Nereden çıktı şimdi bu? Bir senedir dilimde tüy biterken neredeydin be adam?
Seviniyorum "Oh sonunda kçını kaldırıyor" diye, orası ayrı da işte anladınız takıldığım noktaları.
Bu da dert mi oldu demeyin, biz bir anda çöktük, durulduk tuhaflaştık. Her şeyimiz dert...
Ne yapayım sizce, birlikte gitmeye ikna mı edeyim, şimdi kendince gaza gelmişken hiç dokunup bozmayayım da bi göreyim mi napıyor?
Bana ceza verdi ya. Bu ne ya?
30 kilo verme sürecini de yazdım, sırrı herkesin bildiği şeylerin devamlılığı diye özetleyebilirim aslında ama ayrıntılı okumak istersen onları da verdim.Haklısınız sonraki yorumların tamamını okumadım . Yazdıklarınız yaşadıklarınız kadar algılanıyor.
Evet sergi kısmından yola çıktım.
Haklısınız, bende yol arkadaşı ararım gittiğim yolda ama yoksa , gelmiyorsa yolumu asla yarım birakmam.
Fitness salonunda üyelik ucretinizi bile yakmışsınız, işte bunu anlayamadım. Bunu yapmazdım mesela.
30 kilo büyük başarı, sırlarınızı bizimlede paylaşın :)
Ve size önerim, gittiği salonda sizde üyelik yapın ve meydan okuyun . Baklavalara karşı savaş başlattım diyin hatta tatlı bir iddiaya girin
sizı takip etmeyi sevdim
Her şeyimiz dert...
Başka yazan oldu mu bilmiyorum ama gerçekten çok yorucu bir insansınız, hem kendinize hem de çevrenize. Ve inşallah vermez tabii ama Allah size hiç gerçekten üstüne kafa yoracak dert vermemiş, çok kolay bir hayatınız olmuş bu öyle belli ki. Herşeyi drama queen gibi yaşıyorsunuz, adam ani karar vermiş spora başlamış, siz de başlarsınız olur biter ya da başlamazsınız sidik yarışına gerek var mı karı koca arasında? Adam spor yapsa kabahat yapmasa kabahat, size dert lazım işin özeti.
merhaba
acıkcası ben hıc kafaya takılacak sorun gormedım ben olsam kendım ıcın spor yapardım yanı ben ıstıyorsam kafaya bırsey koyduysam kımse benı aksıne ıkna edemez vazgecıremez
bırde spora baslasında nasıl baslarsa baslasın hatta bence erkegın arkadaslarıyla spor yapması daha dogru onların enerjı ve gucuyle bızımkı bır degıl mesela esler bırlıkte yuruyuse kosuya cıkıyorlar sasırıyorum ... o bırlıkte nasıl oluyor dıye sanırım erkegın nezaketıyle oluyordur oluyorsa bırkere yapısal olarak eger mıllı sporcu falan degılsek onlar hem daha hızlı hem daha uzun sure spor yapabılıyorlar kendı hemcınsınle daha verımlı olunur yanı toparlayamadım lafı bır turlu
ozet olarak aslında sorun yok alınganlık yapmıssınız bosuna
sımdı takıldıgınız noktayı daha ıyı anladımKonuyu anlatamadım mı dedim, herhalde bana açık geldiğinden üstü kapalı verdiğimi fark edemedim çünkü sayfalardır, birkaç istisna haricinde alındığım noktayı açıyorum.
Bir daha yazayım madem, insanlar geri gitmesin (Seni alintiladim ama genele yazıyorum):
Eşimin spor yapmasında benim açımdan hiçbir sakınca, hiçbir yarışayım fikri, hiçbir memnuniyetsizliğim yok aksine sadece sonuca baktığımda "İstediğim şey bu, onun hareketli hayata dönüşünü görmek" ve oh şükür dedim.
Ama:
Ben eşimi, spor konusunda destekledim, daima ileri taşıma isteklisi oldum, ona yeri geldi gaz verdim, moral motive verdim, yeri geldi sitem ettim ama kendini iyileştirmesi için hep bir olumlu faktör oldum.
Eşim ise, otur izle modunda yarışa girmeyi tercih etti, bu bana çocukça geldi, ceza diye konuşmaları, hafife alındığım ve hatta hususi sataşma maksatlı olduğu hissini geçirdi, sataşmaya eyvallah dedim bazen tarzı buna dönüyor ve fakat beni sağlıklı yaşam ortamından uzak tutar gibi davranıp ayırması, ben onun iyiliğini düşünürken o benim halimi niçin umursamıyor, niçin kendiyle birlikte ayağa kaldıran bir etken olmayı tercih etmiyor hayatımda diye incitti.
Kuzenim değil, arkadaşım değil, kocam.
Benim spor-sağlıklı yaşam planı sürecimde eşim neler yaptı:
"Sana katılmayacağım hayır, istemiyorum" demedi "Bugün yarın vb devam etti.
Evi, her zamankinden farklı olarak ekstra ve her gün abur cubur ile doldurmaya ve gözüme soka soka eğlenmeye başladı. (Adamın yediğinde gözüm yok, benim alanıma girerek yaptı bunu kısmını vurgulayayım)
Ben devam ederken" Boşuna kasıyorsun ihtiyacın yok" da dedi, ki o dönem sağlıksız beslenmeden fiziksel olarak etkilenmeye başladığım dönemdi.
Sonra üzerime titrediği halleri filan işte, yemeni düzenle vb üzülüyorum halleri bir dengesizlik. Yıldım işte bir yerden sonra.
30 kilo verdim, ama devamında vücudumu gerektiği gibi toparlayacak, sporu hayatımın vazgeçilmezi yapmayı isteyecek ruh halinden çıktım. Eşime baktım, hayalimi kırdım (Karı koca birlikte fit oluruz hayalim), yanına geçtim, kabullendim, oturdum.
İki seçenek vardı zaten:
Ya inatla devam edecektim ki 3. sene dolacak başla bırak spor maceralarımda, ya ona dönüşecektim.
Basit yolu tercih etmişsin dersiniz evet ona itiraz etmem, basit yolu tercih ettim çünkü enerjim tükendi, yoruldum bu evlilikte.
Elimi kolumu bağlayan yok, yazımda dedim "Gitsem giderim" ama ben bu noktaları konuşsam mı, iknaya doğru kayar böyle konuşsam yani etkilenir. Konuşsam karışsam mı? Yoksa hazır başlamışken eşim, hiçbir şekilde bulaşmasam ve modunu bozmasam mı?
Tüm bunları konuya uzuuun uzun yazasım gelmedi, zaten kırıldığım noktayı anlarlar diye, okurken uzun gelmesin diye kırptım, yanılmışım. Bana konu açık olduğundan, ne kadar üstü kapalı kaldı ayarını yapamamışım demek.
Şu konunun dert olmadığını, tamamen bomboş olduğunu söylemek şu açıklama ile de mümkün ise, kendimi sorgulayacağım valla.
sımdı takıldıgınız noktayı daha ıyı anladım
:)
ben olsam konusmam karısmam yanı hıc bulasıp modunu bozmam :) kendı modumu da dusurmem
dert tamamen bombos degıl sadece nasıl dıyeyım yanlıs anlasılma gıbı bırsey yanı yıne sorun yok aslında akısına bırakın gercekten :)