Evlilikte şiddet

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

asyaxxo

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
25 Ekim 2024
2
-17
27
27 yaşındayım. 3 buçuk senelik evliliğim 2 yaşında çocuğum var. Eşimle birbirimizi çok severek evlendik ta ki düğün gününe kadar. Ailelerimiz düğün günü tartıştı biz ordan sonra toparlanamadık. Balayında kendi aralarında halletmeleri gerektiğini bizim karışmamız gerektiğini söyleyen adam her gün annesi olacak insanla benim ailemi çekiştirdi kötüledi. Gazı aldıkça aldı. Benim aileme gitmezdi ben gitsem kapıdan alır dönerdi eve çıkmazdı eve girse telefonu alır otururdu. Ben de zaten ayda bir defa anca giderdim. Kendi ailesine 2 günde bir götürülürdüm. Gitmek istemesem kavga kıyamet. Kavgalarımız şiddetlendi aileme şahsıma sürekli hakaret küfür edildi. Boşanmak istedim kendimce. Aileme hiçbir sorunumu anlatmadım belli etmedim. Hamile kaldım herkes çok sevindi. Ailelerimiz görüşmeye başladı eşim daha iyiydi ama yine her kavgada aynı şeyler devam etti. İlk bayramımızda (36 haftalık hamileyken) aileme bayramın son günü akşam götürdüğü için tavır yaptım diye beni arabada hırpaladı zorla geri köyüne götürdü. Kriz geçirdi annen mi ben mi seçeceksin diye bas bas bağırdı. Daha neler neler. Bu konu daha çok uzun. Bir yılbaşında yine tartıştığımız günlerden birinde (çocuğum 5 aylıkken)ben dışarı çıkmam diye benimle plan yapmayan adam arkadaşıyla pavyona gitmiş gecenin bi yarısı geldi. Ertesi gün konuşmadım kızgındım. O gün de babamın doğum günüydü oraya gitmek için hazırlandım gitmiyorum bir yere diye kavga etti yine kavga büyüdü beni yakamdan havaya kaldırıp itti kitaplığa. Düştüm kalçam kırıldı. İnanmadı kalkamadığıma koltukta ağlayan çocuğumu kucağına alıp üstümden geçti gitti. O kadar zoruma gitti ki. Beni boşayıp çocuğu benden alacağını söylemişti. O kadar aptalım ki yine barıştım. Ailemin hiçbir şeyden haberi yok. Her kavgada evdeki şeyleri kırıp döktü beni hırpaladı hakaret etti tehdit etti. Ben çok sakin ılımlı bir insanımdır. Artık kendimi tanıyamaz oldum sanki ona benzedim. Sadece kalbini kırmak istiyorum artık. İçimde sevgi kırıntısı kalmadı sanki. Sadece birlikte olmak için sevgi gösterdiğini düşünüyorum. Sorsan seviyormuş. Bana bunları buraya yazdıran daha yarım saat önce saçma bir sebepten benimle kavga edip çocuğumun yanında avazı çıktığınca bana bağırken orta sehpanın altına sinmiş çocuğumu görmek oldu. Sehpayı çocuğumun üzerine itti gözü kararmıştı son anda tuttu geri farkedip ama çocuk korktu bana koştu çocuk kucağımda ordan uzaklaşmama izin vermedi sus dedikçe daha çok bağırdı salondaki her şeyi kırdı döktü. Çocuğuma dedesinin kendi emeğiyle yaptığı yeni oyuncağını bile kırdı. Ben artık dayanamıyorum. Ne yapıcam bilmiyorum.
 
Lütfen Toparlanın güvendiğiniz birinden destek alın olayları anlatın maddi güvenCeniz var mı? Aileniz arkanızda durur mu önce bunları söyleyin daha sonra da şiddetin hiçbir türlüsü kabul edilemez lütfen kendinizi cocuklarinizi geleceğinizi düşünün ve bunları hak etmediğinizi kendinize defalarca söyleyin sonra adım atmaya başlayacaksınız şu an direk size boşan ne işin var niye çocuk yaptın gibi şeyler Söylemeyeceğim ama lütfen devam etmesin bu şekilde.
Şiddet eşyalara vurarak kırarak dökerek başlar sonra size sıkma itme ile devam eder en sonunda dayak ve öldürmeyegider

Bunların farkında olun çocuğumuz da var sakinleşyn psikolog görsün sizi
 

Evladına bu sahneyi bilinçli yaşatıp, hala "ne yapmalıyım, ne yapacağım bilmiyorum" yazmakta ne bileyim. Başında koca olması bu kadar mı önemli?

Torununa el emeği oyuncak hazırlayan bir baban var, konuna annem yok, babam yok yazsan hadi neyse, ama belliki iyi kötü, az çok değer görebildiğin ailen vardır.
 
Adam akıllı tanımadığınız evliliklere sırf düzeltir diyerek çocuk yapıyorsunuz ancak erkek ortama bakınca diyor ki aa bu artık çocukta olduğuna göre beni asla bırakamaz. Bazı kadınlar açısından da doğru düşünüyorlar ne yazık ki. Siz işin neresinde düzelir zannettiniz merak içindeyim. Çocuğunuzla birlikte şiddet görmeyi isterseniz kabullenirsiniz isterseniz de çıkar gidersiniz. Ailenizin haberi yok destek olacaklarmış onu bile bilmiyorsunuz. Bir çocuk getirmişsiniz dünyaya ancak o çocuğu korumak yerine yüzüne bakıp ağlıyorsunuz yeri geldiğinde o bile şiddet görecektir bu sadece sizinle kalmaz. Berbat bir aile ortamında psikolojisi ve benlik algısı bozuk çocuklar yetiştirip nasıl vicdanen rahat olacaksınız çok merak ettim gerçekten.
 
Sorunlar gümbür gümbür gelirken bu ortama çocuk doğurmuşsunuz madem doğurdunuz o çocuğu korumak zorundasınız.Kusura bakmayın ama size hiç üzülemedim o kadar şeyden sonra ne yapacağımı bilmiyorum diyorsunuz.Boşanmak gibi çok güzel bir seçeneğiniz var ama olmaz çocuğunuz babasına çok düşkün kötü bir eş ama iyi bir baba demi
 
Ailesine söylememe sebebi bence boşanmak için zorlayacak olmaları
 
akıl tutulması yaşıyor bazı insanlar. demek ki sizde onlardan birisiniz. gerçekten bunca şeyi yaşıyor olduğunuza inanamıyorum ya... sehpalar atılıyor, yere düşüp kalça kırılıyor, küfür, dayak, hakaret... daha ne olacak acaba kafanıza dank etmesi için? *ldürülmeyi mi bekleyeceksiniz? niye bu kadar pısırık niye bu kadar aptalca bir hayatı kendinize reva görüyorsunuz? başınızda bir koca olsun diye mi... öyle koca öyle baba öyle damat yerin dibine batsın. size de böyle bir adamla çocuğunuzu buyutecekseniz yazıklar olsun.
 
Herkes anne olmasın artık!
Kedi köpek bile evladını koruyor.
Çocuğu alıp çıkacaksın kaçacaksın o evden.
Yazıklar olsun puh sana !!
Siz kimsiniz ki bir anneyi acısında paylaştığı duygusuyla anneliğinden yargılıyorsunuz ? Benim buraya harfi harfine anlatmamamdan mı yüz buldunuz ? Evladı için neleri yaptı bu kadın en ufak fikriniz var mı ? Bilinçli yapmadı elbette yaptığını savunduğumdan değil asla ama bunu bilinçli yaptığını düşünsem kaçardım zaten.
 
Bir zahmet artık ailenize anlatın. Bosanın
 
Cidden konuyu okuyunca o yavruya çok üzüldüm. Umarım mantıklı düşünmeye başlayıp sağlıklı kararlar alırsınız ve boşanırsınız o adamdan
 
Ablacım gayet bilinçli yapıyor. Sen boşver zarraın neresinden d9nsen kar. Yine affetme kanma
 
Daha ne yapacağımı bilmiyorum diyorsan sen buna da susar oturur gider 2. Yi de doğurursun. Aklını başına 3. sayfa haberlerine düşmeden alır mısın?
 

Mesajınızın bu kısmını okudum ve çok, çok, çok kızgınım.
Kocanız olacak o şeref yoksununu geçtim, size çok kızgınım.
Kendinize neyi reva gördüğünüz sizin bileceğiniz iş.
Adamın ne olduğu belliymiş, çok sakin ılımlı biri olarak onunla kalmayı tercih etmişsiniz.
Şeref yoksunu kocanız üstünüze tepinmiş ama çocuk yapmışsınız.
Ancak bir çocuk doğurduysanız o çocuğu korumak zorundasınız.
Çok sakin, ılımlı biri olmanız o çocuğu bu cehenneme hapsetme hakını vermez size.
Bu yazdıklarınızı tekrar tekrar okuyun.
Sonra belki ne yapacağınızı bilirsiniz.
 
Son düzenleme:

Yazinca kiziyorsunuz biz kotu oluyoruz ama en basindan bu kadar problemli bir evliligin icine cocuk dahil etmissiniz. Simdi biz bosanin yazsak cocugum var diyeceksiniz. Amac sadece yazip dertlesmekse kaldiginiz yerden devam edecekseniz kolayliklar dilerim.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…