genel olarak iletisim problemi benden kaynaklaniyor ben nisanlimdan daha fevriyim.
nisanlimin bana bagirmasina fenalastim galiba.
Köprüyü geçtiniz çünkü .
Beş yıldır daha büyük kavgalarda , haklı bile olsa - Sabri da tassa en ufak saygısızlık yapmayan, sabah anasına sövseniz akşam evlenme arzusunu yineleyen adam ne oldu da en ufak tartışmada bağırmaya başladı?
Bu erkekler niye böyle acaba, neden nikahta keramet yok bizde, anlamakta zorlanıyorum.
Yine de ayrılığa hazır değilsiniz bence. çünkü hem ilk mesajdan sonra bir yazıp rahatladiniz, mesajlarda yavaş yavaş adama hak verecek şeyler yazmaya başladıniz:) hem de bunca yıllık aynı evin içinde maziniz var, çocukluktan arkadaşsinız,en yakın arkadaşsiniz,yuzdunuz yuzdunuz kuyruğuna geldiniz, ayrılırsaniz büyük bir toplumsal baskı/merak,dedikodu zinciri de pesinizi birakmayacak.. Yani böyle meselelerden tartışıp tüm gemileri yakacak bir durum yok.
O yüzden babanızı sakinlestirin,sizin hatriniz için meseleyi buyutmesin.
Nisanliyla da bir ateşkes imzalayın, tatilini güzel güzel yapsın. Donunce net bir şekilde istediğiniz evlilik hayatinin bu olmadigini söyleyin, o da sizden yana rahatsız olduğu şeyler varsa söylesin, gerekirse bu süreçte yardımcı olması için işinin ehli bir evlilik terapistine gidin.
Daha iki ay varmış. Ayrilacaksaniz da bir kavga sonrası fevri şekilde değil çözmeye çalışıp konuşa konuşa ayrılın .
genel olarak da ben bagiririm zaten o bagirmaz.
Bu arada Bugün siz de anlamış oldunuz ki bağırılmak,hele ki değer verdiğin kişi tarafından bağırılmak ne kadar iğrenç, ne kadar onur kırıcı bir davranış. Umarım bugünü milat kabul eder, hayat arkadasiniza bağırmaya artık son verirsiniz. Alıştığınız için size normal geliyor,muhtemelen 190'lik kocaman adama ufak tefek kız arkadsinin bağırması azıcık şirin geliyordur (ay savaşçısı usagi-momoru ilişkisi gibi)
Ama o da bir insan ve kimse bagirilmak, azarlanmak istemez. Böyle seyler ilişkiye zarar verir