- 13 Eylül 2023
- 495
- 269
arkadaşlar konum uzun baştan belırteyım . lütfen rica ediyorumm kalp kırmadan güzelce yapılan her yoruma açığım bunları bıle sabah mesaı saatıme erken gelıp ağlayarak yazıyorum. Psikolojik olarak yorgun ve tükenmiş haldeyim ..
Eşimle ortalama üç yıllık evliyiz daha öncede uzun bı tanısıklık ve sevgılılık dönemımız oldu. Eşim yaşadğım ilden uzakta yaşıyordu evlenıp yanına taşındım. Baskıcı ve aşırı muhafazakar ailesine kendımı kabul ettirmekle geçti ilk yıllarım. Neyse ailesi beni hep sinir etse de, sen benı mutlu ettıkten sonra hallederız dıyordum eşime. O da elınden geleni yapıyordu. Aile tarafından örnekle gösterılır eflak için her seyı yapıyor derler hatta bana çok şanlısın falan derler onunla evli oldugum için... sebebi ise çok efendi olması ailesine ve bana düşkün olması bir dediğimi iki etmemesı imiş.. kendıne almaz bana alır kendını dusunmez benı düşür gercekten bı dedıgımı ıkı etmez . Bu tanımlamaları bizzat aile üyelerinden ve eşlerınden duydum. Evliliğim parmakla gösterılıyormus..
Bu bilgi notunuu neden verıyorum evliliğimiz dışarıdan böyle çünkü hep çok eğlenir çok gezeriz dedıklerımı hep yapar temızlıkte benımle bırlıkte yapar hastalanınca basımdan ayrılmaz bebek gıbı bakar sevdğim seylerı hafızasına kazır ve daha sonra benı mutlu etmek ıcın sürprizler yapar. Genel anlamda dışarıdan bakınca on numara beş yıldız , içeriden ise benı yıyıp bıtıren bı yalan alışkanlığı var...
Daha once de bi kaç yazımda üstün körüde olsa anlatmıstım benım cocukluktan gelen güven problemım vardı(babamın anneme soyledıgı yalanlar benım sureklı bunları yakalamam annemın umrunda olmayışı falan) evlenırken eşim güven problemimi bılıyordu her şeyi birlikte aşıcaz falan tipik sevgililik dönemi tesellileri ama sevgılılık dönemimizde hiç böyle bı problemımız olmadı. Evlendiğimizde gördüm ki eşimin de yalan problemı varmış sıkışınca gerekli gereksiz saçma sapan seylere yalan söylüyor. Küçük bi çocuk gibi arkadaslarını satmamak ıcın her seyi üstüne alıyor. İlk olayımız bana arkadaslarımla okey oynacagım dıyerek çıktığı evden içip gelmesiyle başladı. Pişman oldugunu bir daha asla yapmacagını soyledi ama bu bende travma kaldı. Ben uyurken yanıma gelıp bı sey olmamıs gıbı yatması ve sonra kusması , zehırlendı sandım ve kokusuna ayıkmamla anladım. Ona kalsa ıyıyım ben midem biraz kötü diyordu çünkü. Salağım ben de anlamayacağım..
Bı müddet bu yüzden uzak kalmıstık. Sebebi içmesi değil, muhafazakar takılıp çaktırmadan zıt başka bi hayatını da yaşamaya çalışması.. O gün o evde hap falan da olduğunu öğrendim asla kullanmadım dedi. Kısacası riyakarlık gördüm o gün güven duygum zedelendi tabi. Sonra şunları düşündüm hep 'bız sevgiliyken de yaptı ve ben anlamadım belkı de görmedim ve yakalamadım...' Kendini bi şekilde affettirse de içimdeki sesler konuşmaya başlamıştı bi kere...
Aradan bi süre geçti ben gurbette olduğum için ailemin yanına gittim 3-4 gun kalıp gelmıstım. Gelmemin üzerinden 2-3 ay geçti bı arkadasımız bıze akşam kahvesıne geldı. Lafın arasında bizimle görüşmek ıstemıyor musun dıye bana sordu ne alaka dedım sen aılenın yanındayken bızımkıler sıze geldıler ama eşin bilinmesini istememiş dedi. (o içen tayfa bızde toplanmışlar). Muhtemelen kız bu olayı bilmemi istedi alelen söylemedi de bu şekilde yaptı diye düşündüm..
Eşime sordum öyle bir buluşmanın olduğunu ama içenlerin gelmediğini söyledi. Sonra inanmadığımı ve yüzleştirme yapacağımı söyleyince dayanamayıp dıgerleırnın de geldiğini ama asla içmediğini söyleyip en sevdiğin üzerine yemınler ettı yüzleştirme yapabılırsın yemın ederım içmedim kızarsın dıye korktum söylemedim dedı. bi müddette bunun için kavga ettık ve benım guven duygum daha da kırıldı. Üstünden 2-3 ay geçmiş bana gelip anlatabilecekken sadece okey onaydık çay kahve içtik demişti. Gelenleri eksik söylemiş ..Üstüne benı bahane sunmuş aman eflak bilmesin demiş.. Bu olayla da bırlıkte güven duygum gittikçe azalmaya başladı..
Bir diğer olay da aradan baya zaman geçmişti bı etkınlık sonrası eşimin telefonuyla fotograf çekılmıstık onları alıyordum (eşimde hemen yanımda bırlıkte seçip gönderiyorduk) Yanlışlıkla gönder dıyecegıme çoklu seçtiğim fotoları sıldım. Son silinenlerden onları gerı yukluyorken bı kadın fotosu dıkkatımı çekti. Kım bu dedım bılmıyorum dedi. Telefondaki fotoğrafı nasıl bılmıyorsun derken yanlışlıkla ekran görüntüsü almışımdır sonra da sılmısımdır dedı. Iphone kullanlar bılır, bı fotografı yukarı doğru kaydırdığınızda fotografla ılgılı ayrıntılar çıkıyor ben de oyle yaptım whatsapptan gelmıs bı fotoğraf oldugunu gördüm. Bunu görünce bı arkadasının boşanmak uzere oldugunu bunaldıgını dertleşmek için yazdgını söyledi sohbetlerı silmiş tabi hiç bir şey yok. Yanlış anlayacagımı düşünmüş müş.. Demek ki ortada yanlış anlaşılacak bı sey var kı siildin diyerek benım nabız yükseldi tabi. Her söylediği yalan geldi ve battı. Telefon numarasını istedim asla vermedi yüzleştirmezsen inanmıyorum dedım.
Yapamadı tabı kadın evlı nasıl yapayım ayrılırlar dedi, madem oyle hadi güle güle şimdi de sen ara o senı teselli etsın dıyerek evı terk ettim.
Kafamdakı sesleri susturamıyordum onu çok sevıyordum benı sevdiğini de hissediyorum ama bazı seyler olmuyordu artık.
Eve de gıtmek ıstemıyordum bu halde aılemın de yanına gidemem deyip bı arkadasımın yanında kalıyordum her gun gelıp gıdıp saçma sapan seyler soyleyıp kendıne ınandırmaya calıstı yıne numara ıstedım yıne vermedı tabı ben de yıne kovdum. Bi süre sonra abisi ve eşi geldi. Onları seviyordum iyi insanları. Benimle uzun uzun konustular artık guvenmediğimi evliliğim hakkında ciddi güven kaybı yaşadığımı artık ayrılmayı düşündüğümü söyledim. Son bı kez bir araya gelın konusun dedıler geldi ve konuştuk nasıl oldu bılmıyorum bı sekılde benı yıne ıkna ettı. Ya da onu öyle çok sevıyordum kı ayrı kalmaya dayanamıyorum ama gururumdan da ödün veremıyorum. Zamanla kendımı de iyice gurursuz hissetmeye başladım.
Ne sankı yakalasan ayrılabılecek mısın diye bı ses yankılanıyordu içimden.. Hiç susmuyordu.
Gel zamaan git zaman biz çocuk düşünmeye başladık. Her sey çok yolundaydı da bı o mu eksikti dediğinizi duyar gibiyim . Ama yaşarken oyle gelmiyordu . Birbirimizi çok sevdiğimizi düşündüğümden bi çocuk cok güzel olur diye düşündüm... Neyse biz ne kadar denesekte olmuyordu .. Tüp bebekle de olmadı. Ben de bunun stresını kaldıramadım bı sure ara verdım tedavıye o ara eşimin işleri kötü oldu batışa geçtiler. Onun stresıyle sürekli evde bı gergın surat beş karış dolaşıyordu. Olumsuz tedavılerden ve yüksek hormonlardan dolayı ilgi beklıyordum onun da kafası hep işteydı.. Ne yapacaklarını düşünüp duruyordu.
Ve dün yine içimdekı sesi dinleyıp telefonunu elime aldım.. Bi kadına whatsapp fotoğrafını kapatmış (profıl fotografında biz varız bu arada). Kadın da dükkanına gelen müşterılerden birinin kızıymış... O ad ile kaydetmıs.. Bilmem ne amca kızı x..
Karıştırmaya devam ettim yine son silinenlere de baktım. İçkiyle ilgili biriyle pazarlık yapılmış bunun ekran görüntüsü whatsapttan atılmıs o da bunları okuyup silmiş. Yanıma geldiğinde kadının kım oldugunu ve neden fotografımızı kapadıgını sordum haberım yok dedi. Senin telefonun nasıl haberın olmaz dedım. Şimdi bunu mu konusucaz gece gece dedi. Daha sonra içkili ve haplı muhabbetı gösterdım arkadaslarımın geyiiğine yazdılar canın tartışmak mı ıstıyor hayırdır deyıp bana hesap sordu. ? Kavga etmek için arandığımı söyledi. Bi şey yapmasan kavga olmazdı zaten profıl fotografı gizlediğin kim benı bılmesın mı ıstıyorsun evlı olduğun mu anlaşılmasın dedim kavga kıyamet telefon fırlatmalar yeter artıklar falan. Söyleyecek yalanın mı kalmadı ucuz şovlara başladın diyerek ustune gittim yine aynı şeyler bağırıp çağırıp telefonu elımden aldı sürekli kalkıp kalkıp sıgara içmeye gıttı. Konusuyoruz nereye dedıkçe ınsanda konusacak hal mı bıraktın deyıp beni suçlamaya devam ettii.. Manipülatif bi insandır zaten. Canım sıkkın kavga çıkarmaya yer arıyorsun dedı. Ben suçluymuşum . Kavga arıyormuşum.. Zaten işinin stresini yaşıyormuş saçma sapan sorularımla bunaltmışım onu. Tek yaptığı açıklama bu.. Evet..
Bunalmış ve yorulmuş . Ben de aynılarını söyledim. Ve artık ne yapacagımı bilemiyorum..
Yanlış mı düşünüyorum, eşim gerçekten benım aklımla oynayıp yalanlarıyla yaşamaya devam mı edıyor. Lütfen gerçekten yorumlarınıza ıhtıyacım var kimseye anlatamıyorum anlattıklarımda eşimin akrabaları yanı onlara kalsa eşim dört dörtlük ve ben nankörlük yapıyorum veya yanlıs anlıyorum , ustune gıdıyorum.. Bunaldım ve tükendım. Aklımla oynanıyor gibi hissediyorum.. Sadece anneme sarılıp ağlamak istiyorum..
Sevgi çok var ama geçmişin hırsını mı eşimden çıkarıyorum yoksa gerçekten mal gibi kandırılıyor muyum ya da ben mi kanmak istiyorum.
08.30 da başladığım yazıyı ağlamaktan ve 10.30 da anca bitirebildim..
Eşimle ortalama üç yıllık evliyiz daha öncede uzun bı tanısıklık ve sevgılılık dönemımız oldu. Eşim yaşadğım ilden uzakta yaşıyordu evlenıp yanına taşındım. Baskıcı ve aşırı muhafazakar ailesine kendımı kabul ettirmekle geçti ilk yıllarım. Neyse ailesi beni hep sinir etse de, sen benı mutlu ettıkten sonra hallederız dıyordum eşime. O da elınden geleni yapıyordu. Aile tarafından örnekle gösterılır eflak için her seyı yapıyor derler hatta bana çok şanlısın falan derler onunla evli oldugum için... sebebi ise çok efendi olması ailesine ve bana düşkün olması bir dediğimi iki etmemesı imiş.. kendıne almaz bana alır kendını dusunmez benı düşür gercekten bı dedıgımı ıkı etmez . Bu tanımlamaları bizzat aile üyelerinden ve eşlerınden duydum. Evliliğim parmakla gösterılıyormus..
Bu bilgi notunuu neden verıyorum evliliğimiz dışarıdan böyle çünkü hep çok eğlenir çok gezeriz dedıklerımı hep yapar temızlıkte benımle bırlıkte yapar hastalanınca basımdan ayrılmaz bebek gıbı bakar sevdğim seylerı hafızasına kazır ve daha sonra benı mutlu etmek ıcın sürprizler yapar. Genel anlamda dışarıdan bakınca on numara beş yıldız , içeriden ise benı yıyıp bıtıren bı yalan alışkanlığı var...
Daha once de bi kaç yazımda üstün körüde olsa anlatmıstım benım cocukluktan gelen güven problemım vardı(babamın anneme soyledıgı yalanlar benım sureklı bunları yakalamam annemın umrunda olmayışı falan) evlenırken eşim güven problemimi bılıyordu her şeyi birlikte aşıcaz falan tipik sevgililik dönemi tesellileri ama sevgılılık dönemimizde hiç böyle bı problemımız olmadı. Evlendiğimizde gördüm ki eşimin de yalan problemı varmış sıkışınca gerekli gereksiz saçma sapan seylere yalan söylüyor. Küçük bi çocuk gibi arkadaslarını satmamak ıcın her seyi üstüne alıyor. İlk olayımız bana arkadaslarımla okey oynacagım dıyerek çıktığı evden içip gelmesiyle başladı. Pişman oldugunu bir daha asla yapmacagını soyledi ama bu bende travma kaldı. Ben uyurken yanıma gelıp bı sey olmamıs gıbı yatması ve sonra kusması , zehırlendı sandım ve kokusuna ayıkmamla anladım. Ona kalsa ıyıyım ben midem biraz kötü diyordu çünkü. Salağım ben de anlamayacağım..
Bı müddet bu yüzden uzak kalmıstık. Sebebi içmesi değil, muhafazakar takılıp çaktırmadan zıt başka bi hayatını da yaşamaya çalışması.. O gün o evde hap falan da olduğunu öğrendim asla kullanmadım dedi. Kısacası riyakarlık gördüm o gün güven duygum zedelendi tabi. Sonra şunları düşündüm hep 'bız sevgiliyken de yaptı ve ben anlamadım belkı de görmedim ve yakalamadım...' Kendini bi şekilde affettirse de içimdeki sesler konuşmaya başlamıştı bi kere...
Aradan bi süre geçti ben gurbette olduğum için ailemin yanına gittim 3-4 gun kalıp gelmıstım. Gelmemin üzerinden 2-3 ay geçti bı arkadasımız bıze akşam kahvesıne geldı. Lafın arasında bizimle görüşmek ıstemıyor musun dıye bana sordu ne alaka dedım sen aılenın yanındayken bızımkıler sıze geldıler ama eşin bilinmesini istememiş dedi. (o içen tayfa bızde toplanmışlar). Muhtemelen kız bu olayı bilmemi istedi alelen söylemedi de bu şekilde yaptı diye düşündüm..
Eşime sordum öyle bir buluşmanın olduğunu ama içenlerin gelmediğini söyledi. Sonra inanmadığımı ve yüzleştirme yapacağımı söyleyince dayanamayıp dıgerleırnın de geldiğini ama asla içmediğini söyleyip en sevdiğin üzerine yemınler ettı yüzleştirme yapabılırsın yemın ederım içmedim kızarsın dıye korktum söylemedim dedı. bi müddette bunun için kavga ettık ve benım guven duygum daha da kırıldı. Üstünden 2-3 ay geçmiş bana gelip anlatabilecekken sadece okey onaydık çay kahve içtik demişti. Gelenleri eksik söylemiş ..Üstüne benı bahane sunmuş aman eflak bilmesin demiş.. Bu olayla da bırlıkte güven duygum gittikçe azalmaya başladı..
Bir diğer olay da aradan baya zaman geçmişti bı etkınlık sonrası eşimin telefonuyla fotograf çekılmıstık onları alıyordum (eşimde hemen yanımda bırlıkte seçip gönderiyorduk) Yanlışlıkla gönder dıyecegıme çoklu seçtiğim fotoları sıldım. Son silinenlerden onları gerı yukluyorken bı kadın fotosu dıkkatımı çekti. Kım bu dedım bılmıyorum dedi. Telefondaki fotoğrafı nasıl bılmıyorsun derken yanlışlıkla ekran görüntüsü almışımdır sonra da sılmısımdır dedı. Iphone kullanlar bılır, bı fotografı yukarı doğru kaydırdığınızda fotografla ılgılı ayrıntılar çıkıyor ben de oyle yaptım whatsapptan gelmıs bı fotoğraf oldugunu gördüm. Bunu görünce bı arkadasının boşanmak uzere oldugunu bunaldıgını dertleşmek için yazdgını söyledi sohbetlerı silmiş tabi hiç bir şey yok. Yanlış anlayacagımı düşünmüş müş.. Demek ki ortada yanlış anlaşılacak bı sey var kı siildin diyerek benım nabız yükseldi tabi. Her söylediği yalan geldi ve battı. Telefon numarasını istedim asla vermedi yüzleştirmezsen inanmıyorum dedım.
Yapamadı tabı kadın evlı nasıl yapayım ayrılırlar dedi, madem oyle hadi güle güle şimdi de sen ara o senı teselli etsın dıyerek evı terk ettim.
Kafamdakı sesleri susturamıyordum onu çok sevıyordum benı sevdiğini de hissediyorum ama bazı seyler olmuyordu artık.
Eve de gıtmek ıstemıyordum bu halde aılemın de yanına gidemem deyip bı arkadasımın yanında kalıyordum her gun gelıp gıdıp saçma sapan seyler soyleyıp kendıne ınandırmaya calıstı yıne numara ıstedım yıne vermedı tabı ben de yıne kovdum. Bi süre sonra abisi ve eşi geldi. Onları seviyordum iyi insanları. Benimle uzun uzun konustular artık guvenmediğimi evliliğim hakkında ciddi güven kaybı yaşadığımı artık ayrılmayı düşündüğümü söyledim. Son bı kez bir araya gelın konusun dedıler geldi ve konuştuk nasıl oldu bılmıyorum bı sekılde benı yıne ıkna ettı. Ya da onu öyle çok sevıyordum kı ayrı kalmaya dayanamıyorum ama gururumdan da ödün veremıyorum. Zamanla kendımı de iyice gurursuz hissetmeye başladım.
Ne sankı yakalasan ayrılabılecek mısın diye bı ses yankılanıyordu içimden.. Hiç susmuyordu.
Gel zamaan git zaman biz çocuk düşünmeye başladık. Her sey çok yolundaydı da bı o mu eksikti dediğinizi duyar gibiyim . Ama yaşarken oyle gelmiyordu . Birbirimizi çok sevdiğimizi düşündüğümden bi çocuk cok güzel olur diye düşündüm... Neyse biz ne kadar denesekte olmuyordu .. Tüp bebekle de olmadı. Ben de bunun stresını kaldıramadım bı sure ara verdım tedavıye o ara eşimin işleri kötü oldu batışa geçtiler. Onun stresıyle sürekli evde bı gergın surat beş karış dolaşıyordu. Olumsuz tedavılerden ve yüksek hormonlardan dolayı ilgi beklıyordum onun da kafası hep işteydı.. Ne yapacaklarını düşünüp duruyordu.
Ve dün yine içimdekı sesi dinleyıp telefonunu elime aldım.. Bi kadına whatsapp fotoğrafını kapatmış (profıl fotografında biz varız bu arada). Kadın da dükkanına gelen müşterılerden birinin kızıymış... O ad ile kaydetmıs.. Bilmem ne amca kızı x..
Karıştırmaya devam ettim yine son silinenlere de baktım. İçkiyle ilgili biriyle pazarlık yapılmış bunun ekran görüntüsü whatsapttan atılmıs o da bunları okuyup silmiş. Yanıma geldiğinde kadının kım oldugunu ve neden fotografımızı kapadıgını sordum haberım yok dedi. Senin telefonun nasıl haberın olmaz dedım. Şimdi bunu mu konusucaz gece gece dedi. Daha sonra içkili ve haplı muhabbetı gösterdım arkadaslarımın geyiiğine yazdılar canın tartışmak mı ıstıyor hayırdır deyıp bana hesap sordu. ? Kavga etmek için arandığımı söyledi. Bi şey yapmasan kavga olmazdı zaten profıl fotografı gizlediğin kim benı bılmesın mı ıstıyorsun evlı olduğun mu anlaşılmasın dedim kavga kıyamet telefon fırlatmalar yeter artıklar falan. Söyleyecek yalanın mı kalmadı ucuz şovlara başladın diyerek ustune gittim yine aynı şeyler bağırıp çağırıp telefonu elımden aldı sürekli kalkıp kalkıp sıgara içmeye gıttı. Konusuyoruz nereye dedıkçe ınsanda konusacak hal mı bıraktın deyıp beni suçlamaya devam ettii.. Manipülatif bi insandır zaten. Canım sıkkın kavga çıkarmaya yer arıyorsun dedı. Ben suçluymuşum . Kavga arıyormuşum.. Zaten işinin stresini yaşıyormuş saçma sapan sorularımla bunaltmışım onu. Tek yaptığı açıklama bu.. Evet..
Bunalmış ve yorulmuş . Ben de aynılarını söyledim. Ve artık ne yapacagımı bilemiyorum..
Yanlış mı düşünüyorum, eşim gerçekten benım aklımla oynayıp yalanlarıyla yaşamaya devam mı edıyor. Lütfen gerçekten yorumlarınıza ıhtıyacım var kimseye anlatamıyorum anlattıklarımda eşimin akrabaları yanı onlara kalsa eşim dört dörtlük ve ben nankörlük yapıyorum veya yanlıs anlıyorum , ustune gıdıyorum.. Bunaldım ve tükendım. Aklımla oynanıyor gibi hissediyorum.. Sadece anneme sarılıp ağlamak istiyorum..
Sevgi çok var ama geçmişin hırsını mı eşimden çıkarıyorum yoksa gerçekten mal gibi kandırılıyor muyum ya da ben mi kanmak istiyorum.
08.30 da başladığım yazıyı ağlamaktan ve 10.30 da anca bitirebildim..