L Lotus_034 egosu tavan sorumsuz bir eşiniz var bana göre.
Normalde bir konu içeriğini bu kadar fazla okumam, ancak yazdıklarınızı bir bir okudum.
Çıkardığım sonuç şu: büyüyememiş eşiniz!
Yuva kolay kurulmuyor ve insan kolay sevmiyor ki herşeyden hemen bir çırpıda vazgeçsin.
Ben de 6 senelik evliyim ve 2 erkek çocuğum var.
Cinsellik hayatımız bizim de çok zor, hem 2 azman çocuktan dolayı hem de iş hayatlarımızdan dolayı.
Malesef, insan belli bir noktadan sonra tükeniyor ve koşuşturmaktan kendi özeline vakit ayıramıyor.
Yeri geliyor duş bile alamadığım oluyor inanın, hayat özellikle de İstanbul'da hayat insanı zorluyor.
Bizim farklı sorunlarımız, farklı dertlerimiz olduğu için bir kaç sefer boşanma mevzusunu konuştuk.
Ancak benim eşim çok anlayışlı bir insan, görüyor halimi, o yüzden cinsel anlamda beni hiç zorlamadı. Ben de bir gün birşeyler tak dediğinde, bıraktım eşimi.
Eve almadım 3 gün, madem böyle, o zaman ayrılalım dedim net bir kararla.
Bana birşey olmaz ama sen hayatını düşün diyerek, uzaklaştırdım kendimden.
Aramadım sormadım, o çocukları sordu.
1 gece ailesinde kalmış, yetmiş zaten o bir gece ona bence.
Çünkü diğer 2 gece arabada uyumuş, kapımızın önünde.
Sonra özürler, farkındalıklar, vs. derken düzeldik çok şükür.
Benim size tavsiyem kararlı olun.
Eşinizin söylemleri ve hareketleri karşısında etkilenmiyorsunuz durumu sergileyin.
Ne kadar üzülseniz de, ne kadar bocalasanızda bunu eşinize fark ettirmeyin.
Dik ve güçlü durun, o gidince hayatınızda birşey değişmeyeceği izlenimi verin.
"Muhtaç, ihtiyacı olan" şeklinde bir profil sergilemeyin sakın.
Blöf yapıyor veya gerçekten böyle düşünüyor, fark etmez, ona "sensizliği" tattırın.
Ayrılın, en kısa zamanda, fiziki olarak ayrılın.
Boşanmadan önce bu şekilde bir deneme yapın hem kendiniz hem eşiniz için.
Bakalım ne oluyor sonucunda?
Tabii ki bir insan neyse odur, kolay kolay değişmez muhakkak.
Ancak, bir evlilik nasıl 6 sene ilerlediyse, bir 40 sene daha ilerler hiç merak etmeyin.
Siz kozunuzu sağlam tutun elinizde önemli olan bu.
Bir de son eklemek istediğim, eşinizi fazlasıyla vermeden almaya alıştırmışsınız bence.
O yüzden talepkar her konuda, ancak verici değil.
Ne yazık ki herşey karşılıklı.
Eşimin tuhaf ama hoşuma giden bir lafı vardır ve der ki her zaman:
"Kadın fesleğen gibidir, nasıl fesleğene dokununca güzel kokar, ama ellemezsen yeşil bir bitkidir sadece, kadın da öyledir. Tenine, ruhuna dokundukça kokusunu salar, yoksa yeşil bir bitkidir!"
Eşiniz de keşke böyle bakabilse biraz.
Belki sizin için birşeyler daha da kolaylaşırdı.
Dogru. Dun arkadasimda kaldim. O nerde kaldi bilmiyorum. Ben olmasam eve zaten gelmiyor. Bekar arkadaslarinda kaliyor.
Dun kendi istegimle onsuz uyudum ve onu ozledim, 3sefer uyandim uykudan.bu konu aklima geldi uyku tutmadi..uyudum uyandim..yine ayni.
Kafama cok takiyorum.moralim sifir. Vermeden almaya alismis,ailesi annesi alistirdi.bir dedigi ikilenmez,evin reisi odur.son sozu o soyler,babasinin esamesi okunmaz cunku annesi de babasini salak diyerek ezer..
Annesi hamur acar ekmek yapar manti yapar..4 cesit yemegi daimdir.guclu kadindir.köy insani,karadeniz kadini.. annesiyle beni kiyasladigi bile oldu.
Iyi de ben ev hanimi degilim, 21 yaşindan beri bankada calisiyorum.kaldi ki karadeniz kadini degilim_caliskan/hamarat/kosturan biri olmak zorunda degilim..
Herkesin ailesi,yasam kosullari farkli.benim ailem beni oyle yetistirmedi. Ben calismayi sectim...
Ama ben de tukendim,ezildim,yoruldum,nefes alamiyorum,sorumsuz_bir eli yagda bir eli balda poh pohlanip simartilmis bir es..
Simdi ben cekiyorum boyle bir kisiligi olani...
Esim buarada gucludur,ben olmasam kalacak cok yer bulur.cevresi genistir.alkole de basladi beyni uyusuyor.. ev ne kadar umurundadir bilemem. Konusurken dun onun da gozleri doldu..
Ailem evi ayir.ayri yaşa,nikahini birakma dedi. Sana esyali ev tutalim dedi.tutsam cocuklar 3yasinda.onlara kim bakacak,kres nasil olacak,bakici nasil olacak,bizimle kim kalacak.annem baska ilde 65 yasinda.bugun var yarin yok. 10 yil sonra 2cocukla tek basima napcam.ablam annemin yaninda,evli.dogdugum yere bosanmis olarak donmek istemem,laf soz dedikodu olsun moralim bozulsun istemem,yasayamam.istanbuldayim.
Evin su tesisati bozulsa isci bile cagiramam eve.erkek olmadan zor.haftasonu napacagim 2 cocuk tekbasima.istedigin kadar gez toz insan iki kelime edecek birini ariyor yaninda. Duzgun birini bulsam 2cocukla beni ister mi,istese ailesi iyi olur mu? Onda daha da yipranirsam.belki aldatilirim da,insanlara da guvenemiyorum... cocuklar ve baska adam nasil olur.cocuklar kucuk.. cok dusunuyorum ve suan ki halimden daha da mutsuz olacagima inaniyorum.cunku babasiz buyudum.yasadim,annemi gordum gozumun onunde. Annem evlenmedi 3cocugu icin.suan annem yalniz.. hayat zor. Maddi anlamda hic tereddutum yok ama ruhsal olarak cok bosluga duserim,cocuklari uzmek istemem.
Bi taraftan diyorum adami is guc sahibi yaptim,kariyer sahibi yaptim,ailesine ev aldirttim,o ailesinden ayrilmasin tek cocuk yaziktir diye ailesinin evine gelin olarak geldim. Onun sinavlarinin bitmesini bekledim,duzelecegimiz hayata baslayacagimiz gunleri hayal ettim.. yeni bir alma sirasi bizde deyip kendime ait evim olacagini hayal edip sabrettim ben..
6bucuk yilim gecti,elde avucta birsey yok. Bosa gecti evet,bundan sonraya sakladim herseyi .ama bu sefer de adam diyorki 6bucuk yili at gitsin cope, simdiden boyleysek 10 yil sonra noluruz kim bilir dedi. Ya sen beni ya ben seni aldatirim bu gidisle diyor...
Oysaki biz 40 yasindan sonra emekli olup/istifa edip gelirlerimizi yiyecektik gezip tozacaktik.
Bana da yazik degil mi,kendime aciyorum,uzuluyorum.. o istedi diye yuz ustu kalacagim.ama o parasiyla mevki ve kariyeriyle 40 kisiyi bulabilir. Cocuklarda bende kalacak.. onun icin kesip atmasi kolay.bu hayati ben gogusleyecegim ama 2 cocukla. Yine bencilce dusunuyor. Ama bi taraftan da gururlu olayim diyorum ama cok da seviyorum onu. Duysalar siz manyak misiniz derler,nasil olur diye sasiran arkadaslarim var. Ne badireler atlatip beraber olan ciftler var. Bu kadar basit olmamali hersey. Ona gore sorun buyuk.
Hipnoterapi vs..teeapist uzman.. istanbulda bildiginiz biri var mi arkadaslar,guvenebilecegim?
