Yaşım 29 eşim benden 12 yaş büyük 26 yaşımda evlendik çok iyi birisiydi hatta 1 oğlumuz oldu ama geçen sene alkol içmeye başladı. Önceden haftada 1-2 kere alıyordu izin veriyordum ama geçen sene artık her gün içmeye başladı ya bırakır bırakır diye umut ettim bırakmadı artık kavga etmeye başladık tamam bırakırım 2 ay sonra 3 ay sonra ama şimdi üstüme gitme diye beni kandırmaya başladı tamam diye bende bekliyordum ama yine bırakmıyordu. Annesi babası dahi benim laflarımızda bir kuruşa almıyor artık tedavi ol doktora gidelim diyorum hiç yanaşmıyor kendine bakmıyor göbeği 5iz bebekli kadınların göbeği kadar oldu hala utanmıyor artık ağır konuşmaya başladım utanmıyor musun benim gibi genç bir güzel bayanın yanında böyle göbekli çirkin çirkin gezmeye diyorum hiç umurunda değil hiç bir şey aslında umrunda değil sanki evet çalışıyor para kazanıyor ama bu demek ben onun bağımlılığına katlanırım demek değil ki ama beni öyle görüyor yataklarımız ayrı eşlik vazifesini bile yapmaktan artık yorulmuş gibi davranıyor artık kendime zarar verecek hala getirdi ben. Psikolojim bozuldu dayanamıyorum yapma etme dediğimce beni suçlu çıkarmaya çalışıyor anlayışsız biriymişim hatta dün bana dediki gidersen çocuğu bırak git dedi. Bıraktım diye içmeye devam ettiğini yakaladığımda bizi ortaya koyum yemin etmektede utanmıyor artık öyle bir noktaya geldik ki ölunuzu göreyim kuran çarpsın sen kafa yemişsin şizofren olmuşsun diyor. Böyle durumda ben napim gerçekten o kadar yoruldum ki geceleri uyuyamıyor hala geldim. Geçen sene cinsel ilişkiye girmek için kullanılan ilaç buldum ama sesimi çıkarmadım bugun yine buldum ama artık konuştum hala bana diyor ki yemin ederim ölunuzu göreyim benim değil diyor kimin o zaman başka kim yaşıyor bu evde diyorum sen kafana takmışsın diyor bağımlı olupta evet bağımlıyım yardama ihtiyacım var demek yerine beni har şeyde suçlu çıkarmasından yoruldum napim bilemiyorum annemle kavgalar erip bu adamı seçmiştim şimdide anneme gidecek yüzüm yok bu durumda siz napardınız